|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ศาลายา..คิดถึงนะ Final Ep.เธอจะมีฉัน
เธอจะมีฉัน ......เซงลี้
เมื่อชีวิตก้าวมาจนถึงวันหนึ่ง ที่เราสองนั้นคงจะต้องร่ำลา สิ่งสุดท้ายฉันคงมีแค่แววตา ที่มองเธออย่างห่วงใย
เมื่อถนนของเธอนั้นจะทอดยาว ให้เธอพบเรื่องราวอีกตั้งมากมาย หากสักครั้งที่เธอนั้นไม่มีใคร ที่จะคอยห่วงใยเธอ
* เธอจะมีฉัน เธอจะมีฉัน วันนี้และเรื่อยไป ฉันยังคงใกล้เธอ เธอจะมีฉัน เธอจะมีฉัน ตรงนี้และทุกที่ไป ฉันยังตามไปเจอ
** แค่เธอเว้นหัวใจเอาไว้ห้องหนึ่ง เพื่อให้ฉันซุกอยู่ตรงข้างหัวใจ เธอจะพบว่าเธอนั้นไม่เดียวดาย เพราะฉันอยู่ ไม่ไกลเธอ (ฉันยังอยู่ที่ใจเธอ)
และแล้ววันอำลาศาลายาก็มาถึง เราให้ของที่ระลึกพร้อมจดหมายบรรยายความรักที่มีต่อเธอ ...เอ๊ยไม่ใช่ เราเขียนเพลงนี้ให้ไปตะหากล่ะ เอาล่ะชักภาพเป็นหลักฐานซักหน่อย ถึงหน้าเราจะมีสิวหัวช้างก็เหอะ ที่สำคัญคือ ความรู้สึกและความทรงจำ ณ เวลานั้นต่างหาก จริงมั๊ย .... ผูกข้อมืออวยพรกันเสร็จสรรพ เค้าเดินไปไหนแล้วน๊า....เอ๊ะกลิ่นไรไหม้ๆฟระ อะจ๊ากก!เทียนไหม้ผมอิชั้นเองฮ่ะ เค้าจะเห็นรึป่าวเนี่ย เฮ้อ...กรรม
ปี2 ปี3 ปี4 จนถึงวันรับปรืญญา(ปี 2000) ก็เจอมั๊ง 3 ครั้ง แบบว่าต้องพึ่งความบังเอิญจริงๆ (นับว่ายังโชคดีอยู่นะเนี่ย) ก็เค้าไม่ได้มาชอบเรานี่นะ ไม่เป็นไร แค่ยังจำกันได้ ยิ้มทักทาย ทุกครั้งที่เจอ เราก็ดีใจละ
เรียนจบแล้ว เดินทางมาไกลถึงนี่ ก็ยังคงนึกถึงคุณโปรอยู่บ่อยๆ ใกล้เวลากลับไปเยี่ยมบ้านเกิด ก็คิดว่าเราน่าจะได้คุยกัน เลยพยามหาเบอร(์แทบพลิกแผ่นดิน) ไม่น่าเชื่อว่าเค้าจะยังจำเราได้ ดีใจจัง อะฮ้า!... กลับเมืองไทยคราวนี้เลยได้เจอคุณโปรตัวเป็นๆ ได้คุยนานๆ ได้เจอหน้านานๆตั้ง 4 ชั่วโมง (แบบไม่ต้องพึ่งความบังเอิญแร้ว) อยากบอกว่า สุกี้MK.. มื้อนั้นเป็นมื้อที่พิเศษที่สุด (ถึงเราจะไม่ค่อยได้กินเพราะมัวแต่เม้า และมันก็ตื่นเต้นเกินกว่าจะกินอะไรได้อย่างปรกติ) และหนังเรื่อง The Ring.. จะไม่ใช่หนังที่น่ากลัวสำหรับฉัน เพราะมันได้อยู่ในช่วงเวลาท่ีเรามีเค้าอยู่ใกล้ๆ ไม่น่าเชื่อว่าเกิดขึ้นจริงๆ
จาก ตุลาคม 1996 จนถึงวันนั้น.... 28 มกราคม 2003 ความฝันเป็นจริงแล้วน๊า แม้จะเป็นเพียงครึ่งก็ตาม
กลับมาทำงานทีี่นี่ต่อไป โทรคุยบ้าง เค้ายังคงคิดกับเราเพียงเพื่อน (ซึ่งแน่นอน..ไม่ใช่กิ๊กแต่อย่างใด) เรารู้สึกขอบคุณและขอรับไว้แต่โดยดี เพียงแต่เราเองไม่สามารถปฏิเสธใจตัวเองได้ ว่าเรายังแอบหวังอยู่ลึกๆ ซึ่งไม่ดีแน่ เพราะเค้าก็รักกันดีกับคุณแฟน จะบาปมากมั๊ยเนี่ยเรา เอาล่ะเริ่มเองก็จบเองแล้วกัน คิดได้ดังนั้น อิชั้นก็เลยเลิกติดต่อไปเอง และแล้ว...มนต์รักศาลายา (ที่มีแต่นางเอก) ก็สิ้นสุดลง
แหะๆ คุณโปร คงจะงงพิลึก เอ๊..ยัยคนนี้อยู่ๆก็มา แล้วอยู่ๆก็หายไปซะเฉยๆอย่างนั้น เฮ้อ! ป่านนี้เค้าคงแต่งงานไปละ ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ
Create Date : 10 เมษายน 2551 |
|
24 comments |
Last Update : 21 เมษายน 2551 7:57:22 น. |
Counter : 776 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Antonymer IP: 58.9.98.134 21 เมษายน 2551 11:55:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: GoOsHa!R (join_Eng ) 21 เมษายน 2551 12:19:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: orsor 22 เมษายน 2551 17:52:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: irean 22 เมษายน 2551 19:21:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: พูษรี 24 เมษายน 2551 12:36:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: sawkitty 25 เมษายน 2551 20:44:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ammataya 26 เมษายน 2551 10:41:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: Fullgold 27 เมษายน 2551 12:10:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: BIZZARE 3 พฤษภาคม 2551 2:23:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: deeplove 4 พฤษภาคม 2551 22:05:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดวงตาสวรรค์ IP: 58.8.164.65 20 พฤษภาคม 2551 22:01:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: sawkitty 15 มิถุนายน 2551 20:52:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: Liege 26 สิงหาคม 2551 9:56:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Thailand/ United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ต้องมาอยู่ใกลบ้าน( มั่ก มั่ก )ตั้งแต่เรียนจบ เผลอแป๊บเดียว 7 ปีเข้าไปแล้ว กร๊าก..งั้นเราก็จะสามสิบแล้วอ่ะจิ ไม่รู้่เมื่อไหร่สมองจะโตทันอายุซักกะที เฮ้อ!อยากกลับบ้านจริงจริงแล้ว เหนื่อยง่ะ แต่ตอนนี้ขอทำมาหากินก่อนนะ :) เสี่ยวเอ้อ! ...ผัดไท จานนึงงงง -_-'
|
|
|
|
|
|
|