7/6 วันนี้อากาศร้อน ราวๆสามสิบกว่าองศา ผมตื่นนอน ดูดฝุ่น ซักผ้าตากผ้า กลางวันผมออกไปซื้อข้าวกลางวันกินข้าวกะพี่ที่สนิทอีกคน เราคุยกันถึง ขีวิตเสาร์อาทิตย์ในสมัยยังเด็กที่เคยเป็นช่วงเวลาที่สนุกสนาน ตอนเด็กนั้นผมไม่เคยต้องกังวลว่า จะมีข้าวกินหรือไม่ เพราะพ่อแม่หาเงินมาให้ ตอนเ็ด็กมีเวลาแค่ไหนก็หมดไปการเที่ยวเล่น โตขึ้นมีตังที่หาเองได้ แต่ไม่มีความรู้สึกอยากไปไหน นึกถึงเพลงของพี่ป้าง ว่าอยากกลับไปเป็น เด็กชายอีกครั้ง ชีวิตตอนนั้นโลกยังดูกว้าง น่าค้นหากว่านี้ แต่วันนี้ไม่ใช่แบบนั้นแล้ว ยังไงทุกอย่าง ก็ไม่เที่ยงอยู่แล้วสิน่ะ ทั้งๆที่รู้คำตอบในใจอยู่แล้ว แต่คนเราก็ยังติดอยู่กับ"โลก"นี้อยู่ เมื่อได้คุยกะเพื่อนมนุษย์ด้วยกันต่างคนต่างรู้สึกแบบเดียวกัน บางคนก็หาทางออกด้วยการเลี้ยงลูก การเฝ้าดูลูกที่เติบโตขึ้น เหมือนเป็นความน่าตื่นเต้นในชีวิตของเหล่าพ่อแม่ บางคนก็เลี้ยงหมา การที่สัตว์สี่เท้าคู่หูมนุษย์มาตั้งแต่สมัยยุคหินนั้น ทำให้คนเรารู้สึกเบิกบานใจในความจงรักภักดีต่อเจ้านาย และความน่าตื่นเต้นในชีวิตของผมคืออะไร ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน การได้นินทาชาวบ้าน? การได้เล่นเกม? การได้อ่านหนังสือที่น่าสนใจ? การได้ฟังเพลงเพราะๆ? ไม่มีสิ่งได้ยืนยงแน่นอน แต่การได้เขียนเป็นตัวหนังสือออกมานี้มันคงทำให้ผมดีขึ้น? ผมหวังว่าน่ะ อย่างน้อยผมไม่อยากเก็บมันไว้ในใจอย่างนี้   Create Date : 06 กรกฎาคม 2551 4 comments Last Update : 6 กรกฎาคม 2551 21:15:38 น. Counter : 481 Pageviews. Share Tweet

แวะมาอ่านเช่นเคย เขียนได้ดีเหมือนเดิม โอโต้ซังชอบ   โดย: otosan IP: 58.9.163.203 6 กรกฎาคม 2551 23:41:50 น.

เข้าใจคำว่า "อากาศร้อน" แบบญี่ปุ่นก็วันนี้   โดย: น้ำแข็งใส IP: 202.35.205.106 7 กรกฎาคม 2551 14:34:50 น.

กลับเมืองไทย มาผจญฝนดีมั้ยน้อ อาทิตย์นี้ฝนตกเกือบทุกวัน ผ้าไม่แห้งเลย แย่แฮะ ที่โน่น ปีนี้ทำสถิติสูงสุดใหม่หรือเปล่า   โดย: I^^ 11 กรกฎาคม 2551 22:58:21 น.

ไม่ได้แวะมาตั้งนาน คิดถึงวสุ มะไหร่จะกลับๆๆๆ   โดย: Jeban' IP: 203.156.64.217 22 กรกฎาคม 2551 19:31:24 น.