|
|
ฝังหัวใจข้าไว้ที่เสม็ด.... ตอน7 โชคช่วย
โชคดี! ....ที่การไม่พบห้องพัก เป็นเพียงแค่ผมคิดไปเอง.......
.......ความพยายามของพวกเรา เป็นผลสำเร็จในเวลาต่อมา เมื่อเราเดินมาถึงรีสอร์ทถัดมาไม่ไกลกันนัก ที่นี่มีชื่อสวยหรูว่า เสม็ดคาบาน่า ครั้งแรกที่เราเข้าไปสอบถาม หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มที่หน้าเคาท์เตอร์ เธอบอกเราว่า มีบ้านห้องแอร์ พัก2คน ราคา 2,000 บาทต่อคืน เราเตรียมตัวจะเดินจากมา แต่ด้วยโชคช่วย หรือเพราะเหตุเข้าใจผิดก็ไม่ทราบได้ ก็เพื่อนผมน่ะสิ เผลอไปจ้องหน้าสาวเจ้าอย่างไม่กระพริบตา จนเธอเข้าใจไปว่า เขาจ้องหน้าด้วยสายตาวิงวอน เธอจึงเสนอบ้านพักให้อีกหลังหนึ่ง ในราคา800บาท เป็นห้องพัดลม ไม่มีตู้เย็น ไม่มีทีวี ไม่มีที่นอน ไม่มีฝาบ้าน ไม่มีหลังคา ไม่มีอะไรเลย ...... เย้ยยยย .... มีๆๆๆ ไม่มีแค่ตู้เย็นกะทีวีแค่นั้น พวกเรามองตากันแวบนึง ผมก็รู้ว่าเพื่อนผมปิ๊งสาวเจ้าเข้าแล้ว....เอ๊ย ...ไม่ใช่ๆๆ..... เรามองหน้ากันก็พยักหน้าว่า ที่นี้แหละ เหมาะจะให้เราซุกหัวนอนในคืนแรก เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับเธอ เอ๊ย เพื่อพักผ่อนสำหรับวันนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที ในเมื่อเรามากัน3คน เธอจึงคิดราคาเรา 1,100 บาท เราตกลงที่จะไปดูบ้านพัก สาวหน้าใสเข้าไปหยิบกุญแจบ้าน แล้วออกเดินนำไปตามทางเดินด้านหลัง ได้เห็นรูปร่างเธอจากด้านหลัง เธอหุ่นดีไม่เบา รูปร่างบอบบาง สวมเสื้อผ้าแบบง่ายๆสบายๆ แต่ดูเก๋ไก๋ ยามเธอก้าวย่างไปข้างหน้า สะโพกเธอจะบิดไปมาพองาม ไม่มากไป ไม่น้อยไป เป็นภาพที่ติดตรึงใจพวกเราอย่างยิ่ง แต่น่าประหลาดมาก ... ทั้งที่เห็นเธอเดินได้อ่อนช้อยอย่างนั้น แต่เธอกลับเดินได้รวดเร็วอย่างยิ่ง เพียงชั่วไม่นาน เธอเดินนำเราไปไกลมากแล้ว.....
บ้านพักที่เราไปดู อยู่ลึกเข้าไปประมาณ80เมตร เป็นบ้านหลังที่อยู่ในสุดติดกับป่าทึบ เป็นไม้ยกพื้นหลังเล็กๆกระทัดรัด ห้องน้ำในตัว ด้านหน้ามีระเบียงและเก้าอี้ยาวสำหรับนั่งพักผ่อน เปิดเข้าไปดูภายใน พบเตียงเดี่ยวขนาด6ฟุต ปูด้วยผ้าปูสีอ่อนซีด ขนาดของเตียงก็กินเนื้อที่มากกว่าครึ่งของห้องแล้ว ขนาดเตียงพอดีกับความกว้างของห้อง ด้านที่เป็นที่ว่าง มีชั้นวางของ1ตัว พัดลมติดผนังตัวใหญ่ อีกด้านของผนังเป็นห้องน้ำ มาคราวนี้ ไม่ต้องสำรวจผนังของห้องว่ามีรูหรือเปล่า เพราะเรามากันผู้ชาย ถึงห้องจะไม่ประทับใจเท่าไหร่ แต่พวกเราก็ตกลงว่า จะพักกันที่นี่ล่ะ เวลาก็ล่วงเลยมาจะบ่าย3โมงแล้ว ถึงตอนนี้ ท้องแต่ละคนเริ่มประสานเสียงอย่างกับวงออเครสตร้าแล้ว พวกเราแข่งกันโยนสัมภาระลงกองกะพื้นห้อง จนดูเกะกะไปหมด ต่างล้างหน้าล้างตา เรียกความกระฉับกระเฉงกลับคืนมา
วิทถือกระเป๋าใบเล็กคล้องไหล่หนีบรักแร้ เดินนำตัวปลิวลงมาจากบ้านเป็นคนแรก ผมสะพายกระเป๋าใส่กล้องใบเก่งกระโดดตามไปติดๆ รั้งท้ายด้วยแมน เดินตัวปลิว ไม่มีอะไรถือติดมือมาด้วย ทุกคนตอนนี้ มีรายการอาหารผุดขึ้นในสมองเป็นสิบๆอย่าง ตามแต่รสนิยมของแต่ละคน ..... แต่สิ่งหนึ่งที่นอกเหนือจากเมนูอาหาร ... เป็นเหมือนหมายเหตุเล็กๆในหน้าหนังสือ ที่ไม่อาจอ่านข้ามไป ..... มันบอกเตือนให้ผมไม่ลืมว่า การค้นหาของพวกเรายังไม่สิ้นสุด ...... เรายังต้องหาบ้านพักคืนที่สอง ที่จะเป็นบ้านพักในฝัน ที่ดีที่สุดของเราให้จงได้!
--------------- โปรดติดตามตอนต่อไป -------------
| Create Date : 16 มกราคม 2551 |
| Last Update : 26 มิถุนายน 2553 22:23:10 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 271 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: จ.จาน IP: 124.157.200.25 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:1:04:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อยู่ลึกเข้าไปประมาณ80เมตร เป็นบ้านหลังที่อยู่ในสุดติดกับป่าทึบ
บรรยากาศน่ากลัวงัยม่ายรู้ เจอผีป่าวน่ะ.....แค่คิดก็นอนม่ายหลับแร้ววว ฮือๆๆๆๆ