Bloggang.com : Turtle Came to See Me : ❉อานิสงส์ที่ได้ถวายทานด้วยจิตที่ผ่องใส ไม่อาลัยในชีวิต!

❉อานิสงส์ที่ได้ถวายทานด้วยจิตที่ผ่องใส ไม่อาลัยในชีวิต!

“นายโคบาลย่อมต้อนโคทั้งหลายไปสู่ที่หากินด้วยท่อนไม้ ฉันใดความแก่ชราและความตายย่อมต้อนอายุ ของสัตว์ทั้งหลายไป ฉันนั้น” (ขุ.ธ.)
นายโคบาล คือ คนเลี้ยงโค มีหน้าที่ต้อนฝูงโคไปหากินตามทุ่งหญ้าทั้งวัน พอตกเย็นก็ต้อนฝูงโคกลับเข้าคอก

ทำเช่นนี้ทุกวัน เป็นเดือน เป็นปีจนกว่าฝูงโคจะเติบโตเต็มที่ และเมื่อถึงเวลาก็จะต้อนเข้าสู่โรงฆ่าสัตว์..

เช่นเดียวกับชีวิตของเราที่ถูกชราคือความแก่และมัจจุ คือ ความตาย ต้อนไปสู่ความเสื่อมสลายทุกขณะ

ทันทีที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ชีวิตของเราก็เหมือนเทียนที่ถูกจุดขึ้น และส่องแสงสว่างไสวไปเรื่อย ๆ

จนเมื่อไส้เทียนหมดลง เทียนเล่มนั้นก็ต้องถึงกาลเวลาวูบดับไปในที่สุด..

ในสมัยพุทธกาล มีพระภิกษุรูปหนึ่งออกเดินบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์ เพื่อไปเป็นเนื้อนาบุญแก่พุทธศาสนิกชนตามปกติ

วันหนึ่ง สะใภ้ของหญิงผู้เป็นมิจฉาทิฐิเห็นพระบิณฑบาตผ่านหน้าบ้านด้วยอาการที่สงบสำรวมจึงอยากถวายภัตตาหารพระ

แต่ก็เกรงว่าแม่ของสามีจะทำร้ายเอา เพราะนางเป็นคนดุร้ายและไม่ศรัทธาเลื่อมใสในพระรัตนตรัย อีกทั้งยังห้ามเธอตักบาตรพระอีกด้วย

แต่เนื่องจากเธอมีจิตเลื่อมใสอยากทำบุญสักครั้ง เมื่อแม่ของสามีไม่ให้ตักบาตรด้วยข้าวปลาอาหารเธอก็ทำบุญด้วยการน้อมถวายท่อนอ้อยแด่พระคุณเจ้า

หลังจากพระคุณเจ้าเดินคล้อยหลังไป แม่ของสามีก็กลับถึงบ้าน บังเอิญว่ารู้สึกอยากดื่มน้ำอ้อย จึงเดินเข้าไปหาท่อนอ้อยในครัว แต่หาไม่เจอ เลยถามลูกสะใภ้ว่าเอาอ้อยไปเก็บไว้ที่ไหน

เธอไม่อยากโกหก แม้รู้ว่าแม่ของสามี จะโกรธ เธอจึงตอบไปตรง ๆ ว่า ไม่ได้เอาไปทิ้งที่ไหนและไม่ได้รับประทานแต่ถวายพระภิกษุไปแล้ว ถ้าหากแม่สามีอยากรับประทาน เธอจะไปหามาให้ใหม่

คลิกเพื่อชมภาพและอ่านต่อ.....

ขอบคุณของแต่งบล็อก...

ญามี่ / June July August / ชมพร / เรือนเรไร / oranuch_sri / goffymew / Zairill

Create Date : 29 สิงหาคม 2562

Last Update : 29 สิงหาคม 2562 9:21:22 น.

0 comments

Counter : 986 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอพีย์