|
|
เรื่องของหมาตัวหนึ่ง
เรื่องของหมาตัวหนึ่ง
เมื่อคืนผมกำลังฝันดีแท้ๆ ฝันถึงอีเขียว สุดสวยของซอยผม ปกติผมไม่มีโอกาสแม้กระทั่งจะเห่าคุยกับหล่อนหรอก ขืนมีทำอย่างนั้นมีหวังได้โดนไอ้ปื้ดจอมโหดกัดผมตายเลย ในฝันขณะที่ผมกำลังคลอเคลียกับอีเขียวอยู่ รู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาที่ตัวผมทันที ผมลืมตาตื่นมาอย่างงงๆ ทั้งตัวผมเปียกไปหมด ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นเจ้านายกำลังหัวเราะอยู่
"วันนี้ก็อีกแล้วหรือ" ผมพูดกับตัวเอง
ผมถูกเจ้านายปลุกด้วยวิธีนี้มาตลอด จะให้ผมนอนสบายๆบ้างไม่ได้เหรอไงกันนะ
เจ้านายขับรถออกไปแล้ว ผมสะบัดขนเพื่อให้ตัวแห้ง แหม ถึงเป็นหมาก็ไม่อยากเป็นหวัดหรอกนะคุณ ผมคิดที่จะนอนต่อ แต่แล้วก็ล้มเลิกความคิดนั้นไปเพราะตาสว่าง อีกอย่าง ผมยังเจ็บต้นขาตรงที่ถูกเจ้านายตีเมื่อวานอยู่เลย ผมก็ไม่รู้นะว่าทำไมเจ้านายถึงเกลียดผม ทั้งๆที่เมื่อก่อนตอนที่นายหญิงยังอยู่ เจ้านายก็ดีกับผมมากแท้ๆ
"นายหญิงครับ ผมต้องอดทนต่อไปใช่ไหมครับ" ผมพูดกับตัวเอง ผมคิดถึงคำพูดในวันสุดท้ายที่ผมได้เห็นนายหญิง นายหญิงสั่งผมไว้ว่าให้ผมดูแลเจ้านายให้ดี จนถึงวันนี้ผมไม่มีอากาสได้เห็นนายหญิงอีกเลย แต่ผมก็ทำตามคำให้นายหญิงสั่งไว้อย่างเคร่งครัดนะ (ถึงแม้คำว่า ดูแล ที่นายหญิงสั่งไว้จะกลายเป็นการตกเป็นเครื่องรองรับอารมณ์ของเจ้านายก็เถอะ แต่ผมจะอดทนต่อไป)
ผมใช้เวลาเรื่อยเปื่อยตามประสาหมาๆ ไล่งับหางตัวเองบ้าง วิ่งไล่อีเหมียวที่ดันโผล่เข้ามาในรั้วบ้านบ้าง เห่าแซวหมาตัวเมียที่เดินผ่านหน้าบ้านบ้าง ก็ปากหมานี่ จะให้อยู่เฉยๆได้ยังไง จริงไหม
จนตกเย็น เจ้านายขับรถกลับมา ผมทำตัวเป็นหมาที่ดีดโยการวิ่งเข้าไปหาเจ้านายเพื่อต้อนรับการกลับบ้าน เจ้านายยิ้มให้ผม แล้วก็เตะผมเข้าทีหนึ่ง ผมงงเล็กน้อย แต่ก็เดินไปหาเจ้านายอีกครั้ง ผมถูกเจ้านายถีบที่ชายโครงจนผมล้มคว่ำ แล้วเจ้านายก็เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ผมนอนเจ็บอยู่ด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
ตกดึก ผมได้ยินเสียงประตูบ้านเปิดออก เจ้านายเดินออกมาพร้อมกับวัตถุแท่งยาวในมือ พร้อมกับเดินเข้ามาหาผม ผมเสียวสันหลังวาบเพราะรู้ดีว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่ผมก็กระดิกหางพลางเดินเข้าไปเจ้านาย แต่แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิดจริงๆ วัตถุยาวนั้นเจ้านายใช้มันฟาดมาที่ตัวของผม ไม่ว่าจะเป็นที่หลัง ที่ขา หรือที่ก้น ผมได้แต่ร้องด้วยความเจ็บปวด ผมรู้ว่าเจ้านายฟังผมพูดไม่รู้เรื่องหรอก ไม่อย่างนั้นผมคงจะถามเจ้านายสักคำว่า ทำร้ายผมทำไม
เจ้านายเดินกลับเข้าบ้านไปแล้ว ผมค่อยๆพาร่างที่บอบช้ำของผมเดินไปที่ริมรั้วข้างๆรถของเจ้านายแล้วล้มตัวลงนอน ผมคงต้องพักสักหน่อย เจ็บไปหมดทั้งตัวเลย ก่อนที่ผมจะหลับ ผมได้ยินเสียงพูด ไม่ใช่สิ เสียงเห่าเบาๆที่ข้างรั้ว
"ผมไม่เข้าใจพี่เลยจริงๆ ทำไมพี่ต้องทนยอมให้เขาถูกรังแกอยู่ได้" ผมมองไปทางต้นเสียง เป็นเสียงของไอ้ดำ หมารุ่นน้องของผม
"ทำยังไงได้ล่ะ เขาเป็นเจ้านายของพี่นี่ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรกับพี่ พี่ก็ต้องยอม" ผมตอบ
"พี่ยังเรียกคนแบบนั้นว่าเจ้านายอีกเหรอ เขาทำกับพี่ถึงขนาดนี้เลยนะ พี่น่าจะตอบโต้ไปบ้าง พี่ลืมศักดิ์ศรีของความเป็นหมาไปแล้วเหรอ"
"ก็เพราะศักดิ์ศรีของความเป็นหมาน่ะสิที่ทำให้พี่ต้องทนอยู่ถึงทุกวันนี้ยังไงล่ะ จำไว้นะไอ้ดำ ลูกผู้ชายชาติหมาอย่างเราๆ ถ้านับถือใครเป็นเจ้านายแล้ว ถึงต้องตายก็ต้องภักดีกับคนๆนั้นไปตลอด"
"ผมไม่เข้าใจพี่เลย" ไอ้ดำพูดขึ้นพร้อมกับเดินจากไป
"แล้วซักวันเอ็งจะเข้าใจ" ผมพูดเบาๆ
คืนนั้นผมฝันถึงรอยยิ้มเก่าๆของเจ้านายที่เคยมีให้ผม พร้อมทั้งลูบหัวผมไปด้วย
รุ่งเช้า ผมลืมตาตื่นขึ้น เจ้านายยังไม่ออกจากบ้าน ผมเลยรีบย้ายตัวเองเข้าไปนอนใต้ชั้นเก็บของริมรั้ว สักพัก เจ้านายเดินออกมา เหมือนมองหาอะไรอยู่แต่ไม่เจอ ไม่นานก็ขับรถออกไป
ช่วงกลางวันผมแทบไม่ได้ขยับตัวไปไหนเลย เวลาส่วนใหญ่ก็หมดไปกับการนอน คงเพราะบาดเจ็บด้วยมั้ง เลยทำให้ผมรู้สึกง่วงอยู่ตลอด รู้สึกตัวอีกทีก็เย็นซะแล้ว ไม่นานเจ้านายก็กลับมาบ้าน พอเจ้านายลงจากรถ ผมก็เดินเข้าไปต้อนรับเจ้านายเหมือนที่ทำมาทุกวัน แต่แปลกที่เจ้านายไม่สนใจผม ไม่เตะผมแต่กลับเดินเข้าบ้านไปเลย
เจ้านายหายไปในบ้านไม่นานก็กลับมาพร้อมกับวัตถุแท่งยาวเหมือนเคย เจ้านายใช้วัตถุยาวนั้นฟาดลงมาที่ผมอย่างไม่ยั้งเหมือนที่ทำบ่อยๆ เพียงแต่วันนี้ผมรู้สึกว่าเจ้านายต้องการจะฆ่าผมให้ตาย ผมต้องหนีเอาชีวิตรอด ในที่สุดผมก็วิ่งไปหลบใต้ชั้นเก็บของริมรั้ว เลยรอดจากการถูกฟาดไปได้ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็โดนไปหลายทีเหมือนกัน คืนนั้น ผมเลียแผลตามตัวของผมก่อนที่จะผลอยหลับไป
กลางดึก ผมตื่นขึ้นเพราะได้ยินเสียงแปลกๆ ผมลืมตาแล้วมองไปยังต้นเสียง พบคนสองคนกำลังปีนรั้วเข้ามาในบ้าน ทั้งคู่คงมองไม่เห็นผมที่นอนอยู่ ผมลุกขึ้นพร้อมกับเห่าอย่างสุดเสียงไม่หยุด ทั้งสองคนตกใจที่เห็นผม แต่ก็ไม่ได้หนีไปไหน ผมเห่าพลางคุมระยะห่างเพื่อรอดูปฏิกริยาของสองคนนั้น ทั้งสองคนค่อยๆเดินเข้ามาหาผมอย่างช้าๆ
ทันใดนั้น ประตูบ้านก็เปิดออก ผมมองไปเห็นเจ้านายทำหน้าตกใจที่เห็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญ ในมือของเจ้านายมีวัตถุแท่งยาวอยู่ ขนาดพอๆกับอันที่ใช้ฟาดผมเมื่อตอนเย็นนั่นแหละ เจ้านายยื่นนิ่งสักพัก จึงปรี่เข้าไปหาสองคนนั้นพร้อมกับใช้วัตถุยาวฟาดไปที่คนหนึ่ง แต่เจ้านายก็ถูกอีกคนหนึ่งอัดหงายจนล้ม แล้วทั้งคู่ก็ตรงเข้ามารุมกินโต๊ะเจ้านายของผม
ผมวิ่งเข้าใส่ผู้ชายคนหนึ่ง กระโดดเข้างับที่แขน ผมออกแรงกัดเต็มแรงอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ผมได้ยินเสียงร้องของชายคนนั้น แต่แรงหมาเหรอจะสู้แรงคนได้ ผมถูกชายคนนั้นสะบัดออกมาจนตัวผมกระแทกกับพื้น ผมรีบลุกขึ้นยืนแล้วพุ่งเข้าไปงับที่ขาของชายคนเดิมอย่างเต็มแรงอีกครั้ง ผมรู้สึกถึงรสชาติของเลือดในปากผม แต่แล้วผมก็ถูกอีกคนหนึ่งเตะเข้าที่ชายโครงจนผมกระเด็นออกไป ผมกัดฟันลุกขึ้นทั้งๆที่เจ็บไปหมด ขาของผมสั่น ผมรวบรวมกำลังเพื่อเห่าออกไป
จากนั้นผมเห็นทั้งสองคนพูดอะไรกันก็ไม่รู้ แล้วก็ปีนรั้วออกไป เจ้านายผมล่ะ ผมมองหาเจ้านายแล้วก็เห็นเขานอนอยู่กับพื้น ผมรีบวิ่งเข้าไปหา พลางเลียที่หน้าเจ้านาย
"เจ้านายอย่าเป็นอะไรนะครับ" ผมคิดพลางเลียไปรอบๆหน้าของเจ้านายอย่างเป็นห่วง
ซักพักเจ้านายชันตัวขึ้นมา มองมาทางผม ผมถอยหลังไปเล็กน้อยแล้วหลับตา ผมปกป้องเจ้านายไม่ได้ ผมคงโดนเจ้านายเล่นงานเอาอีกแน่ๆ แต่ผมคาดผิด เจ้านายเข้ามากอดผม ตัวของเจ้านายสั่น เล่นเอาผมยืนงงไปพักใหญ่ๆเลยแหละ
| Create Date : 15 กรกฎาคม 2551 |
| Last Update : 15 กรกฎาคม 2551 12:36:43 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 441 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ซุ่มซ่ามแอน  วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:17:07 น. |
|
|
|
| โดย: ซุ่มซ่ามแอน วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:17:13 น. |
|
|
|
| โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:44:44 น. |
|
|
|
| โดย: Cheerfully วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:54:18 น. |
|
|
|
| โดย: แอมแอม IP: 117.47.154.209 วันที่: 13 สิงหาคม 2551 เวลา:12:58:35 น. |
|
|
|
| โดย: รักหมาดีกว่ารักคน IP: 116.83.230.167 วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:0:07:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เศร้าจังค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [