การศรัทธาในความรัก เปรียบเสมือน ถือหอกเข้าหาตัว
|
|||
ทำดีได้แค่เสมอตัว
บางครั้งการที่เราพยายามทำอะไรเพื่อให้รู้ว่าเราก็มีตัวตนบางทีมันก็สูญเปล่า หลายต่อหลายครั้งถ้าคนเราไม่ใช่คนที่ถูกเลือกต่อให้ตายแทนได้ไม่นานก็ถูกลืม แต่บางคนแค่อยู่เฉยๆก็สามารถอยู่ในความทรงจำตลอดกาล สิ่งที่จะทำตอนนี้คือค่อยๆเดินถอยหลังออกมาอย่างช้าๆให้เจ็บตัวน้อย เบื่อและรู้สึกแย่ทุกครั้งที่ต้องรับรู้ถึงการถูกเลือกปฎิบัติ อย่างเห็นได้ชัด เงาที่จางหาย
วันนี้วันครบรอบ 19 ปี ที่ "ปู่" นอนหลับ และยังไม่ยอมตื่น ---> ตอน ป.3 พ่อฝากให้ปู่เลี้ยงเพราะพ่อต้องมาราชการที่กองบิน 41 จ.เชียงใหม่ ผมโกรธพ่อมากว่าทำไมต้องพามาอยู่บ้านปู่ ไม่พาไปด้วย ก็เลยทั้งดื้อและอาระวาดกับปู่ทุกวัน ทั้งเอาตะปูวางให้รถปู่เหยียบ เอาน้ำร้อนๆรดต้นไม้ที่ปู่รักทุกต้น ปล่อยนกที่ปู่เลี้ยงทุกกรง ล๊อกประตูห้องน้ำไม่ให้ปู่ออกมา แต่ปู่ก็ไม่เคยโกรธหรือดุ และไม่เคยตี แม้แต่ครั้งเดียว อยากได้อะไรปู่จะขับรถออกไปซื้อมาให้ทุกครั้ง ไม่เคยต้องให้รอ จำได้ว่าอยากไปเที่ยวเขาดินก็บอกปู่ว่าพาไปหน่อยตอนนั้นปู่เพิ่งผ่าตัดที่หัวเข่าได้ 2 วัน ปู่ก็ขับรถพามาเที่ยว ปู่เดินแล้วก็พักเป็นอย่างนี้หลายต่อหลายครั้งแต่ปู่ไม่เคยบอกว่าเจ็บหัวเข่า หลังจากกลับมาได้สัก 2-3 วันปู่ต้องผ่าตัดซ้ำเพราะแผลอักเสบ เกือบ 10 ปีที่ปู่เลี้ยงมาความดื้อของเราก็ลดน้อยลงและรักปู่มากขึ้นจนไม่อยากอยู่กับพ่อ จนมาอยู่บ้านปู่และก็ไปดื้อกับพ่อแทน ---> ช่วงสุดท้ายก่อนที่ปู่จะ"นอนหลับ" ปู่ให้น้าต่อโทรศัพท์เพื่อที่จะบอกผมว่า"ว่างๆเข้ามาหาปู่บ้างนะ ปู่คิดถึง " ผมก็ตอบแบบปัดๆไปว่า ถ้าว่างจะเข้าไปหานะ แล้วก็รีบวางสาย และผมก็ไม่ได้ไปหาปู่เลย ผ่านไปได้ 2 อาทิตย์ พ่อโทรมาบอกว่าปู่เสียแล้ว ศพตั้งอยู่วัดพระศรีฯ พอวางสายจากพ่อรีบขับรถจากสยามมาที่วัดแต่ไม่กล้าลงไปนั่งหลบอยู่ในรถรอจนพระสวดเสร็จทุกคนกลับกันหมดศาลากำลังจะปิด รีบลงมาจากรถบอกลุงที่ดูแลศาลาว่าขอเข้าไปกราบศพปู่ ผมเป็นหลานครับ ภายในศาลาเงียบมากรู้แต่ว่าน้ำตาไหลตลอด เดินเข้าไปใกล้ๆที่วางศพปู่ เคาะที่โลงงศพแล้วบอกปู่ว่า " มาแล้วนะ ปู่ " คืนนี้จะมานอนด้วย ผมเดินไปบอกลุงที่ดูแลศาลาว่าผมจะนอนเป็นเพื่อนปู่ที่นี้ครับ ลุงอย่าบอกใครนะครับ จ่ายให้ลุงไป 1 พันบาท คืนนั้นนอนอยู่ที่ศาลากับปู่...ทำอย่างนี้ทุกคืนโดยไม่บอกใคร แต่พ่อรู้... และเอาผ้าห่มมาให้แต่ไม่นอนด้วย พ่อบอกว่า "พ่อกลัวผี " ผมนอนเป็นเพื่อนปู่ทุกคืนจนถึงวันสุดท้ายก่อนที่จะพาร่างปู่ไปบรรจุเพื่อรอวันเผา ในอีก 100 วันข้างหน้า ช่วง 100 วันนี้ ผมมาหาปู่ทุกวันมานั่งอยู่ข้างๆที่เก็บร่างปู่ และคิดเองว่าปู่จะได้ไม่เหงา....จนในที่สุดปู่ก็จากไปโดยที่ไม่รู้จะไปหาที่ไหน จะไปนอนเฝ้าที่ไหน--->19 ปีแล้วที่ไม่มีปู่....ทุกวันนี้จะทำอะไรก็รีบทำให้พ่อ กับ แม่ ทันทีไม่มีคำว่า "เดี๋ยว" ไม่ดื้อ ไม่เถียง อยากบ่นอะไรก็บ่น ไม่โต้ตอบ ไม่แสดงความไม่พอใจใดๆทั้งสิ้น บอกรักพ่อกับแม่ทุกครั้งที่วางสายโทรศัพท์..เราอายุมากขึ้น แต่คนที่รักเราเวลาชีวิตของพวกเขาก็เหลือน้อยลง จะอยู่กับเราได้อีกนานแค่ไหนไม่รู้...
เหนื่อย
เหนื่อยล้ามาเท่าไร หัวใจต้องสู้มา ขอยืมเพลงพี่ใหม่ " หนักเกินไปแล้ว " ความเคยชิน
การตัดใจจากใครสักคนหนึ่งเป็นเรื่องที่ต้องใช้กำลังใจอย่างมาก เพราะการที่เรายังยึดติดอยู่แต่ความหวังลมๆแล้งๆ ทุกอย่างมันจะปั่นทอดความสุขของเราไปทุกวินาที คนคนเดียว แค่คนคนเดียว เท่านั้น เราเจออะไรมามากกว่าที่เป็นอยู่แต่เราก็ผ่านมาได้ อย่าใช้คำว่า " ก็มันไม่เหมือนทุกครั้ง " เมื่อไรที่เรายังใช้คำพูดนี้ปลอบใจ ตัวเองเราก็จะแย่ลง แย่ลง และก็แย่ลง เพราะรักทุกครั้งไม่เหมือนเดิม
เปลี่ยน
เปลี่ยน.... คือการทำตรงข้ามกับสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ ไม่ว่าจะเป็นด้านความรัก หรือ เหตุผลต่างๆที่เราจะทำให้ตัวเราเองหลุดพ้นจากห้วงเหตุแห่งความทุกข์ แต่ การเปลี่ยนของบางคนอาจจะต้องจมลึกลงไปในบ่อเหวแห่งความทรมาณก็เป็นได้...เหมือนกับตัวแทนเองที่เปลี่ยนแล้วนำพาความสุขจมดิ่งลึกหายไปจากสิ่งที่มันควรจะเป็น เพราะเหตุเดียวที่เปลี่ยน ... คือความรัก แทนชอบคนที่เจ้าของ มันยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่เข้าไปอีก แต่สิ่งเดียวที่จะทำให้เรารู้สึกผิดน้อยขึ้นมาได้ คือการถอยหลังมาหนึ่งก้าว พร้อมกับหยุดทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นติดต่อสื่อสารรูปแบบใดก็ตาม เพราะการที่เราหยุด เรา ต้องเจ็บ แต่ เราต้องทน และทน รุ้สึกปั่นป่วนไปหมดทุกอย่าง มันวิงค์ๆ ไปหมด ทำไม ทำไม ทำไม มีแต่ทำไม หลายคนรู้สึกว่าการที่เราแอบรักใครสักคนหนึ่งมันมีความสุขยามใดก็ตามที่เขาหรือเธอคนนั้น หันมาพร้อมรอยยิ้มให้กับเรา
|
Punsavit
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] รักกับลม Group Blog All Blog Link |
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
