เราก็เคยไปชอบคนมีเจ้าของแล้ว ทั้งๆที่พยายามตัดใจตั้งแต่เรารู้แรกๆแล้ว แต่มันก้อทำไม่ได้
ถึงยังไง เราก็รู้ขอบเขตของตัวเองดี ไม่เข้าไปยุ่งมากเกินไป ถึงจะเจ็บ มันก้อคงเป็นการเจ็บน้อยที่สุดแล้ว
เราก็ต้องขอบคุณเค้าด้วย ที่เค้าหนักแน่นในความรักของเค้าดีมาก เค้าเลยได้เป็นฮีโร่ในใจเราไปเลย ตอนนี้
(เพลงเศร้าดี เพราะด้วย ชอบๆ)

แวะมาอ่านครับ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีครับผม

แวะเข้าเยี่ยมนะคะ

กรณีแบบนี้ ทรมานทั้งนั้นนะคะ แม้จะแย่งมาได้แล้ว คนแย่งเองก็จะกังวลใจตลอดเวลา เรียกว่ามีรักก็ไม่มีความสุขเต็มร้อย คนถูกแย่งก็ทรมาน คนอยู่ตรงกลางก็อึดอัด


เห็นด้วยกับคุณนะคะ ควรอยู่เฉยๆ ถ้าคู่เค้าไปกันไม่ได้ ก็ไม่จำเป็นต้องเลิกโดยมีมือที่สาม ถ้าเค้าจะมาเป็นคนรักเรา เมื่อถึงเวลาเค้าจะมาเองคะ

ชอบตัวเน้นคะ เห็นด้วย

เคยๆ เป็นแบบนี้แหละ...

เข้าใจมาเลยค่ะ เข้าใจว่านั่นคือความทรมาน ชื่นชมจ่ะ ที่ทำได้แบบนี้ มันดีที่สุด แต่ยากที่สุดเหมือนกัน เป้นอยู่รักเค้า คนนั้นคนมีเจ้าของ <

ความรักเป็นสิ่งที่ดี แต่ก็ต้องไม่ทำให้คนอื่นเสียใจนะค่ะ ยิ่งถ้าเค้ามีแฟนแล้วก็ควรตัดใจ อย่าไปทำตามใจจนผิดศีลข้อ 3 จะดีกว่าค่ะ

ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมต้องรักเค้ามากกว่ารักตัวเอง...เมื่อไหร่ความรู้สึกแบบนี้จะหมดไปซะที รู้ดีว่าผิดตั้งแต่คิดจะเริ่ม...แต่ก้อยังดึงดันที่จะทำต่อไป...เฮ้อ..ออ..ควรทำไงดี?

ตอนนี้กำลังเจอปัญหานี้อยู่

มันพูดอยากน่ะค่ะ เมื่อรักไปแล้วไม่รู้จะทำยังงัยเหมือนกัน
แล้วฝ่ายผู้ชายดันดีกับเราซะด้วย แต่ที่สำคัญสงสารแฟนเค้า คงไม่มีใครยอมได้ถ้าผู้ชายที่ชื่อว่าเป็นแฟนของเราจะมีใครอีกคน แต่ให้รู้ไว้ในใจน่ะค่ะว่าเค้าไม่มีทางรักใครได้มากกว่าตัวจริงของเค้า เราอาจเป็นแค่ตัวสำรอง ค้นหาตัวเองให้เจอ ว่าต้องการอะไร อยู่กับเค้าไปแล้วมีอะไรดี เค้าทำให้เรามีความสุขจริงๆ หรอ หรือทำให้เราต้องร้องไห้ทุกข์ใจไปวันๆ

ตอนนี้เราก็กำลังจะเริ่มรักคนมีเจ้าของ มันเริ่มต้นด้วยความชอบ แต่ตอนแรกเค้าโกหกเราว่าเค้าโสดไม่มีใคร เราก็เลยคบแต่พบตอนหลังมารู้ความจริงมันก็สายไปแล้ว ความรู้สึกชอบมันมีให้เค้าเต็มๆ แล้วเค้าก็ทำดีกับเราด้วย แต่รู้น่ะค่ะว่ามันไม่เหมาะ ก็เห็นใจแฟนเค้าเพราะแฟนเค้ามิได้ผิดอะไร แต่มันเป็นความเห็นแก่ตัวของชาย ที่มิรู้จักพอ แต่ยังงัยมันก็เป็นความผิดของเราด้วยที่ไม่รีบถอยออกมาซะตั้งแต่แรก แต่เราพยามถอยหลายครั้งแล้วน่ะแต่ไม่สำเร็จ
อยากออกมาจากความผิดนี้ แต่เรายังเด็กเกินที่จะรับเรื่องแบบนี้ได้ คงต้องใช้เวลา ขอให้คนรอบๆข้างเข้าใจด้วยน่ะค่ะ โดยเฉพาะ แม่ เพราะแม่รู้เรื่อง สงสารมาก เค้าเตือนแล้ว บางที่หนูอยากจะทำยังงัยก็ได้ให้มันความจำเสือมไปเลยจะได้จำเรื่องราวก่อนหน้านี้ไม่ได้ จะได้ไม่ต้องเจ็บปวด
ไม่รู้น่ะค่ะว่าจะมีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้าง อยากหาทางออกให้กับตัวเองค่ะ ต้องอยู่กับความรู้สึกผิดตลอดเวลา เรารู้สึกดีต่อกันจริงๆ ไม่ได้มีอะไรกันเลย แต่คงไม่มีใครเชื่อ แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ต่อให้เราชอบเค้าแต่ไหนรู้สึกดีกับเค้าอย่างไรแต่ยังงัยเราก็ต้อง เซฟ ตัวเองไว้ก่อน
ต้องรักตัวเองค่ะ ถ้าใครมีปัญหาแบบเดียวกัน ก็เข้ามาคุยกันได้น่ะค่ะขอบคุณน่ะค่ะที่เสียเวลามาอ่าน ยังงัยก็ขอกำลังใจด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ.

เรารักคนมีเจ้าของ โดยรู้แต่แรกแล้วว่าเค้ามีแฟนอยู่ ตอนแรกเราก็ไม่คิดจะรักเค้าหรอก เรากะว่าจะแกล้งเค้าเล่นๆเฉยๆ แต่นานวันเค้า คุยกันมากขึ้น เค้าก็แสดงว่าเค้าชอบเรารักเรา และเราก็รักเค้าจริงๆไปโดยไม่รู้ตัว แรกๆเค้าดีกะเรามาก แต่ตอนนี้เค้าเริ่มห่างเหินกับเรา ทั้งๆที่เค้ายังบอกว่ารักเราเหมือนเดิม แต่เค้ากำลังจะแต่งงานกัน เราเสียใจมาก และเราก็รู้สึกว่าเราก็เป็นแฟนเค้าคนนึงเหมือนกัน เราจึงแสดงความเป็นเจ้าของโดยทำนิสัยแย่ๆใส่เค้าไปบ่อยๆ จนเค้าเริ่มทนเราไม่ไหวตะคอกใส่เรา ทั้งๆที่เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้ เราก็อยากเลิกกับเค้าน่ะ เพราะไม่อยากเสียใจอยู่อย่างนี้ทุกวัน แต่มันเลิกไม่ได้จะทำไงดี เรารักเค้ามาก แต่เค้ามีเจ้าของ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ใครมีความคิดดีๆแนะนำบอกหน่อยน่ะคะ ขอบคุณทุกคนน่ะค่ะที่อ่านเรื่องของเรา

ตอนนี้อุ๋ยก้อไปรักคนมีเจ้าของอยู่ แต่อุ๋ยไม่เคยคิดจะไปแย่งของๆใครเลย...เขาทำเหมือนสนใจเราแต่จิงๆใจเขามีแต่แฟนเขาอยู่...........ฉันอยากจะทำใจแต่มันยากมากเลยอ่ะ........................เจ็บจัง

เราก้อเป็นอยู่ตอนนี้แหละ มีคนมารู้สึกดีๆ กับเรา
แต่เราต่างหากที่เป็นคนที่มีเจ้าของแล้ว เราไม่รู้จะทำไงดี
อีกไม่กี่วันเราก้อต้องแต่งงานแล้ว แต่ทำไมเราไม่ค่อยรู้สึกดีใจเท่าไหร่เลย มันบอกไม่ถูกจริงๆ อยากให้ความรู้สึกแบบนี้หายไป แต่ไม่รู้จะทำยังไง มันเจ็บกันทั้งสองฝ่าย

เราเหมือนกำลังจะหายใจไม่ออก พอได้รู้ว่าคนที่มาจีบคนที่เราเริ่มไว้ใจเป็นคนที่โกหกลวงโลก เราจะทำยังไงดีในเมื่อเรารักเค้าไปแล้ว เค้าได้มอบความรู้สึกดีๆๆในสิ่งที่เราไม่เคยได้เจอ อ้อมกอดที่อบอุ่น มือที่จับเราไว้แน่นเวลาที่เราอ่อนแอ นี่คือสิ่งที่เราต้องการและตามหามาตลอด แต่ทำไมคนที่มีให้เรากลับเป็นคนที่เจ้าของแล้ว ทำไมเราถึงกลายเป็นคนโง่เพียงชั่วข้ามคืน แล้วความสุขที่เราเคยมีแหละหายไปไหนหมด เราแทบไม่ได้ตั้งตัวเลยซักนิด เราจะทำยังไงต่อไปดีในขณที่ต้องเจอกันต่อไปทุกวันอย่างนี้ เราพยายามที่จะเข้มแข็งแต่มันก็ยากซะเหลือเกิน ทำไมสิ่งที่เราตามหากับมาทำร้ายเราอย่างนี้นะ...........

ชอบประโยคนี้ที่สุดเลยค่ะ

"ยื่นรักที่ดีไป ย่อมได้รักที่ดีตอบ ทำใจให้สบาย และยินดีกับทุก ๆ ทางออกที่จะเกิดขึ้นนะ"

เอาใจช่วยทุกคนค่ะ ...

เราก้อกำลังรักคนที่มีเจ้าของอยู่ทำอารายก้อกลัวเค้าจะลำคาญ ไม่รุว่าควรทำไงดี

เราก้อมีเจ้าของเค้าเองก็มีเจ้าของต่างคนต่างรู้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันเราพยายามแล้วแต่อาจไม่ได้พยายามจริง ๆ เพราะเท่าที่ผ่านมาเวลามีคนมาชอบแต่ถ้าแฟนเราจับได้เราก็เลิกหรือไม่ก็เลือกแฟนแล้วคนนั้นก็จะถอยไปเองแต่มาเจอคนนี้เค้าก็ไม่ถอยเราก็ดันไม่ห้ามใจด้วยมันทรมานนะทรมานจริง ๆ เราเคยคิดว่าเราจะไม่เสียใจถ้าตัดสินใจอะไรลงไปแต่เราก็เสียใจทุกที แต่เราจะพยายาม
loverbear31@hotmail.com

อ่านแล้วเข้าใจเลย...ปัญหาทุกอย่างมีทางออก ต้องใช้เวลาและคุณธรรมในใจตัดสินกับความรักที่ไม่ลงตัวแบบนี้
เป็นกำลังใจให้น่ะ
คนที่อยู่ในสถานะเดียวกัน

ทำไมต้องมาโกหกว่าไม่มีแฟน?

ทำไมต้องมาทำให้เรารัก?

แล้วทำไมมีอิทธิพลควบคุมใจเราได้ขนาดนี้?

แล้วทำไมทั้งๆที่รู้ก็ไม่เลิกรักเขาเสียที????

ชอบนะชอบมากเลย
เราก้อเป็นคนนึงที่มักเจอความรักที่มีเจ้าของแล้วเข้ามาข้องเกี่ยว และคนที่เรารักตอนนี้เค้าก้อมีเจ้าของ แต่เราก้อรักเค้านะถึงแม้เค้าจะมีใครเราก้อยังเป็นเหมือนเพื่อนกัน เพราะเราคิดว่าการที่เราจะรักใครสักคนไม่จำเป็นเลยที่เค้าคนนั้นจะต้องเป็นของเราอยู่ในการครอบครองของเรา
เราดีใจด้วยซ้ำนะที่เห็นเค้ามีความสุข นี่แหละคือรักของเรา

เราก้อรักคนที่มีเจ้าของ เหมือนกัน
แต่ในเมื่อรักแล้ว ก็ต้องมีเจ็บ

บางทีการที่เราใกล้ชิดกับใครสักคนมากเกินไป เราอาจจะพลั้งเผลอใจแบบไม่รู้ตัว ยิ่งเค้าดีกะเราเท่าไหร่ ยิ่งปลื้มไปไหนต่อไหน จนยากเกินกว่าจะ ควบคมความรู้สึกให้คงอยู่ในสถานะของ "คนรู้จัก" ได้

เข้าใจมากมายค่ะ รักคนที่แต่งงานไปแล้วเหมือนกัน อันนี้ต้องตัดใจเท่านั้นค่ะ พยายามรักษาระยะห่างให้เหมาะสม แต่ก็ไม่ลืมที่จะดูแลเค้าไกลๆ เอาแบบพองาม เฮ้ออ แอบเศร้านะเนี่ย

ยังไงก้ให้กำลังใจทุกคนค่ะ to love is to learn how nice of it ค่ะ

ทำไมเค้าคนนั้
ไม่เข้าใจเรา
ทั้งๆที่เรารักเขา
หมดไจย..

ที่แท้ก้อเพื่อนเรา
เรารักเพื่อนตัวเอง
ทั้งๆที่เพื่อนคนนั้นมีแฟนแล้ว

แต่เราก้อยังรักมัน
เหออออๆๆๆๆๆ

เราอายุ23 ปี ไปหลงรักคนที่อายุ41ปี ที่เค้ามีครอบครัวแล้วมีทุกอย่างที่ดีพร้อม แต่เราพยายามตัดใจแล้วเราก้อทำมั้ยด้าย เราดันไปนึกสิ่งที่ผ่านมาช่วงเวลาที่ดี นึกถึงคำพูดที่ เค้าบอกว่าเค้ารักเรามาก มันทำให้เราทรมานมากเลย พวกเธอลองคิดดูซิ การที่เราคิดถึงใครสักคนแต่เราไม่สามารถแม้กระทั้งที่จะได้ยินเสียงเราต้องทนความคิดถึงเปนห่วงเอาไว้อาทิตย์นึงจะเจอกันแค่ 1-2 วัน เท่านั้นเอง มันทำให้เราทรมานมากเลย นอนร้องให้เกือบทุกคืน การเปนเมียน้อยมันทรมานมากเลย

สวดมนต์แล้วแผ่เมตตาให้กับเทวดาประจำตัวเราเทวดาประจำตัวเค้าขอให้เลิกแล้วต่อกันและถ้าทำใจได้ให้แผ่เมตตากับผู้หญิงของเค้าด้วยให้คิดเสียว่าชาติก่อนเราอาจเคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนนี้ไว้ก็ได้...ขอเป็นกำลังใจนะสำหรับทุกคนค่ะ....สวดมนต์แล้วชีวิตทุกด้านจะดีแบบทันตาเห็นจ้ะ

ฉันก็เป็นคนนึงที่ไม่อยากแย่งของของใคร
แต่ถ้าวันนึงเรารักคนที่มีเจ้าของอย่างไม่รู้ตัว
มารู้ก็ตอนที่รักเขาไปแล้ว และเขาเองก็สารภาพกับฉันเองด้วยว่ามีภรรยาแล้ว แต่ตอนนี้แยกกันอยู่ ฉันไม่รู้ว่าจะทำไงดี เพราะว่ารักเขาด้วย ในตอนแรกก็ยอมนะ ยอมเป็นแฟนเก็บ เป็นไปทั้งเจ็บปวดงั้นแหละ แต่มันก็ยังเจ็บน้อยกว่าเมื่อมารู้ว่าเขายังมีอีกหลายคนที่ไม่ใช่แค่ภรรยาของเขา ฉันก็เลยตัดสินใจบอกเลิกกับเขา ยอมรับนะว่ามันผิดตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าเขาบอกฉันก่อนหน้าที่ฉันจะมีความรู้สึกดีๆกับเขา มันคงไม่ยากถ้าจะเลิก แต่เพื่อนพูดมาคำนึงว่า คนอย่างแกคิดได้แค่นี้หรอ ฉันก็เลยตัดสินใจลบเบอร์โทรของเขาทิ้งทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นข้อความ ทุกอย่างที่ฉันสามารถติดต่อเขาได้ เพื่อทำให้ลืมเขาได้ซักที โชคดีที่จำเบอร์ของเขาไม่ได้ ช่วงแรกทรมานสุดๆอยากโทรหา แต่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับคนอย่างเราแล้วมั้ง จนถึงทุกวันนี้ก็ยังรักเขาอยู่ ถึงแม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้ติดต่อกันแล้วก็ตาม....

ไปรักคนนึงเข้าแล้วเขาก็ใกล้ชิดกับเรามาก แต่โดยไม่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว และแฟนเขาคือเพื่อนสนิทเราเอง แต่มาคิดอีกทีก็ทำอะไรไม่ได้เลย จบกัน

บางครั้งเราก็ห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้รู้อีกทีก็ได้เกินความรู้สึกที่ได้ขีดขอบเขตเอาไว้จนได้แต่ก็รู้สึกดีที่ช่วงเวลาหนึ่งก็ได้มีความรู้สึกที่ดีให้กับเค้าคนนั้นถึงแม้จะไม่ได้ครอบครองแต่ขอแค่อยู่ใกล้คอยห่วงใยก็พอแล้ว

เราก็เป็นอีกคนนะที่แอบชอบคนที่เขามีเจ้าของแล้ว ทั้งๆที่เราก็มีแฟนอยู่แล้ว..แต่เราว่าการที่เรามีความรู้สึกดีกับใครซักคนและคนนั้นเขาก็มีความรู้สึกดีกับเราเหมือนกัน เป็นความรู้สึกที่มีความสุขนะการที่เราทำอะไรให้คนที่เรารักมีความสุข...มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆบางครั้งเราก็ห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้รู้อีกทีก็ได้เกินความรู้สึกที่ได้ขีดขอบเขตเอาไว้จนได้แต่ก็รู้สึกดีที่ช่วงเวลาหนึ่งก็ได้มีความรู้สึกที่ดีให้กับเค้าคนนั้นถึงแม้จะไม่ได้ครอบครองแต่ขอแค่อยู่ใกล้คอยห่วงใยก็พอแล้ว และเราก็จะจำช่วงเวลาที่เราสองคนมีความสุขไว้ในความทรงจำตลอดไปว่าครั้งหนึ่งในชีวิตได้เจอกับเขาคนนั้น

จิงสินะอย่างไงเราก็คงเป็นได้แค่คนแอบรักเราขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่แอบรักคนมีเจ้าของเหมือนกับเรานะ
( สักวันต้องเป็นวันของเรา สู้ๆ) ถึงตอนนี้จะยิ้มพร้อมน้ำตาก็เหอาะ

เราก็กำลังเจออยู่สถานการณ์แบบนี้ เรามีแฟนแล้ว เค้าก็มีแฟนแล้ว แล้วก็ดันมาเกิดความรู้สึกดีๆ ต่อกัน
เป็นความรู้สึกที่ทรมานที่สุด
คือ "เพิ่งพบเจอคำว่ารัก แต่แล้วต้องเจอกับคำว่าสาย ทำอย่างไร เมื่อใจไม่รักดี"
ทั้งอุปนิสัย และความชอบต่างๆ มันคล้ายกันจนยากจะห้ามความรู้สึก แต่มันก็คงห้ามไม่ทันแล้วหละ เราอยากจะเลิกนะ แต่เรายังทำงานที่เดียวกันอยู่ ยังเจอกันอยู่ทุกวัน
มันก็ยากที่จะทำใจ อึดอัดกับสถานการณ์แบบนี้

ยากจะอธิบายให้ใครฟังได้เลยจริงๆ ความสุขมากมายที่รองด้วยความทุกข์ ร้องไห้ได้ทุกวินาทีที่คิดถึงมัน แต่ทำใมเดินออกไปจากจุดนี้ไม่ได้เลยสักครั้ง

ตอนนี้เราก้อชอบคนมีเจ้าของอยู่เหมือนกันแต่เราก็ไม่ให้มีอะไรที่มันเกินเลยไปกว่านี้ ก้อมันรักไปแล้วหละจะให้ทำยังไงก้อเลยปล่อยเลยตามเลยไป

เป็นเหมือนกันค่ะ ทรมานมากๆเลย อยากจะตัดใจแต่ก็ทำไม่ได้ซักที

เพลงเพราะดีมาก
ข้อมูลที่ให้อ่าน อ่านแล้วตาลาย ครับ
ข้อมูลดีในระดับปานกลาง ครับ

ดีมาก ครับ

เราก็เป็นคนนึง ที่ชอบทั้งที่ไม่อยากชอบ แปลกแต่จริง
ไม่รู้เป็นอะไร เราก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่มันก็รู้สึกหวั่นไหว
แต่ไม่ได้คิดจะสานต่อให้มันเกิดปัญหาหรอกนะ แค่รู้สึกว่าได้คุย ได้เห็นหน้า ก็มีความสุข มีกำลังใจไปวันๆ บ้ารึป่าวไม่รู้ แต่ยืนยันว่าไม่เคยคิดจะสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเขา แฟนเขา เรา และแฟนเรา

กำลังเป็นอยู่ค่ะ มีทั้งสุขทั้งทุกข์ ตื่นเต้น แต่ก็ยังมีสติ
เขามีครอบครัวแล้ว เราก็มี แต่พระพรมเล่นตลก มาสปาร์ค
กันอย่างจัง เขาเป็นคนที่เราค้นหามาตลอดชีวิต น่ารัก
ตรง ๆ ไม่หวาน เป็นที่ปรึกษาทุกเรื่อง ชัดเจนในการใช้
ชีวิตมาก ตกลงเป็นกิ๊กกัน และไม่ปีนเส้นวงกลมของกันและกัน โอเคซึ้งเจ้าค่ะ

ตอนนี้เรากำลังรักคนมีครอบครัวแล้วเค้าเป็นฝ่ายเข้ามาจีบก่อนแต่เราก็รู้ว่าเขามีภรรยาแล้วแต่เรากลับมีความรู่สึกดีๆจนรักเขาเข้าแล้วไม่เจอก็คิดถึงแต่ก็ไม่เคยคิดแย่งของใครแล้วเขาเองก็เคยบอกว่ารักเราด้วยแต่ผู้ชายพูดออกมาโดยไม่คิดอะไรก็ได้แต่ก็แอบดีใจอยู่ลึกๆเพราะเราก็มีแฟนอยู่แล้วเราคงเป็นได้แค่กิ๊กกันรักกันแต่ไม่มีสิทธิ์ครอบครอง
เพลงเพราะดีค่ะ

เรื่องอย่างนี้ยากนักที่จะเข้าจัย บอกตรงๆหาคนที่เข้าจัยยากมาว่าเราทำอะไรลงไป แต่เรื่องอย่างไม่ถ้าเกิดขึ้นกับตัวเองแล้วจะไม่เข้าจัยมันเลยจิงๆ

ทั้งๆไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลยก่อนหน้านี้เคยเป็นคนที่ค่อนข้างไม่ชอบเรื่องการนอกใจแต่เมื่อเจอเข้ากับตัวเองรู้เลย...........

เริ่มต้นจากคำว่าพี่ชายน้องสาว ซึ่งเราเป็นฝ่ายหญิงยอมรับว่าไม่คิดไรเลย ไม่ค่อยชอบด้วย พอสนิทกันเข้า ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยน แต่พี่เค้ามีแฟนอยู่แล้ว เราก็รู้สึกผิด แต่ก็ไม่เคยให้เค้าเลิกกับแฟนเพราะถือว่าแค่นี้ก็ผิดมากแล้ว
จนผู้หญิงเค้าโกหกว่าเราไปบอกว่า เราบอกเค้าว่าเราเป็นแฟนผู้ชาย (ตรงข้ามเรากะว่ากำลังทำใจและจะแอบหายไปอย่างช้าๆ เพราะแฟนเค้าเด็กกว่าเรา เหมือนแย่งแฟนเด็ก รู้สึกแย่กับตัวเอง)
ตอนนี้ธุระกิจเค้าล่มเพราะเรื่องรักสามเศร้า ตอนนี้ก็เป็นกำลังใจให้และไม่ไปวุ่นวายกับเค้า(ไม่เข้าห้องไม่ค่อยโทหา แต่มีSMSส่งให้กำลังใจเค้า) ส่วนตัวเราก็นอนไม่หลับแต่ต่อหน้าทำเนียน ชิวๆแบบว่าเจอไรมาเยอะทนได้ แต่จริงๆ ลึกๆในใจ เจ็บเว้อร์ ทำงัยได้มันเป็นทางตัน ตอนนี้ก็รอให้เค้าฟื้นธุระกิจได้แล้วเราก็จะค่อยๆหายไปเอง เพราะที่แรกหักดิบแล้ว พอรุ้ข่าวว่าเจอปัญหาเรื่องงาน ก็เลยยังห่วงและอยู่ข้างโดยวิธีพวกนี้ ส่วนเค้ารักเราหรือเลือกเรามั๊ย ไม่อยากรู้แล้ว เพราะยังงัยคนแรกและตัวจริงของเค้าต้องมาก่อน ถึงปากเค้าจะบอกว่าเรามาช้าไป แต่ใครจะรู้ว่าคุณอาจจะพูดให้ดูดีและถนอมน้ำใจกัน แต่ทำไรไม่ได้อยู่ดี ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ความรู้สึกพวกนี้ก็ยังจะพัดผ่านเข้ามในชีวิตอยู่ดี สัจธรรม พยายามเอาใจเค้ามาใส่ใจเราและ เข้าใจในตัวเค้า ก็จะพอทุเลาลงได้บ้าง คงกรรมเก่ามั้ง แต่สุดท้ายก็จะปล่อยให้เค้าไปแหละ แต่แค่ตอนนี้ยังห่วง และรักไม่เคยลดลง เสียดายคำว่าพี่ชายน้องสาวของพวกเราจัง ไม่มีใครย้อนเวลาและล่วงรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นได้
รักหรือทำให้ดีที่สุดล่ะกัน เพราะเชื่อว่า มันจะเป็นกระจกสะท้อนกลับมาเอง ดีก็ถือเป็นรางวัลแต่ถ้า ไม่ ก็ถือว่าเราใช้กรรมเก่า ล่ะกัน คนมันจะโดนยังงัยก็ต้องโดนสักวัน เราโดนก่อนก็รู้ที่จะsaveตัวเองก่อน รู้เร็วได้เปรียบ พยายามมองในมุมบวกนะค่ะ... บวก บวก ให้กำลังใจตัวเอง อย่างน้อยเราก็รู้จักการรักใครสักคน ม่ายใช่การเห็นแก่ตัว เวลาจะเป็นคำตอบให้หัวใจคุณกับเค้าเอง เชื่อสิ ทุกอย่างเวลา+ตัวเค้าจะให้คำตอบหัวใจเราเอง ไม่แน่นะ วันนั้นคุณอาจจะไม่รักเค้าแล้วก็เป็นได้เพราะคุณเริ่มรู้จักรักที่ไม่จำเป็นต้องครอบครอง เพราะถ้ารักแล้วมีทุกข์ ก็ไม่รู้จะรักไปทำไม...
ถือว่า การรอครั้งนี้ก็ถือเป็นการถามใจเราเองว่าเรารักเค้าแบบไหน.. เพราะช่วงแรกอาจจะมีทั้งหลง ผูกพันธ์ สงสาร หรือ รักจริงๆ (เห้ย! รักแท้คืออะไรไม่ค่อยแน่ใจเพราะหลายคนก็หลายมุมมอง) สู้ๆ นะค่ะ ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดเหมือนหัวใจเราเองหรอก แค่วันนี้มันเกเร ไม่อยู่กับตัวเราเท่านั้นเอง ยังงัยอยากคุยกันก็ผ่านmsnนะค่ะ... ถ้าพิมพ์ตกบ้างก็อย่าว่ากันนะค่ะ คริ คริ

ลืมอ่ะ ว่างๆก็ออนMSN มาเม้าท์กันได้นะค่ะ...
secret_9945@hotmail.com สู้ๆ

ตอนนี้เราก็รักคนที่มีเจ้าของอยู่แต่ก็รู้ว่าไม่ดีเลย คิดจะเลิกไม้รู้ว่าต้องทำอย่างไรดี เราบอกเลิก เค้าก็โทรมาตลอดบอกว่าไม่เลิกอยากคุยด้วยจะโทรหาแม้ว่าเราไม่รับสายก็จะโทร เค้าโทรหาวันละ 3-4 ครั้ง เราก็ไม่อยากให้เค้าโทรอยากเลิกต้องทำอย่างไรดี

มีประโยชน์มากแต่ขอเถอะทำไม่ได้

รักคนมีลูกมีเมียแล้วเหมือนกันคะ แต่ก้อทำใจ และก้อพยายามตัดใจคะ สักวันเราคงเจอคนดีดีสักคนคะ

รักคนที่มีเจ้าของทุกข์มากมาย เราไม่เคยต้องการที่จะแย่งของใคร แต่ความรักมันมาผิดที่ผิดเวลา เวลาเห็นเค้าอยู่กะแฟนเค้าเราก็เจ็บทุกครั้ง เค้าบอกรักเรามาก ส่วนเราก็รักเค้ามากเหมือนกัน แต่ระหว่างเราสองคนไม่มีทางเป็นไปได้
ที่รักเค้าขอแค่เป็นเส้นขนาดที่เดินเคียงคู่ทางเดินของที่รักก็พอไม่ขอใช้เส้นทางเดียว ที่รักมีหน้าที่ ที่ต้องดูแลคนๆนั้น ยังไงความรักของเราก็จะยังมีอยู่และจะมีอยู่รอบๆตัวที่รักเป็นอากาศที่เติมเต็มลมหายใจให้ผ่านไปทุกๆวัน

เราเองก็เจ็บ...เราไม่รู้เหมือนกันมันเกิดอะไรกับเรากันแน่เราสนิทกันมาก....เรามีเจ้าของแต่มีปัญหากันมานานแล้วกับแฟน...เค้าเข้ามาดีกับเราและปลอบใจเรารู้สึกดีมากๆๆ
เรากำลังตัดสินใจทิ้งความเสียใจที่สะสมมานานให้พ้นไปจากชีวิต...เค้าที่คอยเป็นกำลังใจเป็นหลักให้เราเกาะกลับเปลี่ยนแปลงไป...เราไม่เข้าใจทำมัยเขาต้องเตะเราให้รู้สึกอ้างว้างด้วยเราล้มอีกครั้ง

อยากร้องไห้

เราจาพยายามบทความพวกนี้ทำให้เราเข็มเเข็งขึ้นเเต่เราก้อเจบปวดมากเมื่อรู้เมื่อเหนว่าเขารักกานเพียงใดเราก้อด้ายเเต่ยืนมองแร้วก้อน้ำตาตกใน การรักคลมีเจ้าของมันเจบเพราะรู้ว่ายังไงมานก้อเปงไปม่ายด้ายที่เขาจาหันมารักเราแค่รุสึกดีก้อม่ายมีเรยมั้ง

ทุกวันนี้ก้อรักคนมีเจ้าของค่ะ แต่ไม่เคยเรียกร้องความรักจากเค้า ทำหน้าที่แค่หยิบยื่นความรัก ความห่วงใยให้ เพราะอยากดูแลเค้า เราเองก้อไม่รู้ว่าในใจเค้าคิดอะไร แค่เค้าไม่รังเกียจเรา เราก้อพอใจแล้วล่ะค่ะ

ตอนนี้เรารักคนมีเจ้าของเรากะเค้าคบกันมา 1 ปีแล้ว เรารู้ว่าเค้ามีเจ้าของก็ก่อนวันที่เค้าจะแต่งงานแค่ 7 วันเอง ยอมรับว่าเสียใจมาก..วันที่เรารู้เรื่องเรานอนกอดเค้าแล้วร้องไห้เป็นวันๆๆเลย..คือมันทำใจไม่ได้...เราเคยถามเค้าว่ารักเรามั้ยเค้าก็บอกว่า..รัก..เค้าบอกว่าไม่เค้าใจตัวเองเหมือนกันที่รักผู้หญิง 2 คนพร้อมกันเค้าก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดีเพราะผู้หญิงคนนั้นก็ดีกับเค้ามากดูแลเค้าทุกอย่าง..เราก็เข้าใจนะเพราะเราเองที่มาช้าเกินไป..ตอนนี้เรากับเค้าก็ยังคบกันเรารู้ว่ามันผิดแต่เราก็ไม่เคยคิดจะให้เค้าเลิกกะแฟนเค้านะเรารู้แค่ว่าเราคบเค้าแล้วเรามีความสุข และอีกอย่างเค้าก็ดูแลเราดีมาก....เพียงแต่รักของเรากับเค้าเป็นรักที่ต้องปกปิดซ่อนไว้เท่านั้นเอง

ก้ะอ่านเเล้วก้ะดีขึ้นอ้ะ ! อยากรู้ว่าถ้าเค้าบอกหั้ยเรารอ...
เราควรรอมั้ย ? รอวันที่เค้าพร้อมวันที่เค้าเเพ้จัยตัวเองวันที่เค้าเเน่จัยว่าเค้ารักเรา...
รักพี่เพื่อนคั่บบบ :DD

เราเคยคิดว่าชีวิตนี้จะไม่เจอคนที่ใช่แล้วแต่มาวันหนึ่งเราพบกับชายคนหนึ่งความรู้สึกที่เกิดขึ้นเหมือนเราค้นเคยกับเค้าและก็รักเค้าให้ได้ทั้งตัวและใจทั้งๆที่รู้ว่าเค้ามีลูกและมีเมียแล้วเรายังบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นไรก็แค่ได้รักได้พูดคุยเราจะทำอย่างไรดีเค้าพูดให้ความหวังเราทุกอย่าง
เราไม่อยากทำบาปแต่บางครั้งเรารู้สึกเหมือนเค้าจะจริงจังกับเราแต่บางครั้งเราก็รู้สึกถึงความเมินเฉยโดยเฉพาะวันนี้ที่เค้าจะไม่โทรหาเลยบอกแค่ว่าเป็นวันของครอบครัว
เข้าเข้าใจพี่นะเราก็ได้แต่กัดฟันตอบว่าค่ะหนูเข้าใจไม่รู้ว่าจะทนได้นานแค่ไหนกำลังทำใจทุกวันเลยมีคนเป็นร้อยเข้ามาในชีวิตทำไมเราไม่รู้สึกรักเค้าอย่างคนนี้เลย
มีใครตอบเราได้บ้าง เรายอมทิ้งอนาคตทุกอย่างเพื่อที่จะรักกับเค้าเพราะอะไรแล้วเค้าต้องการอะไรจากเราเพื่อนๆรู้ไหมค่ะใจหนึ่งอยากเลิกกับเค้าแต่ไม่อยากให้เค้าเสียใจเลย

ถ้าไม่เกิดขึ้นกับตัวเอง ก็ไม่มีใครรู้ว่าความรู้สึกนี้มันเป็นยังไง เราเคยบอกเพื่อนเราหลาย ๆ คน จนวันหนึ่งเราได้เจอกับผู้ชายคนนึง เราชอบเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น เค้าก้ขอเบอร์และคุยกัน เค้าบอกว่าเค้าไม่มีแฟน เราคุยกันอยู่พักนึง จนเรารู้สึกว่าเรารักเค้า รักเค้ามาก เรามีความสุขกันมาก แต่ความสุขนั้นก้เหมือนสายลม พัดมาแล้วก็ผ่านไป เมื่อเค้าโทรมาบอกเราว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว เค้าไม่อยากโกหกเราอีกต่อไป เราอึ้ง แต่ก็หัวเราะบอกเค้าว่าไม่เป็นไร แต่เค้าบอกว่าเค้ากำลังจะเลิกกัน เพราะเค้ากับแฟนไม่ได้คุยกันมาหลายเดือนแล้ว เค้าแค่อยากจะเคลียร์เพราะพ่อแม่สองฝ่ายก็รู้ว่าคบกัน เราหัวเราะทั้งน้ำตาเหมือนคนบ้า ได้แต่บอกเค้าว่าเราไม่เป็นไร เค้าบอกว่าเค้าก็รักเรา แฟนเค้าไปเรียนที่เชียงใหม่ตอนนี้เค้าอยู่กรุงเทพ เราสับสนมากเพราะเรารักเค้าไปแล้ว แต่ถ้าให้เราคบต่อไปล่ะ ในเมื่อเค้าไม่ได้มีเราแค่คนเดียว และเค้าก็รักแฟนเค้ามาก เค้าจะลืมได้เหรอ ???? เค้าบอกให้เรารอ รอเค้าได้ไม๊ เราเป็นคนที่มีปัญหาแล้วเราไม่พูด วันก่อนเราไปวันเกิดเพื่อนเค้า เราทั้ง 2 คนเมามาก เราทะเลาะกันมาก เราเดินไปกอดคอเพื่อนเราที่เป็นผู้ชาย ร้องไห้แต่เราไม่ได้คิดอะไร เค้าโกรธเรามากเราเลยโวยวายว่าเค้านั่นแหละที่ทำให้เราเสียใจ เค้ามีแฟนแล้วมาโกหกเราทำไม เราตบหน้าเค้าไป 2 ที ต่อหน้าเพื่อนเค้า ผลที่ออกมาคือ เค้าต่อยเราจนหน้าช้ำ เราเอาแต่ร้องไห้ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครทำกับเราแบบนี้ เค้าบอกตั้งแต่เค้าเกิดมาก็ไม่มีใครทำกับเค้าแบบนี้เหมือนกัน เราแยกกันกลับ เค้าบอกว่ากำลังจะไปรับแฟนและจะไม่โทรหาเราอีก ตอนเช้าเพื่อนของเราโทรไปเคลียร์กับเค้า เราก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม ไม่รู้เพราะเหตุผลอะไร เพื่อน ๆ รู้ไหมว่าเราเจ็บปวดขนาดไหน เราอ้าปากแทบไม่ได้ เราทนคบกับเค้าต่อไปเพราะอะไร เราก็หาเหตุผลให้กับตัวเองไม่ได้ เค้าไม่ได้มาดูแลเรา ไม่ได้มาสนใจเรา เพราะตอนนนี้เค้าคงอยู่กับแฟนเค้า เค้าขอเคลียร์แค่อาทิตย์เดียว ให้เรารอเค้า เราให้อภัยเค้าในทุกสิ่งทุกอย่าง เพียงเพราะเรารักเค้า ได้โปรดอย่าซ้ำเติมว่าเราโง่ หรืออะไร เรายอมรับว่าเราโง่ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าทางข้างหน้าที่จะเดินไปมีแต่ความเจ็บปวด เราก็คงเดินต่อไป เพียงแค่หลอกตัวเองไปวัน ๆ ว่ามือเราคงไม่หนาวเหน็บ ถ้ามีเค้าอยู่เคียงข้างถึงแม้มันจะไม่ตลอดไป

เขากำลังจะหมั้น

ตอนนี้เราทำอะไรไม่ถูกแล้ว เสียใจ ได้แต่ร้องไห้อย่างเดียว T^T

รักคนมีเจ้าของ แค่มองเขาก้อทำให้เรามีความสุขแล้ว

ยิ่งรู้ยิ่งเจ็บ ก้อไปจากเธอไม่ได้ ทำไงดี

รู้จักกันมานานเกือบจะ2ปีกะว่าจะบอกว่าเราคิดยังไงกับเขา เขานั้นกับมีแฟนซะงั้น
ทำใจเถอะนะเรา

มันก็เจ็บอยู่เหมือนกันน่ะ ที่แอบรักคนที่มีเจ้าของอยู่แล้ว
ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าเค้ามีเจ้าของ แต่พอมารู้ทีหลังแล้ว มันเจ็บ ก็ได้แต่ทำใจ

แต่ถ้าเรารักเขาแต่เราไม่กล้าบอกหละ

เค้าบอกว่าเค้าไม่มีแฟนแต่เราก็สงสัยเค้าอยู่ถามทีไรก็บอกว่าไมตลอด แต่สุด้ายเค้าก้ยอมบอกความจริงเราว่าเค้ามีภรรยาอยู่แล้วคำๆนี้มันทำให้เราเจ็บปวดมากที่สุดทำให้เราต้องร้องไห้ทุกวันเค้าบอกว่าเค้าชอบเรามานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้พูดคุยกันแต่พอมีโอกาสได้คุยและรู้จักกันเค้าก้เลยต้องหรอกเราว่าเค้าไม่มีใครเคยคิดว่าจะเลิกกับเค้าแตก้ทำไม่ได้เพราะมีอะไรที่เกินเลยไปแล้วก่นที่จะรู้ความจริงเสียอีก เค้าบอกว่ารักเราเลิกกับเราไม่ได้แต่เค้าก็เลิกกับภรรยาเค้าไม่ได้เหมือนกันแล้วเรามาทีหลังเราควรทำอย่างไร(ทำไมผู้ชายต้องเห็นแก่ตัวทำไมไม่ยอมเลือกใครสักคน)ถ้าเค้าไม่เลือกเราเราก็จะไปเราจะได้ไม่ต้องเป็นแฟนเก็บอยู่แบบหลบซ่อนคนอื่นไปตลอดเวลา
(เศร้าจังกับการที่ต้องเป็นแฟนเก็บของคนอื่น

รักคนมีเจ้าของ อยากบอกว่าเจ็บปวดเวลาเขาพูดถึงครอบครัว เราพยายามบอกให้เขาเลิกมาดูแลเราไม่ต้องรับส่งเรา เพราะสุดท้ายเขาก็ต้องกับไมอยู่กับครอบครัว การรอแบบไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจ คำมั่นสัญญาว่าให้รอ 4 ปีมันนานเกิดไป ถ้าเขาทำได้เราจะมีใจหรือเสียใจดีพรากลูกพรากสามีเขามา ผู้หญิงที่เราอยู่ด้วยมามากกว่า 20 ปี ความพูกพันธ์ย่อมมีเยอะ แล้วเราหละผู้หญิงที่เขาพึงได้เจอ ฉันควรทำอย่างไรดี กับความรักฉบับนี้

เรากับเขาต่างมีเจ้าของ แต่เขาเป็นฝ่ายลุกเราตลอด 5 ปีแล้วที่คบกัน
อยากรู้ว่ามันเป็นความรักรึป่าว แุต่ 5 ปี มีทั้งสุขและทุกข์ แต่วันนี้เราก็ยังยืน
อยู่ด้วยกัน นี่แหละความรักคือช่วงนึงของการเรียนรู้

เราก้อเหมือนกันตกอยู่ในสถานการไปรู้สึกดีกับคนมีเจ้าของ///ตอนแรกเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา///เขาช่วยเหลืองานเรา//ต่อจากนั้นเขาก้อโทรมาคุยกับเราเรื่อยๆๆ//เราก้อยังไม่รู้สึกแต่รู้ว่าเขาเริ่มมาจีบ///พอเรารู้ว่าเขามาจีบเราก้อถามตรงๆๆจนเขายอมรับว่ามีภรรยาแล้ว//แต่เขาดีกับเรามาก//ตอนนี้เราตกลงกับเขาว่าเราสองคนทำผิดไม่ได้มันไม่ดี//เขาบอกว่าจะพยายามคิดกับเราแบบน้องสาวได้ไหม//เขายังทำใจไม่ได้//เราก้อตกลงรับข้อเสนอ//แต่ใจเจ้ากรรมดั้นไปชอบเขาเมื่อไรไม่รู้เจ็บปวดและทรมานมาก//แต่เราก้อพยายามไม่ไปไหนกับเขาถึงแม้เขาจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรแล้วเป็นพี่ชายที่รักน้องสาวเท่านั้น//เราทรมานมากแต่เราก้อต้องเลือกความถูกต้องและศีลธรรมที่พ่อแม่สอนมา//..........เจ็บปวดมากแต่เราต้องผ่านมันไปให้ได้และทำให้มิตรภาพยังคงดีแม้จะไม่ได้ครอบครองก้อตาม.....

รักเค้ามากกว่าแฟนตัวเองเสียอีก...โทรไปเขาไม่รับสาย...และไม่โทรกลับ...เศร้ามากเลย...จะทำยังไงดีชีวิต...มันทำใจไม่ได้จริงๆที่เจอกับตัวเอง...

ชอบที่เห็นเขายิ้ม และหัวเราะ
มีความสุขเวลาได้คุยกัน กินข้าวกัน
แต่พอถึงเวลา..เขาก็ต้องไปอยู่กับครอบครัว
ความสุขมันก็มีนะ แต่มันก็เศร้าไปพร้อม ๆ กัน เคยถามตัวเองอยู่ว่า "เมื่อมันทรมานแบบนี้ จะทนไปทำไม หยุดดีกว่ามั๊ย" พอคิดได้แบบนั้นแล้ว ก็บอกเลิกเขาทันที แต่เราทนไม่ได้ เพราะเขาคือคนที่เรารอมา 6 ปี เจาะจงแค่คนคนนี้ และเราก็เลยยังไม่พร้อมที่จะเสียเขาไป แต่พยายามไม่รักเขามากไป แค่หวังดี และห่วงใยเขาก็พอ

เราก็เป็นคนนึงที่ไปรักคนมีเจ้าของและเราก็เป็นคนมีเจ้าของเหมือนกันเราทำงานที่เดียวกันตอนแรกๆไม่ได้คิดอะไรกับเค้าทำงานเจอกันทุกวันหยอกล้อเล่นกันนานๆเข้าเมื่อเวลาเค้าไม่อยู่หรือไม่มาทำงานก็จะรู้สึกเหงาเหมือนขาดอะไรไปจึงได้รู้ใจตัวเองว่าชอบและรักเค้าไปแล้วเราแอบคบกันได้3เดือนแล้วมันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากแต่เราก็แอบมีอะไรเกินเลยกันไปแค่ครั้งเดียวแต่ก็เป็นเหมือนจุดเปลี่ยนของความรู้สึกของเค้า เวลาเจอกันที่ทำงานก็แค่มองแล้วยิ้มเฉยๆไม่ค่อยเข้ามาหาและพูดคุยเหมือนก่อนพอเราถามเค้าก็บอกว่ารักเราเหมือนเดิมเราอยากจะเลิกกับเค้าแต่ก็รักเค้าไปแล้วไม่รู้จะทำยังไงดี
จะระบายกับใครก็ไม่ได้เพราะเราทำผิดอยู่

รู้สึกเหนื่อย จิตใจมันว่างเปล่า แต่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีทำให้เรารู้สึกเหมือนมีเส้นใยบาง ๆ แต่เหนียวแน่น เราไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นคนทำลายครอบครัวคนอื่น แต่รักนะ

ตอนนี้ก็แอบรักคนมีครอบครัวอยู่แล้วเหมือนกัน แต่ไม่เคยคิดที่จะไปแย่งของคนอื่นมาเป็นของตัวเองหรอกค่ะ แค่เป็นที่ปรึกษาเวลาเขาไม่สบายใจ ได้คุยกัน มีความรู้สึกดีๆ ให้ต่อกัน มันไม่เห็นมีอะไรเสียหายนี่ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว

เคยรักคนที่เขามีเจ้าของ คบกับเขามาได้ 2ปีแล้ว แต่ลึกๆในใจแล้วก็ยอมรับว่ารักเขาน่ะ แต่วันนี้ก็ต้องตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นเพราะถึงยังไงแล้วซักวันหนึ่งเราก็ต้องเลิกกับเขาอยู่ดี ดีใจที่เขามีความรู้สึกดีๆให้ตลอดระยะเวลาที่คบกันมา แต่ในขณะเดียวกันก็เสียใจที่เรารักกันไม่ได้และก็จะไม่มีโอกาสได้รักกันอีกแล้ว

คนบางคนผ่านมาเพื่อให้รัก แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อใช้ชีวิตคู่กับเรา

ค่ะ ทำไมต้องรักคนมีเจ้าของ มีครอบครัวที่กำลังไปได้อย่างอบอุ่น แต่เรายังเก็บความรู้สึกนั้นอยู่ในใจ แต่ทุกครั้งที่ไกล้กัน หัวใจเต้นแรงทุกที ทั้งที่อายุเราน้อยกว่าเค้า ตั้ง18 ปี ทั้งที่เค้ามีลูกแล้ว ทั้งที่เรามีแฟนแล้ว แต่ทำไมเราต้องคิดแบบนั้นด้วย ตัดใจ ยากค่ะเพราะต้องเจอกันทุกวันทำงานที่เดียวกัน

เราก็เป็นคนหนึ่งที่รักคนมีเจ้าของ เราไม่เคยมีความสุขเลยตลอดเวลาที่เรามีเขาคนนั้น มันเริ่มจากเราเจอกันในการเดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศ และหลังจากกลับมามีการติดต่อคุยกันบ้างนานๆ ครั้ง เขาจะเป็นคนโทรมาหาเราเองตลอด แรกๆ ก็คุยเรื่องงานของเขา เขามักจะเล่าเรื่องงานที่มีปัญหาให้ฟัง เรารับฟังปัญหาเขา และได้พูดคุยกันนานๆ ครั้ง แต่เราไม่เคยออกไปพบเจอเขาเลย เวลาผ่านไปปีกว่าๆ จนได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง เขามักเล่าเรื่องราวต่างๆ ทั้งปัญหาเรื่องงานและเรื่องแฟนเขาให้เราฟัง เราก็จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ จนมาวันหนึ่งที่เขานัดกินข้าวซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด หลังจากนั้นเขาจะโทรมาชวนออกไปกินข้าวบ่อยขึ้นๆ เรากับเขามีอะไรเกินเลยเราค้างที่คอนโดของเขาในวันที่แฟนเขาไม่มา ในวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์. เป็นช่วงที่ทรมานและเจ็บปวดที่สุด เพราะเราไม่มีสิทธิ์โทรหา เขารักแฟนเขามาก เขามักจะพูดถึงแฟนเขาเสมอ หลายต่อหลายครั้งเรารู้สึกแย่มากกับสภาพที่เราเป็นแบบนี้ เราร้องไห้เหมือนคนไร้สติ เราทนต่อสภาพนั้นไม่ได้จึงทำตัวหายไปจากชีวิตเขา ไม่รับการติดต่อใดๆ จากเขาอีก เวลาผ่านไป 1 เดือน เราเองที่ทนความคิดถึงไม่ไหว ทันทีที่เขาติดต่อมาเรารับโทรศัพท์และคุยกันเหมือนเดิมทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม สถานการณ์เช่นนี้เป็นอีกช้ำแล้วซ้ำเล่า. เวลาที่เราเสียใจมากๆ เราก็ทำตัวหายไปจากชีวิตเขา. พอเราเริ่มทำใจได้ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เชื่อไหมเราไม่เคยมีความสุขสักวันเลยจริงๆ เราร้องไห้ทุกวัน รู้สึกแย่กับตัวเองและรู้สึกแย่กับคนรอบข้าง ชีวิตมีแต่ความทุกข์ทรมานใจมาตลอด เขาไม่เคยสนใจใส่ใจเราเลย เขาสนใจแต่แฟนตัวจริงของเขา มันไม่แปลกหรอกนะ เรามันผิดเองที่ไม่เข้มแข็งพอตั้งแต่แรก จนวันนี้เราไม่สบายมากเข้าโรงพยาบาล เราบอกเขาแต่เขากลับไม่สนใจ เขาตอบมาคำเดียวว่า " อืม " ซึ่งทำให้เรารู้สึกตัวได้ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่รักและเป็นห่วงเราเลย ไม่ถามเราสักคำว่าเราป่วยเป็นอะไร ทั้งเสียใจ ทั้งน้อยใจ ได้แต่ร้องไห้คนเดียว  และครั้งนี้เราตัดสินใจเด็ดขาดกับตัวเองแล้ว ว่าเราจะจบความสัมพันธ์แบบนี้ คิดว่าในเมื่อเราทำผิดแล้ว แต่กลับไม่ได้รับการใส่ใจ ดูแลกัน เราคงต้องตัดใจและทำใจให้ได้ อยากบอกเพื่อนๆ ที่ประสบกับการรักคนมีเจ้าของว่า อย่างไรก็ตามเราจะไม่มีวันที่มีความสุขจริงๆ เลย เพราะมันเป็นความรักที่ไม่ถูกต้อง ผิดที่ ผิดเวลา ผิดศีลธรรม คนที่ช้ำใจคือเราเอง. เป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะตัวเราก็สภาพแย่มากอยู่เหมือนกัน แต่ต้องพยายามและจะทำให้ได้. 

เราก็เป็นคนหนึ่งที่รักคนมีเจ้าของ เราไม่เคยมีความสุขเลยตลอดเวลาที่เรามีเขาคนนั้น มันเริ่มจากเราเจอกันในการเดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศ และหลังจากกลับมามีการติดต่อคุยกันบ้างนานๆ ครั้ง เขาจะเป็นคนโทรมาหาเราเองตลอด แรกๆ ก็คุยเรื่องงานของเขา เขามักจะเล่าเรื่องงานที่มีปัญหาให้ฟัง เรารับฟังปัญหาเขา และได้พูดคุยกันนานๆ ครั้ง แต่เราไม่เคยออกไปพบเจอเขาเลย เวลาผ่านไปปีกว่าๆ จนได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง เขามักเล่าเรื่องราวต่างๆ ทั้งปัญหาเรื่องงานและเรื่องแฟนเขาให้เราฟัง เราก็จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ จนมาวันหนึ่งที่เขานัดกินข้าวซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด หลังจากนั้นเขาจะโทรมาชวนออกไปกินข้าวบ่อยขึ้นๆ เรากับเขามีอะไรเกินเลยเราค้างที่คอนโดของเขาในวันที่แฟนเขาไม่มา ในวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์. เป็นช่วงที่ทรมานและเจ็บปวดที่สุด เพราะเราไม่มีสิทธิ์โทรหา เขารักแฟนเขามาก เขามักจะพูดถึงแฟนเขาเสมอ หลายต่อหลายครั้งเรารู้สึกแย่มากกับสภาพที่เราเป็นแบบนี้ เราร้องไห้เหมือนคนไร้สติ เราทนต่อสภาพนั้นไม่ได้จึงทำตัวหายไปจากชีวิตเขา ไม่รับการติดต่อใดๆ จากเขาอีก เวลาผ่านไป 1 เดือน เราเองที่ทนความคิดถึงไม่ไหว ทันทีที่เขาติดต่อมาเรารับโทรศัพท์และคุยกันเหมือนเดิมทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม สถานการณ์เช่นนี้เป็นอีกช้ำแล้วซ้ำเล่า. เวลาที่เราเสียใจมากๆ เราก็ทำตัวหายไปจากชีวิตเขา. พอเราเริ่มทำใจได้ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เชื่อไหมเราไม่เคยมีความสุขสักวันเลยจริงๆ เราร้องไห้ทุกวัน รู้สึกแย่กับตัวเองและรู้สึกแย่กับคนรอบข้าง ชีวิตมีแต่ความทุกข์ทรมานใจมาตลอด เขาไม่เคยสนใจใส่ใจเราเลย เขาสนใจแต่แฟนตัวจริงของเขา มันไม่แปลกหรอกนะ เรามันผิดเองที่ไม่เข้มแข็งพอตั้งแต่แรก จนวันนี้เราไม่สบายมากเข้าโรงพยาบาล เราบอกเขาแต่เขากลับไม่สนใจ เขาตอบมาคำเดียวว่า " อืม " ซึ่งทำให้เรารู้สึกตัวได้ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่รักและเป็นห่วงเราเลย ไม่ถามเราสักคำว่าเราป่วยเป็นอะไร ทั้งเสียใจ ทั้งน้อยใจ ได้แต่ร้องไห้คนเดียว  และครั้งนี้เราตัดสินใจเด็ดขาดกับตัวเองแล้ว ว่าเราจะจบความสัมพันธ์แบบนี้ คิดว่าในเมื่อเราทำผิดแล้ว แต่กลับไม่ได้รับการใส่ใจ ดูแลกัน เราคงต้องตัดใจและทำใจให้ได้ อยากบอกเพื่อนๆ ที่ประสบกับการรักคนมีเจ้าของว่า อย่างไรก็ตามเราจะไม่มีวันที่มีความสุขจริงๆ เลย เพราะมันเป็นความรักที่ไม่ถูกต้อง ผิดที่ ผิดเวลา ผิดศีลธรรม คนที่ช้ำใจคือเราเอง. เป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะตัวเราก็สภาพแย่มากอยู่เหมือนกัน แต่ต้องพยายามและจะทำให้ได้. 

เราก็ต่างมีเจ้าของ รู้จักกัน1ปีแล้วเรารักกันมากเค้า(ชาย)อ่อนกว่าเรา 12 ปี แต่ก็มีหน้าที่การงานดี เราสัญญากันว่าจะไม่ก้าวก่ายเรื่องภายในครอบครัวของกัน ฏ
เรามีลึูแล้ว1คน ส่วนฝ่ายชายยังไม่มี บ้างครั้งอยากหาทางออกเหมือนกันเราก็พยามบอกเค้าว่าขอให้เราเป็นมิตรภาพที่ดีต่อกันมีอะไรก็ปรึกษากันได้ เค้าก็ไม่ยอมเราก็ใจอ่อนทุกครั้งไป ก็นึกในใจอยึู่่าหาก
หน้าที่และความรับผิดชอบของเราจบลง และเรายังรักกันก็ขอให้เราได้อยู่ด้วยกัน
มี
ใ
คร ช ่วย แนะ นำ ห น่อย นะค ่ะ



ฏ ฝ ฏ ฟ คค ว น ะ ร ร ม ย ม อ ว ก

เราก็ต่างมีเจ้าของ รู้จักกัน1ปีแล้วเรารักกันมากเค้า(ชาย)อ่อนกว่าเรา 12 ปี แต่ก็มีหน้าที่การงานดี เราสัญญากันว่าจะไม่ก้าวก่ายเรื่องภายในครอบครัวของกัน ฏ
เรามีลึูแล้ว1คน ส่วนฝ่ายชายยังไม่มี บ้างครั้งอยากหาทางออกเหมือนกันเราก็พยามบอกเค้าว่าขอให้เราเป็นมิตรภาพที่ดีต่อกันมีอะไรก็ปรึกษากันได้ เค้าก็ไม่ยอมเราก็ใจอ่อนทุกครั้งไป ก็นึกในใจอยึู่่าหาก
หน้าที่และความรับผิดชอบของเราจบลง และเรายังรักกันก็ขอให้เราได้อยู่ด้วยกัน
มี
ใ
คร ช ่วย แนะ นำ ห น่อย นะค ่ะ



ฏ ฝ ฏ ฟ คค ว น ะ ร ร ม ย ม อ ว ก

เราก็เป็นอีกคน ที่แอบรักคนมีเจ้าของรู้ทั้งรู้ว่าเขามีเจ้าของ ก็ไม่ตัด มันทำไม่ได้ เวลาเห็นเขาอยู่กับแฟนเขา มันรู้สึกอยากเข้าไปแย่งเขา แต่มันก็ทำไม่ได้ ฉันได้แต่ขอให้เขารักกันไปนานๆ

ได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่ง ด้วยหน้าที่การงานของเค้า ทำให้เราได้พูดคุยกันทางไลน์ เค้าให้คำปรึกษาชี้แนะเราเรื่องครอบครัว ทั้งเราและเค้าต่างมีครอบครัว เรารู้สึกว่าเราแอบรักเค้า แต่เค้าคงไม่รู้ ทรมานใจมากที่ต้องทนเก็บความรู้สึก อยากคุยกับเค้าทุกวัน อยากให้เค้ารักเราบ้าง แต่มันเป็นไปไม่ได้แน่ๆ เราพยายามทักไลน์หาเค้าแต่ก็ทำได้ไม่บ่อย เพราะกลัวเค้าจะลำคาญ ตกหลุมรักเค้าแล้ว แต่ดูท่าทางเค้าจะระวังตัวในการคุยกับเรามาก ทำไงดี

ตอนนี้เป็นอยู่ ทรมานมาก ปวดใจ ไม่รู้จะทำไงดี ไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องไปรักเค้าด้วย จะตัดใจก็ลำบาก เมื่อหัวใจมันบอกทุกวันว่ารักและคิดถึง ห้ามไม่ได้จริงๆ แต่เราคงไม่เข้าไปแย่ง เพราะแฟนเค้าก็ดีอยู่แล้ว ตอนนี้ไม่รู้จะทำไง ได้แต่เก็บความรัก และความเจ็บปวดทรมาน ไว้คนเดียว คิดว่าคงเป็นเพราะเวรกรรม อดีตเราคงเคยไปทำให้ใครเจ็บปวดไว้ นี่คงเป็นการชดใช้กรรมอย่างนึ่ง ไม่ปวดกาย แต่ปวดใจเหลือเกินนนน

เราเจอพี่เค้าจากแชทหาเพื่อนใหม่ คุยกันได้สักพัก พี่เค้ามีครอบครัวแล้วและมีลูกชาย 2 คนแต่เมียเค้ามีผู้ชายคนใหม่จึงแยกทางกัน เราได้ฟังก็เฉยๆแถมมีลูกด้วย พี่เค้าทักแชทมาเราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ในที่สุดเนื่องจากบ้านเราใกล้กัน พี่เค้า่ขอนัดเจอ เราได้เจอกันได้พูดคุยกัน พี่เค้าเป็นผู้ชายที่อบอุ่น ดุดี สะอาด เคมีเราสองคนเข้ากันได้ดีทำให้เราลืมเรื่องที่พี่เค้าเคยผ่านอะไรมาได้อย่างไม่ติดใจอะไร เราเจอกันทุกเย็นหลังเลิกงานพี่เค้าขับรถมารับที่บริษัทฯ พาไปกินข้าว ไปเดินเที่ยว หรือถ้าวันไหนพี่เค้าว่างแวะผ่านบริษัทฯ ก็หิ้วขนมมาฝาก จนเพื่อนๆที่ทำงานอิจฉา เรามีความสุขมากไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทำอะไรให้เราได้ขนาดนี้ อยากกินอะไรแค่บอกพี่เค้าไม่เคยขัดมีแค่คำพูดสั้นๆ "กินอะไรก็ได้" มันทำให้เรารู้สึกหัวใจพองโต เหมือนเราเป็นนางฟ้า และฉันคือผู้หญิงที่โชคดีจัง เราไม่เคยทะเลาะกันรุนแรง แค่งอนเล็กๆน้อยๆ แต่พี่เค้าจะเป็นฝ่ายเงียบและยิ้ม ไม่ว่าพี่เค้าจะเลิกงานกลับบ้านดึกแค่ไหน คำถามสุดฮอตที่คอยถามเราคือ "กินข้าวหรือยัง จะเอาอะไรไหม" ถึงเราจะได้ฟังทุกวันๆ แต่ไม่เคยรู้สึกเบื่อหรือรำคาญแม้แต่น้อย มันทำให้เรานั่งอมยิ้มได้ทุกวันๆ บอกได้เลยเวลาที่เรารู้จักกันและคบกันมาเกือบปีแต่มันเหมือนเรารู้จักกันมานานมาก แต่ความสุขมักมีความทุกข์ปนอยู่ด้วยเพราะพี่เค้ามีลูกที่ต้องรับผิดชอบ ช่วงเด็กปิดเทอมความสุขเราจะหายไปเลยเพราะพี่เค้าต้องดูแลลูกๆ เราก็เข้าใจจุดนี้เพราะพี่เค้าไม่ได้โสด แต่ที่มากไปกว่านั้นคือเราแอบเข้าไปดุในเฟสบุ๊คเมียเก่าเค้า (เราสืบจนเจอ และเฟสครอบครัวของพี่เค้า แต่เรากับพี่เค้าไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊คนะ) เห็นเมียเก่าพี่เค้าไปทะเล และพอเราเปิดดูในเฟสของญาติๆ ก็ไปที่เดียวกันพร้อมกันทั้งครอบครัว และมีอีกหลายสถานที่ที่เมียเก่าเค้าถ่ายรูปเป็นสถานที่ที่เดียวกันที่พี่เค้าตั้งรูปโปรไฟล์ในไลน์ #เรารู้สึกหน้าชา ใจสั่นๆ แล้วก็สับสนกับ ความคิด ก่อนหน้านี้เราเหมือนนางฟ้า แต่ตอนนี้เราเหมือนนังมาร เป็นคนนอกครอบครัว เราสับสนไม่รู้ว่าเค้าจะกลับไปคบกันหรือเปล่า? แล้วเราหล่ะ !!!! แม่กับลูกมันตัดกันไม่ขาด แต่เราหล่ะแค่คนชั่วคราว สงสารตัวเราเองจริงๆ แต่เวลาที่พี่เค้าทำดีกับเราเหมือนเคย เราก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้ง แต่เวลาเราเห็นครอบครัวพี่เค้าไปเที่ยวด้วยกัน เราก็รู้สึกเจ็บทุกครั้ง เรามองไม่เห็นอนาคตของเรากับพี่เค้าเลย มันสั่นคลอน ทั้งเจ็บทั้งสุขในเวลาไล่เลี่ยกัน เราอยากจะเลิกกับพี่เค้าแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเรารักพี่เค้าจริงๆ ตอนนี้เราเศร้า เสียใจ ..... และไม่รู้จะทำยังไงดี

ไม่อยากทำผิดต่อใครแต่มันรักไปแล้วตัดใจไม่ได้แต่ไม่ได้อยากแย่งเขามานะค่ะ

เป็นบทความที่ให้แนวคิดที่ดี,เป็นอะไรที่ใช่ และเตือนสติและเป็นคำแนะนำที่ดีมากคะ

ขอชื่นชมคะ

กำลังเจอกับตัวเองเหมือนกัน ต่างคนต่างมีแฟนและลูกแล้ว แต่ก้อมารักกัน ต้องนัดเจอกันแบบหลบๆซ่อนๆ มันทรมานมาก อยากห้ามใจตัวเองเหมือนกัน แต่ก้อรักไปแล้ว ความรักมันห้ามกันยากนะ ยิ่งอยากหยุดยิ่งยิ่งทำไม่ได้ ไม่เคยว่ารักคนมีเจ้าของมักจะทุกข์ได้ขนาดนี้
อยากให้เขาโทรหา แต่ก้อเป็นไปไม่ได้ อยู่ไกลกันมาก ทำอย่างไร ความรู้สึกนี้ถึงจะหายไป จะได้ไม่ต้องทุกข์

เราและเค้าต่างก็มีครอบครัวแล้ว เค้าเข้ามาหาเราเอง เริ่มจากการได้คุย เจอกันบ่อยๆ เพราะงานในหน้าที่ ต่อมาก็เจอกันนอกงานบ้าง ความรู้สึกมันก็เริ่มใกล้ชิดมากขึ้น วันดีคืนดีก็เริ่มรู้สึกคิดถึงกัน ตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรมากนะ แค่จับมือ หอมแก้ม จูบไปครั้งนึง มันก็รู้สึกดีนะ เพราะเราเข้ากันได้ในหลายๆเรื่อง คิดจะแย่งมั้ยไม่อยู่ในสมองเลย เรารู้ว่าเค้าก็คงแค่สนุก สำหรับเราก็สนุกนะ และมันก็รู้สึกดีด้วย อาจมีเสียใจบ้างเวลาแว๊บๆ ว่าเค้าก็แค่เล่นๆ อาจทำกับคนโน้นคนนี้แบบนี้ แต่อีกใจก็คิดว่่าจะจริงจังอะไรถ้าเราอยู่ใกล้กันแล้วมีความสุข รู้อยู่เต็มๆนะว่าผิด แต่การที่เจอใครคนนึงที่ถูกใจมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายใช่มั้ย

เราคนนึงตอนนี้กำลังแอบชอบคนมีครอบครัวเหมือนกัน เราห่างกัน 15 ปี เค้าเป็นเจ้านายเราด้วย เค้าเป็นคนค่อนข้างหน้าตาดีมาก และเมียเค้าก็แสนดีกับเรามากๆ เราสนิทกับสองคนนี้มาก โดยเฉพาะสามีเค้า เรารู้ใจพี่เค้ามากๆ(เพราะเราชอบเค้าไง) เราทำงานไกล้ชิดกับเค้ามากๆเจอพี่เค้าทุกวัน ส่วนเมียเค้านานๆมาที เมียเค้าไว้ใจเรามากๆ เราน่ะคิดกับเค้ามากกว่าเจ้านายลูกน้องด้วยซ้ำ ก็ได้แต่คิด แต่ทำไม่ได้ เราทำลายชีวิตครอบครัวเค้าไม่ได้ เราสงสารลูกเมียพี่เค้า ถ้าเราแย่งเค้ามา เราสามารถทำได้นะ เพราะเราไกล้ชิดกับเค้าที่สุด ถ้าจะทำ แต่ไม่ทำ ไม่อยากมีตราปาบติดตัวไปจนตาย ของใครใครก็รัก นึกถึงใจเค้าใจเรา ถ้าเรามีสามีแล้วมีคนที่ไว้ใจทีทสุดแย่งไป,จะรู้สึกยังไง ทุกวันนี้เราพยายามไม่คิดกับเค้านะ คอยคิดเสมอว่า เค้าไม่ใช่ของเรา เค้ามีครอบครัวแล้ว ฝืนใจทุกอย่าง พยายามไม่สนใจพี่เค้า พยายามเฉยๆ พยายามพูดกับเค้าตามปกติเหมือนไม่มีอะไร แต่ใจยอมรับว่าทรมาร ได้แค่นี่ก็ดีใจแล้ว ได้คุยกับพี่เค้า ได้สนิทกับเค้าก็พอใจแล้ว #ชอบพี่ ต นะ

คุณแค่มาก่อนกาลแป้บนึง
ทุกอย่างจะราบรื่นลงตัว

มีความสุขทุกฝ่าย