Group Blog
 
 
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
22 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
ประสบการณ์คลอดค่ะ

เช้าวันที่ 12 ตุลาคม 2551 คุณหมอนัดตรวจครรภ์ตามปกติ

ทุกครั้งที่คุณป้าหมอนัดพบ ป๊ากับแม่จะดีใจมาก ยิ่งถ้ามีการซาวด์ด้วยแล้ว

จะยิ่ง happy ที่สุด เพราะจะได้เห็นหน้าลูกหมูน้อยของแม่นะซิ

ทุกครั้งที่แม่ขอซาวด์ดูเพศ ลูกหมูของแม่มักจะหวงตัวอยุ่เสมอ แม่เข้าใจน๊า

ว่าลูกหมูอายใช่ไหมล่ะ แม่ซาวด์กี่ครั้ง ๆๆ ลูกหมูของแม่ก็ยังไม่ยอมให้ดู

ขอเกริ่นนิดนุงเนอะ คืนวันเสาร์ ที่ 11 ตุลาคม 2551 แม่ไปดูป๊าลูกหมูเตะบอล

ด้วยแหละ ปกติแม่ก็ไปกะป๊าทุกเสาร์อยู่แล้ว แต่ช่วงท้องแก่ ไม่ค่อยได้ไป

แต่วันนี้แม่ไปเพราะว่ามีนัดกะเพื่อน ๆๆ แม่ที่สนามบอลด้วยแหละ พอเตะบอล

เสร็จก็ชวนกันไปหม่ำ ๆๆ ส้มตำกัน ก็มีป้ายุ้ยลุงขรรค์ ,ป้าศศิลุงตรี ไปด้วย

พอตอนกลางคืนแม่ก็รู้สึกว่าเหมือนว่าปวดท้องเหมือนกัน แต่คิดว่าคงเป็นเพราะ

ฤทธิ์ส้มตำแน่ ๆๆ เลย แม่ลุกมาเข้าห้องน้ำอยู่ประมาณ 3 รอบได้ ก็ปวด ๆๆ ท้อง

นอนไม่ค่อยหลับจ๊ะ พอเช้ามาวันที่ 12 ตุลาคม 2551 รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะ

ไปพบคุณหมอแต่ ๆๆ เอ๊ะ ทำไมมีเลือดออกมาล่ะ เอาล่ะที่นี้ ป๊ากะแม่ตกใจกัน

มากรีบใส่ผ้าอนามัยกันไว้ก่อนเนอะ สงสัยลูกหมูของแม่อยากจะออกมาเจอป๊า

กับแม่ซะแล้นนนนนน ตอนนั้นไป รพ. ก็ไม่ได้คิดอะไร พอพบคุณป้าหมอ

เข้าห้องตรวจเล่าอาการให้ฟัง งี้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คุณป้าหมอให้ขึ้นไปนอนบน

เตียงแล้วก็ทำการตรวจภายในอีกครั้ง พอตรวจเสร็จ คุณป้าหมอบอกว่า มดลูก

เปิด 2 ซม. แล้วนะค่ะ ตอนนั้นแม่ตื่นเต้นมาก ๆๆ บอกไม่ถูกสั่นไปหมด แล้วคุณ

ป้าหมอยังมีขู่แม่อีกน่ะ ว่ายังไงก็ไม่รอด ๆๆ วันนี้ แม่ร้องไห้น้ำตาไหลเลย

พยาบาลเอารถเข็นมาให้นั่ง แม่ก็ร้องไห้น้ำตาไหลตรงหน้าคนไข้เยอะ ๆๆ นั้น

แหละ บอกตามตรงแม่รู้สึกกลัวและตื่นเต้นที่จะได้เจอนู๋ ป๊าเป็นกำลังดีมาก

ให้กำลังแม่ตลอด เช้าวันนี้ป๊ากะแม่ยังไม่ได้หม่ำ ๆๆ ข้าวเลยแหละ

เอ๊ะ แต่แม่จำไม่ได้แล้วว่าก่อนคลอดแม่ได้กินอะไรไปหรือยัง แต่ป๊าไม่ได้กิน

เลย ต่อจากนั้นพยาบาลก็พาแม่เข้าห้องรอคลอดจ๊ะ แต่เขาไม่ให้ป๊าเข้ามาด้วย

วันนั้นไม่มีคนไข้ในห้องรอคลอดเลย มีแม่อยู่คนเดียว ช่วงที่แม่อยู่ห้องรอคลอด

ป๊าก็กลับไปเอาเสื้อผ้า ของใช้ต่าง ๆๆ ที่บ้านมาไว้ที่ รพ. แม่ตั้งใจจะคลอดเอง

โดยธรรมชาติ แม่นอนรอคลอดอยู่ประมาณ 5 ชม. ช่วงระยะเวลา 5 ชม. นั่น

ช่างเป็นความทรงจำที่ไม่สามารถลืมได้จริง ๆๆ เจ็บมาก ๆๆ แล้ว ก็มีความสุข

มาก ๆๆ เช่นกัน สุดท้ายแม่ขอโทษนะครับ แม่ไม่สามารถคลอดเองตามธรรม

ชาติได้ แต่ถ้าแม่มีความอดทนมากกว่านี้ก็คงสามารถ แต่แม่เจ็บมากเหลือเกิน

อาจจะเพราะฤทธิ์ยาเร่งคลอดที่คุณหมอให้ด้วยล่ะจ๊ะ 5 ชม. ผ่านมาปากมดลูก

แม่เปิดเพิ่มมาแค่ 1 ซม. เอง รวมเป็น 3 ซม แล้วอีก 7 ซม. เมื่อไหร่จะเปิดล่ะ

5 ชม. ยังได้มาแค่ 1 ซม. เองเนอะ สุดท้ายแม่ก็เลยตัดสินใจบอกคุณหมอว่า

ต้องการผ่าค่ะ ดังนั้น คูณหมอพยาบาลก็รีบเตรียมทีมจัดการแม่เ้ข้าห้องผ่าตัด

แม่ผ่าโดยการบล๊อกหลังจ๊ะ ช่วงที่เข็นเขาห้องผ่าตัด ทำไมแม่ช่างหนาวเหน็บ

เหลือเกิน หนาว ๆๆ มัก ๆๆ อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาก็ได้เนอะ ห้องผ่าตัดที่เห็น

เหมือนในทีวีเลยลูก ทีมผ่าเยอะไปหมดเลย ต่อจากนั้นทีมผ่าตัดเข็นเข้าห้องไป

ก็รีบทำการย้ายแม่ไปนอนที่เตียงผ่าตัดอีกที เตียงผ่าตัดเล็กมาก ๆ เนอะ แบบว่า

พอดีตัวเวลาที่เรานอนเลยจ๊ะ แม่จำไม่ได้ว่าทีมผ่ามีกี่คนแต่เยอะจ๊ะ ตอนที่คุณ

ฉีดยาบล๊อกหลัง ตอนนั้นเจ็บเหมือนมดกัดเลยจ๊ะ ตอนฉีดแม่ต้องทำตัวงอเหมือน

กุ้งด้วยแหละ แต่ช่วงที่กำลังฉีดบล๊อกเป็นช่วงจังหวะที่ปวดท้องพอดี ทรมานมาก

ๆๆ เจ็บจ๊ะ แต่สำหรับแม่ทนได้จ๊ะ พอฉีดยาบล๊อกไปเท่านั้นแหละอาการปวดท้อง

หายเป็นปริดทิ้งเลยจ๊ะ แล้วคุณหมอวิสัญญีก็เช็คนู้นเช็คนี้ ว่าชาหรือยัง

อาการที่เกิดขึ้นไม่ต้องตกใจเกิดจากฤทธิ์ยา คุณหมอน่าร๊ากมาก ดุแลและ

อธิบายจนแม่หายกลัวไปเลยจ๊ะ สักพักป๊านู๋ก็ตามมา มานั่งอยู่ข้าง ๆๆ ให้กำลัง

ใจแม่และลูกหมู จับมือให้กำลังตลอดเวลา สักพักคุณหมอส้ม (หมอผ่า)

ก็มาถึง ไม่ถึง 5 นาที . กี๊ดส์ ลูกหมูออกมาแล้ว...นู๋ร้องเสียงดังตั้งแต่แรกคลอด

เลยนะจ๊ะ พอได้ยินเสียงนู๋ร้องเท่านั้นแหละ ตอนนั้นป๊าก็ไม่สนใจแม่แล้ว มองนู๋

อย่างเดียวเลย พักเดียวค่ะพยาบาลก็อุ้มตัวเล็กมาให้ดู

ลูกหมูตัวแดงมาก หน้าซีดๆ บวมๆ ปากเเดงแปร๋ด... น้ำตาเริ่มคลอ..แม่รักลูก

มากที่สุดเลยแล้วพยาบาลก็ถ่ายรูปให้รวมกัน พ่อแม่ลูก หลังจากนั้นป๊าก็ตามนู๋

ไปห้องเนิร์สเซอรี่

แม่ยังคงอยู่ห้องผ่าคลอดต่อ เพื่อที่คุณหมอทำการเย็บแผลจ๊ะ พอเย็นเสร็จแม่ก็

ลงไปนอนรออยุ่ที่ห้องสังเกตอาการ ทุกอย่างแม่แข็งแรงดีจ๊ะ แม่อยากจะลงไป

ไว ๆๆ อยากไปเจอนู๋จัง แต่วันแรก แม่ไม่ได้เห็นหน้านู๋เลย แม่เจ็บแผลมาก

เดินไม่ไหว แต่ป๊าไปดูนู๋บ่อยแล้วก็ถ่ายรูปมาให้แม่ดูจ๊ะ วันที่ 2 เย็น ๆๆ แม่

พยายามเดินและลุกลงจากเตียงแล้วก็เดินไปหานู๋ นู๋ตัวเล็กมากๆๆ แม่ไม่กล้า

อุ้มนู๋เลย นู๋ตัวเล็กน่าทะนุถนอมมาก ๆๆ ลูกแม่สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ดีมาก ๆ

(ภาพก่อนไป รพ . 38 weeks)




น้ำหนักแรกคลอด 3,010 สูง 49 เวลา 16.33 น.
























Create Date : 22 มิถุนายน 2552
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2552 11:37:05 น. 0 comments
Counter : 366 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nokbuay
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add nokbuay's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.