หวาดเดงับ
มาเม้นห้ายแย้วน้า อิอิ เขียนย๊าวยาว
อิอิ ไปแระน้า บะบายง้าบ

พี่อยากเป็นอะไรก้จงเป็นอย่างที่ตัวเองชอบหรือถนัดนะคะ จะเปงกำลังจัยให้ค่ะ ทำความฝันให้ได้นะคะ

ดีใจจังที่หลานน้า..มาเขียนอะไรที่นี่ คงจะได้อ่านบ่อยกว่าที่เก่าที่หลานเขียนอยู่ โตขึ้นละสิ... ดีใจด้วย ขอให้กำความฝันให้เป็นความจริงนะ จะอยู่เป็นกำลังใจให้ น้าตะวันฉาย คงดีใจจนตัวปลิว ที่ทำ link ถึงเธอเป็นคนแรก อย่าลืม link ถึง กำปงพิราเทวี คนที่น้าชอบด้วยนะ เธอถ่ายรูปและทำบล็อกสวยมาก เห็นแล้วอยากถ่ายรูปให้สวยเหมือนเธอ อยากมีพิมเดียวกับเธอ ขอเป็นพิมสวยร่วมด้วย

อยากบอกว่ายินดี และ ดีใจที่มีเพื่อนร่วมบลอคอีกคน

ใช่จริงๆนะที่นู๋คนนี้มีความฝันเยอะแยะ
จะได้ไหม ที่เธอเคยฝันจะเป็นคนคว่ำข้าว คือทำให้ข้าวในจานมีรูปสวยๆน่ะ อิอิ

ความฝันเป็นสิ่งสวยงาม
เรามาช่วยกันป่ายปีนความฝันกันเถอะนะ

ความรักมักทำให้คนเป็นกวี หรือเปล่าไม่รู้สิ
แต่สมัยคนคนนี้เป็นวัยรุ่น กลอนกวีมีให้เขียนได้ทุกวัน..

"จงใช้พลังของความรัก ความฝันให้ถูกทาง" นะคะ

สมุดบันทึกเล่มนั้น
เมื่อไม่กี่วันนี้พ่อยังเห็นแว้บๆที่ไหนสักที่
เพราะบ้านเรารกมากนั่นแหละ


พ่อดีใจเมื่อรู้ว่าลูกอยากเป็นนักเขียน
เขียนไปเลย... อยากเขียนอะไรก็เขียนไปเลย

รู้สึกดีคะที่มีกลอนดีดีแบบนี้มาทำให้รู้สึกดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูกคะ