1 ขวบ 3 เดือนกับวัคซีนสุกใส

	ได้ฤกษ์ประเดิมซักทีแพ็คลิงไปฉีดยาค่ะวันนี้ รถติดมาก กว่าจะถึงปาไป 11 โมง ไปถึงเจอเด็กล้านเจ็ด ได้คิว 33 ลิงก็ซักออกลายตั้งแต่ในรถแล้ว ไม่ได้หม่ำข้าวเช้างัย ตื่นเช้าด้วยมั๊ง ทำเสียงจะแดดิ้นอยู่ในคาร์ซีท พ่อมันเลยอุ้มซะ ไอ้เราก็เออ เดี๋ยวมันก็จำ ทีหลังไม่ยอมขึ้นคาร์ซีทล่ะยุ่งเลย ปล่อยลิงม่อนเข้าโซนปลอดภัย He เฉยคับ คงต้องปรับสภาพก่อน มองเด็กคนอื่นเล่นเฉยเลย เบิ่งหาพวกมั๊ง แต่โทษเหอะค่ะ พอคุ้นเท่านั้นแหล่ะ ไปจ๊ะเอ๋กับเค้าเลย เผื่อแผ่ไปพ่อแม่เค้าด้วย ใครให้จับอะไรก็เอา แถมจะตามเค้ากลับบ้านด้วย พอเดินได้ เดินใหญ่เลย จับกันวุ่นวาย กว่าจะได้ฉีดยาก็ปาไปเที่ยงครึ่งแน่ะ -*- หมอถามเรื่องการพูดซึ่งพูดได้น้อยกว่าเด็กในวัยนี้ หมอถามเลยดูทีวีมากหรือเปล่าค่ะ -*- ถูกต้องเลยคับ หม่อมยายเปิดตลอด เดี๋ยวข่าว เดี๋ยวรายการอาหาร เกือบตลอดวันอ่ะ คุณหมอบอกว่า อืม คงต้องให้ดูน้อยลงนะ เพราะเดี๋ยวพัฒนาการด้านนี้ช้า เพราะลิงม่อนอ่ะ พูดได้แค่ คอง (คิงคอง) เต่า (มาจากหนังสือคุณเต่าพูดเพราะ) กล้วย หม่ำ ไป นอกนั้นต่างดาวหมด พ่อแม่ ไม่เรียก แต่ฟังรู้เรื่องหมด ชี้ได้หมด เข้าใจทุกอย่าง แต่ไม่ยอมพูด เฮ้อ เพื่อหลานอ่ะแม่ พยามหน่อยนะ มาบันทึกพัฒนาการดีกั่ว 1. น้ำหนักส่วนสูง หนัก 10.7 โล สูง 79.5 เซนติเมตร เพิ่มจากคราวก่อน โลกว่าๆ กับ 1 เซน 2. เรื่องกิน โห ตอนนี้กำลังปวดกะบาลตูมากเลย จากที่กินข้าวน้ำแข็งมา ก็เห็นว่าโตขึ้น หนุ่มขึ้น ก็เปลี่ยนเป็นข้าวอย่างอื่นที่ไม่ปั่นรวมกัน แต่เจ้าลิงม่อนยังไม่ค่อยเคี้ยว เน้นกลืนอย่างเดียว อาหารจึงออกมาในรูปเหลวๆ เช่น โจ้ก ข้าวต้ม มักกะโรนี บะหมี่เกี๊ยว เส้นใหญ่น้ำ ไข่ตุ๋น ไข่ม้วน แกงจืดเต้าหู้ ประมาณนี้อ่ะ ข้าวต้มก็กินกับปลาทอด ปลานึ่งเป็นส่วนใหญ่ ไข่ต้มมีบ้าง คือช่วงแรกที่เปลี่ยนมาเป็นอาหารพวกนี้อ่ะ ไม่มีปัญหาเลย ป้อนหาย หม่ำได้ อย่างบะหมี่เกี๊ยว บะหมี่ 1 ลูก เกี๊ยวอีก4 ตัว ลิงม่อนฟาดเรียบภายในเวลา 15 นาที คือเกาะขาแม่แน่นเลย สายตาบ่งบอก ให้ไวๆ แม่ อ้าปากนานแล้ว เป็นเกียรติประวัติของครอบครัวม้ากมาก 555 ส่วนอาหารอื่นก็ทานได้ ถึงจะเหลือไม่กี่คำ ก็จัดว่าทานได้เยอะ พอมาซักอาทิตย์นี้ เริ่มมาแนวใหม่ ลิงพ่นข้าว (พ่นใส่หน้าอิแม่ด้วยนะ) อิแม่นี่ อิ๊บอ๋ายล่ะ หลงดีใจ ลูกตูมะเป็นอย่างลูกชาวบ้านที่ไม่กินข้าว วงจรอุบาทว์มาเยือนลูกกุแล้ว มายสะก้อด ตอนแรกนึกว่าเป็นที่เปลี่ยนคนป้อน คือได้แม่บ้านมาแล้ว ชื่อพี่สา ก็เปลี่ยนให้พี่สาป้อน ก็ทำพ่นใส่เค้า กินไป 2 คำ พ่นไป 5 คำ ร่วงพื้นกระจุยกระจาย พอเราทำเสียงดุ ลิงหัวเราะชอบใจแถมตบมือให้ดูด้วย และทำการพ่นซ้ำให้ดูชัดๆ กันไปเลย ว่าตูทำนะ มื้อเช้ายังไม่เท่าไหร่ แถมมื้อเย็นด้วย ยายบอกว่า จะผอมมั๊ยเนี่ย ใครพูดคำว่าพ่น หรือทำเสียงคล้ายๆ กัน ลิงจะทำโชว์เลย กลายเป็นเรื่องสนุกของเค้าไป อิแม่ปวดกะบาล ไม่รู้จะแก้ไง คือถ้าไม่กินไปเลย จะชัดเจนกว่านะ นี่กินนะ แต่กุขอเล่นด้วยน่ะ เคยลองให้ตักกินเอง โหยชอบมาก หยิบไข่เจียวกินเอาๆ แล้วเหมือนนึกได้ อุ้ย วันนี้คุณพ่นข้าวแล้วหรือยัง จัดให้ พรืดดดดดดดดดดดดด ไข่อิแม่กระจายยยยยยย ส่วนขนมก็ให้กินพวกวุ้น ตะโก้ สังขยา (เน้นนิ่มๆ กลืนง่ายอ่ะ) ผลไม้ก็องุ่น กล้วยน้ำหว้า กล้วยหอม กล้วยต้ม กล้วยปิ้ง กินได้หมด ฟักทองนึ่ง มะม่วงสุก ลองกอง มะละกอ มันนึ่ง ประมาณนี้ นม 3 มื้อ ก่อนกินข้าวเช้า หลังนอนกลางวัน ก่อนนอน ครั้งละ 7-8 ออนซ์ บางวันถ้าไม่ลืม ยาคูลย์ 1 ขวด แต่ไม่อยากให้กินมาก มันหวานอ่ะ 3. เรื่องนอนยังนอนเป็นเวลาอยู่ ไม่เคยตื่นกลางดึกแบบร้องขอกินนม แต่เลทลงมาจากเคยนอนทุ่มครึ่งถึง 2 ทุ่ม มาเป็น 3 ทุ่ม เนื่องจากตอนนั้น พ่อมันแม่มันติดชิงชัง ก้ากกกกก ม่อนก็ชอบนะ ดูไป อืออาไปตลอด อย่างกะรู้เรื่อง แล้วฝึกให้นอนเองแล้ว พ่อเบนไม่ต้องอุ้มแล้ว จะฝึกให้นอนเตียงใหญ่ต่อไป เพราะอีกไม่กี่เดือน น้องก็จะยึดเตียงพี่ม่อนแล้วนะ หุหุ นอนกลางวันเฉลี่ยแล้ววันละ 1 ชั่วโมงกว่าๆ น้อยมาก ไม่รู้ว่าใช้ถ่านยี่ห้ออะไร ทนจังลูกชั้น 4. เรื่องเจ็บตัว ยังมีอยู่บ้าง หลังจากผ่านฟันเฉาะปาก กับ หัวปูดไปแล้ว ก็ระวังมากขึ้นอีก แล้วเจ้าลิงม่อนเดินเร็ว เดินไม่ให้ใครจับ เดินเพื่อชาติมาก ลองได้ปล่อยจากคอกนะ โห เดินแก้บนกันเลยก็ว่าได้ แล้วเดินไม่มอง เพลินงัย เลยสะดุดบ้าง ล้มบ้าง ต้องคอยบอกพี่สาให้ระวังด้วย เพราะอิแม่ก็ชักไม่ค่อยไหวแล้ว ตามไม่ทัน ปวดหลังด้วย 5. รู้เรื่องขึ้นเยอะมาก แต่ไม่พูด คือชี้ได้หมดว่านั่นใคร นี่อะไร หยิบถูกหมด ทำท่าอาบน้ำ ทาแป้ง ทาหน้า คลำพุง (อิ่ม) หวีผม ทำตาปิ๊งๆ ยิ้มหวาน ไหว้ก้มหัว ดมยาดม ใส่รองเท้า ใส่เสื้อ นอนเคร้ง คือเยอะอ่ะ รู้เรื่องกว่าก่อนเยอะ แต่พอบอกให้เรียกแม่สิ มันทำเป็นไปมองนกซะงั้น บอกให้หอมแม่ ก็หอมนะ แต่ถ้าอิพ่ออยู่ด้วย มันชิ่งไปหอมพ่อ เอ่อ.. มีแขกมา ก็ให้อุ้ม แต่ทำหน้ารังเกียจนิดหน่อย 555 ไม่หรอก หน้าไม่ค่อยคุ้นอ่ะ บอกให้หอมก็หอมนะ เฟรนลี่หรือใจง่ายวะลูกขา เวลาเค้ามาอ้อนเรา มาซบมากอดนะ แบบชื่นใจอ่ะ เลี้ยงมาทั้งวันหายเหนื่อยเลย เริ่มติดแม่ด้วย เกาะขา เกาะตูดเป็นค่างเลย แต่ถ้าพ่ออยู่ แม่ก็เป็นหมาหัวเน่าไปค่ะ 6. ดื้อ ซน เชื่อว่าลูกทุกคนต้องเป็นอ่ะ แต่ถ้าวันไหนมันมาเป็นแพ็คคู่ ก็เดือดเหมือนกันนะ พอบอกว่า อย่านะ ไม่นะ เล่นไม่ได้นะ แม่ขอนะ อย่าปานะ เล่นดีๆ เอาเลยคับ องค์ลง หงายหลังผึ่งจะลงไปแดดิ้น ทุรนทุราย ดราม่ามาก น้ำตาเหมือนสั่งได้เลยลูกกรุ อิพ่อก็มาปลอบแล้วสอนดีๆ ทำไมแม่ดุล่ะ ม่อนดื้อ ม่อนซนใช่ป่าว ตีหน้าพ่อป๊าบบบ เอาเล็บจิกแถมอีก เอ่อ หมดอารมณ์จะทำอะไรเลยตู นิทงนิทานไม่ต้องอ่านแล้ว นอนเลย เซ็งเป็ด ตูจะกลายเป็นแม่ยักษ์ไปก่อนหรือเปล่ามะรู้ เวลาเปลี่ยนเพิตเหมือนกัน โอ้ย อะไรนักหนา แค่ลงนอนแค่เนี๊ย ลิงม่อนก็องค์ลงอีกรอบ บิดตัวไปมา แอ่นหน้าหลัง น้ำตาหยดแหม่ะ มันเจ็บปวดอะไรตรงไหนเนี่ย มีลูกถีบด้วยนะ ทำให้เราต้องรีบเปลี่ยนรีบใส่ให้อ่ะ บางทีคนเดียวก็สู้กันเลย แม่ลูก ร้องเป็นร้อง เพราะไม่งั้นก็เปลี่ยนไม่ได้ เสร็จแล้วต้องมานั่งปลอบกันอีก แต่ก่อนเอาอะไรล่อให้จับไว้เนี่ยได้ผลนะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ รู้มาก ไม่เอาแร่ะ เลยต้องหันมาใส่แบบกางเกงเป็นบางเวลา แต่แอบแพงนะคะคุณลูก ขออย่างเดียวอย่าไปดิ้นกลางห้างเลยนะ กลัวจังเลย เดี๋ยวต้องไปเข้าชมรมแด้นซ์กลางห้าง ซวยเลยม่อน เกิดกันล่ะทีนี้ แบบบางทีก็สงสารลูกนะ ก็อยากให้เล่นให้เดิน แต่ก็ต้องห้ามอ่ะ เล่นเดินไปทุบกระจกตู้โชว์ อันตรายนะ มันไม่ได้น่ะ ลิงก็จะเล่น เห็นลูกร้องไห้ ก็สงสาร แต่ทำไงได้ ร้องไห้ตอนนี้ ดีกว่ากระจกบาดแล้วร้องไห้นะลูก เฮ้อ กว่าจะโต ต้องอดทนทั้งพ่อ แม่ และลูกเลยนะ ตอนนี้แม่ติด facebook ด้วย ขายอาหารเฝ้าฟาร์มมันทั้งวันเลย ปล่อยลิงไว้กับยายมั่ง พี่สามั่ง หุหุ กระจายๆ โหมดปิศาจกันไปนะจ๊ะ

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2552		4 comments
Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 18:59:07 น.
Counter : 891 Pageviews.
Share Tweet