ทำไมดูทุกอย่างจะจู่โจมเข้ามาพร้อมกันไปหมดวะ ?
จะต้องทำยังไงเพื่อให้ผ่านพ้นเรื่องทั้งหมดไปได้
ไม่มีที่ไหนให้สามารถระบายออกได้
เพราะเหมือนว่าจะมีคนจับตามองดูอยู่เสมอ
ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม...
เลิกได้ไหม เท่านี้ทุกอย่างก็เหมือนกำลังพังทลายอย่างช้าๆ
ทั้งภายใน และภายนอก
ไม่รู้จะอธิบายยังไง...
รู้แต่ว่า อีกนิดเดียวเราก็ใกล้ไปหมดละ
แค่ต้องการพื้นที่เพื่อระบายออก
ที่ไม่ใช่การเขียนไดอารี่ลงสมุด
คือกึ่งเปิดเผยและไม่เปิดเผย...ราวๆนั้น
ปากไม่ตรงกับใจจริงๆเลยนะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
