หนึ่งคำลา ที่รัก.. ฉันฝากจุมพิตนี้ไว้กับสายลมหนาว.. ให้กับริมฝีปากที่รุ่มร้อนประหนึ่งดังอาทิตย์ในห้วงทะเลทราย รักของเรานั้นแสนสั้นประดุจชีวิตตัวไหม ที่ก่อนตายได้สำรอกเส้นใยแห่งความผูกพันนิรันดร์กาล ฉันได้พบเจอกับเธอในห้วงความฝัน ทว่าก่อนตื่นลืมตาเธอกลับหนีหายไปก่อนหน้า.. ฉันออกเดินทางตลอดทั้งชีวิต มุ่งเพียงเพื่อได้พบกับเธอแม้เพียงครั้ง ทว่าเมื่อกายได้ชิดใกล้..สองใจกลับมิอาจเอื้อมแตะกันถึง เพราะห้วงเหวแห่งอารมณ์ที่ขวางกั้นนั้นมันกว้างใหญ่เกินไป ให้ฉันได้เรียกเธอว่าที่รักอีกสักครั้งเถิด..คนดี เพราะพรุ่งนี้จะไม่มีฉันอีกต่อไป ฉันจะไม่ขอร้องให้เธอจดจำฉันไว้.. ..แต่จงลืมฉันเสียให้หมดสิ้น เพราะระหว่างการสนใจจะจำกับทำใจให้ลืมนั้น อย่างหลังกลับกระทำได้ยากยิ่งกว่า - - - [19 พ.ย. 21:14:47 2543]   Create Date : 13 พฤศจิกายน 2552     Last Update : 13 พฤศจิกายน 2552 18:51:27 น. Counter : 306 Pageviews.   3 comment Share Tweet

กลอน ก่อนจะเอ่ยคำลาเมื่อคราจาก โลกก็พรากเราไกลไปเสียก่อน แม้ต่างฝ่ายต่างห่วงหาอาทร แต่ต่างคนต่างตัดรอนด้วยถือดี หากเธอเอ่ยออกมาในครานั้น เธอก็คงมีฉันในวันนี้ หากฉันเอ่ยความนัยที่ใจมี เธอก็คงไม่หนีไปมีใคร มันจะสายเกินใจไปไหมนะ หรือจะถึงวาระลับเลือนหาย ของความฝันวันอาวรณ์ตอนมีใคร เคยสัญญารักไว้จนนิรันดร์ ใจดวงนี้ยังยึดมั่นในวันซึ้ง คราครั้งหนึ่งเคยมีใครดังใจฝัน ใจอีกดวงจะห่วงไหมในซึ่งกัน หรือจะผ่านวารวันจนกลับกลาย   Create Date : 07 พฤศจิกายน 2552     Last Update : 7 พฤศจิกายน 2552 21:33:57 น. Counter : 182 Pageviews.   0 comment Share Tweet