จริงด้วยค่ะ มิตรภาพดีๆ เกิดขึ้นเสมอๆ บนโต๊ะงาน QUILT แม้บางคนจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ยุ้ยก็เจอมิตรภาพดีๆ แบบนี้ที่ร้านครูนิกกี่เหมือนกัน น้องๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ที่นั่งเรียนอยู่ ยินดี และเต็มให้คำแนะนำ สำหรับมือใหม่ ทำให้รู้ว่า "น้ำใจหาได้ไม่ยากเลยค่ะ"

เป็นร้านนิยมยอดฮิตสำหรับคนรักงานควิลท์ช่วงนี้เลยค่ะ
ยังไม่เคยไปฝากตัวเป็นลูกศิษย์กะครู แต่ก็มีโอกาสได้ไปอุดหนุนอุปกรณ์มาแล้วค่ะ

ไปไทยเที่ยวนี้ ก็ตั้งใจจะแวะไปร้านนี้ค่ะ เผื่อได้ของติดมือกลับมาออสบ้าง

ทำไมไม่ยอมให้เห็นหน้าป้าชัดๆเลยล่ะพี่นิด
ท่าทางป้าจะยังสวยไม่สร่างนะคะนี่

พี่นิดทำแบบสองชิ้นแล้วมาสอยประกบใช่เปล่าคะ
พอดีโอ๋จะต้องทำซองใส่โทรศัพท์ให้เพื่อน ขอเก็บเป็นไอเดียนะคะ

แวะมาทักทายวันสุดสัปดาห์จ้า ^^

พี่นิดคิดถึงจัง ช่วงนี้พี่นิดไปร้านครูนิกกี้หรือเปล่าคะ ขอยืนยันว่าร้านน่ารักมากๆๆๆ คุณครูใจดีทุกคน พร้อมมิตรภาพที่ดีของเพื่อนๆๆ ทีเรียน คะ คิดว่าจะได้พบกันบ้างนะคะ

ภาพ "เบลอ" จริง ๆ
:D

คุณนิดคะ ต้องสารภาพแล้วล่ะว่าแค่ชอบดูและชอบใช้งานฝีมือ แต่ไม่ชอบทำ
ความชอบจากข้างในจริง ๆ จึงจะเป็นแรงผลักให้เราเข้าหางานอดิเรกอะไรสักอย่าง
กำลังหาอยู่เหมือนกันค่ะ ปัญหาของตัวเองอยู่ที่ว่า ทำอะไรแบบเล่น ๆ แบบ "งานอดิเรก" ไม่เป็นอ่ะ

ทำแล้วเอาจริงเลย
ซึ่งขีวิตตอนนี้ไม่อนุญาตแบบนั้น
:)

หมายเหตุ

ขอแก้เป็น "ไม่อนุญาตให้ชีวิตเป็นเช่นนั้น"
เหอะ เหอะ
(เสียงที่เขียนแล้วดูแก่น้อยกว่า เหอ เหอ ของคุณแมลงนิดนึงงงง)

น้องยุ้ย..พี่ว่านี่เป็นลักษณะพิเศษของสังคมไทยนะ ..สังคมที่เราเรียกพี่น้องลุงป้าน้าอากัน ทั้งๆที่ไม่ได้ใช้นามสกุลเดียวกัน..ดีจังที่เกิดในเมืองไทย โตที่เมืองไทยและได้อยู่ในเมืองไทย
คุณเป้..หวังว่าคงจะยอดนิยมตลอดไป ขายดีขึ้นเรื่อยๆ ครูจะได้มีแรงหาของมาเพิ่มในร้านอีก
คุณแนนนี่ ..รู้เส้นทางแล้วยังคะ ..โทรเช็ควันหยุดก่อนนะคะ เพราะบางทีครูเค้ามีสอนพิเศษข้างนอก เดี๋ยวเจอร้านปิดต้องกินแห้ว
ุ
น้องโอ๋.. ใช่แล้ว ถ้าเราไม่แอบพลิเค่ก็เสร็จเร็วมาก งานชิ้นเล็ก ควิลท์นิดเดียว เสร็จแล้วกุ๊น สอยติดกันแค่นั้นเอง ..
คุณหาแฟน..แล้วได้กี่คนไม่รู้เนี่ย.. มาเยี่ยมกันบ่อยๆน๊า
พี่พี..มีเพื่อนเป็นแบบพี่พีกันหลายคน แล้วเขาก็ว่าเราไร้สาระด้วยแหละ..มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้ว..ต้องหาอะไรทำ เพราะไม่ชอบดูโทรทัศน์ (รู้สึกว่าคนทำรายการทีวีดูถูกเรา) และชอบอยู่บ้านค่ะ ประสาคนธาตุลม ถ้าไม่หางานที่ใช้สมาธิทำ จะมีปัญหาเรื่องการจัดการความคิดไม่ได้...ฮา ..เขาเรียกฟุ้ง ค่ะ

คุณมา..ไม่ได้ไปเลยค่ะ งานค้าง..ครูอาจตัดออกจากกองมรดกไปแล้วก็ได้..โชคดีที่ร้านครูนิกกี้อยู่ใกล้บ้านที่ปากเกร็ดมาก ค่ะ

มาชื่นชม ผลงานคะ ป้าแมลง ไอเดียเจิด

น่ารักเชียวค่ะ

พี่นิด (ชื่อเหมือนสามีเลย 555)
ผลงานสวยมากค่ะ แอบได้เนียนมากค่ะ หนูยังไม่เคยแอบด้วยมือเลยค่ะ ไม่ทราบยากหรือเปล่า หนูเคยเรียนกับครูนิกกี้ ที่ร้านของพี่เป้าค่ะ ครูใจดีมาก สอนดีสอนเทคนิคต่าง ๆ แต่บ้างครั้งหนูฟังครูพูดไม้เข่าใจ ยิ่งเป็นมือใหม่ยิ่งงง ถามมากจนสงสารครู ภาษาอังกฤษเราก็ไม่แข็งแรง อยากไปเรียนกับครูก็ไกลเหลือเกิน และหนูก็ชอบมิตรภาพบนโต๊ะเย็บผ้าและในห้องผ้ามากค่ะ ขอฝากตัวด้วยค่ะ

คุณอี๊ด.. ร้อนแล้วนา ..
คุณเอ..ขอบคุณค่ะ
น้องนก..พี่ไม่เคยเห็นผู้ชายชื่อนิดเลยค่ะ..ถ้าเรียนแอบพลิเค่กับครูที่ร้านปักกะเป้าก็ต้องทำได้เนียนแล้วนะ พี่ยังไม่ได้เรียนแอบพลิเค่เลยไม่รุ้เทคนิค มั่วเอา ..ยังต้องฝึกอีกเยอะ กว่าจะทำสวยก็คงจะตามองไม่เห็นแล้ว..แปลว่าชรามากน่ะค่ะ

พี่นิด งานออกมาน่ารักเชียวนะคะ เห็นแล้วก็ได้แต่ปลื้มใจว่าผลงานน่ารักน่าชม ผลงานอันเกิดจากมิตรภาพ จะว่าไปมิตรภาพดีๆๆในโลก cyber มันก็เยอะมากๆๆนะคะ หว้าเองก็ได้รับมิตรภาพดีๆๆแบบนี้ก็มาก พร้อมทั้งโลก cyber ก็ทำให้เรารู้จักกันด้วยนะเนี่ย

เห็นด้วยค่ะน้านิดเวลาที่ได้เจอเพื่อนที่คุยกันถูกคอนอกจากได้ความรู้สึกดีๆแล้ว ยังเกิดแรงบันดาลใจอยากทำนู่นทำนี่อีก ดีจัง...เนอะ

ตกนี่คือแอพพลิเค่รุ่นแหวกหญ้าให้งูตื่นใช่มั้ยคะ แต่ลายน่ารักจังค่ะ ดูแล้วรู้เลยว่านี่คือน้านิดของเรานี่เอง

สวัสดีค่ะพี่นิด แวะมาทักทายตอนดึกๆ
ซองใส่โทรศัพท์น่ารักมากค่ะ หน้านางแบบกำลังยิ้มแบบมีความสุข
พี่นิดมีผลงานเยอะมาก ตามชมจนครบทุกใบแล้วชอบหมดเลยค่ะ

หนูหว้า..cyber นี่มีทั้งดีและร้าย ..พี่ว่าอยู่ที่เราเลือกนิ
น้องอ้อม..น้าเรียกพฤติกรรมแบบนี้ว่า นกที่มีขนสีเดียวกันมักจะอยู่ด้วยกัน แบบภาษิตฝรั่งน่ะ ..มือยังใหม่อยู่ เวลาแอบพลิเค่ยังไม่เนียนเท่าของยูนิส..แอบพลิเค่ก็สนุกดี ตรงที่ว่าเราจะทำลายอะไรก็ได้ที่ต้องการ ที่สำคัญคือได้เอาเศษผ้ามาใช้คุ้มค่าด้วย อีกหน่อยจะทำลายแมลงจ่อย..แม่เสือสมิง ฮิฮิ
ศิ..ดีใจจัง ที่เข้ามา ความจริงเจ้าซองบัตรนี่ทำเสร็จนานมากแล้ว..แต่คิดถึงศิกับยูนิสก็เลยเอามาลงไว้ดู.. กระเป๋าที่เริ่มทำวันนั้นเสร็จแล้วยัง เอามาโชว์กันหน่อยยย..

งานคุณแมลงจ่อยน่ารักจังเลยคะ ยิ่งเราออกแบบเองเนี่ย
ทำให้เป็นงานที่มีชิ้นเดียวในโลกจริงๆด้วยคะ
รินยังไม่มีโอกาสได้เจอคุณแมลงจ่อยที่ร้านครูเลยคะ
วันเสาร์ก็ติดเลี้ยงหลาน วันอาทิตย์ครูก็ปิดร้านเลยไม่ค่อยได้ไปเลยคะ

ขอโทษนะคะร้านครูนิกกี้อยู่ที่ไหนคะ