เรียนภาษาส่วนยากของแต่ละคนคงต่างกันไป ไอ้เราก็รู้ตัวอ่อนศัพท์สุดๆเลย การท่องศัพท์ก็แสนจะน่าเบื่อ แต่ก็สุดแสนจะสำคัญ ไม่มีคลังศัพท์ก็คงสนทนาไม่ได้

  เทคนิกการท่องศัพท์ก็มีเยอะแยะมากมายให้เลือกสรร แต่สิ่งที่มีเหมือนกันคงไม่พ้น การจด-จำ ดังนั้นห้ามขาดสมุดและปากกาหรือดินสอ การจะจำก็ต้องทบทวนหรือทำซ้ำบ่อยๆ

  ส่วนเทคนิคก็ต้องเอาแค่ทำให้ได้ไม่ท้อไปซะก่อนก็พอ จะจำเป็นคำๆวันละ10-15คำ หรือจดจำจากรูปภาพเป็นตัวช่วย ยังมีการอ่านหนังสือพิมพ์หรือบทความสั้นๆก็ได้ทั้งศํพท์และการใช้รูปประโยชน์ในคราวเดียว จะดูหนังดูการ์ตูนก็คงได้เหมือนกันแต่มานั่งหยุดจดศัพท์ไม่สันทัดเลย

  ว่าจะลองใช้การฟังเพลงแปลศัพท์เป็นตัวๆ เพลงเปิดวนหลายๆยังยังได้เพราะเพลงหนึ่งก็แค่สี่นาที จะแปลไปเลยเป็นประโยคเหมือนแต่ก่อนเลยไม่มั่นใจ เมื่อก่อนแปลคำไม่รู้ก็เปิดดิกชันนารีแล้วก็เดาประโยคเอา ก็ดูไม่ยากแต่ตอนนี้เริ่มแปลไม่ออกยังไงไม่รู้ รู้สึกเดาประโยคไม่ออกเลย เลยหยุดแปลเพลงไป แต่ถ้าแปลเฉพาะคำที่ไม่รู้มันก็น่าจะเป็นการเพิ่มคลังศัพท์ที่ดีอีกวิธีหนึ่ง

   ก็ต้องทดลองกันไปว่าวิธีไหนมันจะเหมาะกับตัวเรามากที่สุด แต่ถ้าแด๊กมันลงไปแล้วจะขึ้นสมุดจะแด๊กพจนานุกรม-ดิกชันนารีแม่มทุกเวอร์ชั่นเลย 555