ฟ้าหลง(ชีโม่)ไดอะรี6

สวัสดีครับ คิดถึงผมบ้างมั๊ยครับแต่สำหรับผมคิดถึงพี่ป้าน้าอาทุกคนนะครับ ช่วงที่ไม่ได้แวะมาวี่งเล่นที่นี่ก็เพราะมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับผมมากมาย เอาเรื่องแรกก่อนละกันคือเมื่อประมาณหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา มี๊แกก็มีความคิดแปลกๆที่ว่าแปลกเพราะมันไม่ธรรมดาสำหรับผมเลย มีอยู่วันนึงแกพาน้องๆคือโซเฟียกับจูเนียร์มาเยี่ยมผมที่Doggie Dooซึ่งพอผมเห็นมี๊กับน้องมาผมก็ดีใจมากๆผมก็ไปเดินเล่นกับน้องๆ พอเล่นกันอยู่พักใหญ่ทีเดียวผมเห็นมี๊ไปคุยกับพี่นัท แต่ผมก็ไม่คิดอะไรจนกระทั่งมี๊พาผมเดินไปที่รถแล้วแกก็อุ้มผมขึ้นรถให้ผมนั่งข้างหลัง ความรู้สึกตอนนั้นผมกลัวมากๆผมไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้ที่ผมเดาไม่ได้ว่ามี๊จะพาผมไปไหนส่วนน้องก็เห่าไล่ผมให้ลงจากรถผมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่นานก็มาถึงบ้านหลังนึงซึ่งคะเนดูแล้วไม่ไกลจากที่ๆผมอยู่มากนัก มี๊ก็อุ้มผมลงจากรถ แล้วแกก็ให้ผมไปอยู่ในคอกสี่เหลี่ยมซึ่งมี๊เอาไว้ในบ้าน ผมรักมี๊ก็จริงแต่ผมไม่รู้จริงๆว่าผมอยู่ที่ไหน เสร็จแล้วมี๊ก็เอาน้ำเอาข้าวให้ผม ผมน่ะหิวแสนหิวคอก็แห้งผากเพราะวันนั้นอากาศก็ร้อนแต่เชื่อมั๊ยครับผมไม่แตะอาหารและน้ำเลยเพราะผมไม่ไว้ใจทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัวผม จากนั้นผมก็เริ่มครางจนมี๊บอกให้เงียบ ผมเห็นมี๊เดินไปเดินมาบางทีแกก็เดินมาลูบหัวผมบ้าง ผมเดาไม่ถูกว่าตอนนั้นน่ะกี่โมงกี่ยามแล้วแต่ผมหิวข้าวเหลือเกินแล้วก็ง่วงนอนมาก แต่ผมไม่กล้าที่จะข่มตาให้หลับลงได้ผมเครียดมาก แต่คิดว่าคงจะดึกแล้วเพราะเห็นทุกๆคนเดินขึ้นบ้านไปนอน พอไม่มีใครอยู่ทีนี้ละผมยิ่งกดดันมากขึ้นผมเลยร้องเรียกมี๊ พักใหญ่ทีเดียวมี๊เดินมาดุผมให้เงียบพอผมเห็นแกผมก็ดีใจ แต่แล้วแกก็กลับไปนอนผมกลัวมากและหิวมากด้วยคืนนั้นผมทรมานใจเหลือเกินคิดถึงเพื่อนๆที่บ้านผมร้องเรียกมี๊เกือบทั้งคืนจนผมเพลียและหลับไปในที่สุด พอผมรู้สึกตัวผมก็ร้องอีกแต่ว่าอ้าวมันเช้าแล้วนี่ แล้วมี๊ก็ตื่นพอดี แกก็มาพาผมออกจากคอกแล้วให้ผมไปนอนเล่นหน้าบ้าน เออแฮะตอนนั้นผมแปลกมากรู้สึกสบายใจขึ้นเพราะผมได้สูดอากาศรอบๆตัว มี๊เอาข้าวเอาน้ำมาให้เชื่อมั๊ยผมฟาดเรียบเลยพออิ่มผมก็เริ่มง่วงเลยเผลอหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีตอนที่พี่อาร์มมาปลุกแล้วแกก็พาผมขึ้นรถโดยมีแด๊ดเป็นคนขับ ผมดีใจมากที่ได้กลับมาที่Doggie Dooอีกแต่ตอนนั้นผมก็เริ่มที่จะชอบบ้านหลังนั้นแล้วละผมว่ามันเงียบดีแล้วก็สบายด้วย แต่ขอไม่อยู่ในคอกนะฮะเพราะผมเป็นโรคกลัวที่แคบผมจะเครียดเหมือนหายใจไม่ออกทุกครั้งที่อยู่ในคอกเล็กๆ แล้ววันนั้นผมก็ดีใจที่ได้กลับไปเจอเพื่อนๆอีก พวกมันแซวผมกันใหญ่เลยมันหาว่าผมหนีเที่ยวแล้วหาทางกลับบ้านไม่ถูกผมเลยเบิดกระโหลกไปคนละที และนี่แหละคือหนึ่งเรื่องของชีวิตวุ่นๆของผมที่ผ่านมา แต่ยังฮะมันยังมีอีกแล้วผมจะมาเล่าต่อนะฮะ ตอนนี้ผมง่วงเหลือเกิน good nightครับ ชีโม่

Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2553		2 comments
Last Update : 3 ตุลาคม 2553 20:40:33 น.
Counter : 417 Pageviews.
Share Tweet