กุมภาพันธ์ 2551

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
 
 
อโรคยาปรมาลาภา ตอนที่ 3






ตามที่สัญญาไว้ใน ตอนที่ 2 ว่า "ถ้ารอดตายมาจากห้องผ่าตัด จะมาเล่าประสพการณ์สู่กันฟัง" พร้อมจะฟังรึยัง... จะเล่าละนะ


วันที่ 21 มกราคม 2551 07.30 น. ไปรับบัตรคิวได้คิวที่ 44
10.30 น. ตรวจคลื่นหัวใจ
11.15 น. เอ็กซ์เรย์ปอด
11.45 น. เจาะเลือด
12.00 น. ไปห้องพักผู้ป่วย ยังไม่ได้กินข้าวเลย ขอไปกินข้าวเช้า+กลางวันก่อน
มื้อเย็นเป็นอาหารของทางโรงพยาบาลฯ ผลการตรวจทุกอย่างปกติ สามารถเข้ารับการผ่าตัดตามกำหนดได้ ก็นอนรอ ระหว่างรอ ก็จะมีพยาบาลมาแนะนำวิธีการดมยาสลบ และการปฏิบัติตัวก่อนและหลังผ่าตัด หลัง 24.00 น.งดน้ำและอาหาร
วันที่ 22 มกราคม 2551 07.00 น. ให้น้ำเกลือรอคิวเข้าผ่าตัด
11.30 น. เข้าห้องผ่าตัด ก็มีสายอะไรบ้างก็ไม่รู้มาแปะ มารัด ตามร่างกายเราและมีโคมไฟเหมือนจานดาวเทียมมาส่องที่ตัวเรา คล้ายกับที่เคยดูจากภาพยนต์เลยละ
หลังจากนั้นก็เอาท่ออ๊อกซิเจนมาครอบที่จมูกแล้วให้หายใจลึกๆ ฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือ 1 เข็ม ก็หลับซะแล้ว
มารู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน พร้อมเสียงเข็นเตียงกับเสียงเก็บเครื่องมือ แล้วก็โดนจับพลิกตัวเพื่อย้ายเตียง แต่ลืมตาไม่ขึ้นเหมือนมีเม็ดทรายอยู่ในเปลือกตา นอนนิ่งๆ สักพักจึงรู้สึกปวดหนึบๆ มากขึ้นๆ จึงบอกพยาบาลที่ง่วนอยู่กับเตียงข้างๆ ว่าปวดแผลจังเลย เธอจึงหยิบยามาฉีดให้ 1 เข็ม บอกว่าเป็นมอร์ฟิน แล้วก็โดนเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด 15.30 น. เห็นคนมารอให้กำลังใจหลายคนเลย น่าสงสารคงลุ้นกันอยู่นานว่าเราจะรอดมั้ยหนอ เลยฝืนความเจ็บส่งยิ้มทักทายให้ซะหน่อย อิอิ

ที่จริงอาการเจ็บแผลนั้นก็นับว่าพอทนได้ แต่ที่เจ็บและน่ารำคาญกว่าน่าจะเป็นถุงระบายน้ำเหลืองและเลือดที่ห้อยอยู่ตลอดเวลานี่แหละ มันทรมานกว่าเยอะเลย จนถึงวันที่ 28 มกราคม 2551 จึงได้เอาออก พยาบาลบอกว่าตัวผอมเลยแห้งไว ถ้าตัวอ้วนคงต้องเอาไว้นานกว่านี้
ระหว่างนอนพักที่โรงพยาบาลฯ คุณหมอและพยาบาลก็มาดูแลดีมากๆ พร้อมพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ ที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจมากมาย จนโดนแซวว่าน่าจะเอาสมุดเยี่ยมมาวางไว้หน้าห้องแล้วรับบัตรคิวด้วย เพราะบางวันก็เต็มห้องจนต้องทยอยกันเข้า ทั้งที่ไม่ได้บอกใครเลยมีแต่เพื่อนกับพี่ๆ ที่สนิทเท่านั้นที่รู้ แต่ก็มีคนแอบบอกต่อๆ กันไป ที่มาเองไม่ได้ก็อุตส่าห์ฝากมาเยี่ยม และที่โทรศัพท์มาถามไถ่อาการตลอดก็ไม่น้อยเลย ออกจากโรงพยาบาลแล้วยังตามมาเยี่ยมต่อที่บ้านอีกก็มี จึงขอขอบคุณทุกคนไว้ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

วันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2551 ตัดไหมพร้อมรับเคมีบำบัดคอร์สแรกครั้งที่ 1 แล้วกลับบ้านได้โดยมีกำหนดทั้งหมด 6 คอร์สๆละ 2 ครั้งต่อเดือน รวมอย่างน้อยก็ 6 เดือนที่จะต้องใช้รักษาตัวครั้งนี้

ต่อจากนี้จะขอนำสิ่งได้เรียนรู้จากการเป็นเจ้ามะเร็งเต้านมมาฝาก หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเป็นประโยชน์กับท่านผู้สนใจอ่านบ้างไม่มากก็น้อย อนึ่ง บทความเล่านี้คัดลอกมาเพียงบางส่วน โดยได้รับมาจากโรงพยาบาลขอนแก่น ซึ่งเขียนโดย คุณสุวลักษณ์ วงศ์จรรโลงศิล โครงการ การดูแลอย่างต่อเนื่องเพื่อส่งเสริมการปรับตัวต่อโรคและการรักษาในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับการผ่าตัด งานการพยาบาลศัลยศาสตร์ออร์โธปิดิกส์และเวชศาสตร์ฟื้นฟู ภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทย์ศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิดี ขอขอบพระคุณไว้ ณ ที่นี้
































Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 31 กรกฎาคม 2552 14:32:21 น.
Counter : 2528 Pageviews.

10 comments
  
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ผ่านช่วงเวลาตรงนี้ไปให้ได้ เหมือนอย่างที่อิฉันผ่านประสบการณ์แบบเดียวกันมาแล้ว สู้ สู้ ค่ะ
โดย: SOprapa (deco_mom ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:08:54 น.
  
ดีใจด้วยนะคะ ที่ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ ขอยกนิ้วให้กับสภาพจิตใจที่เข้มแข็ง จากนี้ไปขอให้มีความสุขยิ่งๆขึ้นไปนะคะ
โดย: sawkitty วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:32:59 น.
  
หายเร็ว ๆ น่ะค่ะ


โดย: เต่าตัวลาย วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:40:49 น.
  



.....Happy Valentine's Day ครับ.....

.....ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ.....
โดย: doctorbird วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:54:39 น.
  
โดย: sawkitty วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:23:53 น.
  
ขอให้คุณพระคุ้มครองตลอดไป

โดย: หมาน้อย IP: 202.91.18.205 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:33:11 น.
  
โดย: sawkitty วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:19:03 น.
  
แวะมาเยี่ยมอีกรอบค่ะ สำหรับคำถามเรื่องผมร่วง ของอิฉันเริ่มร่วงตั้งแต่คอร์สแรก/ครั้งที่2 พอคอร์สที่2/ครั้งที่2 ก็ร่วงหมดพอดี จากนั้นก็ไปฉายแสงต่อ ระหว่างฉายแสงก็ริ่มงอกใหม่ พอฉายแสงเสร็จ กลับมาให้คีโมคอร์สที่3ใหม่ ก็กลับมาร่วงใหม่อีกแต่ครั้งนี้ผมนิ่มเหมือนผมเด็กเลย น่าเสียดายที่ดันมีผมหงอกเหมือนเดิม แต่ช่างเหอะผมสีอะไรก็มีความสุขได้
โดย: deco_mom วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:24:19 น.
  
สวัสดีค่ะ เจนนี่แวะเยี่ยมทักทายและขอบคุณมากน่ะคะ ที่แวะไปเยี่ยมเจนนี่ที่บล็อค วันนี้เจนนี่เอารูปคุณนายมูวี่ทำงานฝีมือ มาโพสท์ให้ชมกันค่ะ ว่างๆก็อย่าลืมแวะเข้าไปชมได้ที่บล็อคไดอารี่ของเจนนี่น่ะคะ

ขอให้วันนี้และวันต่อๆไป เป็นวันดีดีของเจ้าของบล็อคจ้ะ
โดย: สาวอิตาลี วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:02:36 น.
  
เป็นไงบ้างรักษาไปถึงไหนแล้ว สู้ สู้นะคะ
จาก CA BREAST
โดย: kan IP: 125.25.193.0 วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:44:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

catenjoy
Location :
ขอนแก่น  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ไม่แน่ใจ Location ตัวเอง ไม่ค่อยอยู่กับที่ เกิดที่หนึ่ง ทำงานอีกที่หนึ่ง วันหยุดอยู่อีกที่ และบ่อยครั้งที่เดินทาง ชีพจรลงเท้า สนุกดี ชอบทำอะไรหลายๆอย่าง แต่ยังไม่ประสพความสำเร็จซักอย่าง



ผู้ชมทั้งหมด คน