|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
กามเทพผิดคิว
บุษบงรำไพออกมาแล้วค่ะ
เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องที่สามค่ะ ใช้เวลานานมากขึ้นๆๆๆ จริงๆเวลาที่ใช้เขียนก็ไม่นานหรอกค่ะ แต่ใช้เวลาแก้งานนานถึงนานมาก ตอนที่รู้ว่าต้องแก้โครงเรื่องที่เป็นพล็อตหลัก ถึงกับอึ้งตะลึงลาน
บก. : พล็อตเรื่องไม่ผ่านค่ะ เนื่องจากมีฉากที่นางเอกเมาไม่ได้สติ มีอะไรกับพระเอกโดยยังไม่แต่งงาน ต้องแก้ไขพล็อตค่ะ นโยบายเราคือสำนักพิมพ์สีขาว ต้องสร้างจริยธรรมให้ผู้อ่าน
อลิสา(อ้ำอึ้งและไม่เข้าใจ) : แต่ว่า...ถ้าแก้ก็ไม่ได้เพราะเรื่องทั้งหมดก็ดำเนินไปจากจุดนี้ แล้วก็เขียนให้นางเอกเสียใจสุดๆกับเรื่องนี้ ลงโทษเจ้าหล่อนสาสมแล้วนะคะถ้าแก้เขียนงานใหม่ไม่ดีเหรอคะ จริงๆเรื่องนี้สนุกดีแล้วนะคะ(อ้อน)
บก.(ด้วยความอดทนเป็นอย่างยิ่ง) : ยังไงก็ไม่ได้
อลิสา : แต่ว่า...บก.คะ แต่ว่า...
บก. (ไม่ยอมสบตาโศกเชื่อมและเริ่มอยากหาพลาสเตอร์อุดปากผู้เขียน ทำไมพูดเท่าไหร่ก็ไม่ยอมเข้าใจหา ไม่ได้ๆๆๆ!!!) : ไม่ค่ะ ยังไงก็ไม่ได้
ตอนนั้นอคติบังตาและอีโก้บังใจจนแทบเป็นอีโง่ นักเขียนหน้าใหม่อย่าทำตามริสานะคะ ริสาโกรธค่ะที่บก. ไม่ยอมเข้าใจ แต่การจะลงไปนอนชักดิ้นกระแด่วๆก็ใช่ที่ จึงส่งเมล์ด้วยความไม่รู้จักคิดและหลงตนไปถึงบก. ความว่าดังนี้ค่ะ
"เราตัดสินแทนคนอ่านได้หรือคะว่าอ่านแบบนี้แล้วจะลุกขึ้นกินเหล้าเมาแล้วไปทำตัวไม่ดี เด็กสมัยนี้อ่อนแอเพราะผู้ใหญ่ปกป้องมากไปรึเปล่า" ประมาณนี้ค่ะ แล้วตัดสินใจว่าจะไม่แก้ ปล่อยทิ้งไว้งี้ละ นี่คือนิสัยไม่ดีอีกอย่างค่ะ อยากเอาชนะ แต่เลิกแล้วค่ะจากเหตุการณ์นี้ เลิกยังไงมาดูกันต่อค่ะ
โชคดีเหลือเกินค่ะที่บก. แสนสวยของริสาเมล์ตอบกลับมายาวเหยียดและไม่มีอารมณ์โกรธใดๆทั้งสิ้น แจกแจงให้เราฟังถึงเหตุผล (นี่ละค่ะที่เรียกว่าวุฒิภาวะและอีคิว คนเราชนะใจผู้อื่นได้โดยไม่ต้องแร้งงงส์) ตอนนั้นอ่านเมล์ไปด้วยใจที่ละอายต่อความหลงตนของตัวเอง
เออนะเรานึกว่าสิ่งที่เราทำดีแล้ว เก่งแล้วหรือ อย่าได้คิดว่านี่คือที่สุดของเราเพราะมันมีสุดมากกว่า การที่เราเสนอผลงานออกไส่สังคมแม้จะเป็นงานเล็กๆแต่เราต้องมีส่วนช่วยสังคมคนละไม้คนละมือ เราเองก็เคยโกรธคนที่ทิ้งขยะไม่เป็นที่แต่ตัวเราเคยลุกขึ้นมาจัดการทำอะไรไหม
ริสาเลยได้คิด สังคมเราต้องการกรอบอันเข้มแข็ง ในฐานะที่เราเสนอผลงานออกสู่สังคมเราต้องรับผิดชอบต่อสังคม เราอาจจะคิดว่าพล็อตแบบนี้ไม่เห็นเป็นอะไร มีนิดเดียวแล้วไม่มีบรรยายให้รู้สึกวูบวาบเลยแต่มันไม่ใช่ค่ะ หากเปรียบเทียบมันก็เหมือนคนขับรถที่หมุนกระจกลงแล้วเขี่ยก้นบุหรี่ออกนอกรถ เราอาจไม่เห็นว่าถนนสกปรกเพิ่มขึ้นแต่นั่นคือการไม่รับผิดชอบต่างหาก
เราสามารถนำเสนอผลงานให้ดีได้โดยต้องรับผิดชอบงานเราด้วย นั่นอาจจะยากขึ้นเพราะเราต้องคิดมากขึ้นที่จะให้งานที่เรานำเสนอต่อสังคมมีทั้งความรับผิดชอบขณะเดียวกันก็แฝงความสนุกสนานได้ นั่นต่างหากที่เรียกกันว่าการสร้างสรรค์ผลงาน ผ่านการคิดหลายชั้น(ตรงนี้ได้ข้อคิดจากวิชาสัมนาสุนทรียศาสตร์ เล็คเชอร์โดยอาจารย์ฤทธิรงค์ จิวกานนท์)
ริสาจึงขอโทษ บก. ขอโทษผู้อ่าน แล้วแก้งานใหม่ ซึ่งใช้เวลาพอๆกับเขียนใหม่แต่สิ่งที่ได้คือ ความคิดใหม่ การละความหลงตนเอง และการคิดให้มากขึ้น
หลังจากอ่านอีกครั้งรู้สึกได้เลยว่าดีขึ้น โครงเรื่องหนักแน่นขึ้น เนื้อเรื่องสนุกมากขึ้น จึงส่งงานให้บก. ดูใหม่อย่างคนสำนึกผิด ต้องยกนิ้วให้บก.แสนสวยที่ฉลาด อีคิวสูงและอดทน มองการณืไกล ไม่เช่นนั้นกามเทพผิดคิวคงไม่สนุกขนาดนี้
ในที่สุดก็ได้รูปเล่มออกมาอย่างสวยงามน่าประทับใจ โครงเรื่องเปลี่ยนใหม่บ้าง เพิ่มตัวละคร วางบุคลิกตัวละครใหม่ ขยายซ้ำสิ่งที่ควรขยายให้เห็นเด่นชัด
ขอบคุณบก. น้องโม คุณหยง และทีมงาน ขอบคุณกำลังใจจากเพื่อนนักอ่านที่มีมาเสมอ ขอบคุณเพื่อนรัตน์ที่ให้กำลังใจ
Create Date : 17 กันยายน 2552 |
|
7 comments |
Last Update : 21 กันยายน 2552 15:32:37 น. |
Counter : 1111 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Tyra ka (Tyra ) 18 กันยายน 2552 8:19:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลา IP: 117.47.204.146 22 กันยายน 2552 8:43:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้องพีน IP: 125.24.182.113 22 กันยายน 2552 18:52:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: สาวช่างถาม IP: 124.120.89.141 29 กันยายน 2552 23:59:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: Over Protected!~* IP: 58.8.107.58 3 เมษายน 2553 16:51:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|