BlogGang.com : : khorbfaa : บัวบกข้างบ่อน้ำเน่า

บัวบกข้างบ่อน้ำเน่า

ท้องฟ้าปลายเดือนมีนาคมเต็มไปด้วยเมฆฝนในยามเช้า อากาศร้อนจนพวกเราเหนื่อยล้าที่จะเดินออกไปนอกชายคาบ้าน แต่ชีวิตจะต้องดำเนินต่อไปใต้ฟ้าหลากอารมณ์นี้ใช่หรือไม่ อยู่ใต้ฟ้าจะต้องกลัวฝน เกลียดแสงแดดไปทำไม อยู่กับชีวิตแต่หลายคนกลับเบื่อชีวิต เราต่างเลือกรับสิ่งดีและอยากจะคัดสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายนั้นออกไป เราสร้างสิ่งต่างๆขึ้นมาเพื่อขจัดสิ่งที่พวกเราไม่ต้องการออกไป ไม่ว่าจะเป็น พัดลม เครื่องปรับอากาศ ให้ร้อนเป็นเย็นและเย็นเป็นอุ่น สร้างแสงไฟเพื่อขับไล่ความมืด สร้างบทเพลงเพื่อขับอารมณ์อันขุ่นมัวให้ไกลห่าง

แต่ชีวิตก็มีธรรมชาติของมัน มีวิถีอันถูกต้องแล้ว ทุกอย่างจำเป็นต้องมีสองด้านเพื่อความสมดุลเช่นเดียวกับโลกใบนี้ที่ต้องให้พื้นดินได้คลายความร้อน จากแสงแดดในยามค่ำ ให้พวกเราได้หลับตาลงได้อย่างสนิทเพื่อชาร์จแบตเตอรี่ให้กับร่างกาย ตัวหนังสือไม่อาจเผยความจริงทั้งหมดบนโลกใบนี้ มีเพียงความรู้สึกอันแท้จริงในสำนึกนั้นที่เพียงไม่กี่วินาที ก็เข้าใจได้ในทั้งหมด เพียงแต่เราจะยอมเปิดรับมันกันหรือเปล่าเท่านั้นเอง

พวกเราส่วนใหญ่ล้วนปิดประตูหัวใจกันแน่นหนา ปิดหู ปิดตาราวกับว่ากลัวจะไปถึงยังดินแดนแห่งความเข้าใจนั้น ธรรมชาติได้สร้างบางสิ่งอันน่ากลัวขึ้นมาในกลไกหัวใจของมนุษย์ เราต่างหาทางออกจากหัวใจตนเองไม่ได้จึงพากันขังตัวเองอยู่ในนั้น รับรู้และเข้าใจเฉพาะสิ่งที่ตนต้องการรับรู้และเข้าใจ สิ่งหนึ่งจึงเกิดขึ้นมาเพื่อให้พวกเราหาทางเปิดหัวใจออกสู่ความจริง และสิ่งนั้นก็คือ ศรัทธาต่อศาสนาและความเชื่อใดๆ แต่ก็นั่นอีกแหละที่ไอ้กลไกของหัวใจพวกเรามันช่างซับซ้อนเสียจนสิ่งที่น่าจะช่วยให้เปิด กลับสร้างปราการทับซ้อนอีกชั้นให้ยากขึ้นไปอีกที่จะเปิดมันได้ จากเปิดกลายเป็นปิดและศรัทธานั้นๆมันได้ครอบงำ ให้พวกเราอาจไม่ยอมหาทางออกใดๆต่อไปแล้วด้วยซ้ำ

เพราะเราต่างเชื่อว่าเราได้เปิดแล้ว เราเชื่อในสัมผัสของกายต่อวัตถุทั้งมวลว่านั่นคือความจริง ความเชื่อช่างน่าเศร้า เพราะมันจะถูกลบได้ด้วยความเชื่อต่างๆต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่มีสิ้นสุด เพราะเราจะไม่มีวันรู้ได้เลยว่าสิ่งใดถูกต้องที่สุด สิ่งใดงดงามต่อชีวิตที่สุด ก็ในเมื่อเราต่างไม่เคยยอมเปิดใจต่อความจริงของชีวิต ที่หลุดออกมาจากความดื้อรั้นต่อศรัทธานั้นสักที

เมื่อสักครู่ฉันเพิ่งเดินไปตากผ้าข้างๆบ่อน้ำเน่าๆ นั่นเป็นกิจกรรมที่ทำมาไม่รู้กี่สิบครั้งแล้วที่นี่ แต่วันนี้ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่า บัวบกกอใหญ่รอบๆบ่อน้ำเน่าเป็นกอบัวบกที่สวยมาก เขียวขจีเชียว บ้างกำลังออกดอกสีขาวเล็กๆ บ้างยังเป็นบัวบกทารกสีเขียวอ่อนบางใส ในแสงแดด และนั่นก็ทำให้ฉันแปลกใจว่า บางทีสิ่งที่เราเห็นว่ามันน่าเกลียดเสียจนเราไม่อยากจะมอง อาจแวดล้อมไปด้วยความงดงามอย่างที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนก็ได้

บ่อน้ำเน่าเสียกลายเป็นปุ๋ยชั้นดีของความงามชั้นยอดอย่างบัวบก หรือว่าแท้จริงนั้นชีวิตเรามีความลึกลับแห่งความบูดเน่า คอยหล่อเลี้ยงความงามแห่งจิตใจอยู่เสมอ ด้านมืดในหัวใจคอยกระตุ้นให้เรากลบล้างมันด้วยความงดงาม ที่แม้อาจไม่เคยมีใครมองเห็นเลยด้วยซ้ำ แต่เชื่อสิว่าสักวันตัวเราเองจะมองเห็นความงามข้างบ่อน้ำเน่าๆของเราเองจนได้

Create Date : 14 มิถุนายน 2551

Last Update : 14 มิถุนายน 2551 20:31:54 น.

0 comments

Counter : 358 Pageviews.