หลังจากทำงานพาร์ทไทม์มาสักพักเหนื่อยจนต้องขอเปลี่ยนงาน ก็เลยมีเวลาว่างๆช่วงนี้เเหละ นัดเจอกับเพื่อนเก่าเเล้วไปเที่ยวเล่นกัน ไปมาเมื่อวันก่อนนี้เองที่
ก็ที่เลือกไปเพราะอยากเจอเเมว เเค่นั่นจริงไม่ได้คิดเรื่องอื่นใดมาเกี่ยวข้อง 55555 คาเฟ่เเมวในกรุงเทพมีอยู่สามที่หรือมากกว่านั้น กะว่าจะไปให้ครบ
เเล้วเราก็มาสตาร์ทกันที่นี้เป็นที่เเรก รูปที่ถ่ายมาไม่ได้กะจะมารีวิวเล้ยยย รูปเลยมีเเต่คนๆกับเเมวๆ ถือว่าเป็นมหกรรมคนอวดรูปเเทนละกันน้าาา ใช้กล้อง Iphone4 /5s ตลอดรายการ . . ไป ด้วย BTS ทองหล่อ ลงประตู1 เเล้วลงบันไดเดินย้อนกลับมาเดินเลี้ยวเข้าซอยสุขุมวิท53 เดินเข้าไปในซอย ร้านPurrcat - - >จุดสังเกตจะเป็นร้าน Moon glassละมั้ง เดินเลยไปนิดถึงละ เข้าซอยไม่ลึกสปี้ดเท้าของสตรีสองนางใช้เวลาขาเข้า 10นาที ขาออก 3นาที 5555 คือไม่ไกลเเหละ เดินไหวเเน่นอน . .
ร้านนี้ไปถึงต้องล้างมือ เเล้วก็ถอดรองเท้าเเล้วเปลี่ยนเป็นรองเท้าเดินในร้านเเหละ มีกฏ อยู่หลายข้อ ข้อที่จำได้ก็คือห้ามอุ้มเเมว ห้ามใช้เเฟลช ผิดกฏปรับ1000 . . หวานกับเพื่อนเลือกนั่งโซนด้านใน ห้องด้านในจะมีบันไดวนเเมว เเล้วก็ตู้เค้ก พื้นที่ที่พื้นก็มีให้นั่งนะ เเล้วก็โซนโซฟาติดกับกระจก หวานเลือกนั่งตรงโซนโซฟา เเล้วก็มีเก้าอี้ติดกัน โต๊ะนึงนั่งได้สี่ห้าคน ไปกันสองคนก็เลยนั่งฝั่งโซฟาด้วยกัน . . ถ่ายเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเห็นบันได เป็นที่เล่นของเเมว เเต่ส่วนใหญ่หลับกันหมด 555 ที่พื้นมีคนนั่ง เเล้วก็มีชั้นหนังสือไว้อ่าน เเมวในร้านก็จะเดินไปมา555 ซึ่งส่วนใหญ่จะไปจอดตัวที่โต๊ะข้างไม่ค่อยมาฝั่งเราเล้ยย
(บันไดวนอยู่ข้างหลังมีเเมวนอนอยู่ข้างบนเต็ม) . .
นี้ก็เดินไปถ่ายที่โต๊ะอื่นมา5555 โซฟามีหมอนสองสามใบ ผนังอิฐ เเล้วก็มีม่านมุ้งมิ้ง ที่ปลั้กชาร์จไฟด้วยเเต่ระวังเเมวจะตามมากัดสายชาร์จ555 . . ตอนที่หวานไปเป็นตอนบ่ายโมงกว่าๆ รู้สึกเเมวง่วงๆอึนๆ จับเเล้วเดินหนี555 สำหรับเมนูที่สั่งมา เป็นบาน็อฟฟี่ นมคาราเมล จำราคามิได้เเล้ว เเต่ประมาณ 1XX บาทกลางไปถึงปลาย ทั้งเครื่องดื่มเเล้วก็ก็เค้ก เเพงในความรู้สึก เเต่ไม่เกี่ยวกะค่าเค้กหรือนมเพราะเราจ่ายค่ามาดูมาเล่นกับเเมวด้วย บานอฟฟี่โอเคเลยนะ นมคาราเมลก็พอได้วิปปิ้งที่ใส่มาจืดไปหน่อย
. . คนที่มาที่ร้านส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงเเล้วก็เน้น มาถ่ายรูปเล่นกับเเมวเป็นส่วนใหญ่ ถ้าเราไปเเล้วก็สนใจเเต่จะถ่ายรูปเเล้วก็เล่นกับเเมวก็ไม่ดูว่าเป็นการเเปลกเเต่ประการใด เเล้วก็อุ้มเเมวไม่ได้ด้วย ฉะนั้นก็เดินร่อนไปทั่วเพื่อหาเเมวได้เลย . . นั้นเพื่อนร่วมทริป เเล้วก็ข้างจะเห็นตู้กระจกมีเเมวเเมวลูกอ่อน อยู่ด้วยเเหละ . .
ไปถ่ายที่พื้นมาด้วย เดินร่อนไปร่อนมา5555 คนญี่ปุ่นมากันหลายโต๊ะอยู่ เเล้วก็ที่นี้ถ่ายรูปออกมาสวยมากเพราะเป็นเเสงธรรมชาติ . . อวดเเมวๆ
(นี้คือเพื่อนถ่ายทั้งนั้น สกิลดีจริงคือเราถ่ายทำไมมันดูมิน่ารักเลยฟร๊ะ = = ) . . . จบโซนใน ไปโซนนอกจะมีโต๊ะอยู่ไม่กี่โต๊ะเอง เเต่ได้บรรยากาศไปอีกเเบบอ่ะนะ เเล้วก็มีเเมวอยู่ตัวสองตัวเเต่นิ่งมาก 5555 เหมาะกับกันเล่นด้วยได้ ถ่ายรูป คือไม่ขยับหนี ถ่ายกะข้างนอกตัวเดียวได้รูปมาเยอะกว่าข้างใน2ชม.อีกมั้ง
. . ในร้านก็จะตกเเต่งเป็นรูปเเมวเป็นส่วนใหญ่ มีช็อบขายของที่ระลึก
. เเล้วก็มีโซนนอกร้าน เป็นอารมณ์สวนเล็กๆ มีที่จอดรถ จอดได้สองสามคัน
จบ เเล้ว เหนื่อยจุงกว่าจะอวดรูปเสร็จ 55555 โดยรวมเเมวก็น่ารักดี มีขนร่วงๆ เเต่ถ้าไม่กลืนขนเข้าไปก็ไม่ได้เป็นภาระเเต่อย่างใด เค้กอร่อยระดับนึงเลย พนักงานก็ใจเย็น น่ารัก ดูเเลทั้งเเมวทั้งลูกค้าอย่างสงบ เป็นร้านที่เหมาะจะไปชิว ในวันธรรมดาเวลาบ่ายๆ ไปเล่นกับเเมว ถ่ายรูปเล่นกับเพื่อนคือเกร๋อ่ะ
. . ติดตามทริปเเมวๆ กันต่อไปครั้งหน้าเราจะไปที่ไหน เเนะนำกันมาได้เลยค้าบบบ > <
|