มือเจ้าหนอ... ใยชะลอ ให้ล่าช้า

งานเข้ามา เหนื่อยหนัก พักไฉน

มือเจ้าเอ๋ย โปรดอย่าเฉย รีบเร็วไว

งานเสร็จได้ คงสบาย ทั้งใจกาย

วันพรุ่งนี้... คงจะมี เรื่องปวดหัว

เพราะจวนตัว งานด่วน เกรงจะสาย

ทั้งเรื่องราว สารพัน นั้นมากมาย

กลัวสุดท้าย ต้องมากลาย ปั่นข้ามคืน

ครูฝากไว้... เพื่อนยังมี ต้องช่วยเหลือ

คอยกูลเกื้อ ฉะนั้นเรา ต้องเฝ้าฝืน

มือจ๋ามือ ทนอีกนิด ค่อยกล้ำกลืน

ผ่านมะรืน จะให้พัก ฉันสัญญา

ไม่เป็นไร... แสดงไว้ ให้ใครเห็น

จะยากเย็น ฝืนยิ้ม คอยคะขา

จะเจ็บปวด รวดร้าว ห้ามพรรณา

เจรจา การณ์ใด ให้ไตร่ตรอง

ประหวั่นนัก... กลัวเพื่อนรัก มาหักเหลี่ยม

เป็นเพื่อนเทียม คอยจ้อง ทำมัวหมอง

โอ้ว่าจิต มนุษย์นั้น สุดใฝ่ปอง

มักแบ่งสอง กลับด้าน พาลร้ายดี

อยากจะพัก... แต่ข่มตา ยังหวนคิด

ใยชีวิต ลิขิตมา ยากหลีกหนี

เจอแต่คน ลวงหลอก ช้ำชีวี

ใครจะมี ใจจริง ไม่ทิ้งเรา

เพียงใช้งาน... เป็นทางผ่าน หวังความรู้

พินิจดู ก็ยังเห็น เพียงความเขลา

เฝ้ากีดกัน กลโกง มิห่อนเบา

สาวได้เอา ดีเข้าตัว มิกลัวเกรง

สาดสายสี... เปรอะเปื้อน ค่อยปาดป้าย

ดีว่าร้าย ใส่ไฟ ไล่ข่มเหง

หน่ายอุรา พาดวงใจ ให้โคลงเคลง

เรือน้อยเอง จะทนได้ เพียงไม่นาน

.......................................................................................................................

สวัสดีค่ะ... วันนี้มาดึกอีกตามเคย ปั่นงานึงจุดหนึ่งก็หันกลับมาบ่น พร่ำ สารพัด สารพัน ไปเรื่อยเผื่อย ณ พื้นที่แห่งนี้ อึดอัด... อยากจะพูดออกไป แต่ก็รู้ดีว่าไม่ควรทำให้ใครคนอื่นเดือดร้อนเพราะความเห็นแก่ตัวของเราเอง แม้อยากจะพัก อยากจะปฏิเสธ อยากจะบอกว่าทำให้ไม่ได้ แต่ก็ทำไม่ได้สักที... เฮ้อ.... ให้มันได้อย่างนี้สิน่า

สุดท้ายก็ต้องทำอยู่ดีนั่นล่ะ ฮา....

ใครแวะมาดึกๆ เช่นนี้ ราตรีสวัสดิ์นะคะ ขอให้หลับฝันหวานๆ ไม่มีสิ่งใดมารบกวนการนอนค่ะ