ในที่สุดวันแห่งการรอคอยก็มาถึง...นั่นคือการสอบเสร็จ

พรุ่งนี้ก็เป็นวันว่าง ๆ ของหน่าวันนึง ก็ว่าจะไปเที่ยวเตร่ ๆ แถวพระราม 2 สะหน่อย

เพื่อเป็นการระบายอารมณ์...ขอเข้าห้องส่งตีสิบดูคุณประกิตน้อยของเราหน่อย 55

พะแพงที่รัก ไม่ต้องห่วงค่ะถ้าหน่ามีความสามารถและความพยายามพอ จะจัดสรร

หาภาพมาให้ได้ชมกันเป็น ต่อจากวันพรุ่งนี้ ก็อาจมีทริปเดินทางไกลเล็กน้อย นั่น

คือ 1.อาจได้ไปนั่งฟังเสียงคลื่นแถว ๆ ปราณบุรี หรือ 2.อาจได้ลงใต้แหละน่า

ตื่นเต้นชะมัดเลย(เค้าตั้งใจไปไหว้พระที่นครศรีธรรมราชนะ)

แล้วหลังจากนั้นวันอังคารที่ 25 กันยา ก็จะไปใส่บาตรแต่เช้า แทนวันเกิดที่ 27

เพราะเช้าวันพุธที่ 26 รีบร้อน ไปหาหมอจึงไม่อยากทำบุญแบบรีบร้อนแล้วก็ไม่

อยากย้อนหลังเลยทำก่อนดีกว่าเนอะช่วงนี้มีฝนตก ก็ขอให้ชาวบล็อกทุก ๆ คน

ระมัดระวังสุขภาพให้เป็นพิเศษกันหน่อยละกันนะคะ

24 กันยายน 2550

โอ้วันนี้มีเรื่องมาเล่า...เฮ้อออออเหนื่อยมาก วันนี้ไปรายการตีสิบมา เพราะ55ตามเอเอฟ(ก็รู้ ๆ กันอยู่) พี่ฝ้าย พะแพง และคนอื่น ๆ น่ารักมากเกินคำบรรยายแล้วค่ะ หน่าตะโกนและเรียกสุดเสียงว่า "พี่ฝ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พะแพง ศุภารดา เต็มปรีชา" ขนมาเต็มชุด คุณเธอทั้ง 2 หันมายิ้มและชู 2 นิ้วอย่างหวาน โอ๊ยเกินบรรยายค่ะ น่ารักมากแต่ที่หน่าโมโหตัวเองที่สุดคือถ่ายรูปไม่ชัดเลยโดนแฟนคลับเบียดอย่างแรง พอตอนจบก็จะเข้าไปถ่ายรูปแต่ก็ไม่สามารถเข้าไปให้ใกล้พี่ฝ้ายได้เลย เฮ้ออออ แต่ที่ได้ใกล้ชิดที่สุดและประทับใจที่สุดเลยคือ หน่าได้"จับมือกับพะแพงอย่างนานนนน" หน่าบอกแพงว่า "แพง ๆ อย่าเพิ่งไปค่ะ" แพงก็หันมาหน่าก็ยื่นมือไป แล้วเค้าก็จับ จับไม่ปล่อยด้วยอ่ะ แบบ 555 จนโดนสตาฟตัวแสบกั้นและเราก็จากกันในที่สุดโหยยยยยขัดฟามสุข ก่อนแพงไปหน่าบอกว่าหน่ากับเพื่อน ๆ รัก และเป็นแรงใจให้นะ แพงหันมาบอก "หรอค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยนะ " แล้วก็ทำมือแบบ โอเคอ่ะ แล้วยิ้มแบบบ น่ารักกกกก ตั้งแต่ตอนแรกที่เข้าฮอล โอ้...พระเจ้าเกือบโดนแฟนคลับแจ็คเหยียบตายเอาแบบบ แฟนคลับนี้ เยอะมากอ่ะคะ แต่วันนี้นับว่าคุ้ม 55 ไว้หน่าจะลงรูปที่ชัดที่สุดให้ดูละกันนะคะ พอดีวันนี้หาสายยูเอสบีไม่เจอค่ะ 555

25 กันยายน 2550

เข้าไปโหลดเพลงที่ห้องฟังเพลงได้นะคะ วันนี้มีเพลงอยากรู้แต่ไม่อยากถาม

26 กันยายน 2550

วันนี้ไปหาหมอตามนัดมาค่ะ ที่รพ.รามาธิบดี วันนี้ครบกำหนดเจาะไขกระดูกพอดี

นานทีปีหนไปเจอาะเสียวเหมือนกันนะเนี่ย...พอหมอบอก ขึ้นเตียงเลยหน่า อืมก็

ขึ้น และแล้วเข็มนั้นก็มาถึง โอ้วววววพระเจ้าจอร์จมันเจ็บมากแต่เรามีวิธีคือ กลั้น

หายใจเวลาที่เข็มมันเข้าไปในไขกระดูก และแล้วพอหมอดูดเซลล์ไขกระดูกเสร็จ

แล้ว หมอก็บอกว่า "จะเอาออกแล้วนะ" คุณพี่พยาบาลก็บอกว่า"หายใจลึก ๆ นะ

คะ"หน่าสวนทันควันว่า "พี่ค่ะ ลมหมดปอดแล้วค่ะ" แทนที่จะสงสารกลับหัวเราะทั้ง

หมอ ทั้งพยาบาล และแล้ววันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี หมอบอกว่าผลออกอาทิตย์หน้า

นะจ้ะ...0.0...จริง ๆ แล้วก็ไม่มีอะไรมาก เพราะหน่ารักษาจบคอร์สแล้ว ตอนนี้แค่

มา ฟอโรลอัพเท่านั้น ทุก 6 เดือน เจาะไขกระดูกหาเชื้อทุก ๆ 1 ปี ตอนนี้ดีมากค่ะ

แข็งแรงดีกว่าเดิมมากแล้วเป็นปกติทุกอย่าง ดีใจมากมาย 55

วันนี้หน่าก็ถามหมอว่า "หมอทำไมต้องนัดเจาะไขกระดูกตรงกับวันเกิดหน่าทุกปี

เลย" (จริง ๆ แล้วพรุ่งนี้แต่ถือว่าใกล้) หมอบอกว่า "อ๋ออออออออ (แบบลากเสียง

ด้วยนะ) ก็หมอให้เป็นของขวัญวันเกิดไง" "ขอบพระคุณมากมายเลยค่ะท่านหมอ

ขา" แต่นับว่าเป็นคำอวยพรที่ดีมากและหน่าก็ปลื้มจริง ๆ ว่า "ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือที่

ตรวจทุกปี แล้วผลออกมาดีทุกครั้ง หมอว่ามันเป็นของขวัญที่ดีนะ".....

หน่าต้องขอบคุณแพทย์กลุ่มนี้มาก ๆ ที่ช่วยหน่าให้ได้กลับมามีชีวิตใหม่ เป็นปกติ

เหมือนกับทุก ๆ คน ถ้าวันนั้นหน่าไม่เจอไม่ได้ไปพบ อ.สุรเดช อ.สามารถ

อ.นงนุช หน่าคงไม่ได้มานั่งอัพบล็อกในเวลานี้........

เดี๋ยวขอไปนอนหน่อยนะคะปวดค่ะ
>

Create Date : 23 กันยายน 2550
Last Update : 26 กันยายน 2550 14:13:58 น.		22 comments
Counter : 427 Pageviews.
Share Tweet