20. ฟังเยอะดีกว่าพูดมาก
สมัยหนึ่ง ท้าวสักกะ ที่เรียกง่ายๆ ว่า พระอินทร์ ให้สรรพสัตว์ เข้าเฝ้าเข้าพบ ขอพรได้คนละข้อ สัตว์เล็กใหญ่ ต่างดีใจต่างขอพรที่จะเกิดประโยชน์แก่ตัวเองมาก ที่สุด ถึงคิวของเจ้าจมูก ฟังไม่ผิดหรอก...เจ้าจมูก ผมขอย้ายที่ได้ไหมครับ เสียงของเจ้าจมูกเอ่ย อ้าว! จะย้ายไปไหน อยู่ตรงกลางหน้าคนมันดีแล้ว มันเหมาะ มันสวยแล้ว พระอินทร์ถามด้วยความแปลกใจ มันเหมาะสมดี สวยดีก็จริงครับ แต่ผมไม่อยากอยู่ใกล้ปาก ให้ผมย้ายไปไหนก็ได้ครับ จมูกเอ่ยหนักแน่น ทำไมล่ะเจ้าจมูก พระอินทร์ยังสงสัย ก็เพราะว่า เวลาปากพูดไม่ดีเมื่อไร ปากเสียเมื่อไร โดนตบ ผมโดนด้วย ตลอดเลยครับ ทั้งที่ผมไม่เกี่ยวเลย นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า อยู่คนเดียวให้ระวังความคิด อยู่กับมิตร จงระวังวาจา ที่บอกเขาไงว่า พูดดีเป็นศรีแก่ปาก ถ้าพูดไม่ดีพูดมาก ปากจะไม่มีศรี หรือ พูดดีเป็นศรีแก่ปาก ถ้าพูดมากปากจะเป็นสีแดง หรือว่า พูดดีเป็นศรีแก่เหงือก ถ้าพูดไม่เลือกจะมีแต่เหงือก ไม่มีฟัน (ว่ากันไป) ล้วนบอกว่า...ใช้ปากให้เกิดประโยชน์สุขแก่ผู้ฟัง และเราเองด้วย สังเกตไหม? อวัยวะบนหน้าเรา มันมีปริศนาเล็กชวนให้คิด (มาก) ตา มีหน้าที่...ดู อย่างเดียว แต่ให้มา 2 ดวง ดูให้เยอะๆ ความรู้ อาจเข้ามาทางตาได้ หู มีหน้าที่...ฟัง อย่างเดียว เขาให้มา 2 ข้าง ฟังให้มากเข้าไว้ รู้จักฟัง ฟังดีย่อมได้ปัญญาความรู้ จมูก มีหน้าที่ดมกลิ่นและหายใจ ให้มา 2 รู เออ...อันนี้เหมาะสมดี แต่ปาก มีหน้าที่...กิน...พูด...กัด...(อีกเยอะ) แต่ให้มาอันเดียว หมายควายว่า ไม่ใช่...หมายความว่า... ต้องใช้ปากให้เป็น เวลากินไม่ควรพูด เวลาพูดก็อย่าเพิ่งกิน หรือหากปากพูดแล้ว จงพูดแต่สิ่งที่สร้างสรรค์ดีงาม อย่ามัวแต่ประณามกัน ด่าทอตำหนิกัน จงชมกัน จงสรรเสริญกัน จงเอ่ยความดีกันและกัน เสแสร้งแกล้งทำดี ดีกว่า ทำความชั่ว ฉันใด เสแสร้งแกล้งชมกัน ก็ย่อมดีกว่า ด่ากันว่ากันตำหนิกัน ฉันนั้น จากหนังสือธรรมะพริกขี้หนู ดีๆ...สั้นๆ...ซึ้งๆ... โดย พระอาจารย์สมพงษ์ รตนวํโส จากหนึ่งในทีมงานธรรมะเดลิเวอรี่ จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์ดอกหญ้า 2000
| Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2560 |
| Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2560 17:18:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 427 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [