19 FBE 2006Honeymon II
10 โมงเช้าพวกเราเริ่มเดินทางออกจากเกาะ แต่บังเอิญเกิดเหตุการณ์ระทึกใจกลางทะเลเรือที่แล่นมาดีๆ กลับเกิดดับกระทันหันพวกเราทุกคนเงียบสักพักใหญ่ และเริ่มมีคำถามตามมาว่าเกิดอะไรขึ้นพวกเรามีที่นั่งชั้น 2 มีทั้งหมด 3 คู่ด้วยเหตุผลที่ชอบวิวดีๆ แต่อาจตายก่อนใครเพื่อน ครั้นจะลงไปถามก็คงไม่เกิดผลอะไรขึ้นเราก็นั่งรอต่อไป ครึ่งชั่วโมงถัดมาเรือแล่นออกไปได้ตามเดิมค่ะ เฮ้ย!!รอดตายแล้วตู ที่กังวลเนี๊ยไม่ใช่ไรหรอกนะค่ะ ดิฉันว่ายน้ำไม่เป็นอ๊ะ ชูชีพข้างบนมีอยู่ ประมาณ 3 ตัวได้ตอนนั้นไม่สนหรอกค่ะว่าใครจะทำอะไรจ้องชูชีพไว้ก่อนเลย สักพักถึงบ้านเพพวกเราก็เตรียมตัวออกเดินทางไปต่อกันที่เกาะช้างเลยค่ะ ใช้เวลาไม่นานนักจากเกาะเสม็ดมาถึงท่าเรือเฟอร์รี่ เกาะช้างเป็นอะไรที่สะดวกสบายไปเกือบทุกอย่างเหมือนเมืองย่อยๆเมืองหนึ่ง ที่ซะมีดิฉันติดใจเป็นอย่างยิ่ง
พวกเรา Walk in อีกตามเคยค่ะวันแรกได้บังกะโลแถวๆหาดไชยเชษฐ์ ถึงจะไม่ติดทะเลแต่สะอาดน่าอยู่ค่ะไม่มีรูปนะค่ะ เพราะวันนั้นเป็นวันพักผ่อนลืมเอากล้องติดตัวไว้ด้วยค่ะ ตกเย็นวันนี้จริงๆแล้วอลันอยากทานอาหารใกล้โรงแรมสักที่ แต่ด้วยความอยากลองของตัวเองที่ชอบนั่งดูเว็บท่องเที่ยวและสถานที่กิน ที่ไหนอร่อยแล้วถูกเลยตัดสินใจไปลองทานอาหารที่หมู่บ้านประมงบางเบ้า
อลันเหมือนอารมณ์บ่จอยเพราะกังวลเรื่องตอนกลับเพราะทางมืดและชัน และท้ายสุดเราก็ทะเลาะกันเพราะเรื่องกิน อาหารมื้อนี้เลยไม่อร่อยเอาซะเลยค่ะแต่พอถึงที่พักอย่างปลอดภัย เราก็เริ่มหวีดสยองกันเหมือนเดิม อิอิ เช้าอีกวันเราใช้บริการถเมอร์ไซด์เช่าที่เป็นที่โปรดปรานของซะมีดิฉันอีกล่ะ ประหยัดน้ำมันและอีกอย่างเราชอบแวะไปเรื่อยเข้าตามตรอกซอกซอย
มาเข้าด้านสาระกันนิดหนึ่งนะค่ะ เกาะช้าง จะมีชายหาดที่สวยงามอยู่ทางด้านตะวันตกถ้าใครจะมาพัก ที่นี่ขอแนะนำให้จองจากอินเทอร์เน็ตนะค่ะถูกว่าเป็นพันถึงพันห้าเลยล่ะ เริ่มจากหาดแรกคือ "หาดทรายขาว" หาดนี้ถือได้ว่าโดดเด่นที่สุด ของเกาะช้างและที่นี่มีโรงแรมสวยๆเยอะค่ะราคาก็ต่างกันไป ถ้าใครสนใจโรงแรมไหนก็ลองเข้าไปลองเลือกตัวนะจ้ะ Koh chang Holtel โดยส่วนตัวแล้วเราชอบ "ช้างคลิฟบีช รีสอร์ท" แต่ Walk in แล้วแพงไม่กล้าพักค่ะ ถ้ามาครั้งหน้าเห็นทีต้อง วางโปรแกรมดีกว่านี้หน่อยล่ะค่ะ "หาดคลองพร้าว-แหลมไชยเชษฐ์" เป็นหาดที่มีบริเวณยาวติดต่อ กับหาดถัดไปคือหาด "ไก่แบ้" ตอนนี้มีรีสอร์ทที่กำลังสร้าง และปรับใหม่เป็นบังกะโลหรูหน้าหาดเลยแต่โทษทีค่ะ จำชื่อรีสอร์ทไม่ได้แต่อยู่ลำดับที่สองจากทางเข้าแหลมไชยเชษฐ์
หาดไก่แบ้" หาดนี้เป็นหาดที่เราเลือกเข้าพักที่ "ช้างปาร์ค" ค่ะ ชอบที่นี่ตรงชายหาดถึงแม้ว่าจะเป็นหาดที่สั้นแต่ถือว่าเป็นจุดเด่น ของโรงแรมนี้เลยก็ได้ค่ะ มีทั้งบังกะโลหรู,ธรรมดา,และก็บริเวณที่เป็นตึก
การมาฮันนีมูนครั้งนี้พวกเราเน้นพักผ่อนจริงๆค่ะ วันๆไม่ค่อยได้ไปไหน ทำอะไรมากนัก นอกจากพักผ่อนที่ชายหาด
ตกเย็นหาของกินและกิจกรรมเด่นของพวกเราที่ชอบทำ กันทุกวัน (เอ๊ะ..ไม่ใช่อย่างว่านะ) คือการไปนวดเท้าค่ะ ซะมีรักมากกว่าภรรยาซะอีก
อ้อ!! ลืมเม้าส์ซะมีเรื่องหนึ่งคุณเธอนานๆทีจะเจอสัญชาติอเมกัน ซะทีก็เลยชวนเมาซะเที่ยงไม่ยอมตื่น
22 กุมภาฯ โปรแกรมเด่นของพวกเราวันนี้คือการไปดำน้ำตื้น ( Snorkel ) เป็นสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนเลยค่ะ ตื่นเต้นจน ออกนอกหน้านอกตาหารู้ว่าตัวเองจะจมน้ำตายหรือป่าวไม่รู้ ก็ดันว่ายน้ำไม่เป็นซะงั้นแต่ด้วยความใจกล้าหน้าด้านอย่างเรา มีซะมีล่ำบึก (พุงกลางนิดหน่อย) คอยพิทักษ์ความตายให้ จะเลยตัดใจลุยมันโลด (ที่จริงซะมีดิฉันอยากจนตัวสั่นตากหาก) ไปดำน้ำครั้งนี้เราใช้บริการของทัวร์ 1 วัน ไปรอบบริเวณเกาะหวาย รวมอาหารกลางวันของว่าง 500 บาท ต่อ คน เจ็ดโมงเช้ามีรถมารับที่โรงแรมไปพร้อมกับนักท่องเที่ยวอีกหลายคน ใช้เวลาจากหมู่บ้านบางเบ้าไปยังเกาะกระซึ่งเป็นจุดแรกที่ปล่อยลงน้ำ
อลันสวมเสื้อชูชีพให้เราเตรียมพร้อมก่อนใครเพื่อนเลยค่ะ ใจหนึ่งก็ ตุ่มๆต่อมๆ (เหมือนเพลงเลยอะ) ใจหนึ่งก็เอาว่ะมาแล้วนี่ ยืนไว้อาลัยความกลัวประมาณสามนาทีได้ ตู้มมมม!!!! มองเห็นทะเลลึกมาก โอ้ย!! จะจมน้ำตายไม่วะตู พอสักพักอลันเข้ามาบอกให้ทำตัวตามสบายลอยบนผิวน้ำ อีกอย่างห้ามเกาะตัวเขาเพราะอลันไม่ได้ใส่ชูชีพ พลาดพลั้งอาจทำให้สามีตายได้ ปรับตัวได้แล้วค่ะทีนี้ลอยบนผิวน้ำได้แล้วหายใจเป็นแล้วด้วย ว้าว....ใต้น้ำทะเลที่นี่สวยๆมากกกก(ออกนอกหน้าไปม๊ะ?)
แต่สวยจริงๆค่ะเกิดมายังไม่เคยเห็นแบบนี้เลยเพราะมัวแต่กลัวตายอยู่ เห็นสัตว์น้ำใต้ทะเลเหมือนในโทรทัศน์ที่เขาไปดำน้ำกัน แป๊ะ!! เสียดายมากตอนมาอลันบอกอยากซื้อกล้องใต้น้ำ แต่ด้วยความงกของตัวเองไม่ให้ซื้อ (คราวหน้าเราไม่ห้ามหรอกนะตะเอง) พวกเราใช้เวลาที่นี่ประมาณชั่วโมงเศษๆก็เตรียมตัวย้ายไปเกาะรัง
เกาะนี้ตอนทางตอนใต้ของเกาะหวายค่ะน้ำลึกกว่าเกาะที่แล้ว แต่สวยกว่าเยอะเลยมีปลาเยอะกว่าลงไปแล้วไม่อยากขึ้นมาเลยล่ะค่ะ (แต่ก็ไม่อยากเป็นศพ อิอิ) หลังจากเสพความงามเสร็จเราไปต่อกันที่
"เกาะหวาย" บางคนไปค้างที่นั่น ส่วนพวกเราไปแวะทานข้าว ชมธรรมชาติสักพักก็เตรียมกลับ อลันติดใจกับการดำน้ำครั้งนี้มากบอกว่ากลับมาอเมกา จะพาเราไปเรียนว่ายน้ำ (เด็กมันคงจำเนอะ ป้า!!แก่ปานนี้เพิ่ง จะมาเรียนว่ายน้ำเหรอ) อลันอยากไปดำน้ำลึกรวมทั้งเราด้วยละ ( แต่อายว่ะ!! แกแล้วเพิ่งหัดว่ายน้ำ )
|
wrote your name in the sand, but the waves washed it away. I wrote your name on a piece of paper, but it got thrown away. I wrote your name in the sky, but the wind blew it away. So, I wrote your name in my heart and that's where it will stay
ขอให้คุณความรักของคุณลินมีแต่ความสุขทุก ๆ วันเช่นกันนะคะ