India : New Delhi (9.10.10)
2-3 เดือนที่แล้วการบินไทยมี promotion ใช้ไมล์แลกตั๋วฟรี 1 แถม 1 Flight ที่จะไปญี่ปุ่นนี่เต็มไปตั้งแต่วันแรกที่ให้แลกแล้วมั้ง ส่วนของเรา น้องที่การบินไทยบอกพี่เลือกได้เต็มที่เลยค่ะ...ว่างเพียบ 555 กรุงเทพฯ - เดลลี Economy 2 ที่นั่ง แลกกับ 35,000 ไมล์ + ค่าภาษีคนละ 6,130 บาท โรงแรมในอินเดียแพ้งแพงนะคะ (ในความรู้สึกของเรา) กว่าจะได้โรงแรมนี้ก็เลือกแล้วเลือกอีก จองผ่าน net ไป อ้าว...ตอนจ่ายตังค์ผ่าน PayPal ...net ล่มอีก ต้อง mail คุยกันหลายรอบอยู่เหมือนกัน แท็กซี่วนหาโรงแรมอยู่ตั้งนาน เพราะแผนที่ที่ print มามันไม่ค่อยละเอียด แต่ถ้าให้รถโรงแรมมารับที่สนามบินโดยตรงราคาจะแพงกว่า Taxi PrePaid ประมาณ 2 เท่า พอมาถึงหน้าโรงแรมเราก็ได้แต่อึ้งกิ่มกี่ เอาล่ะซิ...มาถึงเมืองแขกของแท้ 100% แล้ว รูปนี้ถ่ายตอนเช้ามืดของวันรุ่งขึ้นค่ะ แต่ตอนที่เราไปถึงนั่นมันประมาณเที่ยง ประตูเหล็กด้านขวามือเค้าเปิดไว้ กำลัง renovate กันยกใหญ่ ทั้งหิน-ดิน-ทราย-ปูน อีเหละะเขะขะมากๆ ไม่เหมือนในรูปที่เห็นใน net เลย เข้าใจค่ะว่ารูปใน net มันต้องดูดีกว่าของจริงอยู่แล้ว แต่นี่มันเหมือนคนละโลกเลยอ่ะ เดินเข้าไปข้างใน ... พนักงานลุกกันพรึ่บพรั่บทำเอาเราตกกะใจเลย ไฟก็ไม่เปิดนะคะตอนกลางวัน (ไม่รู้ว่าจะประหยัด หรือ ไฟดับกันแน่) อาศัยแค่แสงแดดจากด้านนอกแทน แต่เช็คอินก็ไม่มีปัญหาอะไรนะคะ ได้ห้องชั้น 2 ที่นี่มี WiFi ให้ใช้ทั้งโรงแรม รวมทั้ง internet ที่ชั้นล่างนี้ 30 Rp ต่อ 1 ชั่วโมง ... ช้าเป็นเต่าคลานเชียวค่ะ ลิฟท์ขนาดเล็ก - - - เล็กมากค่ะ มีป้ายติดไว้ว่า For 4 persons แต่เราเข้าไปแค่ 2 คนก็เริ่มอึดอัดละ ออกจากลิฟท์มาที่ชั้น 2 ก็เจอกับที่นอนสำรองวางเรียงรายขวางทางเดิน ตอนดึกๆที่นอนนี่ก็หายไปไหนไม่รู้แฮะ ห้องพักสะอาด ใหม่เอี่ยม (พึ่งทาสีใหม่แหงๆ ยังมีกลิ่นนิ้ดนิด) ฝ้าเพดานทำเก๋ด้วย พัดลมเพดานต้องเปิดทั้งคืน (เปิดแค่เบอร์ 1) เพราะแอร์เย็นไม่พอค่ะ ห้องนี้มีหน้าต่างอยู่หลังผ้าม่าน แต่เปิดไม่ได้...มองออกไปก็เห็นแต่ผนังตึก รูปที่หัวเตียงแขวนเอียงกะเท่เร่ ... ไม่กล้าขยับให้เข้าที่ค่ะ กลัวมันหล่นโครมแล้วจะถูกแขกปรับ 555 แน่ะ ทีวีจอแบนทันสมัยที่ซู้ด พร้อมรีโมท กับช่องสัญญานหลากหลายทั้งแขกทั้งฝรั่ง มีโต๊ะแต่งตัว ตู้เย็นเล็ก และ น้ำดื่มฟรี 2 ขวด ส่วนขนมขบเคี้ยวที่อยู่หน้ากระจกราคาค่อนข้างแพงค่ะ
แอร์ติดผนังอยู่ข้างเตียง ไม่สามารถปรับทิศทางได้ ... พอเปิดมันก็พุ่งใส่ตัวเลย เลยต้องยกเก้าอี้มาบังไว้หน่อยนึง ใต้โต๊ะหัวเตียงมีเครื่องคล้ายๆ Power Supply (ไม่รู้จริงๆว่ามันคืออะไรนะคะ เดาเอาค่ะ) มีไฟกระพริบตลอดเวลา (หรือจะเป็นระเบิดเวลา 555) เสียงดังแต้กๆ ทุกๆ 15 นาที น่ารำคาญ ม า ก แต่ก็ไม่กล้าแตะต้อง เฮ้อ มาเมืองแขกเมื่อไหร่ ประสาทเสียทู้กทีซิน่า ห้องน้ำมีสบู่ก้อนเล้ก 1 ก้อน - แชมพู 2 ขวดเล็ก (อันนี้ไม่กล้าจับเลยค่ะ เป็นคราบๆเขียวๆพิก๊ล แหวะ) ผ้าเช็ดตัว 2 ผืนใหญ่ 1 ผืนเล็ก ค่อนข้างสะอาด ... อย่างน้อยก็สะอาดมากกว่าที่เราคาดหวังไว้ ใต้อ่างล้างหน้ามีถังน้ำ 1 ใบ (เพื่อ???) แท่นเหล็ก 1 อัน (เพื่อ??????) น้ำอุ่นปรับง่าย ฝักบัวโอเคค่ะ ถ้ามีโอกาสได้มาเดลลีอีกครั้งคงไม่พักที่นี่แน่นอนค่ะ มั่นใจมาก ไป-มา ค่อนข้างลำบาก กว่าจะเดินไปถึงปากซอยก็ไกลนิดนึง แถมถนนซอกซอยซับซ้อน ตอนที่เราพักอยู่ ห้องตรงข้ามมีคนอยู่มากถึง 5 คน แล้วก็เป็นพนักงานทั้งนั้น เปิดประตูออกไปเจอ ... ตกใจหมดเลย ดีที่เค้าไม่เสียงดัง แต่ก็รู้สึกไม่ปลอดภัยนะคะ เตียงนอนนุ่มนอนสบาย (ขนาดว่ารู้สึกไม่ปลอดภัย ยังอุตส่าห์หลับสนิททั้งคืนนะคะ) อ้อ แนะนำให้หารองเท้าใส่ในห้องมาด้วย เวาลาเดินในห้องจะได้สะดวกใจค่ะ ไปไหนมา สามวา สองศอก
ก่อนที่ขึ้นเครื่องเพื่อที่เดินทางไปอินเดียนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเหมือนที่เราเคยคิดไว้เลยนะคะ เริ่มตั้งแต่การขอวีซ่า ... ทะเล่อทะล่าไปที่กงสุลในซอยสุขุมวิท 23 อ้าว...ขอวีซ่าต้องไปนู่นเลยน้อง ไปที่ India Visa Application Centre ชั้น 15 ตึก Glashaus ปากซอยสุขุมวิท 25 มีที่จอดรถค่ะ ชั่วโมงแรก stamp ได้ฟรี แต่ชั่วโมงต่อไป ชั่วโมงละ 30 บาท แบบฟอร์มขอวีซ่า www.ivac-th.com ใช้รูป 2 ใบ และสำเนา Passport 2 ชุดค่ะ ค่าวีซ่า 1,700 บาท + ค่ายื่นเรื่องอีกเกือบ 500 บาท ยื่นวันนี้ พรุ่งนี้เย็นก็ได้รับวีซ่าค่ะ - - - - - - - - - - - - - - - - - ในรูปเป็นแบบฟอร์มเข้าเมืองอินเดีย อย่าลืมกรอกที่อยู่ในอินเดียด้วยนะคะ แค่ชื่อโรงแรมก็โอเคแล้ว เช็ค Passport กันที่นี่ค่ะ สนามบินเค้าพึ่งทำใหม่ ... สวยเชียว เราได้อ่านเรื่อง PrePaid Taxi ของสนามบินที่เดลลีมาหลายครั้งมากๆว่ามีทั้งของจริงและของปลอม จาก VirtualTourist สั่งแล้วสั่งอีกว่าไอ้ PrePaid ที่อยู่ในสนามบินน่ะ ของปลอม! (ปลอมได้ไงฟ้ะ...ในสนามบินเลย) พอเราเห็นบูธ PrePaid Taxi เราก็อยู่ใน mode เตรียมพร้อมทันที
(ไม่อยากบอกเล้ยว่ามาประเทศนี้ ต้อง alert ตลอดเวลา เฮ้อ...)
เดินเข้าไปถามฝรั่ง 2 คนที่เข้าคิวอยู่ว่า you รู้มั้ยว่าที่ you เข้าคิวอยู่นี่ของจริง หรือ ของปลอม??? ฝรั่งตอบทันทีว่า I ก็สงสัยมากๆเหมือนกันว่าจะถูกหลอกนะ 555 คุยกันได้ซะ 4-5 ประโยค แขกโพกหัวที่ยืนเข้าคิวข้างหน้าคงทนไม่ไหว ต้องเข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย ว่า ... อันนี้ของจริง 100% เพราะย้ายเข้ามาจากข้างนอกนู้น (ตะก่อนของจริงอยู่นอกอาคาร ... แปลกดีเน้าะ) เอาวะ ... เสี่ยงเป็นเสี่ยง พร้อมทั้งถ่ายรูปที่หน้าเคาน์เตอร์มาละเอียดยิบเชียว ไว้เป็นหลักฐาน คนข้างหน้าเราจ่าย 320 Rp แต่เรา 310 Rp ... เหอ เหอ เหอ คนเก็บตังค์ย้ำแล้วย้ำอีกว่ารถสีดำ-เหลือง ... ดำ-เหลือง เท่านั้น - - - - - - - - - - - - - - - เดินออกมาด้านนอกอาคาร โห ... ช่างวุ่นวายจริงๆ ไม่รู้จะไปต่อคิวรถ taxi สีดำ-เหลืองตรงไหนดีวุ้ย เงอะๆงะๆซักพัก ก้มตัวลงถามรถสีดำ-เหลืองที่จอดอยู่ตรงหน้าว่าชั้นต้องไปต่อคิวที่ไหนจ๊ะบัง บังคนขับยังไม่ได้อ้าปากตอบเลย ก็มีแขกโผล่พรวดเข้ามาบอกว่า ... มะ มาขึ้นรถได้เลย ไม่ต้องต่อคิวแล้ว พร้อมทั้งพยายามดึงกระเป๋าลากไปจากมือเรา ทีนี้ก็เป็นการยื้อยุดกันล่ะซิ เฮ้อ ... เหนื้อยเหนื่อย เราแพ้ค่ะ แขกลากกระเป๋าโดยที่มีเรายึดกระเป๋าไว้มั่นไปจนถึงรถคันเก่าๆสีดำ-เหลืองจนได้ เอ้า ไปคันนี้แหละวะ พอเราขึ้นไปนั่งเท่านั้น บรรดาคนขับคนอื่นก็โวยวายกันใหญ่ เราคิดว่าไอ้คนที่(สามารถ)ลากเรามาได้นี่ แซงคิวคันอื่นเค้าแหงๆ เพราะเห็นมันไหว้ไปรอบทิศเชียว คนขับรีบบึ่งออกจากสนามบินทันทีโดยที่ไม่ถามซักคำว่าเราจะไปที่ไหน จนเราต้องตะโกนบอกให้หยุดดูก่อนว่าชั้นจะไปไหน คนขับก็เหลือบตาดูที่อยู่วิ้บนึง แล้วก็บอกโอเค โอเค ไม่น่าเชื่อนะคะ ว่าเราจะไปถึงที่หมายได้ปลอดภัย 555 แถมเรายังจ้างเหมารถคันเนี่ยต่ออีกทั้งวันเพื่อเที่ยวในเดลลีอีก งานนี้ ... ตายเป็นตาย ! ก่อนออกจากสนามบินเราแวะไปดู Sim โทรศัพท์ เผื่อจะต้องใช้ในกรณีฉุกเฉินค่ะ ไม่รู้ว่าถูกหลอกตั้งแต่เหยียบประเทศนี้หรือเปล่าน้อ เราจ่ายไป 500 Rp สำหรับ sim 1 อัน แต่สามารถใช้โทร.ได้แค่ 124 Rp ซักแบบละเอียดแล้วได้ความว่า ค่า Sim 200 + ค่า Valid 99 + ค่าเติมตังค์ 200 = 500 Rp แล้วทำไมชั้นใช้ได้แค่ 124 Rp วะ โฮ้ยยยยยย ปวดหัว
มื้อแรกในเดลลีตั้งใจจะมากิน Chicken Curry อร่อยเลิศ ที่ Kake Da Hotel แถว Connaught Circus เวรกรรม(ลางสังหรณ์บอกว่าชักไม่เข้าท่าแล้วแฮะ trip นี้) ร้านปิด ... ปิดกิจการไปเลย เดินไปถามร้านข้างๆ เค้าบอกร้านนี้ก็อร่อยนะจ๊ะ หิวแล้วด้วย ... เปลี่ยนมาร้านข้างๆนี่เลยค่ะ Bhape da Hotel : จานแรกเป็นหอมแดงกะพริกป่น + น้ำจิ้มเขียวๆเปรี้ยว เป็น snack ค่ะ (ปากเหม็นเชียว) ไก่ย่าง Tanduri - Chicken curry - โรตี อร่อยดีค่ะ กินซะเกลี้ยง ปิดท้ายมื้อนี้ด้วยเม็ดสีเขียวคล้ายเมล็ดข้าว ที่เรียกว่า Fennel Seeds หรือ The Indian Saunf เคี้ยวเพื่อดับกลิ่นอาหาร รสชาดเหมือนลูกอมยี่ห้อแฮ็ค (สีดำๆ) น่ะค่ะ ก้อนสี่เหลี่ยมขาวๆ คือ น้ำตาลหวานๆค่ะ และไม้จิ้มฟันนั่น (คง) กินไม่ได้มั้ง "India Gate" "Dalli Haat" คล้ายๆงานแสดงสินค้าบ้านเราค่ะ เสียค่าผ่านประตูคนละ 15 Rp มีสินค้าท้องถิ่นให้เลือกซื้อมากมายหลายอย่าง มีการแสดงด้วยค่ะ พริก - มะนาว แขวนไว้ทำไมนะ? "Chattapur Temple" "Qutub Minar" กุตับ = ชื่อของกษัตริย์ 'กุตับ อุดดิน ไอบัก' มีนาร์ = หอสูง
มื้อเย็นในร้านเล็กๆตรงหัวมุมถนน ข้างโรงแรม ไม่ลองไม่รู้นะคะ ข้าวผัดจานใหญ่ 40 Rp อร่อยเลยล่ะค่ะ ถ้าจะไม่ดูตอนที่เค้าผัดนะคะ 555 มือคนผัดงี้ดำปี๋เชียว ก่อนผัดก็เอาผ้าดำๆเหี่ยวๆเช็ดกะทะรอบ 2 รอบ มือดำๆก็หยิบนู่นหยิบนี่โยนลงไปในกะทะ ... ผัด - ผัด -ผัด แล้วก็เทใส่จานยื่นให้เราด้วยความภูมิใจ เห็นคนที่มาสั่งแบบ Take Away พี่แกก็ผัดข้าวร้อนๆเทใส่ถุงก๊อบแก๊บมัดแน่นยื่นให้พร้อมรอยยิ้มเช่นกัน
Create Date : 18 ตุลาคม 2553 |
|
8 comments |
Last Update : 18 ตุลาคม 2553 0:10:30 น. |
Counter : 896 Pageviews. |
|
|
|
ไว้จะมาติดตามต่อนะครับ