Bloggang.com : เดือนข้างแรม : วันเหงาๆกับเพลงเก่าๆและความคิดถึง

วันเหงาๆกับเพลงเก่าๆและความคิดถึง

"นั่งฟังเพลงเก่าๆที่เคยฟังแล้วรู้สึกเหงาๆ"
คิดถึงเพื่อนเก่า คิดถึงคนที่เคยมีความรู้สึกดีๆที่มีให้...แม้ว่าตอนนี้ต่างคนต่างมีภาระน่าที่ ที่ต่างกันไป บ่อยครั้งนะที่เหงา แต่ก็พยายามทำตัวเองให้ร่าเริงไว้ บางครั้งก็ไปดูหนัง ฟังเพลงบ้าง แต่ทุกที่ที่ไปเขาก็จะไปเป็นคู่ทั้งนั้นเลย(เฮ้อ..วัยรุ่นเซ็งเลย)ก็ได้แต่บอกตัวเองว่า...ไม่เป็นไร(แบบปลอบใจตัวเองอ่ะ)เพื่อนๆก็ไม่ต้องพูดถึงเลย เวลามีแฟนก็ลืมเพื่อนซะงั้น เราเลยเป็บุคคลที่โลกลืม...นี่ก็เป็นอีกประการหนึ่งที่ทำให้ต้องทำบล็อก
เผื่อจะเจอคนที่อยู่คนเดียวเหมือนกัน
"แต่เราก็ยังดีใจนะที่ยังมีคนให้คิดถึง"

ความคิดถึงไม่เคยทำร้ายความรู้สึกใครๆ
คนเราต่างหากที่ชอบทำร้ายความรู้สึกของตัวเอง
ความคิดถึง...อาจไปไม่ถึงหรืออาจไปไม่ถึงไหน
อย่างไร...เราต่างมีความสุขที่หัวใจ "คิดถึงเป็น"

Create Date : 17 ตุลาคม 2550

Last Update : 19 ตุลาคม 2550 1:14:29 น.

12 comments

Counter : 692 Pageviews.

วันเหงา...
เริ่มต้นด้วยการตื่นมาไม่พบใคร
เพราะรู้...
จึงไม่อยากลืมตาขึ้นมารับความจริง
ว่ารอบกาย...มีเพียงความว่างเปล่า
สุดท้ายจึงยอมแพ้...ความเป็นจริง
ยอมรับมัน...แล้วลุกมา...เพื่ออยู่คนเดียว

เคยคิดเข้าใจผิด...
ว่าการต้องรักษาความสัมพันธ์นั้นยาก
แต่กลับกลายเป็น...การค้นหาเพื่อเริ่มต้นใหม่นั้นยากกว่า
การแยกจากอาจนำมาซึ่งความเจ็บปวดที่ฝังใจ
แต่การไม่มีใคร...เหมือนอย่างในวันนี้...มันบาดลึกไปทั้งกายและใจ
อยู่คนเดียว...มันเหงา
ไม่ใช่..."แค่"...เหงา แต่มันมีอะไรกว่านั้น...มากมาย

เหงา...อาจจะเป็นอารมณ์ที่เป็นจริงที่สุด
เป็นนามธรรมที่เป็นรูปธรรม
มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ชัดเจนที่สุด
ไม่เคยมีคำถามว่าความเหงาคืออะไร
เพราะทุกคนเข้าใจความหมายของคำนี้ได้ชัดเจนด้วยตนเอง
ไม่เหมือนรัก...ที่ยังน่าแปลกใจ
ว่าอะไรคือรัก...ที่แท้จริง
บางทีเหงา...อาจจะเป็นอารมณ์ที่มนุษย์กลัวที่สุดก็เป็นได้

ฉันนั่งอยู่คนเดียว...มองท้องฟ้าสีครามกับปุยเมฆสีขาว
หาอะไรทำมากมาย...ให้หาย...เหงา
แต่ไม่มีอะไรช่วยได้
ลุกขึ้นอีกครั้ง...เดินออกจากบ้านไปสู่ความวุ่นวาย
หวังให้คลายเหงา
ตอนนี้...ฉันนั่งอยู่กับเพื่อนมากมาย...เฝ้ามองผู้คน
แล้วทำไมหนอ...ฉันยังเหงา
สุดท้าย...ฉันก็กลับบ้าน
นั้งเก้าอี้ตัวเดิม...นั่งมองฟ้าสีดำกำมะหยี่และจันทรานวลตา
คล้ายจะตอกย้ำว่าที่ฉันเหงา...มันที่ใจใช่ที่กาย...
เพราะสุดท้าย...ฉันก็ยังเหงา
By Anna ........Saranair

โดย: ติ๊กต๊อก IP: 117.47.30.9 วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:1:39:42 น.

แวะมาขอบคุณค่ะ ที่เข้าไปทักทาย
ทำให้บ้านหลังเล็ก-เล็ก อบอุ่นมิใช่น้อย
วันหลังจะมาสำรวจบ้านทุกซอกทุกมุมน๊ะค่ะ...
วันนี้เวลาหมด-หมดเวลา...จุ๊บ-จุ๊บ

โดย: สุดวอน

วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:17:58:18 น.

ขอบคุณนะคับที่ตามไปเยี่ยมที่บล็อก
บ้านBloggang หลังนี้ก็ทำให้เราหายเหงา หายเศร้า หายว้าเหว่ ได้ดีเลยนะคับ

โดย: K_chang

วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:0:28:03 น.

ความเหงา เป็นเพื่อนแท้ค่ะ
เพราะเวลาที่เราอยู่คนเดียว
ความเหงาจะตามมาอยู่เป็นเพื่อนเราเสมอ

อีกหน่อยก็ชิน

โดย: เ จ้ า ตั ว ร้ า ย

วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:0:34:16 น.

แวะมาเยี่ยมบล็อคคะ พูดถึงความเหงาแล้ว มานก็เหมือนเพื่อนเลยอ่าคะ อยู่กับเราตลอดเวลา ถึงแม้จะมีสิ่งใหม่ๆ เข้ามา แต่มานก็ยางตามติดเราไปตลอด *-*

โดย: เก๋ (enosen

) วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:3:23:29 น.

ขอบคุณ...ทุกคนนะคะที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ

โดย: เดือนข้างแรม

วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:21:45:04 น.

เหงาๆก็มาทักทายกันได้เสมอค่ะ เล่น blog ก็ช่วยฆ่าเวลาได้ดีทีเดียว อิอิ

โดย: thaispicy

วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:23:31:45 น.

ความคิดถึงไม่เคยทำร้ายคะ
นอกจากตัวเราเอง
ทรมานเพราะคิดถึงเขามากเกินไป...

โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย

วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:4:46:57 น.

บางสิ่งที่เราเห็น(หรือแอบคิด..)อาจจะไม่เป็นจริงเสมอไปก็ได้นะคะ
ก็อย่างที่เดือนข้างแรมบอกว่า ตัวเองเป็นบุคคลที่โลกลืม
แต่ว่าเพื่อนๆหลายคนก็ยังเข้ามาทักทายกัน
แบบนี้จะเรียกว่าลืมได้ยังไงกันล่ะคะ
เพราะไม่ว่าเพื่อนไหร่เพื่อนก็ยังอยู่กับเราเสมอ
เป็นกำลังใจให้นะคะ..ถ้าเหงาก็แวะมาคุยกันได้ที่บล็อคเดียร์นะคะ (โรคเหงาๆแบบนี้..เดียร์ก็เคยเป็นเหมือนกัน)

โดย: ดุจเดือน

วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:13:11:11 น.

เพิ่งเจอว่าเอ๋ up blog ด้วยค่ะ..แล้วจะแวะเข้ามาอ่านบ่อย ๆ ค่ะ..นี่ขนาดทำไม่เป็นนะเนี่ยะยังทำได้ดีเลย..ชอบตัววิ่งข้างบนค่ะ ความหมายดี

โดย: ทิพย์ IP: 58.137.129.220 วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:14:50:51 น.

การได้รักใครคนหนึ่งโดยที่เขาไม่รักตอบเราเสียใจ....แต่มีอย่างหนึ่งที่เราไม่เสียใจเลยคือการที่เรารักเขา....และเห็นเขามีความสุขกับคนที่เขารัก....ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยรักเราก็ตาม
แต่....อย่างน้อยเราก็จะรักเขาตลอดไป....

โดย: kun IP: 202.133.135.39 วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:0:26:12 น.

ตอนนี้เราเหงา มากเลยอยู่คนเดียว นอนคนเดียว เป็นกำลังใจให้นะสู้ต่อไปเอาชนะความเหงาให้ได้นะค่ะ

โดย: แอ๊ปเปิ้ลสีชมพู IP: 61.90.187.42 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:11:02:39 น.