Happy New Year all by myself.
happy new year 2023
วันนี้เป็นวันปีใหม่ที่หลายคนมีความสุขอยู่กับสิ่งรอบๆตัวอย่างอบอุ่น แต่ก็เชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่ต้องอยู่และใช้ชีวิตคนเดียวโดยไม่มีครอบครัว เพื่อน หรือใครสักคนที่ร่วมความสุขกับเราในช่วงเวลานี้ เช้าวันนี้ก็เหมือนกับเช้าของทุกๆวัน ตื่นมาไม่มีใคร คำว่าไม่มีคือไม่มีจริงๆ ฉลอง กอด และอาจคุยกับตัวเอง อวยพรให้ตัวเองมีความสุข เคยแอบอิจฉาหลายๆคนที่มีครอบครัว มีพ่อ แม่ พี่ น้อง แต่......ตัวเราเองกลับไม่มีใคร อยู่คนเดียวมาเกือบ 30 ปี 30 ปีสำหรับการใช้ชีวิตที่ต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง อาจมีผิดพลาด หรือพลากพรั้ง แต่ต้องจำไว้ว่าถ้าเราพลาด หรือ ตัดสิใจผิด เราก็จะเจ็บเพียงคนเดียว ความเจ็บนี้ก็ไม่สามารถที่จะเล่าสู่ให้ใครฟังได้ บางครั้งแค่มีแค่ใครสักคนได้รับฟังสักคน แค่คนเดียว เรายังหาไม่ได้ บางครั้งอยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ อยากมีคนในครอบครัวถามว่า "เหนื่อยไหม" "วันนีเราจะไปกินอะไรกันดี" "ปีใหม่ไปเที่ยวไหน" อาจเป็นคำสามัญประจำบ้านของคนที่มีครอบครัว อาจไม่ใช่พ่อแม่ แต่เป็นเครือญาติ หรือใครสักคน แต่... คนที่ไม่มีใคร คือไม่มีจริงๆ ยังขอย้ำคำนี้ เพื่อให้บางคนที่อาจคิดว่าจะไม่มีใครเลยจริงหรือเปล่า? ขอตอบจากใจว่า จริง ทุกเทศกาลอยู่คนเดียว ทานข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว หลายคนก็อาจจะคิดว่า ดี แต่สำหรับคนที่ต้องอยู่กับคำว่า "ไม่มี" มันคือความเคยชินที่ต้องอยู่ร่วมกัน ตัดประเด็นเรื่องคนรักออกไปก่อนเลย ไว้เล่าให้ฟังในครั้งหน้า แสงยามเย็นแรกของปีใหม่ได้ลาไปแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นและจบลง มันอาจเป็นธรรมดาของสิ่งที่เราต้องเจอ แต่แตกต่างที่องค์ประกอบ เรื่องราว เหตุการณ์เดียวกันบางคนอาจจะเฉยๆ เพราะได้รับจนเคยชิน แต่บางคนคือครั้งแรกและอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายเช่น.....ฉัน  happy new year 2023     



Create Date : 01 มกราคม 2566
Last Update : 1 มกราคม 2566 19:59:10 น.
Counter : 204 Pageviews.

0 comment
ความรักที่จากฉันไป

  หลังจากที่ห่างหายกับการเขียนบันทึกไปเป็นเวลานาน วันนี้ได้มีโอกาศกลับมา "บ้าน " แห่งความรู้สึกที่อบอุ่น การกลับมาครั้งนี่มีความผิดหวังและเสียใจมาด้วยทุกครั้ง ความรักครั้งล่าสุดกับเด็กที่อายุห่างกันเกือบ 20 ปี จบลงภายในเวลาอันสั้น แต่ความทรงจำยังคงอยู่และทำให้เราต้องเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึง

    ทุกวันนี้เราอยู่ในที่ ทำงานที่เดียวกัน และเค้าเป็นน้องคนสนิทของเพื่อนที่เราสนิทที่สุดมันแย่ทุกครั้งที่ต้องเจอ เนื่องจากที่ทำงานก็ไม่ได้กว้างขวางมากนักโอกาสที่ต้องเจอนั้นเป็นไปได้สูง ก่อนหน้านั้นเราพยายามที่จะลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าคนนั้นแต่ก็ยังไม่สามารถทำได้ ระยะเวลาที่เราห่างเหินกัน เกือบๆ 2 เดือน เค้าก็ยังคงใช้ความน่ารักและน่าตาดีของเค้า โปรยเสน่ห์ไปทั่ว มีหลายคนที่เค้าพึงพอใจ

     วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ต้องเจอกัน เราพบเจอกันโดนไม่ได้พูดจาหรือร่ำลากัน ไม่แม้แต่มองกัน เศร้าใจบ้างเหมือนกัน เราก็พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมแต่สิ่งที่อยากได้คือการขอให้เราได้คุยกันเหมือนเดิม โดยไม่มีเงื่อนไข ก็แค่นั้นเอง 




Create Date : 09 ธันวาคม 2557
Last Update : 9 ธันวาคม 2557 16:59:57 น.
Counter : 617 Pageviews.

1 comment
เหลือแค่ความทรงจำ
ความทรงจำดีๆที่เคยมีอยู่ ตอนนี้มันเลือนลางและจางหายไปตามกาลเวลา ทำไมตอนที่เราอยู่ด้วยกันเราไม่รักษามันไว้ และดูแลมันให้มากกว่าที่เป็นอยุ่ หรืออีกนัยหนึ่ง ความรักทำร้ายกันและกัน จนทำให้เราสองคนต้องเลิกรากันไป

เคยคิดถามตัวเองตลอดเวลาในการเดินทางว่าความรักของเราหมดไปแล้วหรือเปล่าทำไมเราไม่รู้สึกรักใครได้อีกแล้ว เราใช้ความรักที่อยู่หมดแล้วจริงๆใช่ไหม แอบเหงาบ้างเหมือนกันแต่ก็ยังไม่เจอคนที่ใช่ หรือ อาจไม่มีคนคนนั้นก็ได้.



Create Date : 06 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2554 20:35:19 น.
Counter : 466 Pageviews.

0 comment
ฤดูหนาว แล้วอากาศหนาวไปไหน

เข้าสู่ฤดูหนาว แต่ไม่ต้องใส่เสื้อหนาๆ ไม่ต้องห่มผ้าอุ่นๆ และไม่ต้องอาบน้ำอุ่น เป็นฤดูที่แปลกที่สุด

ช่วงบ่ายอ่อน แต่อากาศร้อนมาก นั่งทำงานเพลินๆ ได้ยินเสียงมาเคาะประตูไม่อยากลุกไปเปิด เพราะรู้อยู่แล้วว่าใครมา

ความเหงา เข้ามาเยือนผมอีกแล้วครับ เบื่อแต่ไม่มีทางเลือกต้องนั่งมองหน้าความเหงาเราต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วหรือไง วันอาทิตยื วันแห่งครอบครัว ทำไมครอบครัวผมหายไปไหน หรือ ไม่เคยมีมาก่อน

ความเดียวดายมันเจ็บปวดสำหรับคนที่ไม่เคยเจอ อยากเตือนว่าอย่าเสี่ยง ต้องคนที่มีประสบการณ์แล้วเท่านั้น ผมเบื่อกับการต้องอยู่คนเดียวที่สุด

คำถามบางคำถาม เราอาจต้องเลือกคนที่จะตอบเพราะถึงแม้ว่าจะเป็นคำถามเดียวกันก็ตาม ล้านคำตอบ หมื่นคำถาม อยู่ที่ใจเราว่าเราจะเชื่อ หรือ ศรัทธาใคร




Create Date : 28 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2553 13:28:07 น.
Counter : 347 Pageviews.

4 comment
ด้วยหน้าที่

อากาศตอนเช้าของวันที่อากาศแปรปรวนที่สุดช่วงหนึ่งของปี สายลมหนาวได้อ่อนแรงลง แสงแดดของดวงอาทิย์ได้ทำหน้าที่อีกครั้งหนึ่ง เวลาเปลี่ยนไป ทุกอย่างถูกแทนที่ แต่ทำไมความรู้สึกของเราไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเลย เรายังจมอยู่กับอดีต !


วันนี้ของเราไม่ต่างไปจากเมื่อวาน ซึ่งพรุ่งนี้ก็คงไม่เปลี่ยนแปลง สิ่งที่ยึดความรู้สึกของเราไว้ก็คือ " หน้าที่ " ที่คนหนึ่งคนพึ่งกระทำให้สมบูรณ์ที่สุด แม้ว่า " หน้าที่ " นั้น อาจทำให้เราต้องเจอกับสิ่งต่างๆมากมายจนเราอาจทนต่อไปไม่ไหว

ระหว่างที่กำลังถูกความอ่อนแอโจมตีอยู่ภายใน สายลมอ่อนๆพัดผ่านมา ดอกไม้พริ้วปลิวไสวต้องลม ทำให้ฉุดคิดได้ว่า แม้แต่ดอกไม้ ยังคงทำ " หน้าที่ " ของมันอย่างดีที่สุด โดยไม่สนใจว่าจะเติบโตและงอกงามที่ตรงไหน จะโดนคนเหยียบหรือไม่นั้น ดอกไม้ก็ยังบานรอคอยเหล่าแมลงน้อยใหญ่ มาลุ้มล้อมมันอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย แต่เราเป็นมนุษย์ที่มีสิทธิ์เลือกเราเลือกที่จะหลบลี้หนีไป ไม่ทนต่อสิ่งต่างๆที่ผ่านมา เราทำถูกแล้วหรือ ?



Create Date : 16 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 11:00:18 น.
Counter : 297 Pageviews.

0 comment
1  2  

Punsavit
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



รักกับลม