จดหมายถึงเพื่อนร่วมงานคนใหม่

นายเข้ามาทำงานในฐานะเด็กเส้น โดยป้าแม่บ้านที่ทำงานฝากมา รู้ไหมที่รับเพราะสงสาร

คิดว่าไปสมัครงานที่อื่นคงแย่ เพราะนิสัยของนายและการแต่งตัวของนาย นายเป็นคนเงียบ ๆ

ไม่ค่อยพูด ยิ้มตลอดไม่มีเหตุผล เสื้อผ้าที่ใส่มาทำงานชุดเดิม เอาเสื้อเข้ากางเกงตลอด ดึงกางเกง

ซะรัดเป้า คิดว่าเรียบร้อยรึไง? ตลอดสามเดือนมานี่ซักเสื้อผ้ามั่งเปล่าหรือแค่ตากแดดฮะ...

คาดเข็มขัดสีดำที่แสนธรรมดาเชยชะมัด แต่ก็เอาเหอะพอรับได้แค่เสื้อผ้าที่ใส่ไม่เน่าก็พอ

แต่สิ่งที่นายทำกับเราไว้มันรับไม่ได้อย่างแรง เราอยากบอกนายมากแต่ก็กลัวนายเสียหน้า

เราอยากบอกว่า...........

หัวหน้าถามอะไรให้นายตอบเริ่มต้นด้วย "ผม...." ลงท้ายด้วย "ครับ" ไม่ใช่หัวหน้าถามแล้วตอบ

"เออ" หรือ "อาร่ายยยยยยย" เราอะฟังแล้วเสียความรู้สึกวะ ไม่คิดว่าจะเจอลูกน้องแบบนี้ ขอเตือน

ด้วยความหวังดี ถ้าไม่อยากถูกไล่ออก

เวลาว่างๆ อย่าทำตัวเสือกเรืองส่วนตัวของคนอื่น เช่นดูว่าเขาทำอะไร คุยเอ็มกับใคร ยืนอ่านเอ็ม

เขาหน้าตาเฉยแล้วก็เอามาหัวเราะ ไม่มีใครสั่งสอนไงว่าทุเรศอะฮะน่าเกลียดมาก ๆ แต่เราก็ไม่พูดไร

แค่มองตาขวางใส่นายแล้วหักหน้าจอคอมหนี หรือไม่ก็เปิด note pad แล้วพิมพ์ตัวใหญ่ ๆ ว่า

"มองหา...มึงเหรอ" เราจะไม่มีมารยาทกับคนแบบนี้ ฉนั้นอย่าโกรธเราเลย

ห้องน้ำบริษัทไม่ใช่ห้องนอน เห็นใจคนอื่นหน่อยเขารอเข้าอยู่

เวลาอากาศมันเปลี่ยนแปลง เราก็หวงนายในฐานะเพื่อนร่วมงานไงก็ดูแลตัวเองนะอย่าตากฝน

นอนก็ห่มผ้า เพราะเวลานายเป็นหวัด นายสั่งน้ำมูกดังมาก เวลาเรากินข้าวนายก็มาสั่งใส่หน้าเราอีก

นายสั่งแล้วยังไม่พอเอาผ้ามาคลี่ให้เราดูอีก บางวันไม่มีผ้านายก็ใส่ทิชชู่ตามโต๊ะคนอื่นแต่นายไม่ทิ้ง

ลงถังขยะ น่าเกลียดที่สุด เราไม่พูดอะไรนอกจาก ทำเสียง "จิจิ" ใส่และนั่งกุมขมับ นายทำให้เรา

เห็นไม่พอ นายดันทำให้คนอื่นเห็นทั้งบริษัท โอ้...แม่เจ้า นายยอดมาก แต่พนักงานขายของบริษัท

ซึ่งเป็นที่รู้กันว่าวาจาไพเราะอ่อนหวาน สรรหาคำเหน็บแนมได้อย่างสุภาพ ฟังดูแล้วไม่ใช่การด่าเลย

เป็นการถามมากกว่า ถ้าพวกที่ไม่ไตร่ตรองก็อาจจะคิดว่าเขาถามเฉย ๆ ไม่มีไรหรอกมั้ง แต่ถ้าพวกที่

ึคิดการณ์ไกลแบบเรา โฮะๆๆๆ รู้ได้ว่านั่นคือการด่าของพนักงานขาย ขอเรียกนายคนนี้ว่า K

พนักงานขายพูดว่า "K เป็นอะไรเหรอ เป็นหวัดใช่ไหม เห็นสั่งน้ำมุกดั๊งดัง" นายอ้ำอึ้ง ยิ้มให้เขา

แล้วเดินเข้าห้องไป นึกว่านายจะสำนึกแต่ที่ไหนได้ นายทำเหมือนเดิมเลย เราก็ไม่รู้ว่าหน้านายมียาง

ไหม...แค่นี้ยังไม่รู้อีก นายเคยฟังเพลงดา อินโดฟินไหมเพลง "อย่าทำแบบนี้" เราเอามาแปลงให้

นายโดยเฉพาะ ขอเอาท่อนที่ฮิตที่สุดมาเรียงแ่่ต่งใหม่

"อย่าทำแบบนี้...หยุดสั่งเดี๋ยวนี้เลย...จะสั่ง

ทำไมก็เรานั่นรำคาญ...พอแล้ว...ไม่อยากจะฝืนใจ...

ทนนายต่อไปคงได้มีเวลาด่านายยยย"

สุดท้ายเราคิดว่านายคงจะโอเคกับที่ทำงานใหม่เร็ว ๆ นี้ ยังมีอีกหลายข้อที่อยากให้รู้ แต่คง 3 ข้อ

นี้มันคือสิ่งที่เรากลั่นกรองมาแล้วว่าเราควรบอกนาย เราไม่กล้าบอกตรง ๆ กลัวนายอาย เสียหน้า

เสียความรู้สึก เรารักษาน้ำใจเพื่อนเสมอมา

พนักงานห้องเดียวกัน

Create Date : 13 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2551 14:22:06 น.		15 comments
Counter : 232 Pageviews.
Share Tweet