| All Blog
|
...ถึงอย่างไรก็ไม่เหมือนเดิม... หาก...เอื้อนเอ่ย ถ้อยวจี ตามจิตคิด พูด...เพียงนิด จะมีสิทธิ์ อะไรหรือ ไป...จากกัน พลันจากจร จำปล่อยมือ ใคร...นั้นคือ คนเอ่ยลา คราก่อนกาล จะ...รั้งรอ ขอรัก ประจักษ์แน่ คอย...ชะแง้ แลชะเง้อ เพ้อใจหาย รับ...ไว้เพียง เศษซาก ฤดีทะลาย ฟัง...เถิดชาย อย่าหมาย จะหวนคืน ใน...วันนั้น เธอเลือกเขา เราก็จบ เมื่อ...เธอพบ รักใหม่ เกินทนฝืน เธอ...อยากครอง ปองสู่สม มิยั่งยืน ยัง...กลับกลืน น้ำลายตัว ไม่กลัวอาย มา...วันนี้ ณ กลางใจ ไร้หับห้อง หัก...เป็นสอง เคยครองใด แหลกสลาย หาญ...น้ำใจ แล้วใย จึ่งกลับกลาย ใจ...นี้ตาย จากเธอแล้ว ขวัญแก้วเอย... ปล. ฟังเพลงเก่าๆ ก็แต่งไปตามอารมณ์ จะว่าไปแอบมีความรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเล็กๆ แต่ก็นั่นล่ะ... เฟิร์นจำไม่ได้หรอก ฮี่ๆๆ โยนทิ้งไปแล้วนะเออ~~~
|
S_Maple
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
