การสอบและคำขอบคุณ
ครั้งนี้ที่สอบกลางภาคที่ผ่านมา เป็นการสอบที่แย่ที่สุดในชีวิต นับตั้งแต่ได้เรียนหนังสือมา เป็นผลสอบที่ออกมาไม่พอใจอย่างมาก ภาษาอังกฤษเรียนมาไม่เคยตกแต่ครั้งนี้อะไรกันเราตก Context clue เป็นไปได้ไงกัน ทั้งที่เมื่อก่อนเราเรียนEnglish Programe ครั้งนี้รู้สึกแย่มากเลขก็ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรเป็นไปได้เลย หน่ารู้สึกแย่จริงๆ หรือเพราะว่าทุ่มเทกับงานกลุ่มมากเกินไปทั้งที่คนอื่นเค้าไม่เห็นจะใส่ใจ บางคนก็บอกว่า "วันนี้เราไม่ว่างนะเรามาไม่ได้" "วันนี้เราต้องเรียนพิเศษ" แล้วพวกเธอรู้มั้ยว่า เราก็ต้องเรียนเหมือนกัน วันหยุดเสาร์-อาทิตย์พวกเธอทำอะไร เราควรจะออกไปกินข้าวนอกบ้านกับพ่อ-แม่ก็ไม่ได้ไป เราก็ต้องเรียนพิเศษเหมือนกันทั้งที่เราต้องเรียนเราก็ยอมโดดมา3อาทิตย์เพื่อวานชิ้นนี้ นี่หรือมนุษย์ที่สนใจแต่เรื่องของตัวเองไม่ใส่ใจสิ่งรอบข้าง ถึงแม้งานชิ้นนี้ที่พวกเราไม่ได้ช่วยกันทำให้ครบตามจำนวนคนก็ตามแต่งานชิ้นนี้ก็เสร็จออกมาด้วย 2 สมองกับ 4 มี ของหน่ากับโอ (ขอบใจแกมากจริง ๆ นะ) แต่ก็นับว่ามันก็เหมือนเรื่องที่ดีอีกอย่างเพราะ ไม่คิดว่าตอนพรีเซนต์จะทำให้พวกเราได้ 30 เต็ม พวกแกใช้ได้ทำได้เนียนจริงๆ เลยนะ เดี๋ยว 17 กันยาก็จะสอบปิดเทอมแล้ว ปลายภาคก็ดีนะจะได้ปิดเทอมสะทีแต่ครั้งนี้จะทำให้ดีกว่าเดิมค่ะ (ขอโทษนะ ป๊า-ม๊า หนูจะทำให้ดีกว่านี้นะคะ) บ่นมาพอแล้ว...ดีจังนะยังมีที่ให้ระบาย ไปร้องเพลงดีก่า...ก็ต้องขอบคุณทุกๆ คนเลยนะคะที่อุตส่าห์แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนกันให้หายคิดถึง ตอนช่วงนี้ก็ไม่ได้เข้าไปเยี่ยมใครเลย ก็ต้องขอบคุณอีกครั้งที่เข้ามาเยี่ยมกันนะคะ จะมีเรื่องมาเล่าในบล็อกนี้เต็มที่ตั้งแต่ 22 กันยายน ศกนี้เป็นต้นไปคะ ส่วนใครที่ได้อเพลงไว้อดใจรออีกนิดนะคะแล้วจะเร่งมาลงให้ค่ะ (นะคะพี่อ้อยคนสวย...พี่สาวที่แสนดีของหน่า) ส่วยข่าวฝากอีกข่าวหนึ่งคือคิดถึงชาวศรีเทพทุกคนนนะคะรวมทั้งท่านเจ้าเมืองด้วยครับผม...วันนี้มาแค่นี้ สวัสดีคะ
สิ่งที่หนูได้ลงมือทำไปต่างหาก ที่จะเป็นประโยชน์กับหนูในอนาคต ความรับผิดชอบ ไงคะ อาจจะเป็นนามธรรม แต่ว่า ใช้วัดอะไร ได้หลายอย่างเลย