เมื่อรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้ ไม่ใช่เปลี่ยนแปลง
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
15 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
Magnolias : Diary Nat Week #8



V - D I A R Y # 8 - เรื่องราวดีๆ เกิดขึ้นมากมายใน 1 สัปดาห์


สวัสดีครับทุกคน นัทเกือบจะไม่ได้มาเขียนไดอารี่ให้ทุกคนอ่านซะแล้ว ในวีคที่ผ่านมานัทได้ออกไปยืนปากเหว เป็น 1 ใน 3 คน นักล่าฝันที่มีคะแนนโหวตน้อยที่สุดแต่บอกตรงๆ นะครับว่านัทไม่ได้รู้สึกตกใจหรือเสียใจเลย มีเรื่องราวดีๆ เกิดขึ้นมากมายในช่วงระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา นัทได้มีโอกาสสัมผัสและเก็บเกี่ยวความประทับใจมากมายจนทำให้รู้สึกอิ่มใจจริงๆ นัทมีความสุขมากเลยครับ

โดนเฉพาะในคืนวันคอนเสิร์ต ขอบคุณพี่ๆ ทีมงานทุกคนสำหรับเซอร์ไพรส์ที่สุดยอดจริงๆ ที่ทำให้พวกเรามีโอกาสได้กอดแม่ ได้บอกรักแม่ใกล้ๆ และได้กราบเท้าแม่ในวันแม่ครั้งนี้ และขอบคุณที่พาเพื่อนๆ ที่ออกไปแล้วมาให้พวกเราได้เจอกันอีก (ทุกคนหล่อสวยขึ้นมาก!!) และที่สำคัญนัทอยากจะขอขอบคุณทุกรอยยิ้มทุกเสียงกรี๊ดทุกป้ายเชียร์ทุกกำลังใจที่ทุกคนมอบให้กับนัท มันทำให้นัทรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขจริงๆ ครับ ถ้านัทเป็นคนที่ต้องออกไปในคืนนั้นนัทก็คงจะเดินจากไปด้วยความรู้สึกภูมิใจและโชคดี ไม่เสียใจแน่นอนครับ (แต่ก็ดีใจมากๆที่ยังอยู่ต่อนะ!)

ชีวิตในบ้าน AF4 ในวีควันแม่เป็นช่วงเวลาที่นัทและเพื่อนๆ ทุกคนจะจดจำไปอีกนานเพราะเป็นหนึ่งสัปดาห์ที่ต้องเรียกว่ากระชากอารมณ์พวกเราซะเหลือเกิน เริ่มตั้งแต่ตอนที่ ตี๋ มิว และพะแพง โดนครูใหญ่สั่งกักบริเวณเนื่องจากทั้งสามคนเผลอไปฝ่าฝืนกฎบางข้อของทางรายการ ส่วนตัวแล้วนัทรู้สึกว่ามันเป็นการลงโทษที่ค่อนข้างรุนแรงและรู้สึกสงสารน้องๆ ทั้งสามคนมากที่ต้องอยู่แต่ในห้องครูใหญ่ทั้งวันจนถึงเวลาเข้านอน ในห้องนั้นไม่มีอะไรทำเลยจริงๆ นอกจากคุยกัน นอน หรือทานอาหารที่พวกเราเหลือ อีก 4 คน (นัท ต้อล ลูกโป่ง พี่อิ๋งอิ๋ง) เอาขึ้นไปให้ ถ้านัทเป็นตี๋ มิว หรือพะแพง นัทคงจะรู้สึกเครียดและหงุดหงิดมาก เพราะนัทเป็นคนที่ลึกๆแล้วค่อนข้างจะคิดมากและใจร้อน

บรรยากาศในบ้านวันนั้นก็ค่อนข้างเงียบเหงาและหงอยเลยทีเดียว เพราะตอนแรกมีกันแค่ 7 คนก็เหงาอยู่แล้ว แต่นี่เล่นอยู่ดีๆก็เหมือน หายไปอีก 3 คน เลยทำให้ทุกอย่างยิ่งรู้สึกวังเวงแบบแปลกๆ วันนั้นทั้งวันเวลาดูจะผ่านไปช้ากว่าปกติ จริงๆ แล้วไม่ใช่เพียงตี๋ มิว และพะแพง ที่รอให้ถึงเวลาที่อยากจะออกมาจากห้องครูใหญ่ได้ แต่นัท ต้อล ลูกโป่ง และพี่อิ๋งอิ๋งเอง ก็รอให้ถึงเวลาที่เราจะได้รับน้องๆ อีกทั้งๆ ที่ไม่ได้เจอกันเพียงไม่กี่ชั่วโมงแต่กลับเหมือนเราไม่ได้เจอกันหลายวัน พอเจอกันอีกทีเลยถือโอกาสนั่งเม้าท์น้องๆ ทั้งสามคนไม่มีเจตนาจะฝ่าฝืนกฎหรือทำให้ใครต้องเดือดร้อน จากนี้ไปเค้าก็คงจะน่ารักขึ้นเรื่อยๆให้ทุกคนได้เห็นอย่างแน่นอน

เรื่องต่อมาที่ทำให้ประหลาดใจมากก็คือ Theme ของเพลงในวีคนี้เพราะตอนแรกทุกคนก็เดาน่าจะเป็นเพลงที่เกี่ยวกับแม่ เพราะเป็นสัปดาห์วันแม่พอดีแต่พอเหล่าครู Voice เข้ามาเฉลยกับกลายเป็นว่า Theme ของวีคนี้คือ Tele songs ซึ่งก็คือเป็นเพลงที่เกี่ยวกับการสื่อสารโดยมีโทรศัพท์เป็นตัวกลางสื่อความรู้สึกต่างๆ เพิ่งมาเข้าใจเหตุผลที่เค้าเลือก Theme นี้ก็ตอนที่คุณแม่ของลูกโป่งโทรมาคุยกับน้องเค้าผ่านโทรศัพท์ตุ๊กตาหมีที่พี่ๆทีมงานเตรียมไว้ให้พวกเรา ตอนนี้ก็เลยได้รู้ว่า Surprise อย่างแรกที่จะเกิดขึ้นในวีคนี้คือการที่พวกเราแต่ละคนจะมีโอกาสได้คุยกับแม่ของตัวเองหลังจากที่ไม่ได้คุยกันเลยเป็นเวลาเกือบ 2 เดือนตั้งแต่เข้าบ้านมาทุกคนตื่นเต้นมากและทุกครั้งที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นพวกเราก็จะรีบวิ่งไปรับเพราะไม่รู้ว่าจะต้องเป็นแม่ของใครสักคนโทรมา

นัทจำได้แม่นเลยว่าตอนเช้าวันศุกร์ทันทีที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นนัทกับมิวซึ่งเป็น 2 คนสุดท้ายที่ยังไม่ได้คุยกับแม่ในตอนนั้นก็รีบกระโดดออกจากเตียงตัวเองเพื่อวิ่งไปรับโทรศัพท์ พอนัทได้รู้ว่าเป็นแม่นัทโทรมาก็ดีใจมากแอบโมโหตัวเองเล็กน้อยที่เสียงบู้บี้มากเพราะเพิ่งตื่นนอน แต่นัทอยากจะบอกแม่ว่าแม่ใช้เวลา 5 นาทีที่เค้าให้เราคุยกันได้คุ้มค่ามาก จริงๆแล้วนัทมีคำถามมากมายและก็คิดอยู่ว่าจะพูดอะไรกับแม่ดีให้คุ้มค่ากับช่วงเวลาสั้นๆที่ได้มา

แต่พอนัทรับโทรศัพท์ปุ๊บแม่ก็เปิดฉากพูดก่อนเลยว่า แม่มีเวลาคุยกับลูกเพียง 5 นาที สิ่งที่แม่อยากจะบอกลูกก็คือ แล้วมี่ก็พูดมารัวเลย แม่รู้ไหมครับว่าสิ่งที่แม่เลือกที่จะบอกกับนัทในช่วงเวลาในไม่กี่นาทีนั้น มันทำให้คำถามที่นัทยังข้องใจอยู่หายไปเกือบหมด ความเครียดความรู้สึกกังวลในเรื่องต่างๆ ที่สะสมมาก็ไม่เหลือเลยเพียงแค่นัทได้รู้ว่าพ่อและแม่ยินดีและมีความสุขที่ได้เห็นนัททำในสิ่งที่ตัวเองรักแค่นี้นัทก็มีความสุขมากแล้วครับ

ตั้งแต่เรียนจบมานัทก็รู้ว่าทั้งพ่อและแม่ยังกังวลอยู่มากกับการที่นัทเลือกที่จะตามล่าความฝันของตัวเองเลือกที่จะเดินบนเส้นทางที่ไม่มั่นคงนักเลือกที่จะเสี่ยงแทนที่จะไปหางานด้านอื่นทำนัทอยากขอบคุณพ่อและแม่ที่ให้อิสระกับนัทในการเลือกทางเดินชีวิตและเชื่อมั่นในการตัดสินใจของนัท ขอบคุณที่ให้โอกาสนัทแสดงว่าการร้องเพลงคือสิ่งที่นัทรักสิ่งที่นัททำแล้วมีความสุขที่สุดวันนี้แค่นัทได้รู้ว่าทั้งพ่อและแม่เต็มใจที่จะสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้นัททำความฝันให้เป็นจริง เพียงเท่านี้นัทก็พอใจและพร้อมที่จะสู้ต่อไปอย่างไม่หวั่นไหวกับเรื่องใดๆ แล้วครับ อยากให้ทั้งพ่อและแม่รักษาสุขภาพของตัวเองให้ดี Love&Miss U Both ครับ!

ถัดจากเรื่องที่น่าประทับใจก็มาถึงเหตุการณ์ที่ทำให้นัทรู้สึกผิดมากและก็เสียขวัญไปเลยซึ่งก็คือตอนที่นัทเล่นละครในคลาส Acting ของครูรักแล้วพลาดไปทำให้ตี๋บาดเจ็บ ละครที่เล่นเป็นแนวศึกชิงบัลลังก์แบบในหนังจีน นัทได้แสดงเป็นฮ่องเต้ที่เอาแต่เสาะหาความสุขส่วนตัวไปวันๆไม่ใส่ใจเรื่องของบ้านเมือง ส่วนตี๋รับบทเป็นองค์ชายลูกพี่ลูกน้องของฮ่องเต้ที่ไม่พอใจในความประพฤติของฮ่องเต้และต้องการมายึดบัลลังก์ พอมาถึงฉากในตอนท้ายทีเราสองคนต้องสู้กันด้วยเหตุที่ละครที่เราเล่นเป็นการ Improvise แสดงสดล้วนๆม่าได้ซักซ้อมอะไรกันมาก่อนเลย นัทมเลยเผลอฟาดเชิงเทียนที่ใช้เป็นดาบไปโดนนิ้วมือของตี๋ จนเลือดออกตอนนั้นนัทงงและตกใจมากจริงๆ ครับเลยรีบพาน้องเขาไปทำแผลพร้อมกับภาวนาไม่ให้เค้าเป็นอะไรมากรู้สึกผิดจริงๆ และก็โมโหตัวเองที่ไม่รอบคอบพอ น่าจะเอากระดาษมาใช้เป็นดาบตั้งแต่แรกจะได้ไม่เป็นอันตรายกับใคร

โชคดีที่สุดท้ายอาการบาดเจ็บของตี๋ไม่ได้หนักหนาสาหัส ครูรักเองก็บอกนัทว่าอย่าไปเครียดเพราะมันเป็นแค่อุบัติเหตุในการแสดงละคร แต่นัทก็อดไม่ได้ที่จะโทษตัวเองได้แต่คิดว่าหากเผลอฟาดไปโดนตี๋แรงกว่านี้แล้วจะเป็นยังไงนัทอยากจะขอใช้โอกาสตรงนี้ขอโทษแฟนคลับของตี๋และทุกๆคนที่เป็นห่วงตี๋นะครับต่อจากนี้ไปนัทจะระวังให้มากขึ้นครับ

และพอมาถึงคืนวันคอนเสิร์ตจริงก็มีเรื่องมาเซอร์ไพรส์พวกเราเพิ่มขึ้นอีกเริ่มตั้งแต่เพลงแรกสุดที่เป็นการถวายพระพรแด่สมเด็จพระราชินี ตอนแรกพี่ๆ ทีมงานบอกพวกเราว่าจะมีกลุ่มนักร้องประสานเสียงขึ้นมาร้องเพลงนี้ แต่ที่ไหนได้จริงๆแล้วเป็น ฝ้าย ปอง แคท โจ้ และแจ็คนั่นเองดีใจมากที่ได้เห็นทุกคนขึ้นมาร้องเพลงบนเวที AF4 อีก (แต่แอบงงว่าทำไมทุกคนออกไปแล้วดูดีขึ้นมากในขณะที่เราหน้าตาโทรมขึ้นเรื่อยๆ เอ๊ะยังไง ) แล้วยังมีการให้เพื่อนๆ ที่เหลือในกลุ่ม 20 คน ของพวกเรากลับมาพูดคุยกับเราในช่วงที่อาต้อยสัมภาษณ์เราแต่ละคนไม่ได้เจอกันตั้งนานดีใจที่ดูทุกคนแข็งแรงและสดใสร่าเริงเหมือนเดิมหวังว่าพวกเราที่เหลืออยู่คงไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังนะไม่รู้ว่าทุกคนทำอะไรกันอยู่แต่ขอให้มีงานดีๆ เข้ามาไม่ขาดสาย แต่อย่ายุ่งเกินไปจนไม่มีเวลาไปเที่ยวด้วยกัน 20 คน หลังจากจบซีซั่นละ

อีกหนึ่ง Surprise ที่เกิดขึ้นก็คือการที่นัท พะแพง ตี๋ มิว ลูกโป่ง และพี่อิ๋งได้ขึ้นไปเซอร์ไพรส์ ต้อลในเพลง เพราะเคืองฉัน โดยที่ต้อลไม่ได้รู้มาก่อนเลยจริงๆ แล้วพวกเราอีก 6 คนเองก็ไม่รู้มาก่อนว่าจะต้องขึ้นไปแจมกับต้อล เพิ่งมารู้ก็ช่วงซ้อมในตอนเช้าวันเสาร์พวกเราได้ไปดูต้อลซ้อมเพลงเดี่ยวโดยมีสาวๆ แดนเซอร์แกล้งแสดงแทนพวกเราให้เราพอเห็นว่าพอถึงเวลาจริงจะต้องทำอย่างไรบ้างไม่มีการซ้อมเลยครับเพราะพี่ๆ ทีมงานต้องการจะเซอร์ไพรส์ต้อลจริงๆ

นัทได้เล่นเป็นบทเพื่อนต้อลที่บ้านรวย และก็เขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งเป็นว่าเล่นส่วนเพื่อนๆ ที่เหลือก็เล่นเป็นโทรศัพท์รุ่นต่างๆ พี่ๆ ทีมงานเขาบอกว่าปกติเราจะเห็นต้อลนิ่งๆ ไม่ค่อยได้บ้าบนเวทีเท่าไร เลยอยากให้ทุกคนขึ้นไปช่วย Build ให้ต้อลได้สนุกออกมาเต็มที่ซึ่งนัทกคิดว่าต้อล ก็ผ่อนคลายและสนุกกับการร้องเพลงนั้นจริงๆ เห็นหน้าที่งงๆ ของต้อลตอนที่พวกเราทุกคนขึ้นไปบนเวทีแล้วอดขำไม่ได้เลยครับรู้สึก แฮปปี้มากที่มีโอกาสได้เซอร์ไพรส์เจ้าน้องชายคนนี้ร่วมกับเพื่อนๆ ทุกคนนัทเชื่อว่าทุกคนคงจะจดจำรอยยิ้มและความสนุกสนานที่เกิดขึ้นบนเวทีในเพลงนี้ไปอีกนานอย่างแน่นอน

เซอร์ไพรส์ที่สุดยอดอีกอย่างก็คือการที่ได้กอดและกราบเท้าแม่บนเวทีอย่างที่นัทได้เล่าไปแล้วไม่รู้จะอธิบายยังไงดีแต่ในใจนัทตอนนั้น มันเต็มไปด้วยความสุขจริงๆ ครับขอบคุณพี่ๆ ทีมงานทุกคนที่ช่วยทำให้ Surprise ที่อบอุ่นอันนี้เกิดขึ้นได้ในวันที่มีความหมายเช่นนี้ครับ

แต่ก่อนคอนเสิร์ตจะจบลงก็มีอีกเซอร์ไพรส์ที่มากระชากอารมณ์พวกเราทุกคนซึ่งก็คือ การที่พี่อิ๋งต้องเป็นคนที่จากพวกเราไปในวีคนี้ตอนแรกพวกเราก็พยายามเดาว่าคงไม่มีใครต้องออกในวีควันแม่แต่แล้วมันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น

พี่อิ๋ง นัทอยากจะบอกว่านัทดีใจมากที่ได้มีโอกาสสนิทกับพี่อิ๋งมากขึ้นเยอะตั้งแต่ได้เข้ามาอยู่ในบ้านพี่อิ๋งเป็นพี่ใหญ่ของบ้านที่น่ารักมากอารมณ์ดีเอาใจใส่ทุกคนและมักจะมีข้อคิดดีๆ มาแบ่งปันให้พวกเราเสมอ นัทชื่นชมในความสามารถของพี่อิ๋งมาก พี่อิ๋งโดนเปลี่ยนสไตล์ทุกวีคแต่พี่อิ๋งก็ทำได้ดีทุกครั้ง แถมยังมีเวลามาช่วยดูเพลงของน้องๆ คนอื่นและให้คำแนะนำดีๆ อยู่เรื่อยๆ ขอบคุณที่ช่วยนัทหลายต่อหลายครั้งนะครับ

พี่อิ๋งไม่อยู่แล้วนัทต้องเหงาขึ้นแน่นอนเพราะพี่อิ๋งเป็นคนหนึ่งที่แซวนัทมากที่สุดแล้ว เราได้ยิ้มและหัวเราะด้วยกันบ่อยมาก เพราะนัทชอบแย่งไอติมของพี่อิ๋งกิน และเพราะเราต่างก็โดนมุขหยุดโลกของเกโระบ่อยจนบอบช้ำกว่าคนอื่น อยากให้พี่อิ๋งภูมิใจในตัวเองให้มากนะครับพี่อิ๋งเป็นสีสันหนึ่งที่ทำให้ AF4 อลังการงานสร้างมากๆ แต่นัทโกรธพี่อิ๋งนะที่จากไปก่อน แล้วทำให้นัทเป็นคนที่แก่ที่สุดในบ้านเลย แค้นนี้ไว้ไปชำระกันนอกบ้าน ดูแลรักษาสุขภาพของตัวเองให้ดีนะครับ (ขอให้หายเจ็บเร็วๆ คิดถึงเสมอครับผม)

อยากเขียนไดอารี่นี้ให้ยาวกว่านี้อีกแต่พี่ๆทีมงานมาเร่งแล้วคงต้องหยุดไว้แค่นี้ก่อนขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆนะครับ อย่าลืมบอกรักแม่ของคุณด้วยนะครับ


LOVE
นัท V1


More Info --> //www.natmatcha.com


Create Date : 15 กันยายน 2550
Last Update : 15 กันยายน 2550 15:12:56 น. 0 comments
Counter : 397 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Boolin
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Boolin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.