หลังจากแช่วัตถุดิบเตรียมทำทำ bedding ครบ 7 วัน
อันประกอบไปด้วยขี้วัว และขี้เลื่อย
เมื่อวานจึงถือเปงฤกษ์งามยามดีลงประกอบพิธีกดพิมพ์
เอ๊ย ไม่ใช่ ลงมือทำผสม bedding แต่เนื่องจากเป็นมือใหม่ป้ายแดง
จะทำเองคนเดียวเพียวเพียว เห็นทีจะไม่รอดแน่
เลยต้องไปเยือนกุฏิอาจารย์สุดเลิฟได้ผลอ่ะ
สามารถอัญเชิญมาช่วยกำกับกรรมวิธีได้สำเร็จ ก็ลองไม่มาดิ
กินส้มตำ ไก่ย่างของชั้นไปตั้งเยอะนี่หว่า 555 เอาของกินมาล่ออาจารย์เว้ย



ความจริงก็โม้ไปงั้นแหละ
ถึงไม่มีของกินไปเป็นกำนัล ยังไงแกก็ไม่ทิ้งลูกศิษย์หัวดื้อคนนี้หรอก
พอมาถึง อิชั้นมัวแต่ไปคุ้ยหาถุงมือมาใส่กันเปื้อน หันมาเห็นอีกที
อาจารย์ล่อมือเปล่าๆ ขยำ ขยี้ขี้วัวไปเรียบร้อยแล้ว
แถมลากเมียอาจารย์มาช่วยขนขี้วัวด้วย 5555
อีนังลูกศิษย์ตัวดีได้แต่ยืนมองโดยที่มือไม่ได้เปื้อนสักกะนิด
ไม่ถึง 5 นาทีเป็นอันเสร็จกรรมวิธีผสม bedding
ไส้เดือน lot ใหม่อีก 800 ชีวิตที่ซื้อมาก็กระดื๊บมุดลง bedding ไปโดยดี
เห็นมั๊ยว่า ง่ายนิดเดียว เมื่อมีอาจารย์มาสาธิตให้ถึงบ้าน 5555
ด่วน !! ถ้าท่านโทรมาภายใน 5 นาที แถมเมียอาจารย์ช่วยขยำขี้วัว เชี๊ยะจริงจริงเลยกู
แทนที่จะลงมือ เสือกหลอกอาจารย์ทำแทน บาปกรรมจะกินกบาลไหมเนี่ย
ไม่เป็นไร เห็นกรรมวิธีครบทุกขั้นตอน ไม่ยาก ไม่ยาก
คราวหน้าใช้หัวแบนให้ทำได้แล้ว อิอิ



ไม่ยากหรอกหัวแบน ง่ายนิดเดียวจริ๊งจริง



พอไปส่งป๋าแกกลับบ้าน เป็นศิษย์รักศิษย์โปรดขนาดนี้
จะปล่อยให้กลับบ้านง่ายง่ายได้อย่างไร
มีเหล้าฟรีแกล้มด้วยต้มจับฉ๋ายเป็นของแถม
อ่ะฮ้า นานนานทีปีหน ฟลุ๊คว่ะที่ได้กินเหล้าร่วมวงกับแก
ความจริงแกเลิกร่ำสุราเพราะตกปากรับคำเมียรักว่า จะเลิก
แต่งานนี้เมียอาจารย์ไฟเขียวอนุญาตให้ดริ๊งค์ได้ แร่มเลย
ลูกศิษย์กับอาจารย์ชนแก้วกันไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ
เมาปลิ้น กลิ้งกันไปกลิ้งกันมาอยู่ข้างบ่อเลี้ยงไส้เดือนนั่นแหละ
แกแอบเอาไส้เดือนมาทำเป็นกับแกล้มให้กินบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้
เพราะกูเมา



กินไปกินมาฝนตกหนักโคตร เอาไงดีว่ะ
ขืนไม่กลับตอนนี้เห็นทีจะกลับไม่ได้แน่ ตัดสินใจขับรถฝ่าฝนกลับบ้าน
(ไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคออาจารย์แก แบบว่าเกรงใจ)
เมาก็เมา มองทางก็ไม่เห็น ฝนตกหนักเป็นห่า หนักปานฟ้ารั่วขนาดนั้น
โชคยังดีที่เป็นสตรีคอทองแดง จึงยังมีสติสัมปชัญญะริบหรี่ ริบหรี่
สามารถขี่รถกระบะกลับถึงบ้านได้โดยไร้รอยขีดข่วน



หัวแบนโทรมาก็ไม่ได้บอกว่า กินเหล้า
ทีเมื่อคืนก่อนมรึงไปลงอ่างที่ธาราวดีกับน้าวอก็ยังไม่บอกกันสักคำ
กูก็ทำเหมือนที่มึงทำเป๊ะ เป๊ะ จะมาโทษกันไม่ได้
ถ้าจะโกรธ ก็โกรธตัวเองแล้วกันที่ทำก่อน
แต่ทั้งหมดที่ทำไปไม่ได้ประชดนะ แต่เลียนแบบบ้างก็เท่านั้นเอง



หนุ่มออฟฟิศทำได้ เกษตรกรก็ทำได้เหมือนกัน (โว้ย)


...