ด้วยหน้าที่

อากาศตอนเช้าของวันที่อากาศแปรปรวนที่สุดช่วงหนึ่งของปี สายลมหนาวได้อ่อนแรงลง แสงแดดของดวงอาทิย์ได้ทำหน้าที่อีกครั้งหนึ่ง เวลาเปลี่ยนไป ทุกอย่างถูกแทนที่ แต่ทำไมความรู้สึกของเราไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเลย เรายังจมอยู่กับอดีต !


วันนี้ของเราไม่ต่างไปจากเมื่อวาน ซึ่งพรุ่งนี้ก็คงไม่เปลี่ยนแปลง สิ่งที่ยึดความรู้สึกของเราไว้ก็คือ " หน้าที่ " ที่คนหนึ่งคนพึ่งกระทำให้สมบูรณ์ที่สุด แม้ว่า " หน้าที่ " นั้น อาจทำให้เราต้องเจอกับสิ่งต่างๆมากมายจนเราอาจทนต่อไปไม่ไหว

ระหว่างที่กำลังถูกความอ่อนแอโจมตีอยู่ภายใน สายลมอ่อนๆพัดผ่านมา ดอกไม้พริ้วปลิวไสวต้องลม ทำให้ฉุดคิดได้ว่า แม้แต่ดอกไม้ ยังคงทำ " หน้าที่ " ของมันอย่างดีที่สุด โดยไม่สนใจว่าจะเติบโตและงอกงามที่ตรงไหน จะโดนคนเหยียบหรือไม่นั้น ดอกไม้ก็ยังบานรอคอยเหล่าแมลงน้อยใหญ่ มาลุ้มล้อมมันอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย แต่เราเป็นมนุษย์ที่มีสิทธิ์เลือกเราเลือกที่จะหลบลี้หนีไป ไม่ทนต่อสิ่งต่างๆที่ผ่านมา เราทำถูกแล้วหรือ ?



Create Date : 16 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 11:00:18 น.
Counter : 296 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Punsavit
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



รักกับลม