นิราศวังน้ำเขียว ตอนที่ ๒ (แวะกินข้าวบ้านไม้ชายน้ำ รีสอร์ท )

อยู่ในเมืองปากช่องลองแวะหน่อย
ร้านอร่อยผู้คนเขาเอ่ยถึง
ชื่อบ้านไม้ชายน้ำให้คำนึง
เข้าซอยถึงที่หมายได้ไม่นาน





ด้านหน้าร้านมีไม้กระดานหก
โยกกระดกสองคนสนุกสนาน
มาถึงก่อนเล่นรอใจเบิกบาน
ไม่เกินนานถึงพร้อมกันทุกคน





เดินผ่านซุ้มดอกไม้เข้าด้านใน
กระจกใสใส่โชว์ของมากล้น
เก็บตุ๊กตาน่ารักเป็นตัวตน
มีปะปนมากมายหลายท่าที





แต่งเป็นร้านกาแฟแต่โบราณ
ของในร้านมีขนมหลากหลายสี
บรรจุอยู่ในปี๊บบรรดามี
ดูแปลกดีตามวิถีคนโบราณ





เก็บของเก่าสะสมอยู่มากมาย
ไม่สูญหายรักษาเหมือนเป็นบ้าน
ของบางสิ่งอายุช่างยาวนาน
ให้รุ่นหลานได้เห็นและชื่นชม





บรรยายกาศร่มรื่นใต้เงาไม้
เย็นสบายสดชื่นเหลือจะข่ม
เสียงน้ำไหลสอดรับกับสายลม
ปล่อยอารมณ์เพลิดเพลินจำเริญใจ





จับจองโต๊ะที่นั่งเลือกทำเล
ด้วยฮาเฮสั่งเมนูกันชุดใหญ่
หมี่โคราชต้มยำส้มตำไทย
ไม่ทันไรราบเรียบหมดทุกจาน





กินอิ่มแล้วรอคอยคนเก็บเงิน
เล่นเพลินเพลินขายของอยู่หน้าร้าน
สั่งอะไรได้เลยไม่ช้านาน
เปรี้ยวเค็มหวานชอบใจสั่งได้เลย





หรือจะสั่งกาแฟแบบชงสด
ทำได้หมดยืนชงอย่างเปิดเผย
น้ำตาลหน่อยเติมผสมทั้งนมเนย
ใครไม่เคยได้ลิ้มลองชิมดู





หรือแบ่งข้างกันเล่นเตะบอลโต๊ะ
หมุนเช๊ะโช๊วะช่วยกันเป็นคู่หู
อีกฝ่ายหนึ่งถือว่าเป็นศัตรู
เตะลงรูใครก่อนสอนเชิงกัน





บ่ายแก่แล้วเห็นที่ต้องไปต่อ
ไม่รีรอเดินออกจากร้านนั่น
แต่ลุงใหม่เบรคหยุดสะดุดพลัน
เหลียวหน้าหันมองสาวจะก้าวตาม





ต้องรีบเตือนสติให้คืนกลับ
ช่วยกันจับขึ้นรถคันที่สาม
ทิ้งบ้านไม้ชายน้ำและคนงาม
ไว้เมื่อยามมาใหม่คงได้เจอ










Create Date : 30 สิงหาคม 2552
Last Update : 10 กันยายน 2552 12:24:42 น.
Counter : 1843 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nenenery
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ชื่อเนเน่คนนี้เป็นพี่ใหญ่
ถัดกันไปชื่อเนยเป็นน้องสาว
ชอบท่องเที่ยวไปเรื่อยตามเรื่องราว
ทั้งสั้นยาวหนทางแตกต่างกัน
ประสบการณ์เรียนรู้สู่โลกกว้าง
มีที่ว่างเติมใจให้สุขสันต์
เมื่อลมเพพัดเอื่อยเรื่อยเรื่อยพลัน
ปล่อยใจฝันตามลมให้สมทรวง