|
แผนที่ไม่เคยได้ทำ
เบื่อจัง เห็นตารางเวลาปิดเทอมนี้แล้วท้อได้อีกว่าทำไมเราถึงไม่มีวันหยุดอย่างคนอื่นเค้าวะ??
ในฐานะที่ ปิดเทอมครั้งนี้ ก็ใกล้จะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตแล้ว เราก็ยังไม่วาย ต้องทำงานนู้นงานนี้ของคณะและมหาลัยจนหัวปั่น
ขอขยายความก่อนนะ กลุ่มของเราตอนนี้เป็นกลุ่ม "อำนาจใหม่" กำลังเรืองรุ่งพุ่งสุดๆด้านการงาน (แต่ทว่าด้านจีพีเอ กราฟชันเท่ากัน แต่เป็นลบ - -") ไม่จำเป็นต้องพูด แค่นั่งเฉยๆในมุมมืดๆของห้องเลคเชอร์ บีบตัวลีบเล็ก ก็ยังมีงาน งาน งาน พุ่งเข้ามาหาได้ ยังก๊ะแม่เหล็กดูดยังไหงยังงั้น
แผนที่วางเอาไว้ว่าจะทำตอนว่างๆ ก็เลยล้มพับกลิ้งหายไปเป็นแถวๆเลย เริ่มจากอะไรดีล่ะ
เรื่องเที่ยวกลุ่ม -- ทุกคนเลิกคุยเรื่องนี้ไปนานแล้ว หลังจากหาคิวตรงกันไม่ได้มาสองสามปิดเทอมแล้ว คาดว่าพวกเราคงจะได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกทีก็ตอนจบก่อนรับปริญญาอ่ะนะ อันนี้เป็นข้อแม้ในกรณีที่ถ้าจบอ่ะ แต่ถ้าไม่จบ (จะไม่จบก็เพราะทำกิจกรรมเยอะไปเนี่ยแหละ) ก็คงไม่ต้องไปไหนกันแล่วว
อยากไปเรียนถ่ายรูป -- อ่า เป็นอีกหนึ่งความฝันสวยงาม แค่เพียงมีความตั้งใจและกะตังค์ เราก็สามารถมีภาพสวยใสเป็นของตนเองได้อย่างง่ายดาย เสียดายอยู่นิดเดียวนี่แหละ ตรงที่อยากเป็นนางแบบมากกว่า 55+ เลยไม่ได้เรียนถ่ายรูปจริงๆจังๆกะเค้าสักที (ข้ออ้างทั้งเพ)
ลดความอ้วน -- ที่จริงอันนี้ก็ข้อแก้ตัวสารพัด ก็ลดความอ้วนมันต้องรอเวลาที่ไหน้ แต่อิฉันก็ยังรอแฮะ ฝันเฟื่องไปวันวันว่าตื่นมาน้ำหนักอาจจะเหลือแค่ สี่สิบห้า แต่มันจะเป็นไปได้ไหมล่ะ!
อ่านหนังสือดีๆที่คนบนโลกนี้ไม่ควรพลาด -- อันนี้เป็นอันเดียวที่สำเร็จมาหน่อยนึง ปิดเทอมก่อนขึ้นปีสอง สามารถอ่านเพชรพระอุมาภาคแรกจบได้ใน 10 วันว่าง น้ำลายบูดไปเลยทีเดียว ช่วงนั้นหายจ้อย ไม่คุยกะเพื่อนกะครอบครัว วันๆก็เอาแต่พร่ำเพ้อ ฝันขนาดว่าอ่านจบแล้ว ไม่แน่ว่าเพื่อนที่คบมานาน ฝ่าฟันการเรียนมาด้วยกัน(มันก็คงจะลำบากพอๆกับบุกป่าเข้ามรกตนครอ่ะ) จะกลายเป็นเจ้าชายแห่งนครปลอมตัวมา 555+ ตอนนี้มีโครงการใหม่ ดอน กิโฆเต้ ประทับใจตอนเรียนวิชาประสาทฯ แล้วอาจารย์สุดที่รักเค้าคอมเม้นไว้ว่ามันดีดี๊ดี แต่เอาไว้ก่อนนะ เอาไว้ก่อน
มีอะไรอีกอ่ะ อ้อ หัดทำอาหารไทย -- ไม่ใช่ว่าทำไม่เป็น แต่ทำเป็นแบบกินได้กันตาย ไหนๆก็ไหนๆ เผื่อจะจับพลัดจับผลูได้ไปเรียนเมืองนอกเมืองนากะเค้ามั่ง จะได้โชว์อะไรไทยๆหน่อย ไอ้ที่ประยุกต์ๆฝรั่งจ๋าเนี่ย ฝรั่งเค้าก็คงจะได้กินกันจนเบื่อแล้วล่ะ
จัดห้อง -- รกเสมือนรูหนู หากคุณรู้หรือไม่ว่าหนูโตเต็มวัยสามารถผ่านที่แคบแม้จะกว้างเพียง 12 มม. เท่านั้น (อ้างอิงจาก วิชา Preventive Medicine แม้อันที่จริงจะเชื่อว่า เค้าคงตั้งใจพิมพ์ว่า 12 ซม.) ฉันใดฉันนั้น เราสามารถนอน กิน และเล่นคอม ท่ามกลางกองชีทมหึมาได้อย่างง่ายดายเสมือนหนู 55+ มีเวลาเมื่อไรจะจัดทันทีเลย(พูดมาเป็นรอบที่สิบแปดแล้ว) ตอนนี้ก็อยู่กันแบบพึ่งพาไปก่อนแล้วกัน
เรียนภาษาที่สาม -- อันนี้มันสองจิตสองใจ หลังจากดูซีรีย์ญี่ปุ่นแล้วติดซ้า เราก็พยายามฟุดฟิดภาษาเจแปนนิสอยู่คำสองคำ ใครถามว่าไม่เอาเกาหลีมั่งหรือ โอ๊ย ส่ายหน้าดิกๆเลย ไม่ไหวอ่ะ มันดูตามกระแสไปหน่อย ไอเราพ้นวัยจะไล่ตามแล้วล่ะ ทีนี้พอตั้งใจว่าจะเรียนจริงๆจังๆ ก็ดั๊น มีเพื่อนเป็นชาวเกาหลีเกือบยี่สิบชีวิต เลยได้ฝึกทั้งพูดทั้งฟังเกาหลีเป็นไฟ(เว่อไปๆ) หากรักพี่ก็เสียดายน้อง เลยพยายามฟุดฟิดทั้งสองภาษาไปด้วย ไปไงมาไงไม่รู้ สรุปสุดท้ายก็คือ หายหมดทุกอันที่เรียน เจ๋งจริงๆเรา เฮ้ออ
ทีหลังไม่ต้องวางแผนแล้วล่ะ วางทีไร อดทำทู้กที สงสัยว่าถ้าอยากจะทำอะไร คราวนี้ คงต้องวางแผนว่าจะไม่ทำ เผื่อมันจะได้ทำอะไรกะเค้ามั่ง!
Create Date : 17 มีนาคม 2551 | | |
Last Update : 17 มีนาคม 2551 21:46:51 น. |
Counter : 205 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เด็กผู้หญิงหน้ากลมชื่อหวานแต่เปรี้ยว รักจะมองโลกผ่านเลนส์สีกุหลาบ รักงานเขียนมากกว่าอะไร รักคนไข้...หรือเปล่านะ? รักและแคร์เพื่อนๆรอบตัว รักครอบครัวที่สุด
|
|
|
|
|
|
|