Spring in Seoul...ไปแล้วไปอีก(ทำไม) 3 วันนี้ไปเที่ยวนอกเมืองกันค่ะ ไปเกาะนามิ(มิกซ์)กัน แล้วตอนบ่ายไปช๊อปปิ้งย่านฮงอิก ตกเย็นไปขึ้นหอคอยดูโซลตอนกลางคืน ก่อนปิดท้ายด้วยเมียงดง(ตามเคย) ไม่ไปนอนไม่หลับเจงๆ ตื่นเช้ามาเติมพลังกันก่อนออกเดินทางค่ะ ที่ Zaza ไม่มีอาหารเช้าดังนั้นเราจึงทานอาหารง่ายๆซึ่งก้อคือ แซนวิส จริงๆเค้าเรียกว่าแบบนี้ป่าวค่ะ ภาษาอังกฤษเค้าเขียน Toast อ่ะ มีอยู่หลายร้านตั้งแต่ต้นซอยจนถึงทางเข้าที่พักเรา ที่แพทชอบและมีความสุขมากคือการได้เดินเล่นในมินิมาร์ทตอนเช้าเพื่อเลือกเครื่องดื่ม มีให้เลือกหลากหลายทีเดียว นมกล้วยนมสตอเบอรรี่ ที่สาวๆชอบก้อมีวางเรียงราย(แพทหิ้วกลับมาฝากน้องๆที่ทำงานด้วย ชอบใจกันใหญ่) และที่ถูกใจมากคือมีสตาร์บัคแบรนด์ในดวงใจวางขายด้วยทั้งร้อนเย็น เลิฟๆ พร้อมแล้วตั้งสตินิดนึงนะคะ เราต้องเปลี่ยนสายรถไฟทั้งหมดสามต่อกันเรยทีเดียว ไปกันเรย จากเมียงดงสาย 4 ไปลงที่ทงแดมุน เปลี่ยนสายเป็นสาย 1 ไปลง Hoegi แล้วเปลี่ยนสายอีกทีเป็นสาย 7 ไปรอที่ Mangu จากเมียงดงถึงมังกูใช้เวลาประมาณ ครึ่งชั่วโมงค่ะและจากนี้เราจะยืนยาว ใช่แล้วค่ะถ้าไม่อยากเสียเวลาไปถึงก้อกระโดดขึ้นรถไฟที่ออกก่อน(มีรถทุกๆครึ่งชั่วโมง) ได้เรยค่ะ ใช้เวลาจากตรงนี้อีก 45 นาที ค่าเสียหายตลอดทาง 1800วอนค่ะ ถูกมากถ้าเที่ยบกับราคารถบัสเหมาจ่ายจากอินซาดง ถึงแล้วค่ะ สถานีปลายทาง แต่ไม่ใช่สถานีสุดท้ายนะคะ อาจุมม่าที่พยายามคุยกับเราบนรถแกยังนั่งเลยต่อกันไปอีก แกสงสัยว่าเราไปเกาะนามิกันทำไม แกชวนให้เราไปด้วยบอกว่าที่นั่นสวย เห็นที่ไปๆกันก้อเหล่าอากงอาม่ากันแล้วทั้งนั่น ต่างคนก้อแต่งตัวคล้ายๆกันแบบไปเดินป่าทำนองนั้น ไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไร แฮะๆ เราบอกลาอาจุมม่าแล้วลงที่ที่กาพยอง Gapyong ค่ะ จากตรงนี้เราต้องเรียกแท็กซี่ไปกันค่ะ เจอน้องคนไทยผู้หญิงสองคนที่นี่เลยกะว่าจะร่วมด้วยช่วยกันหารค่ารถสักหน่อยแต่พอดีเค้ามาสองเรามาสาม เกินค่ะพี่แท็กซี่แกไม่ยอม เราเลยต้องแยกกันตรงนั้น เสียดายๆ แต่ค่าแท็กซี่ไม่แพงนะคะ จำไม่ได้แต่ไม่ถึงร้อยบาท ไม่เกินสิบนาที รถไม่ติด มองวิวๆเพลินๆก้อถึงแล้ว ตอนนั่งรถไฟพี่โชเฟอร์แกอธิบายไรใหญ่เรยแต่เราก้อไม่เข้าใจ มองหน้ากันแล้วได้แต่บอกว่ารีบๆขับไปเถอะ หนูจะไปนามิซอม วันนี้เป็นวันเสาร์นักท่องเที่ยวเยอะเชียวค่ะ คนไทยก้อเยอะเดินไปเดินมาได้ยินแต่คนไทยคุยกันไม่มีเหงา เราไปถึงโน้นประมาณสิบโมงกว่าๆเห็นจะได้พอดีกับเวลาที่ทัวร์มาลงข้ามเรือคนเลยเยอะมากทีเดียว นามิวันนี้ต่างจากเมือสามปีก่อนมากทีเดียว นอกจากข้ามเรือแล้วเค้ายังกระเช้าให้ข้ามไปด้วย ในน้ำก้อมีคนมาขี่เรือเล็กไปมาเสียงดังเชียว พอข้ามไปถึงเกาะยิ่งคนเยอะเข้าไปใหญ่เล่นเอาแพทเดินไม่ถูกเลยเชียว คนเกาหลีเค้านิยมเขียนผนังในที่สาธารณะเนอะ ในซีรี่ย์ยังเห็นทำกันเรย ที่นี่เค้าเรยจัดพื้นที่ไว้ ดูดีๆเห็นภาษาไทยด้วย ด้านหน้าทางเข้ามีศูนย์บริการการท่องเที่ยวด้วยค่ะ แต่แพทคิดว่าไม่จำเป็นเท่าไรเพราะเกาะมีพื้นที่ไม่มาก เดินๆก้อทั่วแล้ว ไฮไลท์จริงๆก้ออยู่ตรงท้ายเกาะที่มีต้นสนเรียงสวยตอนแพทไปกำลังเขียวเลยทีเดียว ถ้าไปช่วงใบไม้เปลี่ยนสีก้อจะได้อีกอารมณ์แดงๆส้มๆ ถึงแม้ตอนนี้สีของต้นเมเปิ้ลจะยังแดงไม่มากแต่ก้อทำให้เกาะนามิสวยไปอีกแบบ สีเขียวของต้นไม้ใบหญ้าตัดกับเมเปิ้ลที่แดงก่อนเพื่อนสวยแบบนี้ ภาพนี้แพทเคยเอาลงที่ FB ได้มาหลาย Like เรยทีเดียว อันนี้เป็นสีแดงส้มจากภาพวาดที่เค้ามาตั้งโชว์ ถ้าเพื่อนอยากเห็นวิวแบบนี้เหมือนในซีรี่ย์ AUtumn in my heart ละก้อต้องไปช่วงตุลา พฤษจิกาโน้น นอกจากจำนวนคนต่อตารางนิ้วบนเกาะที่ออกจะเยอะเกินไปแล้วนั้น สิ่งที่ทำให้แพทรู้สึกผิดหวังเล็กๆคือ นามิมีความหลากหลายมากเกินไป ออกแนวการค้าอย่างโจ่งครึ้ม ตั้งแต่พิพิธภัณฑ์ โชว์ สวนสัตว์ สนามเด็กเล่น บลาๆๆ จะมองในแง่ดีก้อดี คือไปที่เดียวเที่ยวได้ครบแต่ทำไมแพทไม่ปลื้มเอาซะเลยก้อไม่รู้ อาจเป็นเพราะติดภาพลักษณ์ที่เค้าสื่อให้เห็นว่านามิเป็นเกาะที่โรแมนติก ซึ่งเมื่อสามปีก่อนแพทไปก้อยังรู้สึกได้แต่ไงวันนี้มันเปลี่ยนไปแล้วอ่ะ (มองโลกในแง่ร้ายไปป่าวนะ ) ไม่สงสัยเรยว่าตอนที่เราคุยกับเจ้าหน้าที่ที่เกสเฮ้าท์เค้าทำท่าไม่เข้าใจว่าเราทำไมอยากมาเกาะนามิกัน ที่ตรงถนนสายกลางมีเปิดร้านขายของทำมือด้วย เด้กๆมานั่งทำงานฝีมือเยอะเชียว ดูไปดูมานี่เหมาะกับมาเป็นครอบครัวมากกว่าคู่รักนะเนี้ย ที่ท้ายเกาะมีมุมยอดฮิตรอเราอยู่ คู่นี้น่ารักเชียว ก่อนข้ามกลับมาฝั่ง เห็นคนมุงกันเยอะเชียวขอเข้าไปดูบ้าง มีวงดนตรีมาเล่นเพลงอะคูสติกส์อยู่ วัยรุ่นเยอะเชียว เค้าน่ารักดีค่ะเราฟังเค้าไม่ออกแต่รู้สึกว่าเค้าเก่งมากทีเดียวสะกดให้คนดูสนใจและร้องเพลงตามได้ตลอด ทั้งเกาะวันนี้แพทชอบโมเม้นต์ที่สุดเรย เพลง I'm yours นี่เค้าร้องได้อารมณ์สุดๆ คนร้องบุคลิกฮามากพูดอะไรก้อถูกใจวัยรุ่นแถวนั้นไปหมด เลิฟๆ ข้ามกลับมาเรียกแท็กซี่กลับไปสถานีกาพยองอีกครั้ง ตอนกลับนี่ไม่ถึง 5 นาที เลีย้วซ้ายสองทีถึงเรยอ่ะ คราวนี้ถึงบางอ้อที่พี่แกพยายามจะบอกก้อคือ จริงๆมันใกล้มากแต่เค้าจัดการให้วิ่งแบบวันเวย์ประมาณนั้นขาไปเรยให้อ้อมไปชมวิวนิดนึงขากลับก้อพุ่งตรงอย่างเดียว จุดหมายต่อไปคือช๊อปปิ้งแถวมหาลัยฮงอิก จากกาพยองขึ้นสายจุงอังกลับมามังกุแล้วเปลี่ยนสายเป็นสาย 7 ไป Wangsamni และจากนั่นเปลี่ยนสาย 2 ไปถึงสถานีฮงอิก ทั้งหมด ชั่วโมงนิดๆ เหมาจ่าย 1800 วอนค่ะ แวะทานข้าวเช้ากลางวันและเย็นกันก่อน ร้านที่เลือกได้จากการสุ่มล้วนๆ แต่โชคดีอะเราไม่มักไม่ผิดหวังเรย ร้านนี้เจอโดนบังเอิญจากม็อบอัฟที่โชว์อยู่แล้วน่ากินจัง อย่าถามว่าอยู่ตรงไหนนะคะ จำไม่ได้จิงๆ คนเยอะทีเดียว อาหารเค้าก้ออร่อยที่สำคัญไม่แพง อาจเป็นเพราะเป็นย่านมหาลัย วันนี้เด็กๆเค้ามาเดินเล่นกันเยอะเชียวค่ะ ไปเดินเล่นกันต่อค่ะ ถ้าเปรียบแถวนี้น่าจะเหมือนท่าพระจันทร์บวกกับสยามสแควร์นะ แต่ไม่ข้ามฝั่งไปพารากอนนะ ร้านรวงน่ารักน่าเดินมากมาย ที่ไม่เหมือนคือบ้านเรามันมีแต่พื้นราบใช่ป่ะคะที่โน้นเค้ามาเนินย่อมๆที่ลูกทัวร์เห็นแล้วร้องกันเชียว เราไปไม่ทันตลาดศิลปะหน้ามหาลัยตลาดวายซะก่อนเสียดายจัง เรยเดินเรื่อยเปื่อยตามๆเค้าไปเอาบรรยากาศ เข้าสตาร์บัคทำแต้มกันหน่อยได้แก้วมัคมาใบนึงราคาถูกกว่าบ้านเรากว่าครึงแหนะ ดูรูปกันเพลินๆนะคะ หน้ามหาลัยฮงอิก ตึกใหญ่เชียว แพทขอแนะนำเครื่องสำอางแบรนด์ใหม่ที่คาดว่าจะนำเข้ามาบ้านเราเร็วๆนี้ เพราะอิมเมจเค้าน่ารักเชียวค่ะ Too cool for school ชื่อก้อโดนซะขนาดนี้แล้วนะคะ ถ้ามีโอกาสได้เข้าไปชมในร้านนะคะต้องหลงรักเรยค่ะ แพ็คเกจแต่ละชิ้นนี่อดใจไม่ไหวจิงๆ พวกนี้เป็นแอดที่แพทเจอที่สถานีรถไฟใต้ดิน น่ารักมั้ยค่ะ อีกอันนึงที่กำลังนิยมในย่านนี้คือ คิตตี้คาเฟ่ น่ารักมากมาย ใกล้ค่ำแล้วเราไปขึ้นหอคอยโซลกันดีกว่าค่ะ ถึงเมียงดงแล้วออกทางออกสามหรือสี่แล้วเลี้ยวขวา เดินมาจนสุดถนนแล้วเลี้ยวซ้ายอีกทีจะเจอร้านขนมปังนี้อยู่ด้านซ้ายมือ เดินตรงไปอีกสัก 500 เมตรจะเจอลิฟเพื่อนำเราไปถึงสถานีเคเบิ้ลคาร์นะคะ ถ้าใครยังพอมีแรงก้อสามารถเดินขึ้นได้ค่ะ รับรองได้เหงื่อแน่นอนค่ะ วันนี้คนเยอะเชียวค่ะ แพทยืนต่อคิวขึ้นเคเบิลประมาณครึ่งชัวโมงได้ พอขึ้นไปแล้วหนาวสุดๆ ลมพัดแรงมากเรย เดินเล่นรอบๆได้ไม่นานก้อต้องหลบเข้าด้านใน ขาขึ้นคนเยอะขาลงก้อเยอะมาก เราเรยตัดสินใจเดินลงมา โอ้ เหนื่อยโฮกเรยค่ะ หลงอีกต่างหาก เดินไปลงเลยจุดที่เราขึ้นลิฟไปตั้งไกล เราจบวันนี้ด้วยการสำรวจเมียงดงอีกเป็นรอบที่สอง อยู่กันจนร้านปิดทีเดียว พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันต่อ หลงทางก่อนไปซูวอน เสียดายและผิดหวังอย่างแรง มีเวลาแล้วแพทจะกลับมาเล่าต่อนะคะ   Create Date : 07 กรกฎาคม 2554 5 comments Last Update : 7 กรกฎาคม 2554 17:57:40 น. Counter : 2853 Pageviews. Share Tweet

คนไทยไปเที่ยวกันเยอะจริงๆเนอะ เท่าที่อ่านมาเหมือนแพทไปที่ไหนก็เจอแต่คนไทย อิอิ... อ้อมไม่ค่อยได้ตามซีรี่ส์เกาหลีเท่าไหร่ แต่ที่ได้ยินมาส่วนมากคนไปกันเพราะจะไปตามรอยโลเคชั่นที่เห็นในซีรี่ส์ใช่ป่าว แบบนี้คนเลยเยอะเลยเนอะ ดูจากรูปจะว่าไปคนทั่วไปบนท้องถนนเค้าก็ไม่ได้สวยอะไรมากว่าป่าว แบบว่าหน้าตาจืดๆธรรมดาๆ ไม่เห็นเหมือนพวกที่เป็นดาราเลย (แล้วจะเหมือนได้ไง ไม่งั้นก็ไปเป็นดารากันหมด อ้อมก็พูดแปลกเนอะ ฮ่าฮ่า) คือเปรียบเทียบกะบ้านเรา สาวๆหนุ่มๆแถวๆสยามบ้านเราสวยกว่าเยอะเลย บางคน(หลายคน)สวยกว่าดาราอีกแน่ะ เห็นรูปอาหารแล้วน่ากินมากกกกกก กำลังหิวอยู่พอดี อิอิ แถวที่อ้อมอยู่ต้นไม้ก็เยอะเรียงรายตามถนน เวลาฤดูใบไม้ร่วงมาถึงนี่ก็โรแมนติคไม่แพ้ที่ไหนเหมือนกันนะ .................. เรื่องเข้าไปอ่านบล้อกแล้วไม่ได้เม้นท์ ไม่เป็นไรเลยจ้ะ ชิลๆ ว่าแต่ทริปหน้านี่แพทแพลนจะไปไหนจ้ะ เดี๋ยวอ้อมจะเตรียมปูเสื่อรอดู(อ่าน)นะ   โดย: ~ Cerulean Blue ~ 7 กรกฎาคม 2554 22:56:22 น.

สวัสดีค่ะ คุณแพท ตามมาเที่ยวด้วยคนนะคะ เราก็เป็นคนนึงที่หลงเสน่ห์เกาหลีมากมายเลยค่ะ   โดย: mookmukค่ะ 8 กรกฎาคม 2554 22:18:13 น.

ตามคุณแพทมาเที่ยวเกาหลีด้วย เลยได้ย้อนไปอ่านตอนเก่าๆด้วย ข้อมูลดีมากๆเลย แล้วจะตามมาเที่ยวในตอนต่อไปอีกนะคะ   โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 9 กรกฎาคม 2554 0:39:43 น.

นั่นน่ะสิคะ คุณแพทหายไปนานเลย รออ่านเรื่องเที่ยวต่ออยู่นะคะ อิอิ   โดย: ~ Cerulean Blue ~ 31 กรกฎาคม 2554 19:45:07 น.

เห็นแล้วก็อยากไปอีกค่า คราวนี้ไปเองดีกว่า ไปกะทัวร์ก้ะไปที่ซ้ำๆ ล๊า   โดย: jicky IP: 110.168.58.32 4 ตุลาคม 2554 23:11:19 น.