Group Blog All Blog |
เป้าหมายใหม่ ฉันตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตให้จริงจังนับแต่นี้ไป พอดีได้แรงบรรดาลใจมาจากการ์ตูนที่พึ่งรู้จักได้ไม่ถึงเดือน ตัวละครเอกของเรื่องนี่ดันมาเหมือนฉันในหลาย ๆ แง่มุม แล้วก็พยายามก้าวข้ามจุดบกพร่องของตัวเองจนเติบโตเป็นคนที่น่าเคารพนับถือ ฉันประทับใจมาก ถ้าเป็นตัวการ์ตูนก็คงมีประกายตาวิ๊ง ๆ เหมือนสาวน้อยไปแล้ว แต่ฉันห่างไกลจากคำว่าสาวน้อยมาไกลมากแล้วแหล่ะ อายุ 29 ปี แต่งงานแล้ว ตอนนี้อาศัยอยู่กับสามีและพ่อแม่ของสามี ไม่มีงานทำ ฉันก็ไม่ได้ไม่พอใจในชีวิตตัวเองหรอกนะ พูดว่าบรรลุเป้าหมายสมัยเด็กแทบครบทุกเรื่องแล้วก็คงไม่ผิดนัก มีความสุขทุกวัน อยู่แบบไม่ขัดสนสบาย ๆ เงินทองก็มีใช้ แต่มันรู้สึกเหมือนชีวิตถึงทางตัน ชีวิตเราจะเอาแค่นี้จริง ๆ เหรอ ช่วงหลังมานี้ฉันศึกษาธรรมะมากขึ้น ถึงได้รู้ว่าเรายังไม่ได้ "ตั้งตนชอบ" ซึ่งลองพิจารณาแล้วน่าจะหมายถึงการ 'ตั้งเป้าหมาย' แล้ว 'จริงจังทำให้มันดีที่สุด' อือ ฉันไม่ได้ตั้งตนชอบ เป้าหมายก็มีแหล่ะ แต่มันธรรมดาพื้น ๆ เพราะฉันไม่ชอบการแข่งขันใด ๆ เป้าหมายในชีวิตฉันก็แค่ เป็นคนดี มีครอบครัว มีลูก มีบ้านน่าอยู่ ส่วนข้อรอง ๆ ไปถึงเป็นเรื่องงาน เรื่องความสามารถอะไรแบบนั้น ฉันเป็นคนขาดความทะเยอทะยานมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ฉันเห็นคนทะเยอทะยานหลายคนชอบทะเลาะกับคนอื่น แล้วฉันไม่ชอบการทะเลาะ ฉันชอบความปรองดอง ความสงบสุข ก็เลยไปเหมารวมว่าคนทะเยอทะยาน ชอบเอาชนะ เป็นอะไรที่ไม่ดี ไม่ควรทำ แต่หลัง ๆ มานี้พออายุมากขึ้นก็ได้เข้าใจว่าสองอย่างนั้นมันไม่ไปด้วยกันเสมอ เราสามารถเป็นคนประสบความสำเร็จได้โดยไม่ต้องไปทะเลาะกับใคร อือ มองกลับไปก็เสียใจนิดหน่อย ในงานประจำที่เคยทำมา 2 ที่ ฉันไม่ได้มีมุมมองแบบนั้นเลย ฉันมองว่า พยายามทำงานให้หนักไปก็เท่านั้นแหล่ะ ชีวิตเราไม่ได้มีเป้าหมายว่าต้องประสบความสำเร็จในงานนี้สักหน่อย เราอยากมีครอบครัวมากกว่า ฉันเลยมาจบอยู่ตรงนี้ ออกจากงานมาเป็นแม่บ้านเต็มเวลา แต่ล้มเหลวในการมีลูกตามที่ฝันไว้ ฉันกับสามีพยายามมีลูกกันอยู่พักหนึ่งหลังแต่งงาน แต่มันไม่สำเร็จ พอไปหาหมอเขาก็บอกว่าเป็นที่รังไข่ของฉันมันไม่ปกติ อาจจะต้องเสียเงินรักษาและหาหมออีกหลายครั้ง ประกอบกับสถานการณ์โควิด19 ที่เข้ามา ฉันกับสามีก็เลยตัดสินใจว่าจะไม่มีลูกกันดีกว่า ฉันก็เคว้งคว้างไปพักใหญ่ เพราะการมีลูกก็เป็นสิ่งที่ฉันฝันไว้มาเนิ่นนานตั้งแต่ยังเป็นเด็กม.ต้น เพียงแต่ว่าสภาพสังคมไทยในทุกวันนี้มันไม่เหมาะสมสำหรับการเลี้ยงเด็กเลย อากาศแย่ อาหารที่ดีก็ราคาแพง โรงเรียนที่ดีก็ราคาแพง รัฐสวัสดิการห่วย ถ้าอยากคลอดในโรงพยาบาลที่ดี ๆ ก็ต้องเสียเงินเยอะ โอ้ เหตุผลในการไม่มีลูกมันร่ายได้ยาวไม่จบสิ้นเลยแหล่ะ ฉันก็เลยหันมาหาเป้าหมายใหม่ในชีวิต ซึ่งมันก็คงเป็นเป้าหมายที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นนิดหน่อย ฉันจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบัญชีและภาษี ที่ให้คำปรึกษากับคนทั่วไปได้ คล่องแคล่ว 4 ภาษา (ไทย อังกฤษ จีน ญี่ปุ่น) แล้วก็บรรลุธรรมขั้นอนาคามีก่อนที่ร่างกายจะแตกดับ นั่นแหล่ะเป้าหมายตอนนี้ ต่อไปนี้จะใช้ชีวิตอย่างจริงจังแล้ว
ห๊ะ?! อายุ 29 อย่าบอกว่าห่างไกลจากคำว่าสาวน้อยเลยครับ อายุ 29 ผมว่าเป็นช่วงอายุที่เริ่มเดินห่างจากคำว่า young adult แล้วเริ่มเป็นผู้ใหญ่จิงๆ ซักที
ชีวิตจะเปลี่ยนไปเยอะครับหลัง 30 หมายถึง เป็นหลักเป็นเกณฑ์มากขึ้นเยอะ ผมเองก็เพิ่งเริ่มใช้เลขหลัก 3 เหมือนกันครับ ผมดีใจนะครับที่อ่านมาเจอว่า คุณบรรลุเป้าหมายหลายๆอย่างในชีวิตแล้วในตอนนี้ มันเท่มากเลย ผมคือ 1 คนที่ทะเยอทะยาน มักเพิ่มบาร์เป้าหมายตัวเองไปเรื่อยๆ คำว่าaccess เลยมาไม่ถึงซักที อต่ก็มีบ้างครับความภูมิใจรายวัน หรือรายไตรมาส ^^ จิงๆการมีลูกก็ไม่ได้แย่ครับ แต่ผมก็ยังไม่คิดเรื่องนั้นเพราะตอนนี้เอาใจไปไว้ที่หลานหมด 5555 เลยยังไม่คิดมีของตัวเอง (เดี๋ยวๆ งานแต่งยังไม่ได้จั๊ดดด บ้านเพิ่งสร้างเส็ดดด) จิงมีก็ดีนะครับ ถ้ามันคือความฝัน เพราะคุณจะได้สร้างคนที่ดีมีคุณภาพขึ้นมาคนนึง ถึงแม้จะอยู่ท่ามกลาง Lost eras ก็ตาม แต่คุณเองจะคือภูมิคุ้มกันที่ปกป้องรักษาเค้าไว้ ที่คุณพูดมาถูกหมดเลยครับ การมีลูกตอนนี้ไม่ใช่ choice ที่เลือกง่ายเท่าไหร่ แต่ถ้ามี เป้าหมายในชีวิตของคุณจะชัดแบบ 4K เลยครับ ผม 30 แฟนก็ 30 ยังไม่คิดเรื่องลูกเหมือนกัน แต่เป้าหมายที่คุณตั้งตอนนี้มันเท่มากครับ ทั้งหมดเลย จนผมคิดว่า ความคิดและสภาพจิตผมยังเป็นผู้ใหญ่ได้ไม่เท่าคุณเลย ลองเขียนบทความเกี่ยวกับ บช และภาษี ถ่ายทอดความรู้ดูไหมครับ ผมว่าน่าสนใจนะ อย่าผมงงเรื่อง บช มาก ใช่สิ ผมเป็นวิศวะ 55555 ขอให้ค่อยๆทำตามเป้าหมายอย่างมีความสุขนะครับ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
  วันที่: 3 กันยายน 2565 เวลา:2:33:53 น. |
Kurobina
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ยินดีที่ได้รู้จัก หวังว่าเราจะได้ทำดีต่อกัน ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้ผู้ใด ทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลง แก้ไข หรือเผยแพร่ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดใน Blog นี้ ทั้งโดยเผยแพร่ไม่ว่าจะเป็นการส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด |
||||||||||||
เราก็เป็นคนสโลวไลฟ์ไม่ชอบต่อสู้กับอะไรเหมือนกันค่ะ
ของเราไม่ถึงขึ้นต้องบรรลุธรรม แค่ไม่ฟุ้งซ่าน
มีสติพร้อมแก้ปัญหาชีวิตได้ก็ดีมากแล้วค่ะ
เห็นตั้งเป้าหมาย นี่อยากทำบ้างเลยค่ะ
เอาแค่ลุกมาทำกับข้าวใส่กล่องมากินที่ทำงานทุกเข้าได้ก้อพอใจละตอนนี้ 55+