มันเป็นความรู้สึกบางอย่าง พึ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ตอนทำงาน 

คือต้องเกริ่นก่อนว่า ผมอยู่แผนกรับสินค้า หน้าที่หลักเลยคือทำเอกสาร ซึ่งก็โอเคนะ ที่บ้านผมเค้ามองว่าเป็นงานเบาไม่เหนื่อย ซึ่งมันควรจะเป็นอย่างนั้น วันๆแค่หน้างานตัวเองก็เหนื่อยละ แต่ ทุกวันนี้ต้องแบกแผนกเอาไว้คนเดียว คือ นอกจากทำเอกสารแล้ว ยังต้องทำงานของหัวหน้า ต้องไปเช็คของ เก็บของเองอีก ซึ่งมันรู้สึกเหนื่อยมากกว่าเดิม หลายเท่า จนบางทีก็ท้อนะว่า ทำไมต้องทำอยู่คนเดียว เหนื่อยอยู่คนเดียว บางทีอาการหนักร่างกายจะฟ้องออกมาทาง น้ำตา ซึ่ง คนอื่นๆในแผนก บางคนทำบ้าง ไม่ทำบ้าง หรือไม่ทำเลยก็มี ซึ่งจริงๆก้อยากเป็นเหมือนคนอื่นบ้าง แต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ได้ เลยทำไม่ได้ซักที ตอนนี้คิดแค่ว่า ตัวเองเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า กับจุดที่ตัวเองยืนอยุ่ ควรจะยืนต่อไป หรือก้าวออกมาให้พ้นจากตรงนั้น คิดทุกวัน เวลา นาที ทุกวันนี้ ยังดีที่มีหัวหน้าเข้าใจเราว่าในแต่ละวันเราเหนื่อยแค่ไหน ยังดีที่เวลาเราเหนื่อยเราท้อยังมีใครคนนึงคอยส่งกำลังใจดีๆมาให้ ทำให้ยังพอมีแรงกาย แรงใจสู้กับงานหนักได้ทุกวัน ตอนนี้ทนทำแค่ โบนัสออกครับ หลังจากโบนัสออก จะพิจารณาตัวเองแล้วครับ....................จะลาออกครับ เหนื่อยมามากแล้วครับกันจุดที่ตัวเองยืนอยู่