กำลังใจผู้ป่วย
กำลังใจพ่อดีมาก
ตรงข้ามกับฉันที่รู้สึกสงสารพ่อจับใจ ขี้แยบ่อย
พ่อปวดมาก
และพ่อก็อยากหาย จะได้กลับบ้าน
พ่อห่วงสวน ห่วงลูก
พ่อเหนื่อย พ่อซึม อาการพ่อเริ่มแย่
พ่อเข้าห้องผ่าตัดด่วน
พ่อฟื้นหลังการผ่าตัดเสร็จสิ้นผ่านไป 5 ชั่วโมง
พ่องง
โลกของพ่อยามนี้คือย้อนอดีตไปเมื่อ 80 กว่าปี
แล้วความทรงจำพ่อก็จะเริ่มเป็นปกติ
พยาบาลบอกว่าความดันสูงมาก
หลังจากย้ายไปอยู่ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลแห่งใหม่
พ่อได้รับการดูแลจากทีมอาจารย์หมออย่างดีเยี่ยม
บวกกับเครื่องมือแพทย์และเจ้าหน้าที่มืออาชีพและทันสมัย
แต่ฉันยกเครดิตให้กับทีมแพทย์
คราวนี้พ่อต้องเข้าห้องผ่าตัดอีกครั้ง
แต่ไม่ได้เกี่ยวกับเส้นเลือดในสมองแต่เป็นการผ่าเกี่ยวกับไส้เลื่อน
(จัดการซะทีนะพ่อนะ)
พ่อฟื้นพร้อมกับความทรงจำปัจจุบัน พ่อจำอดีตไม่ได้
คราวนี้พ่อสับสนแล้ว
กลางคืนเป็นกลางวัน กลางวันเป็นกลางคืน
บางทีก็ดื้อ บางทีก็เหมือนเด็กๆ
คุยไปไหนมาสามวาสองศอก
ช่วงนี้ต้องระมัดระวังการดูแลทางด้านจิตใจ
อย่าให้น้อยใจเชียว
ห้ามขู่ว่า ถ้าพ่อไม่นอน เดี๋ยวจะปล่อยให้อยู่คนเดียว
ถ้าไม่อยากเป็นเรื่องอย่างฉัน(เนื่องจากพ่อไม่หลับหลายคืน)
พ่อต้องเข้าไปเช็คหรือคอมพิวเตอร์อะไรบางอย่าง
ฉันไม่แน่ใจ(ไหนอาสาดูแลพ่อไง ฮี!)
เจ้าหน้าที่เลือกเวลาที่ดีที่สุด...ย้ำ เวลาที่เหมาะกับคนป่วยอย่างพ่อ
คือลำดับบ๊วยสุด เพราะพ่อดิ้นเหลือเกิน จึงใช้เวลามากกว่าคนอื่น
มียาสลบอภินันทนาการให้ด้วย ไม่งั้นทั้งคืนถึงเช้าแน่
พ่อสลึมสลือ
จากสับสนน้อยๆ แต่พองาม
ทีนี้ล่ะ สับสนเป็นอาชีพเสริม ดีที่ไม่สับสนเป็นอาชีพหลัก
สลับกับอาการซึมเป็นพักๆ
|
| Create Date : 15 เมษายน 2553 |
| Last Update : 15 เมษายน 2553 23:29:37 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 303 Pageviews. |
 |
|
|
| |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
