|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
สัญญาที่ไม่เคยจะทำมันได้สักครั้ง
จากความตั้งใจจะหายหน้า สัญญาว่าจะออกจากชีวิตเธอไป
หลังบอกความรู้ึสึกของตัวเองผ่านเมล์ แล้วผลที่ได้คือความเงียบเฉย
แล้วไหนจะ Quiz ที่เค้าเล่น มีชื่ิอเพื่อนในกลุ่มครบ...ยกเว้นเรา
ชัดเจนทุกอย่าง ทำไมยังเอาตัวเองออกจากชีวิตเค้าไม่ได้อีก.......
ความผิดจากการไม่ห้ามใจ ความผิดจากการปล่อยให้ความรู้สึกล้ำเส้นนั้นไป
ส่งผลให้ต้องรับโทษอย่างนี้นี่เอง
โทษคือความเฉยชา ความเหินห่าง จนสูญเสียในที่สุด
กี่ครั้งกี่หนแล้วที่ต้องเจ็บกับความเฉยชาแบบนี้
ก้อยังจะพยายามกลับไปทำให้เป็นเหมือนเดิม
พยายามร่าเริง พยายามทำเป็นว่าไม่มีอะไร
ดีใจกับแค่เค้าคุยด้วย เค้าดีด้วย เอาสิ่งดีๆมาให้
จนลืมช่วงที่เค้าไม่ใส่ใจ เค้าเฉยชาใส่
ช่วงที่กินไม่ได้ นอนไม่หลับ.....
เค้าจะรู้มั้ย ว่าที่พยายามทุกอย่าง ไม่ใช่เพราะหวังผลอะไร
เพราะรู้ผลตั้งแต่เริ่มจับความรู้สึกตัวเองแล้ว....ว่าไม่มีทาง
ทุกครั้งที่ต้องพยายามกลับไปเป็นเหมือนเดิม ต้องกลบความรู้สึก
เพื่อรักษาเธอ....ในฐานะเพื่อนเอาไว้ ก้อเท่านั้น
แล้ววันนี้ ความผิดที่เกิดจากการบอกเธอออกไป
มันส่งผลร้ายแรง จนเธออภัยไม่ได้เชียวเหรอ
ความใส่ใจ ห่วงใย ที่เคยทำให้ มันน่ารำคาญขนาดนั้นเลยเหรอ
เธอถึงไม่คิดที่จะรักษาเราไว้เป็นเพื่อนอีกต่อไปแล้ว
ไม่ใช่ไม่รู้นะ ว่าก่อนนั้นเธอพยายามยังงัย ที่จะดีกับเรา
เราเองก้อไม่ใช่จะไม่พยายามตัดใจ เพราะกลัวเธออึดอัดใจ
แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เข้าใจกันบ้างมั้ย
ครั้งนี้ หลังจากที่ตัดสินใจส่งเมล์ ก้อเป็นการตัดสินใจจะหายหน้าไปเหมือนกัน
เริ่มจากความพยายามเอาสิ่งที่รักมากๆ ออกไปจากชีวิตก่อน
เพราะคิดว่า ถ้าขาดสิ่งเหล่านั้นได้ ก้อต้องขาดเธอได้เหมือนกัน
พยายามไม่เข้าไปโพสต์เวป ทั้งๆที่ไม่เคยหายไปจากหน้าเวปเกินชั่วโมง
ไม่เล่นทุกอย่างที่มีเธออยู่ใน friend list
ไม่โทรคุยกับเพื่อนๆในกลุ่มเดียวกัน ไม่ออกไปไหนมาไหนกับเพื่อนๆ
เพราะบอกเธอไปแล้วว่าจะไม่เข้าไปรบกวนในชีวิตเธออีก
ทั้งๆที่จริงๆแล้วการอยู่ หรือไม่ของเรา คงไม่ได้ส่งผลใดๆกับความรู้สึกเธอ
ทุกวัน เราใช้ชีวิตอยู่แค่บ้าน กับที่ทำงาน
ไม่อยากไปไหน เพราะทุกที่มีความทรงจำ
แค่ขับรถ ก้อเห็นอะไรมากมาย จนน้ำตาไหลได้ทุกครั้ง
ไม่เว้นแม้แต่ที่บ้าน ก้อเห็นภาพที่เธอเคยมานั่งคุยกัน
ที่ทำงาน ก้อเห็นภาพที่เธอเคยมารับ
ไม่กล้าคุยกับใคร เพราะรู้ว่าไม่สามารถหยุดพูดถึงเธอได้
เพื่อนรักเมล์มาถามไถ่ ก้อไม่กล้าตอบออกไป ว่าคงไปไหนด้วยไม่ได้อีกแล้ว
เพราะกลัวกับการออกไปเจอโลกที่ไม่มีเธอ
หรือแม้แต่การที่ำไปทำให้เธออึดอัดใจ เพราะสงสาร เลยต้องทำดีด้วย
จนวันนี้.....แค่เห็นเธอบอกว่าป่วย ใจมันก้อวุ่นวายไปหมด
แทบอยากจะิหน้าด้านกลับไปเป็นเหมือนเดิม ทั้งห่วง ทั้งอยากถาม ว่าเป็นอะไรมากมั้ย
ทำงานหนักไปรึเปล่า พักผ่อนไม่พอใช่มั้ย กินยารึยัง ไปหาหมอบ้างรึเปล่า
แต่....ทำไม่ได้ เพราะไม่ได้มีสิทธิ์ใดๆ แม้กระทั่งสิทธิ์ของความเป็นเพื่อน
ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังงัยดีแล้ว จะออกไปทำตัวเหมือนเดิม
ก้อทั้งเจ็บ ทั้งกลัว เกินกว่าจะทำใจได้
จะหลบอยู่เงียบๆอย่างนี้ ก้อทั้งคิดถึง ทั้งห่วงใย
สมน้ำหน้าตัวเองเหมือนกัน สุขใจจากเธอซะจนไม่ห้ามใจเอาไว้
เผลอใจไปเอง จะไปโทษใคร ก้อรับกรรมไปแล้วกัน หวังจะให้เธอส่งข้อความมา ว่าอยากให้กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
แต่มันคงเป็นแค่ฝันเท่านั้นเอง......
Create Date : 19 มกราคม 2554 |
|
4 comments |
Last Update : 19 มกราคม 2554 2:07:12 น. |
Counter : 294 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: คนอ่อนไหวที่แกล้งใจแข็ง (Tukta21 ) 19 มกราคม 2554 3:07:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: xyzjung 19 มกราคม 2554 9:21:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: jaejar 19 มกราคม 2554 20:52:05 น. |
|
|
|
|
|
|
| | | |
|
|
|
|
|
|
|
แต่อย่าท้อนะคะ ลองให้เวลาตัวเองเยอะๆ ไปทำอะไรก๊ได้ ที่จะเบี่ยงเบนความสนใจออกไปจากเขา สักวันก็จะลืมได้ค่ะ ไม่แน่นะ ถึงวันนึง เมื่อน้องลืมเขาไปแล้ว ไม่สนใจแล้ว เขาเองน่ะแหละ ที่จะเป็นฝ่ายรู้สึกผิดที่ทำเย็นชา(โดยไม่มีเหตุผล)ใส่น้องก๊ได้
พี่โดนมาแล้วเต็มๆ ปากบอกเหมือนเดิม ไม่มีอะไร แต่ห่างเราไปร้อยลี้ ไม่พูด ไม่เล่นด้วยเช่นเก่า จนวันที่เราจากไป ออกจากชีวิตเขาไปเจอคนอื่น ไปเจอคนที่ทำให้เรารู้สึกดีกว่า เค้าก็เข้ามาขอคุยเป็นเพื่อนพี่เหมือนเดิม จนเพื่อนมาบอกว่ามัน..คนนั้นแหละ อยากรีเทิร์น แต่เสียใจ พี่สะบัดบ๊อบใส่เรียบร้อยแล้วละคะ กลายเป็นเราน่ะแหละที่ให้เขาได้แค่เพื่อน
ความคิดพี่อาจจะไม่โสภาเท่าไหร่นะคะ อาจจะเหมือนแก้แค้นมากไป แต่ที่จริงแล้ว เปล่าเลย ไม่ได้แค้น แค่จำว่าครั้งนึง ความรู้สึกดีๆที่เรามีให้เขา เขาตอบแทนกลับมาแบบนี้ จนความรู้สึกดีๆมันหมดไป เอาไปให้คนอื่นที่สมควรได้รับมากกว่า เขาก็จะไม่มีสิทธิ์เรียกร้องสิ่งดีๆจากเราคืนไปได้อีกแล้วค่ะ