เมื่อรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้ ไม่ใช่เปลี่ยนแปลง
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
15 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
Magnolias : Diary Nat Week #10



V - D I A R Y # 10 - ขอบคุณ และขอโทษครับ

สวัสดีครับทุกคน นัทนั่งจ้องแผ่นกระดาษที่ว่างเปล่าในสมุดโน้ตของตัวเองมาสักพักนึงแล้ว แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มไดอารี่อันนี้ยังไงดี ความรู้สึกต่างๆ ที่มีอยู่ข้างในตอนนี้ มันมากมายจนราวกับจะล้นออกมาทั้งความสุขความประทับใจ ความดีใจ ความเสียใจ ความรู้สึกผิด นัทเองก็ยังไม่แน่ใจว่าจะอธิบายความรู้สึกทั้งหมดออกมาให้ทุกคนได้เข้าใจได้ยังไง

แต่วีคที่ผ่านมา โดยเฉพาะคืนวันคอนเสิร์ต เป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยเรื่องราว ที่นัทจะจดจำไปอีกนานแสนนานจริงๆ ครับ มีคนมากมายที่นัทอยากจะ ขอบคุณและ ขอโทษ ผ่านไดอารี่นี้

เซอร์ไพรส์ อันแรก เกิดขึ้นเมื่อเหล่าครู voice เดินเข้ามาแจกโจทย์และบอกว่าสัปดาห์นี้มีแค่ 5 เพลง ซึ่งก็เท่ากับว่า พวกเราจะได้ร้องกันแค่คนละ 1 เพลงเท่านั้น แถมยังไม่มีธีมอะไรเลย เพียงแค่นั้น พวกเราก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าจะมีเซอร์ไพรส์อะไรเกิดขึ้นในคืนวันคอนเสิร์ตจริง

เดากันไปต่างๆ นาๆ ว่าอาจจะมีการพาเพื่อนๆ ของเราที่ออกไปแล้วกลับมาร้องเพลงให้เราฟังหรือร้องร่วมกับพวกเรา แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครเดาถูกเลยครับ ไม่มีใครคิดเลยว่าหลังจากที่พวกเราร้องเพลงโจทย์เสร็จเราจะต้องมาร้องเพลงคาราโอะเกะสดๆ บนเวที โดยเลือกจาก 10 เพลงที่พี่ๆ ทีมงานเตรียมไว้

ตอนแรกที่รู้ก็งง และเหวอไปเหมือนกันครับ เหมือนโดนจับให้เล่นเกมส์โชว์สดๆ โดยที่ไม่ได้เตรียมอะไรเลย แต่ก็ท้าทายและก็มันส์ดีครับใน 10 เพลงนั้นมีแค่ 3 เพลงที่นัทพอจะรู้จัก และเคยร้องเล่นๆ มาบ้างซึ่งก็คือเพลงไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน จีบฉันที และรักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง แต่พะแพงและต้อลซึ่งได้ร้องก่อนนัทก็เลือกสองเพลงแรกไปแล้ว

นัทซึ่งได้ร้องเป็นคนสุดท้าย ก็เลยเหลือตัวเลือกเดียวให้กับตัวเอง ร้องผิดร้องถูกไปเยอะเหมือนกันครับเพราะจำทำนองเพลงบางช่วงไม่ได้ และบางตอนก็อ่านเนื้อร้องในจอทีวีไม่ทัน แต่ก็แปลกดีนะครับทั้งๆ ที่รู้สึกอายมาก เพราะรู้ตัวว่ามีข้อผิดพลาดเยอะ แต่กลับรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขมาก ขณะที่ได้ร้องเพลงอยู่บนเวทีขอบคุณพี่ๆ ทีมงานทุกคนที่ทำให้เกิดเซอร์ไพรส์สนุกๆ ครั้งนี้ขึ้นครับ

โจทย์เพลงที่นัทได้รับในวีคที่ผ่านมาก็คือ รักเธอ ของน้องโต๋ ตอนแรกแอบกดดันเล็กน้อยเพราะเป็นเพลงที่ดังมากและก็เป็นเพลงที่แต่มา เพื่อนักร้องที่เล่นเปียโนเก่งอย่างโต๋ นัทเลยมองไม่ออกว่าจะร้องเพลงนี้ให้ดูไม่ติดขัดยังไงบนเวที หากไม่มีเปียโน แถมยังได้รู้ว่าพี่ไก่ สุธี แสงเสรีชน เป็นผู้ COMMENTATOR คนหนึ่งประจำ AF 4 เป็นคนหนึ่งที่ร่วมออกไอเดียและแต่งเพลงนี้ขึ้นมา

แต่ก็โชคดีมากที่มีน้องโต๋ มาเป็นแขกรับเชิญที่บ้านในวีคที่ผ่านม าโต๋เข้ามาให้คำแนะนำดีๆ กับนัทมากมายว่าน่าจะใช้ลูกเล่นอะไร ตรงไหน ในเพลงเวลาแสดงสด ลูกเล่นที่โต๋แนะนำช่วยให้นัทรู้สึกผ่อนคลาย บนเวทีและเข้าถึงคนดูได้มากขึ้น (ขอบคุณน้องโต๋มากๆๆๆครับ)

ตอนที่ร้องเพลงนี้อยู่บนเวทีนัทมีความสุขมากจริงๆ ครับขอบคุณทุกๆ คนที่ช่วยนัทร้องเพลงนี้และขอบคุณทุกๆ คำว่า รักนัท ที่ทุกคนช่วยกันตะโกนมาให้นัทได้ยินนะครับ รู้สึกตื้นตันและปลื้มใจมากจริงๆ ครับอยากจะขอย้ำอีกทีว่ารักทุกคนมากครับ

คอนเสิร์ตนี้ก็เป็นอีกคอนเสิร์ตที่ทำให้นัทรู้สึกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก พออาต้อยประกาศชื่อ 3 คนให้ออกไปยืนข้างหน้า และมีชื่อนัทเป็นหนึ่งในนั้น นัทเลยไม่รู้สึกเสียใจเลยครับ ตอนที่อาต้อยเรียกให้มิวกลับไปยืนในแถวก่อนแล้วเหลือนัทกับต้อลยืนอยู่ด้านหน้า 2 คน นัทก็คิดไว้ในใจว่าขอให้เป็นตัวเราเองที่ต้องเป็นคนเดินจากไป ไม่ใช่เพราะนัทท้อหรือว่าไม่อยากอยู่ต่อแล้วนะครับ แต่ถ้านัทต้องเลือกระหว่างตัวเองกับต้อล นัทก็เลือกต้อลครับ

เราพูดกันเสมอว่าถ้าไปถึงรอบสุดท้ายด้วยกันไม่ได้ อีกคนนึงก็ต้องไปให้ถึงให้ได้ พออาต้อยประกาศให้ต้อลกลับไปยืนในแถวได้ นัทก็ดีใจมากครับ ที่น้องชายของเรารอดแล้ว บอกตรงๆ ว่าตอนนั้นนัทเชื่อจริงๆ ครับ ว่านัทเป็นคนที่ได้รับคะแนนโหวตน้อยที่สุด งงมากครับเมื่ออาต้อยเรียกนัทไปคุยด้วย ล้วบอกนัทว่าอันที่จริงแล้วนัทเป็นคนที่มีคะแนนสูงสุด

ในใจนัทได้แต่ถามตัวเองว่า นี่มันเป็นเรื่องจริง หรือ เพราะเพื่อนๆอีก 4 คนล้วนแต่เป็นคนที่มีเสน่ห์และความสามารถมาก นัทพยายามทำให้เต็มที่แต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ แต่นัทก็ต้องขอขอบคุณทุกๆกำลังใจและคะแนนโหวตที่ส่งมาใสห้นัทจริงๆครับขอบคุณครอบครัวของนัทเพื่อนๆทุกคนแฟนคลับทั้งที่มาเชียร์ที่คอนเสิร์ตและเชียร์อยู่ทางบ้านและทุกคนที่คอยให้สนับสนุนนัทอยู่ ขอบคุณที่ทำให้นัทอยู่มาจนถึงวันนี้ได้ช่วงเวลา 10 สัปดาห์ที่ผ่านมามันเป็นช่วงเวลาที่วิเศษที่สุดในชีวิตของบนัทเลยก็ว่าได้ครับ และที่นัทมีช่วงเวลาที่ดีอยู่อย่างนี้ได้ก็เพราะทุกคน คนตัวเล็กๆคนหนึ่งคนนี้ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้รับกำลังใจมากมายล้นหลามขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ ครับ

แต่การที่ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดในวีคนี้ ก็ทำให้กดดันและเครียดมากเหมือนกันครับ เมื่ออาต้อยบอกนัทว่า สิทธิพิเศษอย่างหนึ่งที่นัทจะได้รับก็คือ นัทสามารถใช้ 2 มือของนัทช่วยเหลือเพื่อน 2 คน ที่ออกไปแล้ว ให้กลับมาอยู่ด้วยกันในบ้านได้

ที่จริงแล้วถ้านัทเลือกให้เพื่อนทุกคนได้กลับเข้ามาอยู่ด้วยกันเลยด้วยซ้ำแต่พอนัทถูกบังคับให้เลือกเพียงแค่ 2 คน นัทรู้สึกกดดันมากจริงๆ ครับนัทเลือกไม่ได้จริงๆ เพราะไม่ว่านัทจะเลือก 2 คนไหน ก็จะมีอีก 5 คน ที่ไม่ได้ถูกเลือก ไม่ว่านัทจะตัดสินใจยังไงก็จะต้องมีเพื่อนอีก 5 คนที่อาจจะรู้สึกเสียใจหรือผิดหวัง และแฟนคลับของพวกเค้าก็คงรู้สึกแบบนั้นเช่นกัน

นัทพยายามมองไปหา พะแพง มิว ต้อล และลูกโป่ง เพื่อให้ทั้ง 4 คน ช่วยตัดสินใจแต่ทุกคนก็ส่งสายตาที่เก็บความอึดอัด และเศร้าไว้กลับมาพร้อมกับพูดเบาๆ ว่าให้นัทเลือกเถอะ แต่นัท ก็ยังไม่สามารถเลือกได้เพราะนัทไม่ได้มี 2 คนไหนในใจเลยจริงๆ

นัทเลยลองหลับตา พร้อมกับยื่นมือทั้งสองข้างออกไป เพื่อหวังให้เพื่อนที่ยืนอยู่ทั้ง 7 คนลองตัดสินใจกันเองว่าใครจะเป็น 2 คนที่กลับมาแต่ก็ไม่มีใครเดินออกมา ทุกคนยังคงยืนยิ้มนิ่งๆ ให้กำลังใจนัทต่อไป แต่นัทก็รู้สึกกดดันและอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆ นัทพยายามปฏิเสธ ที่จะเลือกเผื่อว่าการทำเช่นนี้จะทำมาให้เกิด เซอร์ไพรส์อย่างอื่นอีก

แต่อาต้อยก็เข้ามากระซิบบอกนัทว่า นัทต้องเลือกแล้ว เพราะเวลาออกอากาศของรายการกำลังจะหมดลง ตอนนั้นนัทจึงเข้าใจว่านัทจำเป็นต้องตัดสินใจเลือกเพื่อนอีก 2 คนจริงๆ โดยที่ไม่มีใครมาช่วยอะไรได้ในหัวของนัทมีความคิดที่วิ่งแล่นชนกันเต็มไปหมด แต่นัทก็พยายามตั้งสติให้ได้พร้อมกับย้อนถามตัวเองว่านัทรู้สึกยังไงกับประสบการณ์ต่างๆ ตลอด 10 วีคที่ผ่านมา

ซึ่งคำตอบ ที่นัทได้กลับมาก็คือมันเป็นอะไรที่วิเศษจริงๆ และนัทก็โชคดีมากที่มีโอกาสได้สัมผัสกับมันเป็นเวลานานถึง 10 สัปดาห์เต็มๆ เหลือเวลาอีกเพียงแค่ 2 สัปดาห์ รายการนี้ก็จะจบลงและประสบการณ์ทุกอย่างที่ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตพวกเราก็จะถูกบันทึกไว้เป็นความทรงจำในใจของเราทุกคน

นัทไม่แน่ใจว่าเพื่อนๆ ทุกคนจะรู้สึกแบบเดียวกันรึเปล่าแต่เชื่อว่าหลายๆ คนก็คงจะรู้สึกเหมือนกับนัทว่า ณ จุดนี้การได้ตำแหน่งที่เท่าไหร่ มันไม่ใช่อะไรที่สำคัญสำหรับพวกเรา ไม่ได้มีใครคิดว่าจะต้องแย่งเอาตำแหน่งที่ 1 มาให้ได้ เพราะสำหรับพวกเราแล้วนี่ไม่ใช่เกมส์การแข่งขัน ระหว่างคน 12 คนหรือ 20 คน แต่เป็นการแข่งขันกับตัวเอง เป็นการเรียนรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ไม่ได้หามาง่ายๆ ให้มากที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้

นัทเชื่อมั่นในตัวเพื่อนๆ ทุกคนว่าทุกคน มีความสามารถเพียงพอที่จะประสบความสำเร็จบนเส้นทางที่แต่ละคนฝันไว้แต่เราไม่ได้รับโอกาสเท่ากันในการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ดีๆ ความรู้สึกดีๆ จากการได้ใช้ชีวิตในบ้านหลังนี้เพราะทุกๆ วีคก็มีหนึ่งคนที่ต้องเดินจากพวกเราไปก่อน มีนักล่าฝัน 20 คนแต่ว่าแต่ละคนไม่มีโอกาสเท่ากันในการสัมผัสกับสิ่งที่นัทคิดว่ามันวิเศษมาก

สุดท้ายแล้วเมื่อนัทจำเป็นต้องตัดสินใจเลือกเพื่อน 2 คน จากรอบ 12 คน จริงๆ นัทจริงขอให้ 2 คน ที่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังนี้น้อยที่สุด กลับมาเพื่อให้เค้าได้เก็บเกี่ยวความรู้ความประทับใจ ความสุขมากขึ้นให้ในที่สุด เค้าไม่ได้มีโอกาสน้อยไปกว่าเพื่อนๆ ที่เหลือซึ่ง 2 คนนี้ก็คือปองและแคท

นัทเชื่อและมั่นใจไม่ว่า 2 คนไหนได้กลับมาก็จะพยายามทำทุกอย่างให้เต็มที่และสุดความสามารถอย่างแน่นอน รวมทั้งน้องสองคนนี้ด้วย แต่นัทก็รู้ว่าคงมีทั้งกลุ่มที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของนัท

นัทอยากจะขอขอบคุณทุกคน ที่มองเห็นความกดดันในใจนัทและเข้าใจนัท สำหรับทุกคนที่นัทอาจจะทำให้รู้สึกผิดหวังโมโหหรือเสียใจ นัทอยากจะขอโทษจากใจจริงพร้อมกับ ขอร้องให้ทุกคน ช่วยเป็นกำลังใจให้ปองกับแคท เพราะนัทคิดว่าน้องทั้งสองคนคงรู้สึกเครียดและกดดันไม่น้อย ที่ได้กลับเข้ามาตรงนี้แทนที่เพื่อนๆคนอื่นกำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับพวกเราทุกคนจริงๆ นะครับ ถึงเราจะมุ่งมั่นและเข้มแข็งแค่ไหนแต่เราต่างก็มีบางทีที่รู้สึกท้อหรืออ่อนแอขอให้ทุกคนอย่าลืมจุดนี้ไป และอย่าลืมช่วยเชียร์พวกเราทุกคนด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ

พี่อิ๋ง ตี๋ โจ้ แจ็ค ฝ้าย นัทขอโทษทุกคนจริงๆ ตอนที่อยู่บนเวทีก็ไม่รู้จะทำยังไงดีไม่อยากทำให้ใครเสียใจเรารู้สึกเสียใจมากหรือผิดหวังมากเลย ถ้าเลือกได้จริงเราก็อยากจะเลือกทุกคนกลับมาเรากดดันและอึดอัดมากที่เค้าให้เราเป็นคนเลือกเพียงแค่ 2 คน กลับมา แต่เราหวังว่าทุกคนคงจะได้อ่านไดอารี่นี้และเข้าใจเหตุผลที่ทำให้เราตัดสินใจไปอย่างนั้น อย่าโกรธเราเลยนะ (ตอนนี้ปองและแคทกลับเข้ามาช่วยสร้างสีสันในบ้านก็ยิ่งทำให้คิดถึงทุกคนมากขึ้นอีก ไม่นานเราคงจะได้เจอกัน และร่วมร้องเพลงด้วยกันอีกรวมทั้งเพื่อนๆ อีก 8 คนด้วย บอมบ์ แมน ดิว เอี่ยว เดียร์ แอนตี้ แอ้ น้ำฝน เรารอที่จะให้ถึงเวลานั้นนะ อยากให้ทุกคนรักษาสุขภาพให้ดียิ้มเยอะๆคิดถึงทุกคนเสมอครับ)

ไม่น่าเชื่อจริงๆ ว่าเหลืออีกแค่ 2 สัปดาห์AF4ก็จะจบลง 10 สัปดห์มันผ่านไปเร็วมากเหลือเกินครับ หวังว่าทุกคนคงจะได้รับความสุขอย่างเต็มที่ จากการได้ติดตามชมพวกเราตลอด 10 วีคที่ผ่านมานะครับ ขอบคุณอีกครั้งที่เป็นกำลังใจให้พวกเราเสมอมาครับ

LOVE
นัท

More Info --> //www.natmatcha.com


Create Date : 15 กันยายน 2550
Last Update : 15 กันยายน 2550 16:57:50 น. 0 comments
Counter : 295 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Boolin
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Boolin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.