|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
ฟ้าหลง(ชีโม่)ไดอะรี่5
ชีวิตของผมขณะที่อยุ่ที่บ้านชั่วคราวก็ยังคงดำเนินไปตามปรกติ ที่นี่วันจันทร์จะเป็นวันหยุดพักผ่อนของพวกพี่ๆ พอถึงทุกๆวันอาทิตย์บรรดาผู้ปกครองของเพื่อนๆผมก็จะทยอยกันมารับพวกหมาๆที่มาเรียนที่นี่กลับไปเยี่ยมบ้าน ลองนึกภาพโรงเรียนประจำดูนะฮะเป็นแบบนั้นจริงๆ ผมก็ได้แต่นั่งมองบรรดาแม่ๆมารับลูกตัวเอง ผมเห็นแล้วก็อดที่จะอิจฉาไม่ได้แถมบางครั้งพวกมันยังหันหน้ามาเยาะเย้ยผมอีกประมาณว่าสมน้ำหน้าต้องอยู่โรงเรียนตัวเดียว แต่ว่าไปแล้วผมเนี่ยเสน่ห์แรงไม่เบาทีเดียวก็บางครั้งแม่ๆของเพื่อนผมก็จะมีขนมมาฝากผมด้วยล่ะ เออใช่ซิผมลืมบอกไปเลยว่าผมน่ะยังไม่ได้รถคันใหม่เลยนี่ก็ผ่านมาตั้ง11วันแล้ว เรื่องนี้มี้โมโหมาก เพราะแกกับผมก็ไม่ต่างกันหรอกคือตื่นเต้นด้วยกันทั้งคู่ แกอยากเห็นผมได้เดินเล่นกับเพื่อน ส่วนไอ้ผมก็อยากวิ่งไล่งับตรูดเพื่อน เห็นวันนี้มี้มาบอกว่าเค้านัดเอารถมาให้วันพฤหัสขอให้จริงทีเถอะผมเบื่อจะแย่อยู่แล้ว วันนี้เลยสร้างวีรกรรมพังคอกตัวเองเพื่อจะออกไปเดินเล่นปรากฏว่าก้นผมครูดกับปูนถลอกอีกแล้ว มี้มาเห็นแผลเข้าก็ดุผมใหญ่เลยแกบอกแผลเก่าเพิ่งจะหายทำไมไม่เข็ด เมื่อวานผมได้ลงสระว่ายน้ำอีกครั้งมี้กับแด๊ดก็มาดูด้วย มี้ผมออกอาการเชียร์อย่างตื่นเต้นจนเกือบเว่อร์เหมือนว่าผมกำลังลงแข่งซีเกมส์แกไปยืนปรบมือเรียกให้ผมว่ายไปหาอยู่อีกฟากนึงของสระไอ้ผมก็ว่ายสุดชีวิตเลยละพอไปถึงมี้กลับเดินหนีไปอีกฟาก(ดูแกทำกับผมซิฮะ)เหมือนเดิมแกไปยืนเรียกผมอีกฟากนึงผมอยากจะบอกมี้ว่าผมน่ะเหนื่อยจนใจจะขาดแต่ผมก็ทำได้ เสร็จแล้วพี่นิดก็ให้ผมพัก เฮ้อค่อยยังชั่วหน่อยผมแอบคิดในใจ ส่วนแด๊ดก็นั่งดูผมว่ายน้ำเห็นแกนั่งอมยิ้มท่าทางเหมือนมีความสุขที่เห็นผมเหนื่อย ช่วงระหว่างที่พักผมก็เผลอไปซบแขนพี่นิดเข้ามี้แกขำหน้าผม แกบอกผมทำหน้าเหมือนโลกกำลังจะแตก เหมือนทุกข์ใจอย่างสาหัส แกบอกตอนผมเจ็บคราวนั้นหน้ายังดูดีกว่านี้ มี้ครับผมเคยบอกมี้แล้วไงว่าผมไม่อยากเป็นไฮโซผมไม่ชอบว่ายน้ำ พอหมดเวลาพักพี่นิดก็ให้ผมไปว่ายน้ำต่ออีกหนึ่งรอบหลังจากนั้นพี่แกก็พาผมไปอาบน้ำ ได้ยินแด๊ดบอกกับมี้ว่าจะไปซื้อขนมให้ผมเพื่อเป็นรางวัล พออาบน้ำเป่าขนแห้งแล้วผมก็มานั่งพักผ่อนกลับมี้ ผมชอบเวลาแบบนี้ที่สุดมี้มาหาแล้วเอาขนมอร่อยๆมาฝาก แล้วแกก็จะเกาหูเกาพุงให้ ส่วนผมก็เคลิ้มทุกทีแหละ เมื่อคืนหลับเป็นตายเลยไม่ได้ตื่นกลางดึกเลยคงจะเหนื่อยจากว่ายน้ำ ส่วนคืนนี้ผมต้องนอนหลับแล้วก็ต้องฝันดีแน่ๆเพราะพรุ่งนี้ผมก็จะได้รถแล้ว แล้วยังไงผมจะมาเล่าให้ฟังนะฮะ นี่ก็ได้เวลาที่ผมต้องไปกินข้าวแล้ว ไปก่อนนะฮะ รักนะ ชีโม่
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
1 comments |
Last Update : 3 ตุลาคม 2553 20:40:06 น. |
Counter : 339 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: noklekkaa (papagearna ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:1:17:57 น. |
|
| |
|
Sophia's Mom |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ เป็นคนรักสัตว์มาตั้งแต่จำความได้อาจจะเป็นเพราะว่าพ่อเพาะสุนัขขายมั้งเลยได้เห็นและใกล้ชิดกับหมาๆตั้งแต่เด็กๆก็เลยกลายเป็นคนรักสัตว์ พ่อเพาะสุนัขพันธ์ อัลเซเชี่ยนหรือเยรมันเชพเพิร์ดนั่นเอง แม่พันธ์ชื่อลิลลี่ เคยเห็นตอนพ่อทำคลอดเอง แล้วย่าก็ยังเลี้ยงหมาพันธ์สปิทอีกสองตัว เป็นตัวเมียทั้งคู่ชื่อสำลีกับลีน้อย นอกจากนี้ก็ยังมีฟาร์มนกหงส์หยกด้วย เคยเห็นมีดารามาเที่ยวที่ฟาร์มด้วย พ่อชอบเอานกไปประกวด ซึ่งทุกครั้งพ่อจะพาไปด้วย บางครั้งพ่อก็ชนะได้ถ้วยรางวัลมาบ้าง น่าเสียดายที่เราไม่ได้เก็บรักษาพวกถ้วยรางวัลต่างๆไว้ ส่วนเรื่องเพาะหมาขายนั้นแต่ก่อนกับเดี๋ยวนี้แตกต่างกันโดยสี้นเชิง เราว่าแต่ก่อนมีคุณภาพมากกว่านี้ จำได้ว่าพอลูกหมาโตได้ประมาณสองเดือนพ่อก็จะเอาไปขายส่งให้ร้านเพื่อนที่อยู่ที่สนามหลวง(แต่ก่อนจตุรจักรอยู่ที่สนามหลวง)เราชอบสนามหลวงแบบที่เป็นอยู่ในตอนนั้นมากกว่าจตุรจักรในปัจจุบัน ทุกครั้งที่ไปสนามหลวงพ่อจะต้องเขียนที่อยู่ของบ้านใส่กระเป๋าเราไว้เพราะพ่อกลัวเราหลงทาง พอเริ่มโตขึ้นก็ได้เลี้ยงหมาเป็นของตัวเองบ้าง แต่ขอสารภาพเลยว่าไม่ค่อยเอาใจใส่กับพวกมันเท่าไรนัก ทุกวันนี้ยังเสียใจอยู่เลยแต่ก็ย้อนเวลากลับไปไม่ได้ สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือ กลับมาเลี้ยงหมาอีกครั้งนึงศึกษาการเลี้ยงอย่างถูกวิธีแล้วให้ความรักอย่างสม่ำเสมอ แสดงความรักกับพวกมันทุกครั้งเมื่อมีโอกาส ไม่เคยใช้คำว่าไม่มีเวลากับพวกมันเลย
|
|
|
|
|
|
|
|
|