พอดีส่งงานเขียนเข้าร่วม"เพื่อนรักนักรีวิว" ของนายอินทร์เลยเอามาให้อ่านผิดพลาดตรงไหนติชมได้นะคะ

ชื่อหนังสือ :มะงุมมะงาหรา

ผู้เขียน: ป๋อมแป๋ม – นิติชัยชิตาทร

ราคา 250 บาท

“มะงุมมะงาหรา” หมายถึงอาการที่ดั้นด้นไปโดยไม่รู้ทิศทางนี้เป็นคำพูดของพี่ป๋อมแป๋มที่อธิบายความหมายของชื่อหนังสือที่ฟังแปลกหูไปซักหน่อยแต่รู้เลยว่าคนที่จะตั้งชื่อหนังสือด้วยคำแบบนี้ต้องเป็นคนที่ไม่ธรรมดาแน่นอน และก็เป็นจริงตามนี้ค่ะ

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่พี่ป๋อมแป๋มได้เล่าถึงวีรกรรมหรือเหตุการณ์ต่างๆที่ประสบพบเจอของพี่แป๋มซึ่งหลายเหตุการณ์นั่นก็เกิดขึ้นในการรายการเทยเที่ยวไทยนี่แหละโดยสำนวนที่เขียนจะเหมือนเป็นการเล่าออกจากปากพี่ป๋อมแป๋มเหมือนไม่ได้อ่านหนังสือเล่าเรื่องได้เห็นภาพและมีความสนุก ตลกในทุกเรื่องด้วยบุคลิกของพี่แป๋มที่มีความสนุกสนานและมีสกิลของการเล่าเรื่องที่ดีงามอ่านแล้วเพลินรู้ตัวอีกก็ถึงหน้าสุดท้ายละฮ่าๆ

อย่างตอนที่จี้เลยก็จะเป็นตอนที่พี่แป๋มรับน้องแล้วต้องไปทำกิจกรรมที่สันดอนกลางทะเล(ขอยกเรื่องราวในหนังสือขึ้นมาให้ได้เห็นภาพ)

…เราต้องไปทำกิจกรรมกันที่สันดอนกลางทะเลการเดินไปถึงเราต้องฝ่าแอ่งน้ำซึ่งข้างล่างไม่ใช่ทราย แต่เป็นโคลนเละๆ“โคลนมันดูดน้องลงไปเหรอคะ”

ไม่ใช่...ฟังก่อนระหว่างที่ทำกิจกรรมอยู่นั้น ฝนก็เริ่มตกหนักขึ้น หนักขึ้นจนทำกิจกรรมไม่ได้

“อย่าบอกนะคะว่า กะเทยติดอยู่กลางสันดอนกลางทะเล”

ไม่ใช่...

“อ้าว”

อ่านต่อกะเทยก็ต้องแห่แหนแตร๋นแตร้กันลุยโคลนกลับฝั่งแต่ด้วยความเป็นกะเทยแต่ละนางก็กลัวชายกางเกงจะเลอะโคลนกันก็เดินถกขากางเกงกันเป็นทิวแถวดูขบขันระหว่างที่เดินมาก็มีโทรศัพท์เข้าเครื่องรุ่นน้องชื่อ อีเต้ เพื่อถามทางมารีสอร์ทอีเต้ก็ต้องรับโทรศัพท์กลางสายฝน

“ว้ายยย” รับโทรศัพท์กลางสายฝนโดนฟ้าผ่าแน่เลย

เปล่า...

“อ้าว”

อ่านต่ออีเต้พยายามอธิบายทางเท่าไหร่ปลายสายก็ไม่มีทีท่าจะเข้าใจ อีเต้ก็ต้องเพียรพยายามทั้งที่มือหนึ่งก็ถือร่มไหล่ก็ต้องหนีบโทรศัพท์ อีกมือก็ถกขากางเกง ตัวก็ลุยน้ำซึ่งลึกลงเรื่อยๆ

“โถ อีเต้จมน้ำแหง”

ไม่ใช่อ่านต่อ

อีเต้ก็สาละวนกับการคุยโทรศัพท์ไปพร้อมกับการถกขากางเกงหนำซ้ำไม่ถกเปล่าถกเอากางเกงบ๊อกเซอร์ติดขึ้นมาด้วยนางถกเพลินจนลืมไปว่าความยาวของกางเกงนั้นอยู่ระดับพ้นน้ำแล้วแถมขากางเกงนั้นยกสูงไปถึงเอวทำให้มีวัตถุประหลาดจากนอกโลกโผล่มา

รุ่นน้องอีกคนชื่อฟาโรสเป็นคนที่สังเกตวัตถุประหลาดนี้ได้และร้องออกมาอย่างโหยหวน

“พี่เต้ไข้ออก!!”

ด้วยปฏิกิริยาแรงกล จลน์ศักย์หรืออะไรไม่ทราบทำให้ฉันซึ่งเดินอยู่ข้างๆอีเต้ก้มไปมองและเห็นเป็นจริงตามที่ฟาโรสบอกสิ่งที่ปรากฏต่อตาคือเงาะโรงเรียนเก่าแบบแห้งคาต้นโผล่ออกมาทักทายชาวโลก....

หนังสือเรื่องนี้ทำให้เรารู้จักตัวตนของพี่แป๋มมากขึ้นได้รู้เรื่องราวของเทยคนนี้ในวัย34รู้วิธีการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าของพี่เขาไหวพริบที่พี่เขามีและความตลกของพี่เขาที่มีในทุกเรื่อง เกิดขึ้นได้รอบๆตัวเลยชีวิตในทุกๆวันบางทีเจอเรื่องเครียดมาเจอคนแบบนี้เจอหนังสือแบบนี้บางทีก็ตอบโจทย์ชีวิตในการบาล๊านซ์ชีวิตให้ไม่เครียดจนเกินไป

ผู้รีวิว: รัญชิดา วุฒิจันทร์ (มิว)

อายุ: 24 ปี

แนวหนังสือที่ชอบอ่าน: การพัฒนาตัวเอง ประวัติของคนดัง แนวคิดและวิธีการคิดต่างๆ

อ่านงานเขียนเพิ่มเติม: //www.bloggang.com/mainblog.php?id=pinkdandilion

Create Date : 31 กรกฎาคม 2559
Last Update : 31 กรกฎาคม 2559 21:52:58 น.		2 comments
Counter : 3682 Pageviews.
Share Tweet