แด่เพื่อน

" ตะวัน ผ่านสนธยา
สกุณา เคียงกลับรวงรัง
สิ้น แรง แห่งความหวัง (หลัง)
รุ่งราง แสงยังหวนคืน

อกเอ๋ย โอ๋หัวใจฉัน
คิดถึงวัน เพื่อนเราหยัดยืน
แผดดัง กระสุนปืน
ชีพถูก กลืน ดังไร้ราคา

หลับตาเถิด ผู้ทุกข์ทน
จะปลอบโยน เจ้าด้วยศัทธา
โบย บิน จากดินสู่ฟ้า
ผู้เข่นฆ่า ต้องชดใช้สักวัน"


......แด่หัวใจคนต่อสู้....

เก็บแรงไว้เพื่อนรัก เพื่อตั้งหลักเริ่มสู้ใหม่
การต่อสู้ยังอีกไกล กว่าจะได้ดังใจปอง

เรื่องใครที่ไม่รัก อย่าคิดมากไปให้ปวดหมอง
ความเศร้าที่ครอบครอง เราทั้งผองร่วมฝ่าฟัน

เราคนเขาก็คน อย่าคิดหม่นให้เจ็บไป
สูงกว่าเรานั้นหาใช่....หากเราไม่ก้มหัวลง

หยุดนิดเพื่อคิดพร้อม ใช่จะยอมให้กดหัว
หยาดเหงื่อเลือดท่วมตัว...ยังจำชั่วตราบวันตาย

รอวันที่ฟ้าผ่อง อาทิตย์พร้อมสาดแสงฉาย
วันหนึ่งพร้อมรวมกายเพื่อจุดหมายในฝันเรา

เมื่อสิ้นรัก หักสวาท ขาดสะบั้น

ก็ สิ้นชาติ ขาดกัน แต่เพียงนี้

ที่เคยหลง จงรัก และภักดี

มาบัดนี้ ไม่มีเยื่อ ไม่เหลือไย

เห็น กงจักร เป็นดอกบัว ชั่วชีวิต

เคยหลงผิด ถึงขั้น ตายแทนได้

หลง ตามลม ชวนเชื่อ ทุกเมื่อไป

บัดนี้ไทย ตาสว่าง เห็นทางธรรม

เมื่อ สิ้นรัก หักสวาท ขาดสะบั้น

ก็จบกัน เลิกเลี้ยงชุบ อุปถัมภ์

จะ ตอบแทน ให้สาสม โสมมระยำ

ให้หลาบจำ กรรมชั่ว ต้องชดใช้!

ไม่ มีแล้ว เทวดา บนฟ้านี้

และไม่มี เหนือมนุษย์ ฉุดรั้งได้...

ประเทศ ชาติ ประชาชน ประชาธิปไตย

คือหลักชัย ไทยทั้งชาติ ประกาศทวง