+++ ไม่มีเวลา ไม่มีโอกาส +++

"ไม่มีเวลา"

"ระยะนี้ ไม่มีเวลาจริงๆ"

"พักนี้ ยุ่ง ไม่ค่อยมีเวลาเลย"

"เฮ้อ! ไม่ค่อยมีเวลา"

"ขอโทษที ไม่ค่อยมีเวลาเลยว่ะ"

หลายคนคงจะเคยได้ยิน และต้องเคยได้ยินความข้างบนนั้นจากใครบางคนที่ท่านติดต่อกิจธุระด้วย และรวมทั้งตัวท่านเองก็เถอะ อาจเคยพูดวลีหรือประโยคทำนองนั้นด้วยเช่นกัน

ปัญหามีอยู่ว่า

ที่ว่า "ไม่มีเวลา" นั้น

จริง หรือเท็จ หรืออ้างเอาส่งๆ หรืออ้างด้วยหวังว่าจะได้จบๆ เรื่องไป ทั้งๆ ที่ความจริงยังไม่จบและไม่อาจจบลงไปได้ ด้วยกิจธุระที่อ้างว่าไม่มีเวลาทำนั้นยังไม่ลุล่วงไป หรือกำลังก่อปัญหาใหม่หรือปัญหาใหญ่ขึ้นมาแล้ว

เราลองมาทบทวนดูเถิดว่า ที่อ้างว่า ไม่มีเวลานั้น จริงๆ แล้วคืออะไร

ลองใช้เวลาว่างๆ คิดช้าๆ ทบทวนอย่างละเอียด ค่อยๆ พิจารณาไปอย่างถี่ถ้วน ทบทวนดูตั้งแต่เช้า กระทั่งเวลาล่วงเลยมาจนถึงเวลาที่ง่วง เพลีย และต้องเข้านอน จะพบความจริงที่แอบซ่อนเอาไว้

ความจริงที่ว่า คือช่วงเวลาจำนวนมหาศาลที่ทำให้สูญเสียไปโดยไม่ได้ทำประโยชน์ใดๆ ไม่ได้แก้ไขปัญหา ไม่ได้ปฏิบัติภารกิจที่พึงกระทำ หรือเป็นช่วงเวลาที่ใช้ไปในทางที่ไม่เกิดประโยชน์ แถมทั้งยังเป็นโทษ ยังทำร้ายสิ่งอื่นๆ ยังก่อปัญหาสร้างภาระเชื่อมโยงต่อเนื่องให้เกิดปัญหามากขึ้นไปอีก

สัปดาห์หนึ่งมีจำนวนวันเท่ากัน เดือนหนึ่งหรือปีหนึ่ง หรือไม่ว่าจะนับเป็นหน่วยอย่างไรก็มีจำนวนเท่ากัน

วันหนึ่งของทุกคนมีเท่าเทียมกันคือ นับเป็นจำนวนชั่วโมงได้ 24 ชั่วโมง คือมีกลางวัน 12 ชั่วโมง และกลางคืน 12 ชั่วโมง หรือหากจะนับเป็นนาที หรือวินาทีก็ล้วนเท่ากัน

ไม่มีใครมีเวลามากกว่าใคร

แต่ทำไมมีคนทำการงาน หรือประกอบกิจต่างๆ ได้มากกว่า ประสบความสำเร็จกว่าคนอื่นๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมากกว่าคนที่บอกว่า ไม่มีเวลา ทั้งๆ ที่มีเวลาเท่าเทียมกัน

แต่ละคนมักจะมีข้ออ้างสำหรับตัวเองว่า เป็นเพราะมีลูกมากกว่า เป็นเพราะอายุมาก เป็นเพราะต้องรับผิดชอบครอบครัวญาติพี่น้องมากกว่า เป็นเพราะฐานะด้อยกว่า เป็นเพราะมีโอกาสน้อยกว่า เป็นเพราะอะไรอื่นๆ สารพัดจึงส่งผลอย่างนี้อย่างนั้น

ที่สำคัญคือส่งผลให้ด้อยกว่า หรือแพ้ หรือไม่ชนะ

แต่จริงๆ แล้วเหตุผลคงเป็นเช่นเดียวกับ ข้ออ้างว่า "ไม่มีเวลา" นั่นละ

อันที่จริง หากว่าได้ย้อนกลับมาทบทวน พินิจพิเคราะห์ แล้วจะพบว่าจุดอ่อนของเราอยู่ที่ตัวของเรา อยู่ที่การประพฤติปฏิบัติ อยู่ที่พื้นฐานซึ่งตัวเองสร้าง สั่งสมมาด้วยตนเอง

หากสั่งสมพื้นฐานที่ดี ที่มั่นคงมาน้อย ผลจะเป็นอย่างหนึ่ง

หากได้สั่งสมประสบการณ์ ความรู้ที่ดี ที่มั่นคงมามาก ผลจะเป็นอีกอย่างหนึ่ง

การทำมาค้าขาย การประกอบธุรกิจ การผลิตสินค้า การดำเนินการให้สินค้านั้นเป็นที่รู้จักหรือขายได้จำนวนมาก หรือเป็นที่นิยมของท้องตลาดก็เป็นเช่นเดียวกัน

ผู้ที่ได้คิดค้น แสวงหา เรียนรู้ รับรู้ข้อมูลข่าวสาร พัฒนาและแสวงหาแนวทางใหม่ๆ มาปรับปรุงคุณภาพและบริการของตนย่อมได้รับผลทางหนึ่งอย่างหนึ่ง

ผู้ที่ไม่คิด เอาแต่นั่งรอให้มีคนมาช่วยเหลือ รอหนทางหรือแนวทางสำเร็จรูป หรือวิธีการแก้ปัญหาที่อาจจะมีผู้มายื่นให้หรือไม่ก็ไม่รู้ ย่อมจะได้รับผลตอบแทนอีกลักษณะหนึ่งที่แตกต่างกันกับการคิดค้นเอาเอง การแสวงหา หรือการพัฒนาหาความรู้ด้วยตนเอง

ท่านละ ท่านเป็นเช่นไร ท่านมีลักษณะการดำเนินกิจกรรมแบบใด

แล้วลองเหลียวไปมองท่านอื่น ลองค้นหาดูทีรึว่า ที่ท่านเหล่านั้นประสบความสำเร็จ หรือที่อีกท่านหนึ่งที่ประสบความล้มเหลวนั้น เป็นเพราะเหตุใด

"ไม่มีเวลา"

ท่านใช้ประโยคนี้บ่อยหรือไม่ สำหรับอธิบายเรื่องไร เบื้องหลังของถ้อยคำประโยคที่ว่านี้ ที่จริงแล้วคืออะไร

"ไม่มีโอกาส"

ท่านใช้ประโยคนี้บ่อยหรือไม่ สำหรับอธิบายเรื่องเช่นไร และเบื้องหลังของถ้อยคำประโยคที่ว่านี้ อันที่จริงแล้วคืออะไร

ไม่มีใครจะสำรวจตรวจสอบหรือทบทวนเรื่องทำนองนี้ได้ดีเท่าตัวเอง ดังนั้น พึงตรวจสอบดูว่า ได้มีการใช้เวลาที่ควรใช้ให้เกิดประโยชน์ หรือควรจะได้ทำประโยชน์ไปในทางตรงกันข้ามมากท่าไร และควรจะแก้ไขเช่นไร

รวมทั้งที่เรียกกันว่า "โอกาส" นั้นด้วย ได้ถูกใช้ หรือถูกละเลย หรือไม่นำพาเท่าที่ควรมากน้อยเท่าไรหรือไม่ และน่าจะแก้ไขอย่างไร

สามารถค้นพบสิ่งเหล่านี้ได้ด้วยตัวเอง สามารถมองเห็นได้ชัดเจนด้วยความตระหนักรู้ชนิดที่ไม่มีใครอื่นสามารถ

เมื่อพบแล้ว ไม่ว่าเรา หรือท่าน ล้วนมีเวลาและมีโอกาสเสมอ

แหล่งที่มา : เส้นทางเศรษฐี ฉบับที่ 149 15 มค. 2549
//www.matichon.co.th/rich/rich.php?srctag=0701150149&srcday=2006/01/15&search=no

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2549		1 comments
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2549 10:25:11 น.
Counter : 403 Pageviews.
Share Tweet