ตอนเด็กๆ ทำไมที่บ้านชอบเลี้ยงแต่แมว  ก็ไม่รู้ เลี้ยงไปก็เห็นบ่นกันไปว่าฉี่เหม็น ชอบมาฉี่มาขี้ใส่เบาะรองนั่งไหว้พระ
ถึงเราจะเด็กเราก็รู้สึกว่าไม่ชอบกลิ่นฉุนกึ๊กเหมือนกัน จนมีคนยกน้องหมา   มาให้คู่นึงเป็นพันธุ์สปริท พ่อก็จะให้
ตั้งชื่อว่า แซมซั่น กะ แรมโบ้ แต่เรากลับเลือกชื่อเชยๆง่ายๆว่า ไอ้มอม กะ นังแมม

จำได้ว่ามีความสุขมากเวลาที่กลับจากรร. แล้วเจ้า 2 ตัวแย่งกันวิ่งหูรู่ สั่นหางเข้ามาหาอย่างดีใจ แต่ที่บ้านเป็นร้านกาแฟ
แม่ไม่อยากให้เลี้ยงสัตว์เลี้ยงเยอะ ในที่สุดก็ต้องยกไปให้กะคนอื่น ตอนนั้นเศร้าสุดๆ พอดีกับต้องย้ายร้านไปที่อื่น แต่รร.
ที่เรียนก็อยู่ใกล้บ้านก็เลยได้เดินผ่านแถวบ้านเก่าแทบทุกวัน

จนวันนึงได้พบกะหมาขี้เรื้อนริมถนนตัวนึง เหมือนหมาเรามาก รู้สึกเหมือนใช่แต่ใจก็คิดว่าไม่นะ  สงสารและเสียใจที่เรา
ไม่มีโอกาสเลี้ยงมันให้ดี ตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไงก็เลยคิดว่าทำบุญใส่บาตรให้นะ ผลบุญจะอุทิศให้เจ้าหมาน้อยหมดเลย
ไม่รู้ว่ามันจะได้รับรึเปล่านะแต่ก็หวังอย่างนั้น หลังจากนั้นก็เลยคิดว่าถ้าไม่สะดวกที่จะเลี้ยงก็อย่าเพิ่งเอาเค้ามาลำบากเลย
มีโอกาสแล้วจะเลี้ยงใหม่นะเจ้าหมาน้อย

Create Date : 01 พฤษภาคม 2551
Last Update : 1 พฤษภาคม 2551 11:19:03 น.		1 comments
Counter : 158 Pageviews.
Share Tweet