อีก 3 วันจะถึงวันคริสมาส ^0^
โดยปกติ พอถึงเดือนนี้ทีไรจะรู้สึกดีใจทุกปี
สมัยเด็กดีใจเพราะโรงเรียนจะหยุดยาว
ที่ชั้นเรียนมีการเฉลิมฉลองเอาของขวัญมาจับฉลาก
จำได้แม่นมากตอนป.4 เราอุตส่าห์ซื้อคุกกี้ห่อของขวัญผูกโบสวยงามไปจับฉลาก
ด้วยความไร้เดียงสาหวังว่าเพื่อนๆคงเอาของดีๆมาจับเหมือนกัน
แต่ปรากฏว่าเดี๊ยนกลับจับได้แฟ๊บกลับมาให้แม่ใช้กล่องนึง
ตอนนั้นโกรถมาก แม่รงเอ้ย!ใครฟะ
มาจับของขวัญทั้งทีหาไอ้ที่มันสิ้นคิดน้อยกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้!!
พอนึกกลับไปทีไรก็อดขำกับความโชคร้ายของตัวเองไม่ได้
แม้ว่าส่วนใหญ่ของขวัญที่จับฉลากได้มา
ถึงจะไม่ค่อยประทับใจเอาซะเลย
แต่ก็ยังสนุกและเป็นวันนึงที่เราตั้งหน้าตั้งตาคอย
พอถึงตอนวัยรุ่นเข้ามหาลัย
เดือนนี้ก็ยังเป็นเดือนที่น่ารอคอยอยู่ดี
เพื่อนฝูงมากมาย เฮฮาปาร์ตี้
เล่นไพ่ยันสว่าง(เด็กดีไม่ควรทำตาม) (พูดถึงไพ่แล้วมีครั้งนึงเกือบโดนตำรวจจับไปนั่งในรถทูโทน(น้ำตาล-ขาว) แต่โชคดีเดี๊ยนไหวตัวทัน(อันนี้เก่งตามสายเลือดค่ะยายเคยบอกว่ายายก็หนีไพ่เก่ง) เลยต้องไปประกันตัวเพื่อนๆออกมา เหตุการณ์วันนั้นเป็นเหตุต้องให้เลิกเล่นไพ่ไปโดยปริยายค่ะ)
เอ...... . . . นี่ตูแก่แล้วเหรอเนี่ย
ยังนะคะเดี๊ยนยังไม่แก่
แค่ไกล้เข้าวัยกระดังงาลนไฟเข้าไปแค่นั้นเอง
พอเข้าวัยทำงาน ด้วยความที่เวลาเข้างานไม่เหมือนชาวบ้าน
และโดนปล่อยให้มาอยู่กลางทะเลทราย
ตารางบินก็ไม่มีวันหยุดเหมือนชาวบ้านเขา
อีแอร์เลยต้องมานั่งหง่าวฉลองให้ตัวเองคนเดียวแบบนี้หล่ะค่ะ
น้องๆที่อยากมาเข้าสายการบินแขกนี้นักหนา
ตระหนักไว้ได้เลยนะคะ
ที่ไหนมันก็ไม่สุขใจเหมือนบ้านเราหรอกค่ะ
รับได้มั้ยคะที่เทศกาลต่างต้องมานั่งอยู่บ้านคนเดียว
หรือฉลองวันเกิดตัวเองด้วยการกินข้าวคนเดียวที่ซิดนีย์
หรือต้องแหกขี้ตาตื่นมาแฮบปี้เบิร์ทเดย์แฟนตัวเองที่นิวยอร์ก
เลือกเอาละกันค่ะเพราะผลประโยชน์มันก็มีไม่ใช่น้อย
และคำว่า"แอร์" ค่านิยมที่เมืองไทยฟังแล้วมันก็เก๋ไม่หยอก
ได้อย่างมันก็ต้องเสียอย่างหล่ะนะ
อยู่ๆไป บ้าบ้างแกล้งโง่บ้างน้องก็จะอยู่รอดปลอดภัยค่ะ
พูดเรื่องเครียดมาพอและ
มาต่อเรื่องเจ๊ดีก่า
คาดว่าปีนี้คงอยู่ฉลองคนเดียวค่ะ
จะให้ไปจิกแขกตูดหมึกตามห้างตามบาร์ มาเป็นเพื่อนใจคงไม่ไหว
แต่ละตัว กะเรวกะราด(ใครสะกดถูกบอกป้าที)ซะเหลือเกิน
นอนเกาตูดอยู่บ้านคนเดียวยังสบายใจกว่า
ปีใหม่อยู่อย่างนี้ก็ดีค่ะไม่เสียตัง
จะได้เก็บตังไว้แต๊ะเอียเด็กและญาติผู้ใหญ่ตอนวันตรุษจีนด้วย
คุณนายแม่ก็ร่ำๆเหมือน sheอยากได้ทอง
ตอนนั้นเดี๊ยนก็นึกในใจ ทองสมัยนี้แพงจะตาย
ถ้าจ่ายเยอะขนาดนั้นจะหาเงินมาจากไหนหล่ะแม่จ๋า
เสียงที่ยายสอนก็ก้องขึ้นมาที่หูว่า
"ผรัวรวยช่วยเราได้"
อั้นนั้นหน่ะปัญหาใหญ่เลยนะอาม่า
ยิ่งเล่ายิ่งเพ้อ
ไปนอนต่อหล่ะค่ะ
รักนะเด็กๆ
จุ๊บๆ
Create Date : 22 ธันวาคม 2548 |
|
31 comments |
Last Update : 22 ธันวาคม 2548 10:48:59 น. |
Counter : 897 Pageviews. |
|
|
|