เมื่อรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้ ไม่ใช่เปลี่ยนแปลง
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
 
26 กุมภาพันธ์ 2551
 
All Blogs
 
มินิคอนเสิร์ทเดี่ยว ต้อล & มินิคอนเสิร์ทเดี่ยว นัท



2 มินิคอนเสิร์ทใน 1 วัน เป็นอะไรที่ไม่คิดจะทำได้จริงๆ นะเนี่ย มันเริ่มมาจากงานต้อลประกาศออกมาก่อน เป็นมินิคอนเดี่ยวครั้งแรกของต้อล ก็อยากไปดูอยู่แล้ว แต่ยังไม่ทันไร คนที่ซุ้มก็จองให้เรียบร้อย แล้วค่อยมาบอก ก็ดีนะ ไม่ต้องคิดเลย แล้วงานนัทออกมาตามหลัง เป็นมินิคอนเดี่ยวครั้งที่ 2 บอกตามความจริง คิดจะไม่ไป เพราะไปเกือบทุกวีค ตั้งแต่วันเกิดนัท เดี่ยวครั้งแรก pepsi bigC ต้อลเดี่ยว (อาจจะน้อยสำหรับคนอื่น แต่สำหรับตัวเอง เยอะไปแล้ว) ไม่เคยดู 2 คอนเสิร์ทในวันเดียวด้วย แถมมาเจอการบิ้วคล้ายๆ เหตุการณ์เดิมๆ อันนี้ไม่ชอบเป็นการส่วนตัว ดีที่มีพี่สาวคนนึงที่รู้จักกันตอนทำกิจกรรมของนัท ตัดสินใจว่าจะไป (หลังจากที่ทั้งชวน ทั้งบิ้วมาหลายรอบ มาสำเร็จรอบนี้) นั่นคือเหตุผลในการตัดสินใจไปดู 2 คอนเสิร์ทในวันเดียวกัน

ที่งานต้อล พอไปถึง หน้างานเข้าแถวยาวเพื่อรับบัตร ไม่รู้ว่าต้องเอาหลักฐานไปรับ ซึ่งจริงๆ ก็ควรพกติดตัว แต่ที่ผ่านๆ มาไม่เคยต้องใช้ไง ก็เลยลืมเอาสลิบไป ตัวเองก็มีไปขอเพิ่มจำนวนเค้าอีก ก็เข้าใจนะ เลยไปยืนรอๆๆๆๆ ไม่เป็นไร เห็นน้องๆ ก็ช่วยเหลือกันดี ในที่สุดก็พากันเข้าไปได้หมด มีขรุขระบ้าง น้องที่ซุ้มก็ขอโทษที่ทำให้ลำบาก อยากจะบอกว่า พี่มันไม่ดีเองที่ไม่เอาสลิบไป จองแยกๆ กันเกือบ 10 คน แต่มีสลิปไปยืนแยันแค่ 4 คน อันนี้โทษตัวเองนะ อีกอย่างคลิปที่ทำให้คนรักนัท ก็สามารถทดแทนเรื่องนี้ได้สบายๆ น้อง...ไม่ได้จัดการเรื่องนี้ แต่มาช่วยเหลือก็ดีใจมากๆ แล้ว เรื่องที่สละงานมีตติ้งปักกิ่งรถต้อลเพื่อมาถ่ายคลิปนัท นี่ก็ได้ใจไปเต็มๆ แล้วล่ะค่ะ ไม่ต้องคิดมาก



น้องดาวกับคุณแม่มิค น่ารักทั้งคู่เลย

เพราะว่ายืนอยู่ตรงนั้นเลยเจอคุณแม่มิคกับน้องดาว ดาวใส่เสื้อดงเล็ก น่ารักจริงๆ (มันเป็นแค่เสื้อจริงๆ นะ) คุณแม่ใส่เสื้อเขียวด้านในสีฟ้า เลยมีปกสีฟ้ามาทับเสื้อเขียวด้านนอก (เป็น concept NT เลยนะเนี่ย) พอเจอหน้าปุ้บ ก็ขอถ่ายรูป พอถ่ายจบ คุณแม่บอกว่า แล้วเราไม่ถ่ายรูปชัดๆ กันอีกรอบเหรอ ???? กรี๊ดดดดดดดดดดดดด คุณแม่น่ารักเหมือนลูกชายเลย แบบว่ารูปคู่เดิมที่ถ่ายกัน ถ่ายจากในวัดแล้วมืด ไม่ชัด เลยมีการคุยกันว่าจะถ่ายใหม่ แต่นานมาแล้ว ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องแรกที่คุณแม่ทักขึ้นมา แต่ยังไม่ได้ถ่ายตรงนั้นเพราะมีคนขอถ่ายรูปคุณแม่กับดาวเลยถอยออกมาก่อน เลยคุยกันแทนว่าคุณยายไม่มาเหรอคะ คุณแม่บอกว่าคุณยายไปตอนเย็น เพราะมาสองที่ไม่ไหวค่ะ


ถ่ายได้ชัดแค่นี้เอง


ในคอนต้อล ต้อลก็สุดยอดเหมือนเดิม ต้อลเป็นคนที่ร้องเพลงเพราะ สื่อสารกับคนดูที่วถึงตลอด เดินทั่วทุกครั้ง ที่สำคัญวันนี้อยู่ไม่ห่างเวทีเลยรู้สึกเพิ่มคืออายคอนแทกซ์ของต้อล ดีมากๆ แทบจะสบตาคนดูแถวๆ นั้นได้ทุกคนจริงๆ นี่คงเป็นพรสวรรค์ของต้อลที่มีติดตัวมาอยู่แล้ว รวมกับร้องเพลงเพราะ ร้องเพลงได้ทุกแนว ต้อลได้คะแนนเต็มแถมล้นไปด้วยซ้ำตอนแสดงอยู่บนเวที แต่...อยากให้ต้อลรักษาตัวให้หาย ป่วยนานแบบนี้ อาจจะมีผลกับเสียง ที่เป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับอาชีพนี้ ไม่สบายนานเกินไปแล้วล่ะ เริ่มเป็นห่วง หายป่วยเร็วๆ จะได้ทำการบ้านก่อนเล่นคอนเสิร์ทได้มากกว่านี้ มันขาดอีกติ๊ดเดียวจริงๆ คิดว่าต้อลรีบจบ เพราะรู้ว่าบางส่วนต้องไปดูนัทต่อ ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริงๆ พอจบของต้อล บางกลุ่มก็วิ่งออกจากฮอลีวู้ดเลย สนุกดีนะ บ้างวิ่งขึ้นรถ บางวิ่งไปขึ้นรถไฟใต้ดิน นัทกับต้อล ดีใจได้เลยนะ มีคนรักน้องสองคนมากจริงๆ



มาให้เทียบกัน ยุนโฮ TVXQ - นัท AF4 - แจจุง TVXQ

ไปถึงกาแล็คซี่ก็รู้สึกว่าตัวเองวุ่นวายเหมือนกับทุกคอนเสิร์ทของนัท ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ พอไปถึงก็รับบัตร เลือกของที่ระลึก หุหุ มีรูปนึงนัทเหมือนยุนโฮเลยเลือกรูปนั้นไว้ เลยรู้ว่านัทตี๋ๆ เหมือนยุน แต่คงเหมือนแจไม่ได้ เพราะแจเค้าสวยมาก อิอิ รักนัทกะชอบแจนะ แต่ห่างกันเยอะ นัทไม่ต้องกลัวหรอก ฮ่า ฮ่า ต่อๆ วันนี้มีเรื่องน่าประทับใจหลายเรื่อง เอาเป็นว่าเขียนยาวเลย พยายามจะให้ครบทุกเรื่องทุกคนแล้วกัน

พี่คนนึงทำงานที่ทำงานเดียวกัน รู้จักกันผ่าน blog ของออฟฟิศ นัดกันว่าจะมาดูนัท พอโทรไป ไม่ว่างแล้ว แต่เมาท์กันนิดหน่อยว่า แรกๆ เป็นนัทต้อล แต่พอเจอนัทบ่อยเลยเอียงมาทางนัทซะงั้น ขอเล่าเรื่องประทับใจไว้ในนี้เลย พี่เค้ามักจะไปส่งนัทบินไปโน่นนี้ และตามนัทตามคอนเสิร์ทแรกๆ ประมาณเดือนนึง ในที่สุด
นัท - พี่ชื่ออะไรครับ เห็นหน้าบ่อยๆ
พี่... ถามแบบนี้ พรุ่งนี้ก็ลืมแล้ว
นัท - หากไม่ลืมจะให้รางวัลมั้ยล่ะ (น่าน .. ไปท้าเค้าอีก)
พี่... ลองดูสิ (นี่ก็ยังไม่รู้จักน้องชายเราดีพอ)
วันรุ่งขึ้น
นัท - สงสัยพี่..ต้องให้รางวัลนัทแล้วล่ะ พี่... (เรียกชื่อได้ถูกต้อง)
พี่.. (ปลื้มมากกกกกสิคะ)
พอแซวว่า วันนี้ไม่มาหานัท เด๋วนัทลืมนะ พี่เค้าตอบกลับมาว่า ไม่ลืมหรอก เมื่อวานไปหานัทที่นัททำอาหารแล้ว เหอะ... ปากก็บอกตาม AF น้อยลง จะไปตามกิมจิ ท่าจะปากไม่ตรงกับใจล่ะมั้ง

พอไปถึง เจอป้า...จากดงใหญ่ พุ่งมาทักเลย ไม่คิดว่าป้าจะจำได้ เพราะเพิ่งเจอกันครั้งแรกที่วัดราชโอรส บอกว่ามีขนมให้ ตอนจบแล้ว ต้องมาเจอกันนะ (เฮ้อออ ยุ่งทุกครั้งจะจำได้มั้ยเนี่ย) แต่ก็ต้องรับปากว่าได้ๆ ค่ะ ไม่มีปัญหา แต่แอบกังวลเหมือนกัน ต่อไปก็ของฝาก มีพัดที่พี่จากทางเหนือฝากมาให้ ขอบคุณที่คิดถึงนู๋นะคะ นี่เป็นชิ้นที่สองแล้วที่ได้จากพี่ ระยะทางไม่ได้ทำให้เราไกลกัน ใช่มั้ยคะ


ของฝากจากขอนแก่น อันที่เหลือ เป็นอันที่เล็งไว้แต่แรกด้วย


ของฝากอีกชิ้น จากหนุ่มขอนแก่น ของดูดี มีราคา แต่ที่มากกว่านั้นคือความตั้งใจทำให้ดงเล็ก ไม่เฉพาะของ แต่เป็นทุกอย่าง รวมทั้ง project ใหม่ที่เพิ่งจะสุมหัวทำกันด้วย (ไม่ใช่หัวอิชั้นนะคะ อิชั้นอยู่นอกวง แต่ได้ยิน อิอิ)

ต่อมาอีก มีน้องคนนึงบอกว่า มีคนอยากเจอ (มีทุกงานค่ะ จะเจอไปทำไมเนี่ย แรกๆ เขินนะ ตอนนี้ มา มาเจอกันเลย อิอิ) พอไปเจอ อ้อ .. เป็นน้องที่ถ่ายรูปนัทมาฝากดงเล็กบ่อยๆ เราหากันจนเจอค่ะ เพราะเราไปตามงานเดียวกันหลายครั้ง บางงานดูจากรูปอยู่ห่างกันแค่คืบแต่ไม่รู้จักกัน วันนี้เจอกันปุ้บ น้องเค้ายื่นซีดีรูปนัทมาให้ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดีใจเพราะน้องเค้าถ่ายรูปสวย แต่ที่ดีใจคือ ได้ซีดีอะ คิดถึงเราด้วย เตรียมมาให้ด้วย ขอบคุณมากๆ นะคะ ตอนให้บอกว่า ยังไม่มีงานเมื่อคืนนะคะ แหม..แค่นี้ก็ดีใจมากแล้วค่ะ


ขอบคุณน้องก้อยค่ะ ขอบคุณมากกว่ารูปนี้ด้วยนะ


หลังจากนั้น ก็มีพี่หยิบซีดีให้ คือว่าฝากพี่ที่อัดคลิปวันนัทเดี่ยว แล้วพี่เค้าทำเป็นดูกับทีวีได้ เลยขอไว้แผ่นนึง ไม่ค่อยกล้าขอมาก แบบว่าเกรงใจ แต่เชื่อมะได้แผ่นกลับมาทุกงานเลย คนดงเล็กน่ารักมากๆ ต่อๆ .. แล้วพี่หยิบออกมาหลายแผ่นเลย มีทั้งที่ไปเชียงใหม่ มินิคอนอื่น และเป็นแบบดูกับทีวีทั้งหมด งงเลย ถามว่าให้หมดเลยเหรอคะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น่ารักจริงๆ น้ำตาจะไหลเลย นู๋ขอแผ่นเดียว แถมมาตั้งหลายแผ่น

หลังจากนั้นก็ไปรับพี่สาวคนที่ทำให้ต้องมางานนี้ เดินวนไปหาที่จอดรถหลายรอบไม่เจอ ในที่สุดพี่เค้ามาเอง รู้สึกผิดนิดๆ หลังจากนั้นพวกเราก็ช่วยเหลือกันตลอด เหตุการณ์ต่างๆ ผ่านไปได้ด้วยดี (รู้กันในใจแล้วกันว่าอะไรบ้าง) ขอบคุณทุกคนจริงๆ ค่ะ ทีแรกลังเลว่าเราทำอะไรผิดรึป่าวที่ไปบิ้วพี่สาวมา แต่พอถึงเวลาจริงๆ ทุกคนให้ความช่วยเหลือดีมากๆ เลิกรู้สึกผิด แต่รู้สึกดีใจจริงๆ ที่มีส่วนทำให้พี่สาวได้มาวันนี้ ได้ที่นั่งกับพี่สาวคนนี้ แต่ว่าตอนที่นั่งเรียบร้อยในโต๊ะ น้องๆ ดงเล็กก็มองประมาณว่าจะนั่งตรงนั้นจริงๆ เหรอ (พี่จะนั่งดูคอนดีๆ ไม่ได้เหรอจ้ะ 5555) เลยต้องลุกขึ้นจากโต๊ะนั้น แล้วมายืนด้านหลัง หยิบหูสติชท์มาใส่ด้วย มันต้องแบบนี้ใช่มั้ยคะ ถึงจะไม่ขัดใจ ได้ข่าวว่าดูต้อลก็ยืน มานี่ยังต้องยืนต่ออีก อายุก็แบบว่าต้อลบอกว่าสว. เพราะร้องใจรักได้จบเพลง (ฮ่า ฮ่า รุ่นไหนฟระเนี่ย)

นัท .. ร้องเพลงเพราะมาก แก้จุดอ่อนของตัวเองได้ดีมาก เพลงสากลนัทร้องเพราะอยู่แล้ว แต่หลังๆ นัทร้องเพลงไทยได้เพราะด้วย ดีใจที่นัทพยายามปรับปรุงตัว แล้วมันได้ผลนะ สำหรับความตั้งใจ ความทุ่มเท ถึงแม้จะเล่นมินิคอนบ่อยๆ แต่นัทก็ตั้งใจทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นการพยายามหาอะไรใหม่ๆ ให้คนดู หรือการท่องคิวงานก่อน อย่างแค่ชอบนี่ แทบจะมีทุกเวอร์ชั่น วันนี้ได้ฟัง Right here waiting อีกเวอร์ชั่น เพราะมากนะนัท เพราะว่า เวอร์ชั่นเดิมมันช้าไปสำหรับพี่ สำหรับ Your song ฟังแล้วขนลุกเลยอะ นัท สุดยอดมากๆ ส่วนท่าเต้น มุข ไม่มีคำบรรยาย นัทเก่งอยู่แล้ว ถึงแม้ว่ามุขจะเลี่ยนบ้าง แต่พี่ก็ชอบนะ


เห็นรูปนี้แล้ว หายใจไม่ออก อิอิ ขอบคุณน้องตีสองค่ะ


ส่วนตัวนิดนึง เพลงยังไงก็รัก เคยทำ mv เพลงนี้ สมัยนัทอยู่ในบ้าน แล้วชอบเพลงนี้มากๆ วันนี้นัทเอามาร้องเปิด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ได้ข่าวว่านัทเลือกเพลงเอง ขอบคุณที่เลือกเพลงนี้นะคะ อีกเพลง Can't help falling in love พี่คิดเองว่าเป็นเพลงของดงเล็ก (บอกแล้วว่าส่วนตัว) นัทเลือกด้วยใช่มั้ย จะยังไงก็ตาม ขอบคุณมากๆ ตอนเพลงนี้ขึ้น พวกเรากรี๊ดเสียสติเลย เพลงนี้คงจะขึ้นหัวกระทู้ดงเล็กไปอีก 11 วันตามที่หนอนเวิ่นเว้อบอกเอาไว้

ขอโทษคนที่อยู่ด้านหลังด้วยนะคะ เพราะไม่แน่ใจว่าไปบังรึเปล่า แต่ถามแล้วพี่บอกว่าไม่เลย ตามสบาย เลยคิดว่าเพราะความต่างของพื้นทำให้ไม่บังจริงๆ ล่ะมั้ง และขอโทษคนที่นั่งอยู่ด้านหน้า คงจะหูแตกเพราะเสียงกรี๊ดเสียงตะโกน ยอมรับว่ามันเยอะจริงๆ แต่ว่า ... เท่าที่ดู โต๊ะนั้นจะหัวเราะพวกเราตลอด ตอนที่นัทร้องเพลงคนที่อยู่ตรงหน้า พวกเราเอารูปต้อลมาถือ โต๊ะนี้ส่งป้ายนัทที่มีไฟมาให้ แบบว่านัทจะได้เห็น 5555 น่ารักกันได้อีกนะเนี่ย ทาง NT เห็นด้วยโบกไม้โบกมือกันใหญ่เลย เวิ่นกับเวิ่นมาเจอกัน สนุกมาก รวมทั้งตอนเพลง Can't help falling in love ขึ้นทาง NT ก็โบกมาทางพวกเราด้วย รักกันนะ รักกัน


รูปคู่นัทกับพี่สาว ได้ถ่ายเองกับมือ ดีใจที่สุดเลย


พอตอนจบ (เร็วจัง ไม่อยากให้จบเลย) ก็จะพาพี่สาวกลับ แต่อยากให้เจอคุณแม่มิคก่อน จริงๆ อยากให้เจอนัทด้วย แต่รู้สึกว่ายากมาก คิดว่าไม่มีหวัง ก็เลยพาพี่สาวไปรอตรงทางออก แล้วน้องคนนึงไปบอกคุณแม่ คุณแม่กำลังคุยอยู่ค่ะ ก็เห็นรีบจบ แล้วเดินมา กอดพี่สาวคนนี้เลย พี่สาวคนนี้ทำอะไรให้เยอะเหลือเกิน ทั้งปฏิทิน ทั้งของขวัญนัท และคอยดุ คอยเตือนเวลาเราป่วงด้วย หลังจากนั้น น้องคนนั้น ก็วิ่งไปช่วยดาวถือของบนเวที ได้จังหวะก็บอกนัทประมาณว่า พี่คนที่ทำปฏิทินมาอยู่ตรงนั้นชี้มา ไม่ได้เรียกลงมา แล้วนัทก็บอกทีมงานว่า ขอเวลาแป๊ปนึง แล้วกระโดดลงจากเวที พวกเราตกใจกันมากจริงๆ ค่ะ นัทไม่ใช่คนที่จะแตกแถวแบบนี้ ปกติจะโดนเรียกเข้าเวทีก่อน ก็เข้าไปก่อน จะไม่ขัดทีมงาน แต่วันนี้ ขอทีมงานมา วิ่งมาหาพี่สาวคนนี้ ทักทายกัน แล้วก็กอด อิชั้นยืนอึ้งไป 11 วิ พอยกกล้องจะถ่าย นัทออกมาแล้วเลยบอกว่า นัท ถ่ายรูปคู่กับพี่เค้าหน่อยนะ นัทบอกว่าได้ครับๆ (น่ารักอะ รักน้องชายคนนี้มากมาย) พอถ่ายเสร็จ ทันใดนั้น แร้งค่ะ แร้งมาจากไหนไม่รู้ ถ่ายรูปหมู่ๆๆๆ อ้าว ... ใช้พี่สาวอิชั้นเป็นเครื่องมือนี่หว่า เลยถ่ายรูปกับนัทกันทั้งฝูงแร้ง (ดูรูปบนสุดว่าเยอะขนาดไหน) อิชั้นยิงไปสองสามช็อต ยอมไม่ได้จริงๆ เลยวิ่งไปถ่ายกับเค้าด้วย สนุกสนานดี (แต่ไม่รู้กล้องไหน แอบเซ็งจริงๆ ) นัทก็ขอตัวกลับ นัท...พี่ไม่ได้ตั้งใจให้ฝูงแร้งลงแบบนี้นะ พวกนั้นถือโอกาส อิอิ ดีใจที่วันนี้เจอเหตุการณ์ที่เหมือนกับการตอกย้ำว่า เราเชียร์และรักคนไม่ผิดจริงๆ น่ารักทั้งครอบครัวเลย พี่สาวคะ ถึงแม้ว่าที่เคยสัญญาจะทำไม่ได้ แต่คิดว่าวันนี้พี่สาวน่าจะมีความสุขมากกว่าได้ของตามสัญญาชิ้นนั้นนะ ขอเอาสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้แทนของชิ้นนั้นเลยแล้วกัน


เดอะแกงค์ของน้องป. คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ จังแฮะ

ขอเขียนถึงน้องสาวคนนี้หน่อยนะ น้องป. หรือน้องที่ไปตามคุณแม่มิค และบอกนัทจนนัทกระโดดลงมาหาพี่สาว น้องป.แอนเดอะแกงค์ ตามนัทตั้งแต่ก่อนเข้าบ้าน จำได้ว่าเมื่อเก้าเดือนก่อน น้องป.ยังเล่าให้ฟังอยู่เลยว่านัทถามว่าพี่อายุเท่าไหร่ วันนี้บางส่วนของเดอะแกงค์หายไป แต่น้องป.ยังอยู่กับพี่ ยังไงก็อยากเห็นคนรุ่นบุกเบิกอยู่ด้วยกันตลอดไป ขอบคุณสำหรับความเข้มแข็ง ไม่นอยอะไรง่ายๆ พี่สบายใจเวลาคุยด้วยจริงๆ ขอบคุณที่คุยกัน ที่รับฟังกันตลอดมานะคะ ยังไงพี่ก็ยังดีใจที่ แม้ว่าเราจะเปลี่ยนที่ แต่เราก็ไม่เคยเปลี่ยนใจ จริงมั้ย


น้องดาว น่ารักมากๆ



หลังจากนั้น บางส่วนก็ช่วยนัทขนของ บางส่วนพาพี่สาวไปส่ง ตอนนี้ก็ยุ่งอีก ต้องตามพี่แฟนคลับพาส (ใช่ค่ะ แฟนคลับพาสไปดูนัทเดี่ยว และอีกกลุ่มแฟนคลับพาส-บอยก็ไปงานวันเกิดนัทที่วัดเหมือนกัน) คุยกับดงเล็ก แล้วก็ตามหาป้า..เพื่อรับขนม (เหลือเชื่อจริงๆ ที่จำได้) แต่ไม่มีเบอร์ป้า...เลยโทรหาลูกสาวแทน เพราะทำงานที่เดียวกัน รู้จักกันผ่าน blog ของออฟฟิศ (อีกล่ะ) ในที่สุดก็เจอคุณป้า..ได้ขนมกลับบ้านอีกกล่อง ขอบคุณมากๆ นะคะ


สรุปว่า มีความสุขมากมายจริงๆ วันนี้นอกจากของแล้ว ยังได้รับน้ำใจอีกเยอะแยะ ณ ตอนนี้ ที่เป็นอยู่รู้สึกโอเคมาก ก่อนหน้านี้อาจจะรู้สึกป่วงบ้าง แต่พอผ่านวันนี้ไปแล้ว รู้สึกสนุก ไม่คิดแล้วเรื่องป่วง ขอบคุณ AF3 ที่ให้ข้อคิดและประสบการณ์ที่ดี ทำให้สามารถวางบทบาทและตำแหน่งของตัวเองได้ถูกต้อง และขอบคุณ AF4 ที่มีนัทและแฟนคลับที่น่ารักของนัท ทำให้ติดตาม AF4 ได้อย่างสนุกสนาน เก็บดอกไม้ได้มากกว่าขยะ ขอบคุณสำหรับประโยคนี้ "บางทีความแตกต่างก็เป็นเสน่ห์ ไม่ใช่จุดด่างหรือความแตกแยกเสมอไป" รักคนเขียนมากมาย จริงนะ หากเรายอมรับอะไรที่ต่างจากเราได้ เราคงเป็นคนที่น่ารักมากๆ เหมือนคนเขียนไง ขอบคุณที่มักจะมีข้อคิดดีๆ ให้เสมอ พี่จะอยู่ตรงนี้ให้นานที่สุดค่ะ






Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 2 กันยายน 2551 23:03:15 น. 0 comments
Counter : 801 Pageviews.

Boolin
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Boolin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.