เคยเตือนตัวเองเสมอ ว่าอย่าปล่อยความรู้สึกไปมากเกิน
เตือนตัวเองเสมอ ว่าทุกความสัมพันธ์มีขอบเขตของมัน
การก้าวล้ำเส้นแบ่งความสัมพันธ์ มักนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลง

การเปลี่ยนแปลงเกิดได้ทั้งดีและร้าย
แต่ใครจะนึก ว่าด้านร้าย ต้องร้ายถึงขนาดสูญเสียเพื่อนที่ดีคนหนึ่งไป......

ตั้งแต่วันที่เราได้รู้จักกัน ไม่เคยนึกซักครั้งว่าจะมีอย่างวันนี้
ตอนเจอกันใหม่ๆ ถึงแม้อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ไปไหนด้วยกัน
แต่หลายครั้ง นึกไม่ออกด้วยซ้ำ
ว่าเธอนั่ง เธอเดินอยู่ตรงไหน ในช่วงเวลาเหล่านั้น

ความรู้สึกดีๆ เริ่มจากความประทับใจ
ถ้อยคำดีๆมากมายที่ออกจากปากผู้ชายที่ดูเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไร
ถามอีกทีเธอก้อจำไม่ได้
แต่คำที่จำไม่ได้นั่นล่ะ สื่อให้เห็นว่า ทุกถ้อยคำ เกิดจากความรู้สึก
ทัศนคติดีๆเหล่านั้น แสดงความเป็นตัวตนที่ดีของเธอ

ทุกช่วงเวลาที่เจอกัน เป็นเราที่คิดไปเองเหรอ ว่าเราเข้ากันได้ดี
เรื่องราวที่คุยกัน ล้วนเป็นไปในทางเดียวกัน
ทุกสิ่งที่ทำให้กัน ไม่เหมือนที่ทำให้ใคร
แล้วผิดตรงไหนที่เราอยากเป็นเพื่อนสนิท ที่มีความสำคัญกับเธออยู่บ้าง

ทำไม....เมื่อไรก้อตามที่ดูเหมือนเข้าถึง
ดูเหมือนสนิท เหมือนใกล้กัน
กลับตามมาด้วยความห่างเหินทุกครั้ง

กว่าเราจะเรียนรู้ ว่าไม่มีวันจะได้เป็นคนนั้น
คนที่เธอเฝ้ามอง คอยดูแลอย่างใกล้ชิด
ไม่ว่าเค้าจะขยับไปทางไหน

เค้าเดินลงรถ ลงเรือ เธอคอยรับ
แต่เป็นเรา เธอกลับถอยห่าง
เวลาเค้าดูแย่ ดูอ่อนแอ เธออยู่ข้างๆ
เราร้องไห้แทบขาดใจ เธอกลับมองอยู่ "บ้าง" ไกลแสนไกล

ไม่อยากเป็นคนขี้อิจฉา ไม่อยากเทียบกับใคร
แต่มันห้ามใจไม่ได้ ที่อยากได้อย่างนั้น
ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีวัน รู้ว่าไม่ควรเทียบกัน

รู้มั้ย...หลายต่อหลายครั้ง ที่ต้องพยายามตัดใจ
แต่สิ่งดีๆที่เคยได้ มันทำให้ติดใจ
เทียบกับความโหดร้าย ตอนเธอเฉยชาใส่ มันก้อทำร้ายได้มากมายเช่นกัน
ทุกครั้งมักมีคำถาม....ว่าเราเป็นใครในสายตาเธอ

จนตอนนี้ที่เราทนไม่ไหวกับการเปลี่ยนแปลงตลอดอย่างนั้น
ตอนที่เราตัดสินใจบอกความรู้สึกออกไป
ไม่รู้ว่ากล้ามั่นใจได้ยังไง ว่าเธอคงไม่ปล่อยให้เสียเพื่อนอย่างเราไป
กล้าคิดได้ยังไงว่าเป็นเพื่อนที่ "ค่อนข้าง" สนิท ของเธอแล้ว

สิ่งที่ได้รับ คือ ความเงียบ เฉย นั้น
มันแสดงออกอย่างเด่นชัด ว่าไม่มีแม้คำว่า "เพื่อน"
เราไม่ได้เป็นอะไรกับเธอเลย
ไม่ว่าเราจะอยู่ หรือ ไป
ไม่ได้มีผล หรือ แม้แต่สะเทือนความรู้สึกใดๆของเธอซักครั้ง

คราวนี้ก้อรู้แล้วสินะ ว่าที่ผ่านมามันไม่มีความหมายใดๆ
ความใจดี ความมีน้ำใจที่เธอมอบให้
แม้จะซึ้งใจ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเธอทำไปอย่างนั้นเอง
แล้วทุกความรู้สึกที่เราให้ไป เธอก็ไม่ได้ต้องการ

วันนี้ แม้จะดีใจกับความสุขที่เคยได้รับ
ดีใจ ที่ครั้งนึงเคยได้เป็นคนที่ใกล้ชิดกัน
แต่สิ่งเหล่านั้น มันก้อวนไปมาพร้อมกับคำถาม
ว่าเราเป็นอะไรในชีวิตเธอบ้างหรือเปล่า

รู้และมั่นใจ ว่าเธอไม่คิดอะไรด้วยแน่ๆ
แต่แค่ทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนคนนึงที่สำคัญ
ไม่ได้เชียวเหรอ.....

" ถ้าคนอย่างฉันตาย...จากไป
เธอ..เศร้าใจรึเปล่า"

Free TextEditor

Create Date : 14 มกราคม 2554
Last Update : 14 มกราคม 2554 23:57:12 น.		4 comments
Counter : 329 Pageviews.
Share Tweet