Bloggang.com : joeymydear - ยัยลาย...จากหมา ก็กลายเป็นไก่

แบ่งๆกันอยู่ แล้วโลกเราจะน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ

ยัยลาย...จากหมา ก็กลายเป็นไก่

ยัยลาย---> ไลล่าจัง 555

หลังจากดำหรี่ ไปสวรรค์แล้ว ผู้ที่เสียใจที่สุด ย่อมไม่ใช่ใครนอกจากยัยลาย

ตั้งแต่เล็กจนแก่ เข้าวัยกลางหมา ยัยลายมีดำหรี่คอยดูแลปกป้อง ด้วยอุปนิสัยขี้กลัว ไม่ไว้วางใจใคร ซ้ำร้ายยังเคยถูกจับไปทิ้งกลางป่าอีก ทำให้ยัยลายเป็นหมาที่มีสภาพจิตไม่ค่อยปกติสุข คือ หวาดระแวง ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ ใครเดินมาใกล้จะเดินหนี หรือพยายามมุดแอบตรงที่ใกล้ที่สุด

เมื่อดำหรี่จากไป ยัยลายมีอาการหนักมาก ไม่กิน ไม่เดิน นอนซุ่มอยู่ใต้ท้องรถบ้าง ใต้ศาลาบ้าง แววตาของยัยลายนั้นหมดอาลัยตายอยากเลยทีเดียว

ยัยลายจะถูกรังแกตลอด ทั้งยัยนวล และหมาตัวอื่นที่มีเจ้าของปล่อยออกมาเดินในสวนหมู่บ้าน

ทุกวัน นอกจากจะเอาข้าวไปให้ตามปกติ ตู๋ต้องเอาเบตาดีนติดไปด้วย คอยใส่ยาแผลที่เกิดจากการถูกรังแก

ช่วงปลาย กค. ฝนเริ่มตกชุก และหนักมากขึ้นเรื่อยๆ อาการยัยลายยิ่งน่าสมเพช ยัยลายนอนตากฝนอยู่ใต้ศาลา ที่เป็นแอ่งน้ำฝนไหลลงมารวมกัน ไม่ยอมลุกหนีน้ำ นอนแช่อยู่อย่างนั้น

พอยัยลายไม่สบาย ตู๋ก็ต้องหายาแก้ไข้ แก้อักเสบให้กิน พอเห็นว่าฝนตก ก็ออกมาดูว่ายัยลายไปหลบฝนหรือเปล่า ทำให้ตู๋ไม่สบายใจมาก จะเอายังไงดีกับลาย

ใจตู๋อยากเอาลายเข้าบ้าน แต่ก็คิดแล้วกลุ้ม เพราะยัยลายมันจะปรับตัวได้เหรอ ยัยลายมันไม่เอาใครเลย

แต่เอาเถอะ ตู๋คิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้วว่า ถ้ายัยลายจะรักใครซักคน นั่นต้องเป็นตู๋ งั้นตู๋จะปล่อยให้ยัยลายมีชีวิตที่หมดอาลัยแบบนี้เหรอ

ดังนั้นทุกวันตอนเย็น ตู๋จะอุ้มยัยลายขาชี้ตัวแข็ง เข้าบ้าน เช้ามาก็ปล่อยออกไปอยู่ในสวนหมู่บ้านเหมือนเดิม นั่นทุลักทุเลและปวดหลังปวดเอวมาก เพราะถึงยัยลายจะตรอมใจอยู่ แต่ยัยลายไม่ได้ผอมลงซักขีด

ตอนแรกๆยัยลายกลัวจนฉี่ราด ไม่เข้าใจ จะเอากรูไปไหน อย่ามายุ่งกับกรู

แต่ผ่านไปได้ 1 อาทิตย์ ยัยลายก็ตัดสินใจแล้วว่า กรู เอ๊ย หนูอยากอยู่ในบ้านแม่จ้ะ

แต่ยังมีปัญหาอยู่ ยัยลายเข้าบ้านมาก็จริง แต่ไม่สามารถเข้ากับพี่ๆหมาตัวอื่นๆได้เลย มุดอยู่ใต้ท้องรถอย่างเดียว พี่หมาก็ไม่ให้ความร่วมมือ เห่าไล่ยัยลายอย่างกับหมูกับหมา

ตู๋ก็ต้องคิดๆๆๆๆ แล้วก็ ปิ๊ง...ยัยลายมันเป็นหมาอินเหนิดร์ อยู่ตรงไหนก็อยู่ตรงนั้น นอนจนพื้นเป็นหลุม ขยับตัวน้อยมาก

เอาวะ ขับรถออกไปซื้อสุ่มไก่ขนาดใหญ่ ที่พอจะวางได้ในโรงรถ

แล้ว สุ่มไก่ก็กลายเป็นบ้านทรายทองของพจลาย

ยัยลาย ชอบอกชอบใจกับสุ่มไก่ของตัวเองมาก รู้สึกว่าตัวเองเป็นเจ้าของเต็มที่ ใครเข้าใกล้สุ่มเธอไม่ได้เลย จากหมาขี้แหย ก็กลายเป็นอีเสือขี้งก เห่าไล่ใครก็ตามที่เข้าใกล้ในระยะ 1 เมตร

ตู๋ก็ซื้อตาข่ายพลาสติกมาเย็บคลุม 1 ชั้น แล้วก็มีผ้ามุ้งอย่างหรู คลุมกันยุงอีกชั้น

พ่อมักจะเดินมาถามยัยลายที่สุ่มไก่บ่อยๆ ว่า " ออกไข่หรือยัง "

ถึงวันนี้ ( 28 มค. 2553 ) ยัยลายก็อยู่กับแม่มาได้ 6 เดือนแล้ว เปลี่ยนชื่อเรียกเล่นๆให้อายเพื่อนบ้านเป็น ไลล่า