ผมนอนกับหมา 24 เจ้าตัวเล็กของผมอยู่ในกล่อง เนื้อตัวมอมแมม เค้าหลับสนิท ตัวกระตุกบางครั้ง เค้าคงกำลังฝันร้าย.... ผมเรียกเค้าเบาๆเพียงครั้งเดียว เค้าสะดุ้งตื่นขึ้นมาขู่คำรามพร้อมที่จะสู้เต็มที่.... แต่เมื่อเห็นว่าอะไรเป็นอะไรแล้วก็................. ใครบอกคุณว่าหมาร้องให้ไม่เป็น ผมเถียงใจขาด..... ผมกอดขอบคุณน้องเค้าอย่างลืมตัวไปว่าตัวเองสกปรกแค่ไหน แล้วรีบควักเงินใส่มือเพื่อช่วยค่ารักษาแผลที่มือเค้าอย่างไม่ได้นับ.... น้องปฏิเสธ แต่ผมก็ปฏิเสธเหมือนกัน... อัลวินไม่ยอมให้จับ แม้จะหมดแรงแค่ไหนก็ไม่ยอม น้องเค้าเลยต้องใส่กล่องเอาไว้ คราบโคลนที่แห้งกรังปิดแผลที่ขาไว้ ทำให้เค้าไม่รู้ว่าอัลวินผ่านอะไรมาบ้าง... ลูกผมหลับทันทีที่ผมอุ้มเค้าเอาไว้... สายตาอ้อนวอนก่อนที่จะปิดลง เหมือนจะบอกว่า.. ป๊า... ผมกลัว อย่าทิ้งผมไว้นะ............. ตายห่าน... นี่ผมเขียนไปก็เหมือนน้ำตามันจะรื้นๆคลอๆนะนี่... หมดกัน ความแมนของผม... เฮ้อออ.... บทส่งท้าย... อัลวินปลอดภัยดีครับ แผลไม่ลึกมากและโดนแค่ที่กล้ามเนื้อขา หายสนิทแล้วและตอนนี้ซนเหมือนเดิม ไม่สิ น่าจะหนักกว่าเดิม แต่สิ่งที่หายไปคือ ความ"กร่าง" หายสนิทเลยแฮะ.... ใจ๋ๆ ใบตอง โมโม่ เข้ามาต้อนรับน้องเลียหูเลียหางเป็นอย่างดีในวันที่น้องกลับบ้าน เหมือนๆกับว่าพวกเค้าจะลืมความบาดหมางกันไปแล้ว เป๋ก็โอเคครับ ผมพยายามจะเลี้ยงหล่อนไว้ในบ้าน แต่หล่อนพอใจที่หว่านเสน่ห์อยู่นอกรั้วบ้านมากกว่า คู่กรณีของอัลวินเฉียดกรายเข้ามาที่รั้วบ้าง ลูกผมยืนสู้ตาไม่หนี(แต่ในรั้วนะ และเหมือนๆว่าหางจะจุกตูดเล็กน้อยแต่พองาม) เอาน่า วันพระไม่ได้มีหนเดียว เรายังนอนกอดกันเหมือนเดิมครับ แต่ที่เพิ่มมาอีกอย่างคือ ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหนในบ้าน เค้าจะอยู่ห่างผมไม่เกินหนึ่งฟุต และที่เพิ่มมาอีกสองอย่างคือ เค้าไม่ยอมให้คนแปลกหน้าโดนตัวเลย และถ้าผมนั่ง ไม่ว่าในหรือนอกบ้าน ที่เดียวที่เค้าจะยอมอยู่ คือบนตักผมเท่านั้น... และขอบคุณมากที่สุดคือคุณน้องที่อยู่แถวคลองปะปานะครับ ถ้าคุณผ่านมาเห็น คุณคงจำอัลวินได้นะครับ ขอบคุณจริงๆ จบจริงๆแล้วนะครับ...... ขอบคุณที่ติดตามอ่านเรื่องของเรานะครับ ขอบคุณ..... ขอความเมตตาจงสถิตย์อยู่กับทุกท่าน ป่าป๊ากะอัลวินครับ   Create Date : 24 ธันวาคม 2553 23 comments Last Update : 25 ธันวาคม 2553 10:08:34 น. Counter : 1024 Pageviews. Share Tweet

โดย: aftertime 24 ธันวาคม 2553 20:56:17 น.

อ่านแล้วเห็นภาพเลย...ประทับใจจัง.. ขอบคุณมากค่ะ   โดย: ป้าพัด IP: 58.9.57.4 24 ธันวาคม 2553 21:23:42 น.

อ่านเพลิน รวดเดียวจบเลยค่ะ เป็นอีกมุมหนึ่งที่เราไม่เคยได้รับรู้เลย ความผูกพันธ์ ของสองชีวิตที่ต่างกัน มาหลอมรวมกันเป็นชีวิตดียวกันได้   โดย: ป้าลายคราม IP: 10.0.3.172, 124.122.145.11 24 ธันวาคม 2553 21:35:30 น.

อ่านไปอ่านมาแล้ว ผมหิวหว่ะครับเฮียฯ   โดย: ท. IP: 180.183.216.48 24 ธันวาคม 2553 21:35:33 น.

คุณ ท.บ๊องจะกินแต่หมาอย่างเดียวเลย มาจากสกลเหรอคะ   โดย: ป้าลายคราม IP: 10.0.3.172, 124.122.145.11 24 ธันวาคม 2553 21:36:29 น.

ตั้งแต่ศาลาไม่มีคุณอาฟ เงียบเหงาไปเป็นกองเลยค่ะ...   โดย: ป้าพัด IP: 58.9.57.4 24 ธันวาคม 2553 22:12:44 น.

เขียนได้น่ารักมากๆ ค่ะ   โดย: ป้าเพียว IP: 110.49.205.143 24 ธันวาคม 2553 23:19:45 น.

T^T   โดย: InsomniaCat IP: 58.11.93.133 25 ธันวาคม 2553 0:14:03 น.

น่ารักมาครับเฮีย ^ ^   โดย: เป้ IP: 61.19.65.50 25 ธันวาคม 2553 9:43:39 น.

เข้ามาเยี่ยมอัลวินค่ะ ยังไม่ได้อ่านตอนที่ 15-23 เดี๋ยวจะไล่อ่านย้อนหลังไปเรื่อยๆ เฮียเขียนเล่าเรื่องหนุกดีค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ ถ้าเขียนอีโรติกคงจินตนาการไปไกลแหง   โดย: richly @ money 25 ธันวาคม 2553 9:55:34 น.

อาฟอ่ะ เค้าโป้งแล้ว ทำเค้าน้ำตาซึมเลย ฮือๆ อัลวิน ป้าฝากงับ...ทีนึงนะลูก   โดย: หวานเอง IP: 58.9.215.87 25 ธันวาคม 2553 10:16:15 น.

ทั้งฮา ทั้งซึ้งมากๆเลยค่ะ   โดย: บุ้งกี๋กาก้า...ปีศาจตัวน้อย IP: 124.120.119.20 25 ธันวาคม 2553 11:51:23 น.

คุณทำให้เราร้องไห้นะ ดีใจที่มันจบลงแบบนี้ เ่ก่งมาก อัลวิน   โดย: อิงตัน IP: 125.25.74.180 25 ธันวาคม 2553 14:40:19 น.

อ่านรวดเดียวตั้งแต่ตอน 1 จนจบเลยค่ะ ตอนท้ายๆ แอบมีน้ำตาคลอบ้าง ทั้งขำ ทั้งซึ้ง แต่ก็จบลงด้วยดี วีรกรรมครั้งนี้น้องอัลวินคงเข็ดไปอีกนาน   โดย: บูตะ กะ กิมจิ IP: 183.89.143.134 25 ธันวาคม 2553 21:27:32 น.

ดีใจด้วยคะ เจอคนมีน้ำใจแล้วก็ไม่ละทิ้งน้องหมาที่พยายามขืนตัวเองออกจากการช่วยเหลือทุกทาง...แต่น้องคนนั้นก็ใจมากๆอ่ะ อัลวินเอ้ยลูก..แข็งแรงลั้ลลาก็ดีแลวเน้อ ส่วนเจ้าเป๋ ก็นะเป็นหมามีอิสระเปนตัวของตัวเองคงพอใจแค่อิ่มท้องล่ะนะแต่ไม่ชอบการผูกมัด5555555555 รูปที่สองนุ้งอัลวินยิ้มด้วย เริ่ดมากกกกกกกหมาน้อยบนตักผะจายอกสามศอก สาวที่ไหนเห็นก็กรีซสลบเคอะ อ่อนโยนเยี่ยงเน้   โดย: แอร๊ยยิ้มด้วย (m_econ ) 25 ธันวาคม 2553 23:00:07 น.

พึ่งเห็น เครื่ององค์ของนุ้งอัลวินออกแบบโดนสไตลิสมืออาชีพมากๆ ตอนแรกนึกภาพไม่ออกว่าเค้าตัดใส่หัวน้องหมายังไง พอมาเห็นแบบนี้ก็นะเป็นเดะติดแบรนเนมนี่นาะ เคี๊ยกกกกก   โดย: mecon (m_econ ) 25 ธันวาคม 2553 23:02:21 น.

อ่านจนจบเลยค่ะ น้องอัลวินน่ารักมากๆค่ะ โชคดีจังที่คุณพ่อตามหาจนเจอ   โดย: the orange girl IP: 61.90.6.31 26 ธันวาคม 2553 3:39:01 น.

อ่านไปลุ้นเหงื่อแตกไป ว่าจะจบแบบไหน... อัลวิน น่ารักมากค่ะ   โดย: นก IP: 125.25.74.247 26 ธันวาคม 2553 11:35:20 น.

นอกจากงานประจำที่คุณทำอยู่ เราว่าคุณเป็นนักเขียนได้เลยนะ ทุกตัวอักษร ทุกประโยคของคุณ มันทำให้คนอ่านอย่างเรา เห็นภาพตามที่คุณเขียนเลย ^^ ดีใจด้วยนะคะที่อัลวินได้กลับมาอยู่กับคุณ ได้มาอยู่บ้านที่อบอุ่น ได้รับการต้อนรับที่ดีจากพี่ๆเหมือนเดิม และ ดีใจด้วย ที่คุณ ได้เป็นพ่อหมาเต็มตัวแล้ว แล้วพาเค้ามาทักทายเพื่อนๆในนี้อีกนะคะ   โดย: แม่ซูซี่ (iam_zuzie ) 27 ธันวาคม 2553 14:48:50 น.

เขียนเรื่อง น้องหมา ต่อไปเถอะ   โดย: จันทร์ คันธะ IP: 118.172.20.11 3 มกราคม 2554 18:13:46 น.

555 มีลูกเป็นหมา แล้วเมื่อไหร่จะมีเบบี้ของตัวเองล่ะจ๊ะ อัลวิน ท่าทางจะอ้อนเก่งเหมือนพ่อเนอะ happy new year ka.   โดย: จีฟาน องค์ชายมาเฟีย IP: 1.46.82.110 8 มกราคม 2554 12:15:09 น.

รอลุ้นอยู่ตั้งนาน ในที่สุดก็ happy ending ดีใจจังเลย ขอให้โชคดีทั้งคุณพ่อและคุณลูกนะคะ ขอบคุณเนื้อหาซึ้ง ๆ ที่ทำให้รู้สึกว่า ความรักไม่ได้ อยู่ที่ไหนไกล อยู่รอบตัวเรานี่ล่ะ ขอบคุณจิง ๆ   โดย: naphat IP: 113.53.120.3 11 มกราคม 2554 16:04:08 น.

ซึ้งมากกกกค่ะอ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะบางช่วงก็ทำให้ยิ้มได้   โดย: นา IP: 27.55.12.164 26 กันยายน 2555 22:36:21 น.